Nicolas Michaux - Democracy can only function if people are aware of what’s going on and willing to participate in the political process
Nicolas Michaux is a singer-songwriter and music producer. Born and bred in Belgium he now divides his time between Brussels, and the Danish island of Samso, where he writes and records. Michaux released the critically acclaimed debut album “A La Vie A La Mort” in 2016. His second album “Amour Colère” will be out now on September 25. We had a nice conversation with Nicolas about the past, the new release of course, and the future. But also about corona and how the world is changing.. Or how it should be.
Nicolas, you've been in the music business for a while, because our readers (and I too) are quite curious. How did it all start?
Yes that’s true. I started a first band when I was still a teenager around 2004. The band was called Eté 67. We were all from Liège and used to play a lot in the area at the time. It was fun to be on the road with my mates and very instructive to be involved at such a young age with the music business, the studios, the tours etc... That period in the band really allowed me to learn my trade. Then the band split and after a small break I started my solo career in 2014 with the releases of my first two singles : ‘Nouveau Depart ‘and ‘A la vie à la mort. ‘
What are the heights and any depths to date?
I don’t know really. I don’t envision things exactly that way. I mean I try to focus on my work and try to do It honestly with a high level of commitment and concentration. But You can only put your best efforts ; you can’t command the consequences and this trade demands a lot of distance from the fruits of action. I mean you never know when something is going to be a success or not, there are so many parameters. I’ve enjoyed great times in my career but paradoxically It was not linked to such things as commercial success etc... The discovery is what’s the more thrilling for me. To unveil a song or even just a beautiful musical part is always a source of great joy.
You divided, according to I read your time between Denmark and Brussels? Your songs are partly in English and French? A very international road that you walk. Have you consciously chosen this approach? And why?
That’s right. I live partly in Brussels where I’m part of Capitane Records and partly on the island of Samsø where my girlfriend and our daughter reside. I don’t know If I chose all this consciously. I don’t think we choose that much in life. And certainly not who we fall in love with. But It’s true that in a way I orientated my pace without paying too much attention to frontiers and boundaries. I’ve always craved this kind of freedom from inherited determinisms. I mean living abroad a great part of the year and being in a relation with someone from another culture surely brought me a bit of distance from my natural environment and comfort zone. It makes you think with a little bit more relativity maybe. It brings to mind that things can be different from what you’re used to and that very few things are really natural ; most of them being socially and culturally constructed.
‘His music stands at the crossroads of different traditions: the great era of the French "chanson", the American songwriters, the Brit rock of the 60s, and the early new wave.’ I read the press release. How would you prefer to describe your music yourself?
It’s always a difficult question. I’m not at ease with musical genres and I always find It hard to categorize things ; especially my own music. And I think my music and my lyrics are made of all those things I can’t describe in real life. But we could say my music sits somewhere between Indie Rock and Indie Pop and is influenced by the sound of the sixties and seventies.
Which artists are your biggest source of inspiration and why?
You have the great american songwriters like Bob Dylan, Leonard Cohen, Hank Williams, Lou Reed, Townes Van Zandt… because they’re all so cool and they just wrote all these amazing songs.
Then you have the early rock from the fifties and the sixties : The Beatles, The Rolling Stones, The Kinks, The Who, Pink Floyd,… Rock is the music who triggered me to play when I was a teenager and I keep an instinctive and very powerful love for It. And then you have the French tradition with singers like Léo Ferré, Barbara, Charles Trenet, Serge Gainsbourg, Georges Brassens, Jacques Brel, Jeanne Moreau… For me, these artists have always been around. It’s the music my parents used to listen to at home. But I also love things like the CBGB scene, the highlife from ghana and Its area, the Congolese rumba, Moondog, the clash, the Ethiopian jazz, the country-blues, the beach boys…. ; my tastes are very eclectic as long as I feel that the artists had something to say and were somehow part of what greil marcus once called the “invisible republic”.
You released your debut in 2016, what were the reactions and has it opened certain - let's say - doors?
It did indeed. The album was mainly in French and it was released on a French label called Tôt ou tard. It got really good reviews in many newspapers and magazines. We toured extensively after the release giving more than one hundred shows in Belgium, France, Italy, Switzerland, Canada, Germany and even a few in China.
I have to admit I haven't listened to the latest album 'Amour Colére' yet. What can I expect? Give me a reason why I should buy this record?
