Yskan - Geert Hendrickx - Toekomstplannen? Het kan nog veel kanten opgaan. Maar eerst terug kunnen optreden en die plaat voorstellen zodra het kan

In de grote jazz visvijver is er altijd nog wel plaats voor gloednieuwe projecten. Net omdat je binnen de scene zoveel kanten kunt uitgaan, door improvisatie, experiment of net jazz te brengen volgens de basis van die muziekstijl .
Yskan is een project rond muzikanten die de jazz sterk beheersen. We citeren: ''De combinatie van Anneleen Boehme (LABtrio), Simon Raman (Steiger) en Geert Hendrickx (Zandland) is voor velen niet vreemd. Voeg daar nog Sam Comerford (Thunderblender) aan toe en weet dat er de luisteraars iets heel speciaals te wachten zal staan.''
De release van de plaat ‘Yskan’ is nu eindelijk uit, en zal ook via live streaming worden voorgesteld: https://www.youtube.com/watch?v=rVWOO8YWkZI

We hadden naar aanleiding van deze release een fijn gesprek met Geert Hendrickx, bezieler van de band. En uiteraard ook over de toekomstplannen, hoe je als muzikant bent omgegaan met deze crisis waarin we leven, en de ambities als muzikant en band. Tot slot kwamen ook de ideeën die klaar liggen, aan bod, maar waar hij voorlopig niet echt iets kan mee doen.

Om met de deur in huis te vallen, de release van jullie plaat is enkele keren uitgesteld. Nu komt ie eindelijk uit, wat zijn de verwachtingen?
De release is inderdaad vaak uitgesteld geweest. Twee weken voor de eigenlijke release zaten we plots in volle coronacrisis. Dat was enorm pijnlijk, en we wisten ook niet hoe lang het zou duren. In eerste instantie hadden we iets van, laat ons even afwachten of we de release enkele weken of maanden kunnen verzetten, het is dan een half jaar verzet geweest. Bij de start van de tweede lockdown is het dan weer verzet geweest. En eigenlijk hadden we ook gehoopt dat we een live concert zouden kunnen doen. Dit in de Academiezaal, Sint-Truiden. We bleven maar zoeken naar een nieuwe datum, en dat bleef maar uitgesteld worden waarna we besloten dat we er niet gaan uit geraken, dus is besloten het via live streaming te doen. Ik verwacht gewoon dat we onze muziek eindelijk de wereld kunnen insturen. Dat is eigenlijk waar we nu echt naar streven. Een ademhaling na het lange wachten.

Misschien toch, om daar op in te pikken, waarom nu dan wel – want echt perspectieven zijn er nog steeds niet – en niet nog iets langer wachten?
Eigenlijk vooral omdat mijn geduld wat op begint te geraken. Er is sowieso geen zekerheid, we hebben ons al een paar keer mispakt daarop. En ergens worden we doordat het maar niet gereleaset wordt, opgehouden om de volgende stappen te zetten richting nieuwe muziek. We kunnen gewoon niet beginnen aan een nieuwe plaat , vooraleer deze op de markt is gekomen. Ook al zijn er niet veel perspectieven, dus i.p.v. te blijven hopen op veel publiek, hebben we besloten het nu te lanceren, om dus de mogelijkheid te hebben die volgende stappen ook te kunnen zetten. Vooruit gaan, en de muziek de wereld insturen.

De band bestaat uit top muzikanten binnen de jazz scene, hoe hebben jullie elkaar gevonden en hoe is alles begonnen?
Met Anneleen en Simon speel ik al het langste samen. We hebben elkaar leren kennen op het Conservatorium in Antwerpen. Daarna hebben we veel projecten gedaan, ook een tijd samen gespeeld . Dat lukte zeer goed, in verschillende setting. Tot we via het conservatorium ons laatste project kregen Gizmo , dat was een optreden dat we deden op Jazz Middelheim met Chris Cheek en dat is zeer positief verlopen. Daar is dus ook een band uit voorgekomen, met het idee we werken samen dat project verder uit. Met Chris Cheek o.a. was een plan dat op de agenda stond. Uiteindelijk hebben we met Ben Sluijs samengewerkt. Dat begon na langere tijd ook wat moeilijker te gaan, het werd ook allemaal een beetje vaag. En dan had ik iets, ik wil uit dat project Gizmo een soort erfenis verder zetten en ben dan samen met Anneleen en Simon aan een nieuw project begonnen, Yskan. Daar zat wel wat jaren tussen, ik was ondertussen wat vrijer beginnen spelen met andere muziek bezig geweest. We hadden eigenlijk nog een saxofonist nodig binnen Yskan. En Anneleen had ons iemand aangeraden die ze goed kent, en dat is dus Sam Comerford geworden. Ik had hem al een paar keer gehoord, maar kende hem niet persoonlijk. Ik was er heel enthousiast over en dacht ‘we vragen hem gewoon’. Dat klikte direct heel goed. Die past eigenlijk zeer goed in dit project.

Het landschap van jazz wordt trouwens groter en groter. In die grote vijver is er daar nog plaats voor een band als Yskan en waarom? 
Ik ga altijd uit van de mindset, als je uw muziek maakt en je staat er zelf achter, en je doet gewoon uw ding dan is daar altijd plaats voor. Uiteraard als je commercieel gaat denken, en een soort business plan uitwerken, dan lukt dat al wat moeilijker. Dan zit je in een verkeerde scene natuurlijk.
Dus op de vraag is er plaats om muziek te maken? Er is altijd plaats om muziek te maken, er zijn altijd wel mensen die interesse hebben. Op dat vlak zijn er altijd tekort dan teveel eigenlijk. En ook in de jazz wereld is er gewoon heel veel mogelijk. Er kan ook heel veel richtingen worden uitgegaan. Meer nog i.p.v. andere bands als concurrentie te zien, inspireren we elkaar eerder binnen deze scene.

Wat wel opvalt binnen deze scene is dat de meeste van die jazz bands ook niet echt commercieel succes nastreven, maar eerder de scene levendig houden, is ook dit jouw doelstelling?
Eigenlijk wel ja. 

Dat is een vraag waar sommige op antwoorden ‘die kan ik niet beantwoorden in enkele zinnen, ik heb daar 150 antwoorden op’ maar ik stel hem je ook …Wat is jazz in jouw ogen anno 2021?
Dat is iets heel moeilijk om echt een antwoord op te geven, inderdaad (haha) Jazz is niet alleen iets dat al heel lang leeft, maar een stijl is die blijft leven. Maar vooral evolueren. Als je in het verleden grasduint, dat is iets dat altijd heeft bestaan en iedereen blijft dat naspelen. Ook door nieuwe invloeden toe te voegen, en op te werken naar iets nieuws, is jazz zelfs ondertussen een heel breed begrip geworden. Maar ondanks dat evolueren, als je een band hoort die tot de huidige jazz wereld behoort , hoor je toch altijd bepaalde punten en linken die bewijzen waarom het jazz is eigenlijk. Ergens klinkt het soms heel anders.
De laatste tijd heb ik veel naar Octurn geluisterd. Wat heel anders klinkt als bijvoorbeeld Charlie Parker. En ondanks het feit dat het zo anders klinkt, herken je elementen erin die de link leggen naar die mindset van experimenteren, het speelse, nieuwe elementen ontdekken tot improvisatie. Dat is misschien niet het belangrijkste, maar het is iets dat er altijd in voorkomt.
Die mengeling van stijlen, jazz is Amerikaanse muziek en Amerika is sowieso een mengeling van uiteenlopende culturen. Ik denk ok dat dit element om zich daardoor te laten beïnvloeden een belangrijk element is aan jazz.

Ik heb ‘Yskan’ enkele keren beluisterd. De magie zit hem in hoe de band op een bijzonder warme wijze je onderdompelt in een weemoedig sfeer, zonder al te donker te gaan klinken … Schitteren in eenvoud dus. Je mening graag
Zeker, ik heb veel gecomponeerd in het verleden. En  geanalyseerd. En ik vind het gewoon leuker om muziek te spelen die eenvoudiger is en meer geïnterpreteerd kan worden. En bij Yskan zijn dat geen afgewerkte stukken, maar een samensmelting van bouwstenen en losse ideeën. Die ik heb meegebracht en die daarin gepuzzeld worden, de uitvoering is vaak anders, het kan allemaal heel vrij geïnterpreteerd worden. Maar het basis materiaal is inderdaad heel eenvoudig van aanpak. Het is op zich niet heel druk onze muziek, heel atmosferisch en heel filmisch. Ik probeer altijd ergens, daardoor dat weemoedige, er ergens een hoek af te snijden. Waardoor het ook niet te proper klinkt, zelfs lichtjes ongemakkelijk. Wat het niet echt vrolijk maakt, maar ook niet echt donker maakt. Zodat het altijd een tegenkracht krijgt, wat ik een belangrijk element vind om erin te houden. Anders wordt het te afgewerkt, of te eenzijdig. 

De songs vullen elkaar aan, de plaat is  wat mij betreft zelfs een lang verhaal met begin, tussen stuk en eindstuk. En dient naar mijn mening in zijn geheel te worden bekeken en beluisterd? Mee eens? Je mening graag
Ik ben ook wel fan van albums echt in hun geheel te beluisteren, en niet song per song te gaan analyseren. Zoals op Spotify of zo. Voor mij is het belangrijk dat het inderdaad een geheel vormt, daar heb ik ook bewust voor gekozen. Ik denk er trouwens ook heel lang over na eer ik een CD uitbreng. Ook dat die stukken open te interpreteren zijn is de sound en het karakter van de groep eigenlijk. Het is dus gewoon een belangrijk element dat elke song perfect aansluit op de andere, daarvoor heb ik bewust gekozen. 