Go for It then, give it a try, you’ll tell me. I’m not a good advertiser.
Does the title have a specific meaning, it is about love of course .. tell a little bit more about it?
Yeah. The title translates as “Love Anger”. But one friend of mine uses the expression in French as an equivalent to “make-up sex”. That’s how I found the title. More seriously, in these recent years I’ve caught myself in between those two feelings of Love and Anger. And then I thought that what was true for me was maybe true for many people. When I’m in a city, I always tend to walk the streets as much as I can and I can see that the streets are filled with love and anger exactly as my heart is.
What are your personal expectations regarding this disc?
I’m not sure about that. I’m already thinking about the next one and about other projects we have with the label and I learnt not to expect too much from things I don’t control. But still, I would be very pleased If people were listening to It for what It is. I mean I’m conscious that It’s a “difficult” and pretty “dark” record and I know I’m sometimes hard to categorize and sum up because of my multiple origins and influences and the bilingualism of my works. I wanted to give people the whole picture and not to limit myself for whatever reason. I wanted the record to speak for me and It does. I’m proud of It, no doubt. ;-)
We are still living in a corona crisis, which will not disappear this year, how do you deal with that as a person, musician and composer?
Obviously, Coronavirus sucks for so many reasons. But I try to see the predicament we’re In as an alarm and an encouragement to really change things. We’re running to big disasters If we just keep on acting like bastards who don’t respect nature and other species. Coronavirus is an ecological issue, like the forest fires around the globes, the loss of biodiversity, the sea pollution and so forth... The world is about to go up in flames and before the Corona I had the impression that most of people didn’t care and did prefer kill off their brains instead of being involved in the political process. But now things are evolving and I have the feeling people want the power back. I think that’s good because that’s what democracy is about. It’s not about just turning in at the polling station. Democracy can only function If people are aware of what’s going on and willing to participate in the political process.
Have plans fallen into disrepair? Which?
Yeah, some gigs were postponed some others were just cancelled. But we decided to focus on production and writing. As a label and a work collective Capitane Records now have Its own studio and an office in an old house in the middle of a park in southeast Brussels. And that’s great to know we have that and that we can focus on our work there. If shows can be set up, we’ll be pleased to play the gigs. If not, we will produce and record music for the next months. Under The reefs Orchestra and Turner Cody are both on Capitane Records and are working on new music As a music producer I’m involved in these ventures as well.
In these times a lot of questions are about that corona, this question I actually ask everyone involved. But how do you personally think the culture, which has been particularly hard hit, will survive this crisis?
Yeah culture is hard hit that’s true. But many other sectors are hard hit as well. Generally speaking, the word is getting more and more in egalitarian and disrespectful towards mother earth’s needs. I personally think that capitalism, as It unfolded the past decades, is a dangerous threat for humanity and earth alike. But like I said, at least now, It’s pretty obvious that the ruling class in leading us to the catastrophe. So things might finally change for the better If only we’re able to take back the wheel and drive in an other direction. On October 7, Capitane Records and the FACIR set up a lecture by french sociologist Bernard Friot who is an historian of the social security and who advocates to turn progressively our back from capitalism by extending the social security to new sectors of activity among which housing, food, press, culture etc… Its theory includes the establishment of a “salary for life” that would be considered as an unconditional human right.
What are the further plans, will the new release also be presented live?
Yes despite of Corona, we’ll play at Les Nuits Botanique on Octobre 1 in Brussels for a special Capitane Records label night featuring Under The Reefs Orchestra, Great Mountain Fire and myself. It’s sold out. The same bill will play Trefpunt in Ghent on November 13th. It’s not sold out. ;-)
I there also something like an end goal?
I’m not sure I get your question. An end goal to what ? To change the world for the better with love, legitimate anger and music maybe ? What else ?
Thanks for this nice conversation, unfortunately I could not do this face to face due to unforeseen circumstances, but I hope to meet you live at one of your gigs soon. Are there any gigs set for the fall and so on? feel free to put below. Big thanks!
Thank you Met plezier !!