Het balanceren tussen ingetogenheid  en de registers opentrekken,  zorgt ervoor dat de aandacht nooit verslapt, ook nu weer  , je mening
Inderdaad, maar ik heb ook wel veel invloeden die van uiteenlopende muziekstijlen komen. Van redelijk zware metal muziek naar klassieke muziek. Tot traditionele jazz en hip hop , elektronische muziek. Ik probeer wel overal iets uit te halen. En dat in mijn wereld te verwerken. Daardoor zijn er dynamisch vaak grote verschillen. Doordat het redelijk open is. 

Over invloeden gesproken, wie zijn dan eigenlijk jouw invloeden? Niet alleen in jazz?
Nee, zeker niet alleen in jazz. Maar ik denk dat het bij veel mensen enorm breed gaat in deze tijden,. Ik heb wel veel jazz gestudeerd en geluisterd uiteraard. Als Gitarist Bill Frisell is een heel groot voorbeeld voor mij, Amerikaanse muziek, country muziek. Of de metal band Meshuggah, is ook een invloed. Of moderne klassieke muziek, zitten ook heel interessante stukken in. Dat kan dus heel ver gaan die invloeden.

Jullie hebben helaas niet de kans gekregen deze plaat live voor te stellen, er volgt een streaming heb ik gezien… vertel er gerust iets meer over?
Op 6 april, op de dag van de release doen we inderdaad een live streaming in Academiezaal, Sint-Truiden. Normaal gezien was dus voorzien dat we dit dus live zouden brengen, als release concert. Via de promotors Motives for Jazz die meegespeeld hebben in het creëren van die plaat. Zij wouden heel graag dat die release doorging, en nu is het dus in de vorm van een live stream. Wat we ook graag hadden gedaan, maar dat is nu ook al niet meer mogelijk, is buiten spelen. Dat heeft ook eerst op de planning gestaan. Maar de Academiezaal is gewoon een zeer mooie zaal. De cd  is trouwens daar ook opgenomen. Daardoor klinkt onze plaat wellicht live, omdat we die ruimte echt hebben gebruikt om op te nemen. Daarom hadden we gewoon graag dat die plaat daar werd voorgesteld. Ook al is het nu maar in de vorm van de live stream, het is nog altijd de klank uit die Academiezaal die ook terug komt op plaat dus. Op dinsdag om kwart na acht in de avond dus.

Jullie hebben (dacht ik) in juni wel een streaming gedaan in het kader van ‘Handelsbeurs live’. Hoe heb je die beleefd? 
Het eerste concert dat we hebben gespeeld was op Jazz middelheim. Op het vrij podium, waar enkele projecten werden voorgesteld waaronder Yskan. Daarna hebben we nog een keer of drie, vier echt live gespeeld. En de volgende concerten waren de release concerten in Sint-Truiden en de Handelsbeurs. De Handelsbeurs had het idee om niet alles stil te leggen, en iets te doen rond live streaming en zo verder te kunnen met programmatie. Wij hebben dus het allereerste live concert in Handelsbeurs gedaan, vooraleer ze zijn over gegaan tot Sound of Ghent. Dat was een heel laattijdige beslissing zelfs, toen ons de vraag werd gesteld om dit op die manier toch te laten doorgaan. We hebben toegehapt in het kader van een pre-release zodat we op die manier wat reclame konden maken rond het project, en hopelijk dan het echt release concert later. Het werd een heel interessante beleving, iedereen had ook beetje stress omdat dit toch een nieuw insteek was die ze nog niet hadden gedaan. Bang dat alles ging uitvallen en zo. En het is allemaal zeer vlot verlopen, een zeer leuke ervaring ook omdat het een eerste keer was dat we terug op het podium stonden samen sinds de eerste lockdown. Dat was ook een gratis live stream die heel ver verspreid was. Dat is ook een voordeel van die live streams, je hebt direct een heel groot bereik.

Maar het blijft toch raar om voor een zaal zonder publiek te spelen, toch? Hoe voelde dat zo voor een lege zaal spelen? 
Heel vreemd, ik heb nog met een ander project een live stream gepeeld. En dus nu binnenkort weer met Yskan. Ik zeg wel live streams, want er is een groot verschil tussen een concert echt live streamen waar wij dus onze set spelen, en een paar seconden later zien de mensen ons dus spelen. Soms wordt dat effectief vroeger opgenomen. Die op een bepaald ander tijdstip wordt uitgezonden, sommige blijven dan een tijd online. En dat is toch een beetje een vreemd gebeuren dan. Ik vind het persoonlijk leuker als het dus echt ‘live stream’ is eigenlijk. Met wellicht de bedoeling dat het later nog kan bekeken worden, maar wel met de energie dat de mensen wel degelijk meekijken op het moment dat we onze set spelen. 

Ik denk dat het grote deel zelfs meer ‘streams’ zijn dan echt ‘live streams’?
Er is ook gewoon minder kans om het echt live te doen, waardoor het op voorhand moet worden opgenomen. er kan altijd wel iets verkeerd gaan, en als je het op voorhand opneemt heb je een marche om de fouten eruit te halen of zo. Live stream is dus wel riskanter, maar ik vind dat het gewoon meer waarde heeft. Vooral om zelf te spelen, vind ik het een heel groot verschil.

Eigenlijk heb je die vraag al een beetje beantwoord.  Wat is je mening over streaming eigenlijk?
Wat ik wel iets moeilijk vind. Je kunt nooit een echte concertbeleving verplaatsen naar de huiskamer, die interactie tussen publiek en band visa versa is te belangrijk. Het is ook een sector waar inkomen moet uit voorkomen, om te overleven. Het is uiteraard een mooi perspectief die live stream, en dat de mensen dat kunnen volgen. Maar als mensen zien dat er moet voor betaald worden , hebben ze het daar heel wat moeilijker mee. Velen redeneren dat je een optreden gratis kunt zien op YouTube en dan moet je betalen om een opname te zien van een band, die later ook gratis te zien zal zijn op bijvoorbeeld YouTube. Het is om die reden gewoon een heel interessante en vooral tussentijdse oplossing. Maar op lange termijn denk ik niet dat het veel meerwaarde zal bieden. Misschien een mengvorm van de twee, dat er naast het effectief het concert bezoeken, iets overschiet om het eveneens ook thuis via live streaming te zien of zo? En vooral, de grens tussen live en opname wordt heel klein, daar schuilt een beetje het gevaar eigenlijk bij dat fenomeen streaming.

Wat zijn nu de verdere toekomstplannen
Doordat alles heeft stil gelegen, is het gewoon heel moeilijk om ver te denken. Zoveel mogelijk die plaat kunnen vertegenwoordigen, en dus ook live spelen vooraleer we echt nog verdere plannen kunnen maken. Dus ja.. dat is koffiedik kijken nu. Wat ik wel aan denk, ik denk veel in beelden. Iets filmisch. Het lijkt me een heel goed idee om de muziek van Yskan aan te bieden voor film of beelden op een of andere manier. Dat is ook een plan op langere termijn om daar iets mee te doen. En ook een nieuw repertoire, of hoe we dat project verder kunnen uitwerken. Het concept kiezen waarrond we zullen werken. En op die manier dan een tweede cd opnemen. Het kan dus nog veel kanten opgaan. Maar eerst en vooral , kunnen gaan optreden en die plaat voorstellen zodra het kan. De ideeën zijn er dus wel, maar ik kan zo lang we deze plaat niet kunnen voorstellen, zeggen dit is het nieuw project of zo.

Misschien toch nog meer streamings na deze in Sint-Truiden?
Een streaming zit er niet meer direct in na deze release stream. Het zal vooral wachten tot er echt iets live kan doorgaan. Het is gewoon moeilijk om op dat vlak een planning op te stellen, omdat veel clubs totaal niet weten waar ze aan toe zijn, en er ook een overaanbod zal zijn aan artiesten en bands die willen optreden.

Nu we toch bij deze corona tijden zijn aanbeland, hoe heb je die als muzikant (en als mens ) beleefd?
Ik heb wel het geluk, en dat is iets waar veel muzikanten wel geluk in hebben, muziek moet aangeleerd worden. Er is dus wel een vraag naar muziek onderwijs. Dat is een nuttige functie die je als muzikant zeker kunt opnemen. Om dus les te geven. We hebben een zeer goed kunst- en muziekonderwijs in ons land, dat is trouwens de reden dat er zoveel jong talent uit voort komt. Het vroeger gegeven van gitaristen die autodictact een gitaar vastpakken en super goed worden, dat verhaal is een beetje gepasseerd. De talenten die nu ontspringen zijn vooral heel goed omdat ze een goede basis meekrijgen. Ik geef zelf ook redelijk wat muzieklessen. En dat is iets wat altijd wel is kunnen blijven doorgaan, uiteraard soms op vreemde manieren en online, maar dat scheelt toch voor een muzikant dat ze op die manier toch iets kunnen doen met hun muziek door het anderen aan te leren. Wat ik mis is het sociale gebeuren. Maar ik ben iemand die zichzelf wel kan bezig houden in het dagelijkse leven. Daardoor is het voor mij wel vlug voorbij gevlogen. Enkel dat aspect om nieuwe muziek te maken , is wel heel pijnlijk. Alles blijft on hold staan, en we hebben heel weinig perspectief. Dat knaagt.

Wat soms wel terugkomt, heb ik ondervonden in interviews, is dat sommige artiesten en muzikanten eerder tot rust konden komen en inspiratie vonden om nieuwe muziek te componeren?
Eigenlijk wel, maar ook dat is dan weer zeer moeilijk omdat er geen garantie is. Ik heb het wel nodig om een bepaalde richting te kunnen uitstippelen. Hoe kan ik het uitwerken en toepassen en zo? Doordat we zo weinig uitzicht hebben is het gewoon heel moeilijk om concreet plannen te maken. Ik heb wel veel ideeën opgenomen, gewoon iets spelen of zo. En die ideeën liggen dus wel klaar. Om het kort te zeggen, ik heb veel materiaal klaar liggen om iets mee te doen, maar heel weinig concreet afgewerkt. Omdat het geen zin heeft als je niet weer waar het naartoe gaat, die onzekerheid…

En met andere projecten of  eventueel solo?
Iedereen is eigenlijk een beetje individueel met muziek bezig geweest, en zelden met de band. Ik heb dus zeker ook ideeën liggen om solo werk uit te brengen, die dan meer geïnspireerd is op klassieke muziek. Of stukken om uit te brengen op akoestisch gitaar. Of een compositorisch project, wat ik zeker ooit eens wil gaan doen. En ook Ambient muziek, klanken en sferen creëren met enkel gitaar geluiden. Dus geen synthesizer of elektronica, maar puur alleen gitaar geluiden op elkaar gelaagd in verschillende oplages. En voor Yskan dus ideeën die daarvoor kunnen opgepikt worden. Ruwe ideeën dus. 

We kunnen stellen dat jij de bandleider bent bij Yskan?
Ja, maar het is niet zo dat ik bepaal hoe de arrangementen moeten klinken of zo, dat doe ik samen met de muzikanten binnen de band. Het zijn allemaal zeer sterke individuen die weten waar ze mee bezig zijn, en zeer sterke persoonlijkheden en dat moet gewoon uitgespeeld worden.  En daardoor is hun inbreng binnen Yskan dus minstens even belangrijk. Ik geef hen dus de nodige vrijheid.

Hoe denk je, hoe de muziek en cultuur deze crisis zullen overleven?
Ik vrees dat er heel veel gaat sneuvelen. We gaan hier niet zonder kleerscheuren uit geraken, absoluut niet. Maar ik denk dat er langs de andere kant heel veel uit geleerd is. Zeker dat muziek en muzikanten tot op heden een beetje werden gezien als de rand van de maatschappij. Ze doen er niet echt toe, er was ook veel onzekerheid en zo. En eigenlijk zouden we een stap verder moeten staan, er is binnen de cultuur ook nood aan een soort sociale zekerheid die de muzikant beschermt. Wat nu haast niet gebeurt. Bij de besparingen van Minister Jambon is de eerste keer het alarm afgegaan bij iedereen, nu die coronacrisis. Er wordt dus beseft, we zijn niet genoeg omkaderd. We hebben het veel te ver laten komen. Op dat vlak moet er in de toekomst zeker iets veranderen. Dat mensen dat beginnen te beseffen is wel positief. Er is op dat vlak bijgeleerd, en ook organisatorisch zijn er stappen gezet voor en betere sociaal zekerheid voor de muzikant. Maar er zullen zeker slachtoffers vallen, zoals clubs die niet meer zullen open gaan en dergelijke meer, helaas.

Naast Yskan zitten jullie nog bij andere projecten, ik heb Anneleen gezien bij Grand Picture Palace , best een heel fijn concert, hoe zit het dus met andere projecten waar jij aan bezig bent?  Zandland bijvoorbeeld? Ook Steiger brengt een nieuwe plaat uit? Hoe blijf je dat allemaal combineren
Het zijn allemaal heel aparte projecten eigenlijk. Zandland is wat hetzelfde verhaal geweest, de plaat kunnen uitbrengen en een goede release show , allemaal zeer veelbelovend. maar dan niets meer. Er zijn wel een paar live streams geweest, maar je kunt niet blijven live streams doen. Heel die toer is dus uitgesteld, al wat toen ging gebeuren moet nog gebeuren eigenlijk. Om de volgende stap te kunnen zetten, zelfde bij Yskan  dus.
Maar om op de vraag te antwoorden, voor mij zijn het aparte projecten en aparte bands. Dat valt zeker te combineren, er zijn mensen die bij ongelofelijk veel groepen spelen, en dat ook goed kunnen combineren. Kwestie van duidelijke afspraken maken. Bij Yskan ben ik meer leider, bij Zandland een onderdeel van dat geheel. Dus ja, ook bij de andere muzikanten is dat zo. Grand Picture Palace is Anneleen haar project, en Steiger is met een nieuwe plaat bezig. Binnen al die projecten is het gewoon duidelijke afspraken maken, maar dat komt wel goed. Ik speel eigenlijk liever met mensen die met verschillende projecten bezig zijn, en op veel vlakken actief dan die zich enkel kunnen toewijden op dit ene project. Die invloeden en ervaringen creëren zelfs iets mooi en interessant dat we misschien kunnen gebruiken voor Yskan.

Wat zijn de ambities verder? Is er een soort doelstelling dat je voor ogen hebt en waarom? Of ben je daar niet mee bezig?
Ik ben iemand die eigenlijk in het moment zelf leeft, ik maak nooit echt plannen naar een verre toekomst of zo toe. Ik leef eerder in het moment zelf. Maar ik ben zeker met ideeën aan het broeien geweest, en ik wil zeker met Yskan verdere stappen zetten, in de richting van een volgende plaat. Met de stukken die klaar liggen, of eerder projectmatiger tewerk gaan. En ook die solo projecten is iets wat ik heel graag verder zou willen uitwerken. Het is en blijft een beetje datzelfde verhaal, eerst kunnen spelen en dan zien wat we verder kunnen doen. Zolang we met deze nieuwe plaat niet echt podium ervaring en zo hebben opgedaan, heeft het weinig zin om al aan iets anders te gaan denken.

Nu je toch over een eventuele tweede plaat begint, zal die dezelfde richting uitgaan als de eerste, heb je daar al bepaalde ideeën over? 
Er zijn zaken die je bij leert, door dingen die minder goed werken of zo. Waardoor ik iets anders zou doen, maar de rode draad is toch een open interpretatie. Waar eenvoud in zit. En dat de muzikanten hun inbreng mede de weg zullen bepalen. Ik denk dat er op dat vlak niet zoveel zal veranderen, omdat dit net de kern is waarrond Yskan is opgebouwd. Maar we kunnen altijd een andere richting kiezen. Zoals iets stevigere muziek maken, of net het omgekeerde meer ingetogen tewerk gaan? Het hangt af van de ideeën die binnen komen, en wat er meer gaat spelen binnen dat concept. 

Pics homepag @Leon De Backer

Bedankt voor dit fijne gesprek, we volgen de verwikkelingen binnen Yskan en al je andere projecten zeker verder op. En hopelijk binnenkort echt live.

Psychonaut - Thomas Michiels - De Belgische muziek is  heel sterk aan het groeien

Stille zaterdag was nog nooit zo luid. Want De Zwaarste Lijst, de lijst met de zwaarste gitaren volgens de Studio Brussel-luisteraars, is dit jaar zwaarder dan ooit. Nieuwe presentator Thomas Michiels loodst dit jaar iedereen voor het eerst door de 666 zwaarste gitaren. En dat het hele paasweekend lang, op de digitale muziekstream Bruut en Studio Brussel.
Thomas Michiels, lid van de Mechelse metalband Psychonaut - vorig jaar nog de hoogste Belgische nieuwkomer in De Zwaarste Lijst - is ceremoniemeester van dienst. De Zwaarste Lijst is meteen ook zijn debuut als radiopresentator.
Thomas Michiels: "Zot veel goesting om de langste Zwaarste Lijst ooit te presenteren. Ik hoop dat er veel Belgen in staan, want ons land barst van het talent. De Zwaarste Lijst: zaterdag 3 april van 16.00 uur tot maandag 5 april 13.00 uur op Bruut. Maandag 5 april van 13.00 tot 20.00 uur op Studio Brussel. Wij hadden voorafgaand aan het paasweekend, een fijn gesprek met Thomas Michiels

Waar komt de liefde voor metal vandaan? Hoe zou je metal definiëren?
De liefde voor metal heb ik doorgekregen van mijn oudere neef toen ik een jaar of tien moet geweest zijn. Ik kreeg cassettes in de hand geduwd met Sepultura, Metallica en dergelijk meer. Ook cassettes van het programma  Metalopolis op Studio Brussel . En daar hoorde je dan bands als Slayer, Machine Head. Dat waren zo van die cassettes die ik en mijn broer beluisterden als prille tiener. We waren nog geen tien jaar oud en al naar zware metal aan het luisteren (haha). Op mijn 13 jaar heb ik van mijn ouders een gitaar gekregen. De rest is geschiedenis. Ik ben me dan meer gaan verdiepen in metal maar ook rock tout-court., een band als Nirvana heeft ook altijd een grote invloed gehad op mij. Uiteindelijk ben ik nummers beginnen schrijven en zo, en in dat straatje beland van metal en er nooit meer uitgeraakt.

De reden van dit interview is dat jij de zwaarste lijst gaat presenteren op de digitale muziekstream Bruut en op Studio Brussel.. Proficiat. hoe zijn ze bij jou terecht gekomen?
Omdat je nu zelf over de stream Bruut begint, Ik ken de curator van die  stream Charlie Buyse en we hebben een aantal jaren een heel goede band, we babbelen geregeld. We zien elkaar , ook al is het nu een tijd geleden, ook geregeld. Op een van die ontmoetingen stelde hij me de vraag of ik interesse had om in iets te stappen waar hij mee bezig was, een beetje vaag maar ik dacht ‘oo ja waarom niet’. Voor ik het wist stond ik op VRT voor een kennismakend gesprek over mijn visie op zware muziek. Niet veel later ben ik een proef gaan draaien in de studio. En dat beviel zo goed, dat ze me vroegen om dit jaar de Zwaarste Lijst te presenteren. Ik heb direct ja gezegd, omdat het jammer zou zijn dat ik zo een kans zou laten liggen. Ik heb er zeker goesting in , en wil er keihard iets van maken. En natuurlijk, vorig jaar stonden we met Psychonaut stonden we vorig jaar op nummer 42, als hoogste Belgische nieuwkomer. Dat heeft meegeholpen in dat verhaal.