Nordmann - We deden niets nieuws, maar we waren er wellicht - samen met o.a. STUFF - op het juiste moment op de juiste plaats
De Gentse formatie Nordmann is in de loop der jaren uitgegroeid tot een fenomeen in ons land en ook daarbuiten. Sinds 2012 heeft de band voldoende zijn stempel gedrukt op de muziek; op uiteenlopende, eigenzinnige wijze, weet Nordmann bij elke plaat opnieuw vriend en vijand te verrassen. Na een vrij lang pauze komt nu eindelijk een nieuwe schijf op de markt ‘In Velvet’. Het leek ons een goed idee de band eens te vragen naar de verwachtingen, hoe ze terug kijken op al die jaren, maar vooral naar de toekomst. We hadden een gesprek met Mattias De Craene en Dries Geusens in WERF in Gent.
Nordmann bestaat sinds 2012, maar in jullie achtjarig bestaan hebben jullie al een mooi parcours. Als je terugkijkt op al die jaren , wat waren de hoogte- en dieptepunten
Mattias: Dieptepunten waren er eigenlijk niet. Hoogtepunten zeker en vast. Neem nu onze drie platen die we hebben uitgebracht, ok er lag wel wat tijd tussen de tweede en de derde die er nu uitkomt maar dat komt doordat we met andere projecten bezig waren. We hebben met Nordmann dus een parcours afgelegd waar we eigenlijk heel tevreden over zijn.
In 2014 won de band zilver op HUMO’s rock rally; opende dat deuren naar een ‘meer groter publiek’ buiten jullie – laat het maar stellen – eigen comfortzone
Dries: Dat heeft zeker deuren geopend, zeker voor wat de promotie naar onze eerste plaat betreft. Het heeft gezorgd voor meer mogelijkheden en samenwerkingen. We hebben met die eerste plaat ook op veel uiteenlopende plaatsen kunnen spelen door die HUMO’s rock rally.
Wat me vooral opvalt, jullie muziek is niet echt mainstream maar toch zijn jullie op een rally die toch eerder mainstream tewerk gaat, zo hoog geëindigd. Hadden jullie dat verwacht eigenlijk?
Dries: We hadden dat helemaal niet verwacht, vandaar dat we toen zonder enige stress hebben kunnen spelen. Voor ons was het al fantastisch dat we geselecteerd waren. Eigenlijk is dat een periode die we hebben afgesloten, een mooie periode. Maar we focussen ons nu eerder op de toekomst i.p.v. wat achter ons ligt, dus we zijn daar nu niet meer mee echt bezig.
Jullie worden al te vaak in dat hokje ‘jazz’ geduwd. Uiteraard zit er jazz in Nordmann. Maar hoe sta je zelf tegenover het gegeven jazz. Wat is jazz volgens jullie en op welke wijze past het wel in het Nordmann plaatje?
Mattias: We proberen gewoon zoveel mogelijk stijlen te combineren. Of dat nu jazz is of Instrumentale pop muziek is , maakt bitter weinig uit. We laten daarbij vooral ons hart spreken. Er zijn zoveel genres waar we naar luisteren, en dat brengen we samen in Nordmann. Jazz is daar een onderdeel van, maar één van de vele.
Het is voor mij persoonlijk niet belangrijk hoor, maar als je op de radio wil komen, vraagt de promotor toch snel welk genre jullie brengen. Maar goed, laten we het over de nieuwe plaat hebben. Ik heb de nieuwe plaat nog niet beluisterd, wat mogen we deze keer verwachten? Iets bijzonders waar we moeten aan denken vooraleer we hem aanschaffen?
Mattias: Het is helemaal anders toch, de invloeden uit het verleden blijven er nog wat inzitten. Maar we zijn toch een heel andere weg ingeslagen. Bewust eigenlijk.
Dries: Het is ook meer een studio album dan een live album zoals we vroeger hebben gemaakt. We hadden daardoor meer ruimte om apart iets te doen met de muziek. Er is elektronica bijgekomen: dat was op onze vorige albums niet het geval.
De vorige plaat was iets donkerder?
Mattias : Ik denk eerder dat deze nieuwe plaat wat donkerder is. Een heel ander soort donker misschien, eerder melancholie.
Jullie muziek is ook zeer filmisch vind ik. dat hebben jullie nu ook letterlijk toegepast; de film noir ‘Dementia/Daughter of Horror’ uit 1955 hebben jullie van filmmuziek voorzien. Hoe is dat meegevallen? Zijn er nog plannen in die richting?
Dries: Dat was een specifieke opdracht die we hadden gekregen van De Bijloke. Het was heel interessant en fijn om te doen, maar er zijn voorlopig geen plannen in die richting.