Het lijkt me niet eenvoudig om Alex Agnew, jarenlang de stem van ‘De zwaarste lijst’, op te volgen
Ik ben een grote fan van Alex, zowel als zanger, comedian als entertainer op het podium. Hij heeft echt fantastische dingen gedaan. Maar ook als mens. We hebben op de podcast geweest ‘Welcome to the AA’ met Alex Agnew en Andries Beckers. En ik weet nog, dat was circa twee jaar geleden dat we daar met Psychonaut ook waren. Dat was een super gezellige avond. Ik ben er zeker van dat hij trots is dat iemand van de jonge garde het nu van hem overneemt. Ik heb ook al complimenten mogen ontvangen van Andries Beckers. Ik voel geen druk om Alex te moeten vervangen, ik ben  Alex niet maar Thomas Michiels .. Ik heb een heel andere achtergrond en ben ook geen comedian. Ik ga het vooral op mijn manier doen, en Alex niet kopiëren of zo. Gewoon mijn eigen ding doen dus.

De slogan ‘De zwaarste lijst is dit jaar zwaarder dan ooit’ spreekt me wel aan.. Wat zijn de verwachtingen?
Ik vind het wel iets hebben dat het dit jaar rond het thema ‘666’ draait, dat is echt next level. Het is ook niet dat ze er een top 100 van gemaakt hebben, maar gewoon alle registers hebben open getrokken en gaan voor die ‘666’ en daarmee zwaarder dan ooit uitpakken. Dat is gewoon fantastisch om deel van te kunnen uitmaken. Ook met de Bruut stream waar mijn kameraad Charlie mee bezig is, is er op Studio Brussel een goed platform voor rock en metalplaten en ik heb het gevoel dat dat nog harder zal groeien in de toekomst.

Er is ook wat te doen geweest rond ‘de zwaarste lijst’ op StuBru en deze op Willy, is dat de aanleiding geweest voor Studio Brussel om het anders aan te pakken of heeft dat er niets mee te maken?
Daar kan ik niet echt een antwoord op geven. Onderling met Andries Beckers, hebben we al gezegd tegen elkaar dat we totaal niet het idee hebben van concurrenten te zijn van elkaar. Het is gewoon zeer fijn dat metal op verschillende platforms wordt aangeboden, zowel bij Studio Brussel als bij Willy. We kunnen het dus alleen maar zien als iets positief.

Ik heb Slayer op nr 1 gezet dit jaar ? mogen we uw persoonlijke top 3 weten en waarom?
Die verandert wel constant doordat ik veel research doe en zo nu. En bands wat beter leer kennen en zo. Als ik er een bovenaan zou zetten is het toch zeker Gojira. Met het nummer ‘Silvera’. Het verhaal rond die band klopt helemaal, ze denken concepten uit en engageren zich op heel veel vlakken. Het is ook een zeer intelligente band , ik heb een paar dagen geleden een gesprek gehad met Joe Duplantier.
Voor de rest zou ik de lijst ook wat Belgisch willen kleuren. Bands als Oathbreaker en Amenra zijn fantastisch. Maar je hebt ook nog de klassiekers zoals Slayer of Sepultura. Het is gewoon zo moeilijk om een top drie samenstellen. Soms als je erover nadenkt, kun je de dag daarna al vaststellen dat je het toch anders moest doen. Ik zie nu wel dat er opvallend meer Belgisch wordt gestemd, dat vind ik wel plezant om te zien. We springen er op een of ander manier toch uit in onze Belgenlandje, dus ja het mag…

Net zoals jij hopen ook wij op wat meer Belgische bands op die lijst, want potverdorie we hebben genoeg Belgische bands die niet moeten onderdoen voor de grote bands in het buitenland.  Als je de lijsten in het verleden kijkt is die Belgische muziek wat pover, of steeds dezelfde namen als Channel Zero (top band uiteraard) heb je daar een verklaring voor?
Het zijn de mensen die stemmen natuurlijk, het is een pure vorm van democratie. Wat maandag gaat gepresenteerd worden, is de keuze van het volk daar kunnen we weinig aan veranderen. Misschien moet dat nog wat meer groeien bij de mensen om meer Belgische metal te kiezen. Maar ook, er zijn nog zoveel klassiekers actief. Om maar een voorbeeld te geven, Metallica. Die staan nog steeds op het podium, en zolang die de scene geen vaarwel hebben gezegd zullen die nog lang vertegenwoordig zijn in die lijst. Het waren ook pioniers, samen met nog andere bands zoals Slayer, Megadeath, Anthrax maar ook Judas Priest of Iron Maiden. Veel van die bands spelen nog live, en dan is het – zelfs voor een topper als Gojira die daardoor toch blijft hangen in een divisie daaronder – om daar tegenop te boksen. En dat is dus ook met de Belgische metal, er zijn enorm veel goede bands en jonge goede bands, die nog wat jaren hebben te gaan. Ik denk dan ook dat het nog gaat groeien, en binnen tien jaar enkele kleppers tussen gaan zitten die dan zullen uitgegroeid tot een gevestigde waarde, het is dus een kwestie van tijd.

Om op een stelling in te pikken, is het niet de verdienste van een band als Metallica dat nu ook bands als Gojira gewoon kunnen aantreden op regulaire festivals als Rock Werchter of zo?
Dat is ook zo, Metallica heeft die weg gemaakt voor het metal genre naar een ruimer publiek. Joe, de zanger van Gojira zei dit trouwens tegen mij, Metallica is zo belangrijk geweest dat ik die gitaar heb opgepikt. En metal ben beginnen maken. Dus ja, bands als Metallica en Slayer hebben zeker de weg vrij gemaakt voor hun potentiele opvolgers. Maar ook voor een band als Channel Zero die in de jaren ’90 plots op die festivals konden staan.

In een interview met Thorium (ook een band die wat mij betreft op die lijst mag staan) kwam naar voor dat België op metal vlak nog steeds een enorme achterstand heeft dan bijvoorbeeld Duitsland of de Scandinavische landen. Wat  is je mening over deze stelling?
Een achterstand? Ik vind het goed dat er een soort evolutie is dat er zoveel bands uit uiteenlopende landen aan bod kunnen komen. En daar ben ik de social media dan weer heel dankbaar voor. Neem nu de band Alien Weaponry uit Nieuw-Zeeland. Het is fijn om zulke jonge bands ook hier te zien doorbreken en bijvoorbeeld op Alcatraz te zien staan.
Want Europa wordt, samen met de States, een beetje gezien als de bakermat van de metal. En dan is het grappig dat men vanuit Europees en Noord-Amerikaans standpunt ook naar metal kijkt. Alle bands die hun lyrics en imago dan wat kleur geven door er een stuk van hun cultuur in te steken, krijgen ofwel de reactie ‘Wow, dat is een heel andere soort metal, moeten we zeker naar hier halen’ of hebben anderzijds precies wat tijd nodig om te groeien op de metalliefhebber. Ik vind het hoe dan ook boeiend om te zien hoe levendig en veranderend die metalscene is. 

Ik bedoel vooral dat deze bands sowieso op de regionale radio worden gedraaid in die landen, of op grote festivals staan maar hier vallen die Belgische metal toch vaak uit de boot op diezelfde radio?
Ok, je bedoelt dat er daar een breder draagvlak is voor lokale bands, dat kan… Men zegt toch altijd dat je als metalband in Duitsland moet zijn om coole shows te spelen. (haha) Maar ik heb wel het gevoel dat het hier in België zeker aan het veranderen en aan het groeien is.

Een ander fenomeen is dat het voor een Belgische band nog steeds moeilijk is om op Graspop te staan, terwijl een festival als Wacken vol staat met Duitse bands, zijn we te weinig chauvinistisch of ligt het daar niet aan?
Ik heb daar nooit echt bij stil gestaan, er wordt wel door middel van de Red Bull stage erop in gespeeld hoor. En ik denk dus, zoals al wat aangegeven, dat het gewoon een kwestie van tijd is. Binnen tien jaar kunnen de kaarten al helemaal anders liggen. En bands als Evil Invaders of Channel Zero dat zijn bands die sowieso een plek krijgen op Graspop. Maar ook Bulls on Parade, de coverband van Rage Against The Machine . Die worden als Belgisch band beschouwt als Europians best cover band van Rage Against the machine. Die sluiten ook altijd de Metal Dome af. Dus ik denk dat we het , gezien de evolutie, gewoon nog iets meer tijd moeten geven. Er staan veel Belgische bands in de rij om daar te geraken.