Heeft de titel ‘In Velvet’ een bepaalde betekenis. Of moeten we er niet teveel achter zoeken
Dries: Onze muziek is zachter, warmer, meer afgerond geworden. Het echt ruwe is er wat uit. We vonden daarom dat de titel ‘In Velvet’ heel goed past bij dit nieuwe album, en het is eigenlijk afkomstig van een (werk)titel van één van de nummers op de plaat.
Het artwork is ook iets speciaal. Waar hebben jullie die kunstenaar gevonden? En betekent het iets speciaals … Alvast een mooie hoes
Mattias: Het artwork en de foto’s zijn gemaakt door Tobi Jonson, een bevriende artiest uit Gent. De hoes heeft iets mystiek, nodigt je uit om voor even in een andere wereld te stappen.
Dries: Het is trouwens de hand van onze producer Jasper Maekelberg.
Wat zijn jullie persoonlijke verwachtingen over deze nieuwe plaat eigenlijk?
Mattias: De verwachtingen zijn uiteraard dat onze fans de nieuwe plaat goed vinden. En dat we, hopelijk, toch ook een ander, nieuw publiek kunnen bereiken hiermee. Dat zou prachtig zijn, omdat we toch een andere kant zijn uitgegaan dan men van ons gewoon is eigenlijk. We hopen dus vooral veel mensen aangenaam te verrassen.
Ik veronderstel dat er ook voor jullie bepaalde plannen in het water zijn gevallen door deze corona crisis? Welke?
Dries: Niet specifiek wat Nordmann betreft, behalve ons optreden op Gent Jazz. Er waren ook gesprekken over een concert op Pukkelpop. Er zijn dus wel enkele optredens niet kunnen doorgaan. Maar wat Nordmann betreft, viel het dus best mee. Voor onze andere projecten was het in sommige gevallen heel erg: de soloconcerten van Mattias en met Dijf Sanders zijn allemaal geannuleerd of verplaatst.
Hoe ga je met zo een crisis om als muzikant (maar ook als mens)? Jullie leven van de muziek?
Dries: We kunnen niet leven van onze muziek. Maar eigenlijk heb ik veel dingen kunnen doen in huis en veel tijd kunnen doorbrengen met mijn dochter. Of heel intensief aan muziek werken. Wat invulling betreft ligt dat voor iedereen anders, sommige mensen hebben het daar moeilijker mee dan anderen.
Wat zijn de verdere plannen, gaan jullie ook op toer om de plaat voor te stellen?
Mattias: Na de release zijn er zeker optredens gepland. O.a.
31/10 Handelsbeurs Concertzaal
07/11 Cactus Muziekcentrum
16/11 Het Depot
Zie onderaan interview voor meer data
Naast Nordmann zijn jullie met andere projecten bezig (Mattias bracht bijvoorbeeld een solo plaat uit). Er is ook Milk Factory; hoe combineren jullie dat allemaal?
Mattias: We gaan uit van het feit dat Nordmann ons hoofdproject is, en voor de rest is het goed plannen met elkaar, goede afspraken maken dan lukt dat zeker.
Dries: Er is veel overleg tussen ons management en de boekers van die verschillende bands, dus dat komt meestal goed.
Wat zijn de verdere ambities van de band? En van jullie als muzikant apart eigenlijk
Mattias: Op zich vooral dat we kunnen blijven mensen raken met onze platen. Misschien ook op een of andere manier een voet aan de bodem zetten in het buitenland, Nederland en Duitsland of zo. Zou prachtig zijn. We hebben wel eens in het buitenland gespeeld, vooral Nederland en enkele keren in Duitsland, maar hopen dat dus vooral wat meer te kunnen doen. Gewoon verder blijven evolueren als band , en vooruit kunnen blijven gaan.
Bepaalde landen die jullie voorkeur genieten?
Mattias: Ik zou graag naar Japan gaan. De UK is ook een soort bakermat uiteraard wat muziek betreft.
Om af te sluiten zou ik het toch nog eens over de nieuwe plaat hebben. Zijn er bepaalde songs die jullie bewust naar voor hebben geschoven om deze plaat te promoten?
Dries: In aanloop naar de release van het album hebben we drie singles uitgebracht: “Cascade(s)”, “Star-Fluff” en “Cryptonym”. De keuze voor deze nummers hebben we overlegd met ons platenlabel (Unday) en ons management (ART-SPOT.BE). Het zijn 3 tracks die een mooi beeld geven van de nieuwe sound.