Iets anders ik doe veel streamings tegenwoordig, in het metal genre ligt dat precies toch wat moeilijker heb ik de indruk. Of is me iets ontgaan?
Ik heb er toch al verschillende gezien, vandaag (woensdag 31 maart) is er een streaming van Psychonaut op Studio Scampi. , dat  wordt uitgezonden via youtube. Maar dat is enkel een voorbeeld. Ook Fleddy Melculy hebben vorig jaar een streaming gedaan. Off the cross hebben vorige week een streaming gedaan, Pothamus heb ik ook gezien. Er waren er dus toch nog een pak. Ik denk als je nog iets meer graaft je er dus zeker wel zult tegen komen. Wat een metal band zou kunnen tegen houden om de live streamen is wellicht de sfeer die er rond hangt, maar ik heb er toch een paar goede kunnen meepikken. Er zijn dus wel degelijk metal bands die dit uitpuren, omdat het nu het enige is dat ze echt kunnen doen zo een live stream. We willen daar ook ons werk van maken, maar niet gewoon in een zaal staan maar op een speciale locatie zoals AmenRa heeft gedaan op Alcatraz vorig jaar. Dus ja, er zijn wel degelijk metal bands die ermee bezig zijn, en een goed concept uitbouwen dat visueel ook aanspreekt. We kunnen ook niet anders, er is geen ander alternatief op het moment. Trouwens studio Brussel heeft speciaal voor de zwaarste lijst een virtuele moshpit voorzien vanaf vrijdag 2 april om 17u! Dat gaat ook nog eens deugd doen.

Wat is , om daar op in te pikken, je mening over dat  fenomenen?
Zoals ik het al zei is het nu eenmaal het enige dat we kunnen doen , je moet ook een beetje een hand uitsteken naar uw fans. Je wil op het podium staan en muziek maken, maar de fans kunnen er niet bij zijn. Dan is het de enige manier om je te tonen aan de fans, het is ook fijn al die reacties op facebook te zien zoals bijvoorbeeld uit Peru. Daar wordt ik oprecht blij van, je steekt je ziel in de muziek en dan is dat wel fijn die reacties. We kunnen alleen hopen dat het snel terug anders kan uiteraard.

We zijn nu aanbeland bij deze coronatijden waar we al meer dan een jaar inzitten, hoe heb je als mens en muzikant deze tijden beleefd?
We hebben met Psychonaut een track uitgebracht, en brengen in mei een split uit met Sâver uit Noorwegen. We hebben dus zeker niet stil gezeten, dat is zo een monster track van 16 minuten. Het is alleen een beetje anders, en meer op afstand. Zoals dingen digitaal uitwisselen. Heel weinig persoonlijk contact, dat is zeker een groot gemis. Maar dat ervaart iedere band wel.
Langs de andere kant hoor ik van veel bands om alles wat naast je neer te leggen, zonder enige druk te kunnen werken aan songs. Ik hoorde in een interview met Stefanie van Brutus dat ze het fijn vond dat er voor de nieuwe plaat eens niet zoveel haast achter zit dan bij een andere plaat releasen door deze tijden. Je kunt over alles meer nadenken, zoals de lyrics en dergelijke meer. Het kan dus voor sommige bands, in artistiek zin, positief uitdraaien.

Hoe denk je dat de cultuur en muziek deze tijden zullen overleven?
Dat is een moeilijke vraag, omdat je als individu ook niet echt veel kunt doen dat hangt van de politiek af. Ik vond het alleen spijtig dat de cultuursector helemaal moest sluiten omdat die coronaproof concerten toch op zeer veilige basis werden georganiseerd. Zitten aan een tafel, beperkt publiek, ver genoeg uit elkaar en met mondmasker.. dat was een formule die zeker werkt. Ik hoop dat er veel overleven, maar ik zie ook veel acties. Zoals Antwerp Music City. Het zijn zo veneus dat een onderdeel zijn van de underground cultuur, en zij doen dus acties – we hebben ook met Psychonaut en onze vrienden van Pothamus en L’Itch dat ondersteund, we hebben daar 400 euro kunnen naar storten  - het is fijn dat de sector en de bands de handen in elkaar steken om op die manier dat beetje cultuur in leven te kunnen houden. ( meer info: https://antwerpmusiccity.rocks/ )
Ook Brutus bijvoorbeeld hebben een schenking gedaan, dat ging naar Live2020. Het is fijn dat er een grote solidariteit is tussen de artiesten als de veneus die de artiesten een platform geven. Iedereen begrijpt dat dit belangrijk is en blijft, cultuurbeleving. Daarom is het goed dat iedereen zijn bijdrage daaraan wil leveren om de sector te laten overleven. Ik hoop dat het dus snel terugkomt, en enkel aanraden als je een actie ziet passeren om dat aan die organisatie te schenken want het komt de volledige cultuur beleving ten goede. En hopen dat de regering ook een gaatje vind in het budget om die sector, die toch zeer interactief met deze tijden is omgesprongen, te ondersteunen en helpen.

Bedankt , om af te sluiten enkele ‘tips’ hoe mensen best kunnen stemmen?
Ik zou zeggen, laat vooral uw stem niet verloren gaan.. Tips? Omdat de lijst super lang is. Ik heb bijzonder veel respect voor Metallica en Slayer en de groten der aarde. Maar ik zou willen vragen aan de mensen om er iets extreem in te steken zoals Infant Annihilator, Death, Cannibal Corpse of zo. Steek er gerust iets super duister in. Ik hoor heel wat mensen zeggen, er mag ook wat meer Black metal in staan. Ik vind dat cool, dus steek dat er gerust in. Als je dus binnen die drie eentje hebt waar je over twijfelt, steek er iets extreem in.

Bedankt, we zullen de Zwaarste Lijst zeker volgen, en kijken uit naar meer releases van Psychonaut.

Ben Wolf - Ik heb geen schrik om verkeerde beslissingen te maken. Ik wil gewoon carrière maken in de muziek

De Jonge ambitieuze singer-songwriter zat iets meer dan een jaar geleden nog op de schoolbanken, klaar om dokter te worden, hij gaf die carrière bewust op om zich op zijn passie muziek te storten. Een , zeker in deze corona tijden, een hachelijke onderneming. Maar soms moet je de sprong durven wagen, en dat is wat Ben heeft gedaan.
Ondertussen kregen enkele singles feedback op Radio 1, Radio Willy en Duyster! Op 19 maart verschijnt zijn debuut ‘Now You know ‘ op de markt, genoeg reden om Ben enkele vragen te stellen over het hoe en waarom van deze ommezwaai? En ook hoe het is  ,  om in een sceptische land dat België toch is tegenover eigen kweek,  ambities uit te stralen. Verder keken we ook naar de toekomstplannen.

Je hebt bewust je studie als dokter opgegeven om je passie te volgen? In deze tijden toch een gewaagde onderneming? Waarom die ommezwaai?
Ik ben iemand die heel toekomstgericht nadenkt, en ik  heb inderdaad mijn studie opgegeven en me bewust op dit avontuur gestort omdat ik er in geloof. Voor mij was mijn passie volgen een zeer sterk signaal naar mezelf en de buitenwereld toe. Muziek is voor mij ook therapeutisch, ik kan daar dag en nacht mee bezig zijn. Ik ben gewoon heel zeker van waar ik naartoe wil gaan waardoor ik dit risico gewoon wil nemen. Ik haalde uit mijn studie ook geen voldoening en had niet het gevoel dat ik de juiste richting uit aan het gaan was, wat ook een heel grote rol speelde in mijn beslissing. Soms moet je gewoon die sprong durven wagen, en dat heb ik dus nu gedaan.

In normale omstandigheden ok, maar dit is een zeer onzekere periode toch voor muzikanten en cultuur?
Of het nu corona was of niet, het speelde geen rol in die beslissing. Ik ben daar ook niet echt mee bezig geweest. Ik wilde het gewoon doen. Ik had net voor deze coronatijden songwriting eigenlijk ontdekt. Maar als deze corona er niet was geweest, het had gewoon geen verschil uit gemaakt.

Welke artiesten en muzikanten waren en zijn je grote inspiratiebron?
Daniel Ceasar - Een Canadese R&B /singer-songwriter. Om terug te gaan naar de bron waarom, mijn beste vriendin is vier jaar geleden plotseling gestorven, en Daniel Ceasar zijn muziek was er voor mij in die periode. Hij heeft me ook doen inzien dat muziek vol emoties en therapie zit. Dat muziek dus een soort therapie kan zijn, heeft Daniel Ceasar dus aan het licht gebracht. Qua sound en instrumentele inbreng is Shawn Mendes -  ook een Canadese singer-songwriter – zijn self-titled album een grote inspiratie geweest voor mij. En wat gedrevenheid betreft toch Ed Sheeran. Die man is van letterlijk de straat, naar grote festivals en zalen uitverkopen gegaan, in almost no time. Wat muziek schrijven en zo betreft , haal ik echter enkel inspiratie uit mijn eigen leven. Er is dus niet echt een artiest waar ik me naar projecteer eigenlijk.

Er schuilt ook een treurig verhaal achter deze ommezwaai? Vertel eens
Ik heb het al even aangekaart eigenlijk. Mijn beste vriendin is vier jaar geleden plots overleden aan hersenvliesontsteking, dat heeft een enorme impact op mij gehad. Ik studeerde toen nog in Engeland, ik heb daar mijn laatste jaar gestudeerd. De avond toen ik dat telefoontje van mijn vader kreeg dat ze gestorven was, had ik geen emoties. Dat was in totale schok. Ik ben dan de volgende ochtend een vlucht terug naar België genomen. Toen ik thuis in mijn kamer binnen kwam , was het de eerste avond na dat nieuws dat ik echt alleen was, voordien had ik veel vrienden en mede studenten rondom mij. Ik wou wat ik toen voelde gewoon op bepaalde manier vastleggen. Vooral om uit te drukken wat ze voor mij betekende, en nog steeds betekent eigenlijk. Ik heb toen mijn eerste song geschreven. Dat heeft allemaal wel iets extra losgemaakt bij mij, om dus inderdaad die stap te zetten eigenlijk. Veel van de mooiste kunst, komt van de donkerste plekken. Dat is dus bij mij ook zo.

Je debuut kwam mede tot stand door James Lowland (WAYI, Amery). Hoe is die samenwerking ontstaan?
Ik mik bewust heel hoog, dat geef ik toe. Ik ga niet stoppen met geneeskunde om enkel een EP uit te brengen, ik wil daar echt iets mee doen met die passie. Men heeft me gezegd, als je zover wilt geraken , moet je zeker veel geluk hebben, maar ik moet zeggen dat ik nu het grootste deel van dat geluk al heb gehad. James Lowlan is een producer waarmee ik zeer goed bevriend ben. Twee weken voor ik hem de demo stuurde,  had hij besloten ‘ik heb een artieste nodig om Internationaal mee te gaan’. Dat is trouwens de volgende stap, internationaal gaan, daar wil ik naartoe. Door het feit dat ik zo ambitieus was, ben ik op zoek gegaan naar bepaalde artiesten of bands die in de lijn liggen van wat ik wil bereiken, en daar hoorde WAYL en Amery sowieso bij. Ik heb het label van die bepaalde artiesten opgezocht en heb hen gewoon een e-mail gestuurd dat ik dit jaar songs wil uitbrengen, en of ze interesse hebben me te helpen. Ik heb hen dus iets doorgestuurd met de vraag of ze ervoor open stonden, omdat ik weet dat ze niet zomaar iemand lukraak aannemen uiteraard. Die eerste songs vielen wat minder goed, maar de tweede reeks bleek toch in goede aarde te vallen bij Lowland, en zo is de bal aan het rollen gegaan. En na een koffie en enkele toffe babbels hebben we besloten om met hem in zee te gaan. Het feit dat iemand die al even lang in de muziek zit, als dat ik leef, me zegt ‘ik geloof in u’ heeft me wel doen beseffen dat dit gaat lukken.

Je bracht ondertussen al enkele mooie singles uit. De singles kregen steun van onder andere Radio 1, Radio Willy en Duyster! Opent dit nu al deuren voor jou of is het hiervoor nog te vroeg?
Dit steun is natuurlijk fantastisch. Of het deuren heeft geopend? Ik denk van wel, moesten we live kunnen spelen , zou er daardoor zeker interesse zijn van promotors uit als je op die radio gedraaid wordt. Het geeft wel opties, maar we moeten nu vooral effe doordoen met wat we bezig zijn om dat doel echt te bereiken, stap per stap.

Ik vind het een EP  die snaren raakt; met alle respect zulke artiesten kom je voortdurend tegen. Als je dit product aan mij zou willen verkopen, hoe zou je dat doen? Waarom zou ik deze plaat per se aanschaffen? ?
Een heel interessante vraag. Toen we volop bezig waren met marketing en zo, ben ik op een zin gekomen die me echt vertegenwoordig vind ik  ‘’You don’t need to know where i came from, to see where i going’’ Ik heb geen schrik om verkeerde beslissingen te maken , ik weet dat in België ambitieus zijn niet echt wordt gewaardeerd of snel wordt gezien als arrogantie. Ik wil gewoon carrière maken in de muziek. Deze EP is gewoon, ik heb iets ontdekt en ik moet deze weg volgen, daar draait het om. Een soort visitekaartje, om mezelf te tonen aan het publiek. Ook al moet ik nog groeien, ben ik al heel goed aan het groeien. En dat hoor je wel doorheen deze EP eigenlijk. En ook, ik heb al meer dan 100 songs klaar, dus het album dat zal uitkomen is een verderzetting daarvan. Maar deze EP is een mooi beeld van iemand die zijn passie ontdekt, daarom denk ik dat het een perfect “product” is om in huis te halen. Dus, als je mij wilt volgen op mijn reis van zelf-ontwikkeling, als artiest maar ook als persoon, kan je mijn eerste stapjes horen op deze EP.

Je haalt wel iets interessant boven waar ik wil op inpikken: België. Voor een ambitieus artiest is België een moeilijk land om in te leven, omdat Belgen nu eenmaal gewoon sceptisch zijn tegenover eigen kweek.
Belgen hebben een zeer speciale muzieksmaak, als je het vergelijkt met sommige andere regio in de wereld. Er is hier ook een interessante combinatie van verschillende culturen, dat heb je elders ook, maar toch. Maar sceptisch? Inderdaad, het is in België gevaarlijk – bij wijze van spreken – om openlijk ambitieus te zijn. Maar wat wel zo is , als een Belg uitschiet dan schiet hij heel ver uit, dus ook naar het Buitenland. Zoals een artiest als Stromae  of zo. Het is een moeilijk drempel om over te stappen, dat maakt het wellicht wel moeilijk. Maar dat betekent ook, eens je die drempel ben over geraakt , bestaat er geen twijfel dat je bent gelanceerd. Dat is dan een voordeel aan als Belgische artiest aan de bak proberen komen.

Je moet zelfs al eerder in het Buitenland zijn doorgebroken eer je hier maar iets van feedback krijgt
Dat klopt wel. Het is pas als er in het Buitenland iets gebeurt, dat men hier je kwaliteit erkent; dat is gewoon zo , daar kunnen we helaas weinig aan doen.

Wat zijn de verwachtingen , welk publiek zou je hier graag mee bereiken?
Ik krijg wel cijfers van wie luistert via spotify, en ik ben wel verrast van de leeftijdscategorie, die ligt hoger dan ik had verwacht. Dat wil misschien ook zeggen dat ik kwaliteit muziek breng. Het wordt serieus genomen. Ik apprecieer dat dus wel. Het oorspronkelijke doel is echter om mijn leeftijdsgenoten te bewijzen dat, ondanks het wel eng is om risico’s te nemen in het leven, het uiteindelijk wel lukt als je durft doorzetten. Bewijzen aan hen dat zij dit ook kunnen, waar een wil is altijd een weg als je jouw droom werkelijkheid wil laten worden. Daarom mik ik ook zo hoog, omdat ik net aan hen wil laten zien dat dit allemaal mogelijk is. Muzikaal zijn het verhalen die je iets bij brengen, een publiek dat daar naar op zoek is wil ik sowieso bereiken; een heel breed publiek dus. Maar vooral dus mijn leeftijdsgenoten om die aan de gang te krijgen.

Een plaat uitbrengen in volle coronatijden? Hoe doe je dat zonder enig perspectief om die live voor te stellen of zo?
Het is gewoon een onderdeel van dit ontwikkelingsproces. Ik heb heel veel motivatie gehaald uit het feit dat er mensen zijn die naar mijn muziek luisteren, daarom wilde ik deze stap zeker zetten. En die EP was de logische volgende stap die er gewoon moest komen nu, ik wilde daar niet mee wachten. Ik heb in november 2019 mijn eerste song geschreven, ondertussen zijn dat al 140 songs, en het was dus gewoon belangrijk om dit nu naar buiten te brengen om mezelf te motiveren om aan het volgende nog harder te werken. Het was dus niet de bedoeling om nu al live te gaan optreden, dat stond nu nog niet op de planning. Dat het nu nog niet kan, vind ik dus minder erg. Ik hoop, tegen dat ik echt ben gelanceerd, het uiteraard wel lukt om op te treden .

Er zijn wel opvallend veel releases in deze tijden
Dat is niet zo onlogisch, bands en artiesten kunnen niet optreden. Velen zitten de hele dag thuis, wat kun je dan doen? muziek maken en componeren.

Zijn er plannen om deze plaat via streaming voor te stellen?
Ik ben niet echt bezig met sociale media en dergelijke, maar het is een cruciaal ding voor een artiest, je moet er eigenlijk bijna aan mee doen om je gezicht te tonen aan een publiek. Ondertussen heb ik al een video gereleaset ; binnenkort komen er wat nieuwe songs van de EP. Concreet ligt er nog niets vast wat live stream betreft. We zijn gewoon intens bezig met nieuwe songs en het samenstellen van het album. Daardoor ben ik met andere dingen bezig dan met filmpjes of zo.

Los daarvan. Hoe sta je tegenover dat concept?
Misschien is dat ook doordat ik niet zo op sociale media zit, maar ik vind gewoon de interactie het face to face contact met je publiek niet te vervangen, dus ja.. helaas is er momenteel die optie niet, dus maken we er het beste van en dan is een streaming wel een goede optie om je te tonen naar een publiek thuis. Persoonlijk zou ik liever in een kamer zitten samen met mensen rondom mij. Langs de andere kant zie ik het wel meer daar naar evolueren, dat digitaal concerten beleven. Het feit dat meer mensen thuis zitten, zorgt ervoor dat ze meer die streamings zullen bekijken en het een soort norm wordt. Hopelijk niet volledig, maar het neigt er wel naartoe. Ik sta daar niet zo positief tegenover, maar het is gewoon noodzakelijk geworden.

Ik moet toegeven, als ik terug optredens kan doen , ga ik gegarandeerd terug buiten hoor
Dat is ook zo, als het weer kan , zullen mensen sowieso terug op straat komen. Een ietwat extreem voorbeeld, maar de pandemie van 1920 had de “Roaring 20s als gevolg”; één groot feest, waar muziek uiteraard ook van te pas komt. Dat zal ook nu het geval zijn.

Over corona wil ik het toch ook even hebben, hoe ga je daar als mens (maar ook muzikant toch) mee om?
Ja, daar hadden we het al even over. Ik denk dat iedereen het moeilijk heeft. Ik heb zelf het geluk gehad, dat ik net voor die Pandemie iets heb gevonden waar ik me volledig kon voor geven. Dat ik opgesloten zit, en me volledig kan en moet focussen op die muziek geeft me persoonlijk wel voldoening eigenlijk. Op dat vlak kan ik zeggen dat ik wat minder getroffen ben dan vele van mensen die het moeilijker hebben in deze situatie.

Jongeren hebben het zeer moeilijk, maar eigenlijk bij voorbaat iedereen. Hoe sta je tegenover die, naar mijn mening vaak absurde, regels?
Ik heb geneeskunde gestudeerd, dus ik ben me heel bewust van het waarom van die regels. Het is nodig om deze pandemie onder controle te krijgen, het is zeer vervelend en soms voelt het wel absurd aan, maar het is dus nodig.

We hebben het er al een beetje over gehad. Hoe denk je persoonlijk dat de cultuursector deze crisis zal overleven?
Dat komt terug, muziek blijft voort leven.

Wat zijn de verdere plannen voor dit jaar – in zoverre er plannen kunnen worden gemaakt?
Een full album in elkaar steken, is de volgende stap. Wanneer dat echt gaat gebeuren, mag ik nog niet zeggen, maar voor iemand die nog maar enkele maanden zijn hoofd boven het maaiveld steekt, zal het zeker snel zijn. Ik hou van schrijven dus er komen telkens nieuwe songs bij. Elke week heb ik letterlijk twee songs geschreven. Zorgen dat er een consistente en goede sound is. Om op voort te werken. In tegenstelling tot meeste andere artiesten hebben we bewust gekozen om de EP te droppen midden in de ontwikkelingsfase, die hopelijk nog lang mag duren, want de ontwikkeling gaat sneller en sneller. Dus kortom veel releases in de nabije en verdere toekomst.

Wat zijn je uiteindelijke ambities als muzikant ? Sportpaleizen uitverkopen? Of liever iets kleiner en fijner ? Vertel eens
Dat is een onvermijdelijke bijproduct is van die evolutie. Het is voor mij heel belangrijk. Ik ben zeer futuristisch dus ik kijk ver vooruit, maar ik wil ook graag boeken schrijven over songwriting. Ook dat is een ambitie op zich. Waardoor iedereen die daar wil mee beginnen, een echte leidraad heeft daaraan. Op de lange termijn zou ik graag een academie voor jong talent, in alle creatieve disciplines, willen opstarten om deze jongeren dezelfde kansen te geven die ik momenteel krijg, want ik weet dat ik veel geluk heb om al zo vroeg in deze positie te staan en ik wil zoveel mogelijk andere mensen dezelfde kansen geven. Mijn ultieme ambitie is dus teruggeven aan de community die mij op zo’n korte tijd al zoveel gegeven heeft.

Dank voor dit fijne gesprek, we besteden zeker de nodige aandacht aan je EP en veel succes in alles wat je doet, we blijven je op de voet volgen ?

AKI - Mijn grote verwachting? Dat we steeds meer mensen kunnen raken met dit project

Als introductie van het project AKI citeren we even de informatie uit het nieuwsbericht dat we ontvingen: ‘’ Aki is een nieuw jong jazz collectief uit Antwerpen. Onder de naam ‘Aki’ schrijft drumster Anke Verslype haar eigen muziek en brengt ze deze naar buiten met verschillende bezettingen. Voor de nieuwste EP Niobe werkte Anke haar muziek uit samen met Marjolein Vernimmen (harp), Ruben De Maesschalck (Bas) en Willem Heylen (gitaar).Ze speelden in deze bezetting ook op Jazz Middelheim in september 2020. Aan de basis van hun muziek staan ongecompliceerde, sobere melodieën waarvan de grenzen worden verlegd tijdens de improvisatie. Samen creëren ze een unieke sound die je laat meevoeren op een stroom van warmte en melancholie. Aki brengt beeldende jazz die je ongelooflijk nostalgisch kan maken en niet zomaar onberoerd laat. Ze laten een midden tussen filmische landschappen, jazz en minimalisme.’
We hadden hierover een fijn gesprek met Anke Verslype. En uiteraard over verleden, heden en toekomst en het onderwerp van het jaar deze coronatijden; ook de definitie van jazz kwam ook aan bod.

Waar staat AKI voor? Stel jullie zelf eens voor?
AKI is een soort collectief van muzikanten, die door hun inbreng aansluiten bij het concept dat ik voor ogen heb. Daardoor verander ik ook bewust soms van bepaald instrument of line up bezetten, omdat het gewoon fijn is om te weten wat we daar allemaal kunnen mee  doen of welke richting ik eventueel kan inslaan daarmee. Of ook wie kan ik daar allemaal mee betrekken, is een interessant gegeven. Het is dus gewoon een soort project dat we hebben opgestart, dat enorm  veel richtingen kan uitgaan. 

De vraag is dus, ook naar de toekomst toe, kijken wat je met het project kunt doen en wat de mogelijkheden zijn, als ik het goed begrijp?
Het is uiteraard wel de bedoeling dat het herkenbaar blijft als AKI. Alleen dat ik onderling experimenteer wat kunnen we er mee doen, wat kunnen we er extra aan toevoegen, en dat het ergens toch hetzelfde blijft. Dat is dus de onderliggende bedoeling van dit project.

De EP doet een deugddoende innerlijke rust over mij neerdalen, zonder te ‘moeilijk’ te gaan klinken, sober en eenvoudig. Maar ook intens mooi. Je mening
Dat is een fijn compliment om te horen. Dat is ook altijd de bedoeling geweest, als ik muziek schrijf is nooit de bedoeling geweest om moeilijk te gaan klinken, het mag gerust toegankelijk zijn. Hoe meer herkenbaar het kan klinken, hoe gemakkelijker voor de luisteraar om de muziek in zich op te nemen. Het mag ook niet te klef gaan klinken uiteraard. Mede door die improvisatie moet er ook heel wat muzikaliteit inzitten. Die dunne lijn bewandelen tussen herkenbaar en experimentele muziek dus. 

Ik heb ook gelezen: ‘’ . Niobe is de naam van een vrouw uit de Griekse Mythologie die in een steen veranderde nadat ze de goden tartte. De muziek op deze EP wil hier ook een verhaal vertellen.’’ Kun je eens wat meer toelichten?
Als de mensen naar de muziek luisteren is het de bedoeling dat de mensen zich daar iets kunnen bij voorstellen, ik wil de muziek zeer fantasieprikkelend maken. Ik vind het leuk als het bij mensen op dat vlak iets teweeg kan brengen, en dat probeer ik dus zeker toe te voegen aan de muziek als ik met iets bezig ben binnen dit project. Niet iedereen hoeft een verhaal te horen, maar het zou fijn zijn als het bepaalde beelden zou kunnen opwekken bij mensen als ze naar deze plaat luisteren. Op dat vlak ben ik dus wat gaan opzoeken op de pc en kwam bij dat verhaal terecht van Niobe, wat een heel interessant gegeven was om iets rond te bouwen.

Wat ik ook zo mooi  vind , de nummers sluiten op elkaar aan, het lijkt wel alsof je in een sprookjesachtige wereld terecht komt, maar ondanks die rustige omgeving worden we niet in slaap gewiegd. Je mening
We hebben dat met de muzikanten ook uitgewerkt dat die nummers echt bij elkaar horen eigenlijk, dat was de bedoeling, om een verhaal te vertellen in verschillende hoofstukken. Dus ja het klopt dat de songs perfect op elkaar aansluiten, daar is bewust voor gekozen. 

De EP kwam uit in lockdown, deze tijden waarin iedereen het moeilijk heeft waren dus eerder inspirerend? Of is dat wat kort door de bocht?
Voor mij wel eigenlijk, Vorig jaar studeerde ik nog en ondertussen werkte ik ook deeltijds en speelde daarnaast in allerlei projecten.   Door het feit dat plots alles stopt, dus met die lockdown, had ik plots enorm veel tijd om aan mijn eigen ding te werken. Dat heeft het realisatie proces wel bespoedigd moet ik toegeven. Dus ja op dat vlak, heeft deze periode dus net door tot een soort rust te komen, voor veel inspiratie gezorgd die er anders door het gejaagde bestaan minder snel zou zijn gekomen. 

De inbreng van mondharmonica op de vorige EP ,  is een instrument dat gerust nog meer op de voorgrond had mogen treden , ook op deze EP, naar mijn mening. Het ,is wel uniek binnen het mooie concept ? Waarom nu niet?
Ruben Van Cauwenberghe is een klasgenoot, en top muzikant. De mondharmonica paste perfect bij de vorige EP. Maar bij deze wilde ik toch een andere sound creëren. Die mondharmonica is een specifieke sound waar ik zeker van hou. Ik wil echter steeds iets anders doen, als ik die mondharmonica er aan toevoeg is het weer een beetje hetzelfde, en dat is de bedoeling niet. Wat ook niet wil zeggen dat we Ruben zijn diensten in de toekomst niet weer zouden gebruiken, als het past bij het idee dat ik dan heb of zo. Ruben is een fantastische kerel en ik hoop zeker met hem nog samen te kunnen werken naar de toekomst toe. Het enige jammere is dat we door de lockdown niet hebben kunnen optreden met de vorige EP en die mondharmonica ook niet live kunnen brengen, we hopen dat met deze EP wel te kunnen doen. Maar wie , weet, ooit komt die mondharmonica dus wel terug. 

De vraag is eigenlijk al een beetje beantwoord. Hoe zijn jullie op dat toch wel unieke idee binnen jazz gekomen?
Dat is gekomen toen we veel samen speelden en ik  op dat idee kwam om dat gewoon te doen eigenlijk. Dat was ook niet per se ‘het moet mondharmonica zijn. Het is eerder toevallig gegroeid. Ik ben eigenlijk steeds op zoek naar muzikanten die collectief bij elkaar passen, om een bepaalde sound te creëren. En bij die vorige EP paste dat dus perfect. 

Het samenspel is ook wondermooi, te horen op ‘Lang geleden’ waar de instrumenten elkaar magisch aanvullen. Waar hebben jullie elkaar gevonden eigenlijk? Je mening
De meeste ken ik gewoon van op het conservatorium. Marjolein zat bijvoorbeeld in de klassieke richting. Ruben en Willem zaten één of twee jaar voor mij. Ik ga gewoon bewust op zoek naar mensen waarvan ik weet, als we gaan samen zitten , gebeurt er daadwerkelijk iets. Dat is voor mij heel belangrijk. Ik denk daarom bewust ook lang na over de mensen die ik ga vragen, omdat ik op zoek ben naar muzikanten die niet zomaar top muzikanten zijn maar binnen wat ik voor ogen heb , eens samengebracht, inderdaad een magie kunnen doen ontstaan zoals je zegt.

De mooie, en sobere hoes sluit perfect aan op de filmische muziek die me doet denken aan weidse landschappen in de natuur of zoiets. Uw zus heeft die hoes gemaakt? Vertel er wat meer over
Soetkin, mijn zus is een fantastische schilder. Je kan haar werken ook zeker opzoeken ;) , - https://www.instagram.com/soetkinverslype/ - op 18 december loopt er ook een expositie met haar werken in Borgerhout. Voor onze vorige hoes hebben we een schilderij gekozen die ze al had gemaakt en ik vond het dan ook logisch dat zij het ontwerp voor de nieuwe hoes zou maken. Ik had haar wat gestuurd in de richting die me leuk leek en voor de rest heb ik haar volledig haar ding laten doen.  Haar stijl en kleuren die ze gebruikt, passen perfect bij de muziek vind ik. Hoe dat komt, geen idee, misschien omdat we zussen zijn :) . 

Waarom jazz? En wat is volgens u Jazz in deze tijden? Heb je daar een definitie voor ?
Dat is inderdaad een moeilijke vraag. Voor mij is jazz gewoon een perfecte manier waarop ik heel veel vrijheid kan creëren voor mezelf en mijn instrument. Dit kan ook bij andere muziekstijlen, als je daar echt in zit, maar bij jazz gaat me dit gewoon gemakkelijker af. Gewoon die typische improvisatie rond jazz zorgt ervoor dat deze stijl me aanspreekt om die vrijheid waarvan sprake is tot het oneindige te creëren. Zoals een song bijvoorbeeld de ene keer anders kan klinken dan de andere keer, vind ik zeer tof aan de jazz stijl. Dat is ook soms moeilijk, omdat je vaak de neiging krijgt als alles is opgenomen, het plots helemaal anders te gaan doen. 

Wat zijn voor jullie de algemene verwachtingen van deze EP die uitkomt?
Ik hoop vooral dat er een publiek voor is, dat er mensen zijn die er mee in aanraking komen. Nu er geen concerten zijn, is het een beetje moeilijker om een publiek te bereiken. Maar ik hoop toch een publiek te vinden voor deze nieuwe EP. Ik hoop dat er nieuwe mensen en muziekliefhebbers ons leren kennen, dat is mijn grote verwachting van deze nieuwe EP. En uiteraard hopelijk in de zomer kunnen spelen, en ons daadwerkelijk tonen aan  datzelfde publiek. Nu hebben we enkel op Jazz Middelheim gespeeld in September vorig jaar. En nog een concert in Gent, we hebben dus maar twee keer kunnen spelen. Dus ja.

Live optreden zit er voorlopig nog niet in, zijn er plannen om deze EP ergens via streaming voor te stellen?
We gaan zelf iets doen op tien april rond streaming, om toch iets te kunnen doen rond de release. We gaan, wat dat betreft, het vooral dus zelf wat organiseren en zo, en zien wel wat eruit komt. Maar ja die streaming komt er dus.

Wat is je mening over streaming eigenlijk? Ik heb de laatste maanden bijna elke week er één gevolgd; deze van Sound of Ghent en Flagey zijn zeer geslaagd, het vervangt echter nooit een live concert. Je mening
Het is wel tof dat veel groepen op die manier toch kunnen spelen. En zich tonen aan een publiek thuis, het is beter dan totaal niets. Je hebt er die er echt iets moois van maken, dat is uiteraard heel fijn om te zien. Nu is er wellicht een overaanbod, maar dat is dan ook weer normaal want er is gewoon geen ander perspectief op het moment. Door dat mensen op die manier kunnen blijven kijken, blijft de interesse ook voor de band en de muziek. Dus het is goed dat het er is, het vervangt geen echt optreden uiteraard. 

Mis je dan niet de interactie met het publiek?
Dat wel.  Ik vind het heel moeilijk als de camera dichtbij komt. Dan ben je bewust van jezelf, en dat is net zo leuk aan een optreden doen , voor een publiek dat je niet echt bewust bent van jezelf. En de ontlading van het applaus en je publiek te zien, is toch ook bijzonder. Met een camera is dat toch heel anders uiteraard.

In deze tijden lijkt netwerken (sociale media en ook die streaming) belangrijk, heeft het dan nog nut om iets op plaat uit te brengen? En waarom?
Voor mij persoonlijk, ik wilde dat wel . We hebben er echt naar toe gewerkt om iets te realiseren, het is ook een kleine editie. Ik was eigenlijk heel blij toen ik die eerder deze week in mijn handen kreeg. Het is toch een ander gevoel dan beluisteren via spotify als je zo iets in handen kunt houden, het is bijvoorbeeld ook in om iets op cassette uit te brengen, dat fysieke spreekt nog steeds veel mensen aan. Ik denk dat er altijd een publiek zal voor zijn, die dus dat fysieke verkiezen boven via iPod of zo naar muziek luisteren of zo. 

Kopen jonge mensen  nog platen eigenlijk? 
Het jonge publiek dat ik ken wel, maar ik zit ook in de muziekwereld en ben omgeven door mensen die daar ook iets mee te maken hebben. Maar er is ook nog een jong ander publiek, zeker. 

Om nog even op coronatijden terug te komen, hoe denk je persoonlijk dat de cultuur en muziek deze crisis zullen overleven?
Ik heb niet het gevoel dat ze het niet gaan overleven. Het zal voor veel mensen in de sector moeilijk zijn, dat wel. Maar vanaf het terug kan , zal er gewoon terug publiek zijn om te gaan kijken, omdat de behoefte naar cultuur beleving er gewoon altijd is geweest en altijd blijft terug komen. Het zal natuurlijk voor veel mensen die het nu financieel moeilijk hebben, niet evident zijn om een ticket te gaan kopen voor een optreden, maar ik zie het niet verdwijnen of zo. We kunnen die lijn doortrekken, dat is niet alleen voor de cultuur sector. Iedereen zit in hetzelfde schuitje. Je hebt er die er wellicht wat beter uitkomen dan anderen, maar iedereen heeft het lastig en zodra alles weer kan, denk ik dat het wel goed komt.. omdat de behoefte tot beleving dus te groot is en blijft.

Wat zijn, in zoverre het kan, de verdere plannen voor dit jaar?
Optreden zodra het kan/mag uiteraard. En zodra deze EP is uitgebracht me toeleggen op een full album schrijven. Ik wilde daarom ook niet lang wachten om deze EP uit te brengen, je moet eerst het ene weg werken om aan het volgende te kunnen beginnen. En die ideeën voor een volgende stap liggen te broeden.

Wat zijn je ambities verder? Is er een soort ‘doel’ dat je voor ogen hebt of ben je daar niet mee bezig?
Ik denk meer op korte termijn eigenlijk. Zoals de volgende stap dat full album. Ik ben niet zo bezig met ‘dit wil ik bereikt hebben binnen tien jaar’ of zo. Ik hoop uiteraard dat ik altijd muziek ga kunnen blijven maken op een bepaald niveau. Dat is eigenlijk wel mijn voornaamste ambitie. En op die manier steeds meer publiek kunnen bereiken, en meer kunnen creëren. Maar het eerst doel is dus nu aan dat album werken, en zien wat we verder kunnen doen. 

Rock Werchter of Sportpaleis uitverkopen? Dat is misschien wat ver gezocht, het is je gegund natuurlijk. Moest je bijvoorbeeld de gelegenheid krijgen om daar op te treden. Zou je dan bij wijze van spreken je ziel verkopen ? Een commerciële plaat uit brengen om dat doel te kunnen bereiken? 
Ik zou niet nee zeggen moest ik daar kunnen optreden. Wat een commerciële plaat uitbrengen betreft? Als dat past bij mijn idee om muziek te creëren, waarom niet. Je weet nooit hoe het evolueert in het leven. Kortom, dromen is goed, maar ik vind het gewoon goed om op het moment naar iets toe te werken en daarop voort te borduren. Daarom ook eerder dat korte termijn denken. Je moet ook eerst zien hoe dat album (of nu die EP) wordt ontvangen, voor je die eventuele volgende stap zet. De voornaamste droom is en blijft gewoon muziek kunnen blijven maken, kunnen blijven optreden. 

Je had het eerder ook over de interesse om beelden op te wekken, nu we toch over ambities bezig zijn ? geen interesse om muziek te maken voor serie of films?
Dat zou wel leuk zijn, zeker interesse daar ik een film liefhebber ben. Dus als die gelegenheid me wordt aangeboden, zeker. Welke soort films en series heb ik geen idee van, maar de interesse is er zeker. Ik heb wel eens voor animatie film drums gemaakt, vond ik wel leuk om te doen. Dus ja..

Bedankt voor dit fijne gesprek, hopelijk zien we je spoedig live. Ik ga die streaming zeker volgen, en er een verslag over schrijven