Een vraag waar ik al lang mee worstel. Kunnen jullie stellen dat jullie samen met bijvoorbeeld STUFF een vernieuwende wending hebben gebracht. Ondertussen zijn er veel Nordmann’s en STUFF’s opgestaan , heb ik de indruk
Mattias: We deden niets nieuws, maar we waren er wellicht - samen met o.a. STUFF - op het juiste moment op de juiste plaats. Dat vooral. Heeft dat een invloed gehad op andere bands? Gaan we ons niet over uitspreken, maar er is zeker en vast de laatste jaren een heel nieuwe lichting aan (jonge) jazzmuzikanten opgestaan in België.
Dries: Jazz heeft eigenlijk nog nooit zoveel pers en media-aandacht gekregen, wat alleen maar toe te juichen is.
Een vraag die ik me ook stel, je ziet dus veel bands in Gent naar boven komen, in jullie stijl? Zit er iets in het water in Gent
Dries: Ik ben niet in Gent geboren, maar uit Limburg naar Gent afgezakt. Er is zeker een mentaliteit in Gent van samenhorigheid. Bands die naar andere groepen gaan kijken. Maar er is ook een circuit in Brussel en Antwerpen, dus niet enkel specifiek in Gent.
Ik ben dankzij dit gesprek zeer benieuwd naar de nieuwe plaat. Heb je nog opmerking naar onze lezers toe
Mattias: Koop de plaat, luister er naar en geniet er vooral van. Meer vragen we niet.
31/10, Handelsbeurs, i.s.m. Democrazy (concerten om 19u en 21u), Gent
07/11, Close Encounters, Cactus Club, Brugge
12/11, Trix, Antwerpen
14/11, Muziekcentrum Track, Wilde Westen, Kortrijk
16/11, Het Depot, Leuven
20/03, Kunstencentrum Nona, Mechelen
More TBA - art-spot.be/nordmann
Sammy Brue - I'm looking to search the world on a bus all while playing sold out concerts the whole way
Sammy Brue is een folky singer-songwriter die zijn songs op een gevoelige wijze brengt, en je onderdompelt in een sfeer van rond het kampvuur. Dat zette hij met eerdere werkjes voldoende in de verf, met naast de EP zijn sprankelend debuut ‘'I Am Nice ‘ in 2017 uitgebracht. Nu is er een nieuwe plaat op de markt ‘Crash Test Kid’, waarbij je de neiging voelt opkomen de gitaar bij de hand te nemen, een kampvuurtje te laten branden en songs samen lekker mee te brullen tot de zon ondergaat. Reden genoeg om Sammy enkele vragen te stellen omtrent zijn nieuwste release , hoe je omgaat met deze crisis waarin we leven en de toekomstplannen.
Sammy, your music is described as folk music. I'm not thinking in boxes, but how would you describe your music yourself?
I like to say at the root of my music, it really is folk music. I'm just trying to put myself in my songs and let the fans do the rest.
A statement I saw passing by ''Sammy Brue is an old musical soul with the perspective of youth ... an explosive combination '' … What do you think about this?
I think that's a beautiful thing to say about someone… Explosieve…
In 2017 you released your debut EP 'I Am Nice'. How were the reactions? Has that release opened certain doors?
Well for starters I went on my first official tour with a hero of mine, Justin Townes Earle, and it was during a weird time in my life but i felt alive and found what I want to do. Just his love alone has opened so many doors.
I really enjoyed your last release 'Crash test Kid'. It is striking that you bring the songs in a sensitive way, but you also immerse me in folk atmospheres that you can find around the campfire of life. What is your opinion about this?
I'm glad you said that. I love adding instruments to my recordings but at the end of the day, these songs were written with just a guitar and a man and were meant to be played like that too.
My final conclusion was: "especially an artist who embraces his past, cherishes the present and sees the future with a certain charisma in voice and appearance"; what is your opinion about this statement? and do you consciously choose?
I appreciate that so much. That's what I’m learning every day, Its hard right now but I'm working to wake up every day excited and enjoy what I do every day. so thank you.
How were the general reactions on your latest disc?
I've noticed people are liking the transition of vibes with the albums. Always looking for a sound.
I suppose that many activities have fallen into the water due to this corona crisis, which ones?
I guess the biggest one is just tours and shows that would’ve happened. Sad days…
How do you deal with such a crisis as a musician but also as a person?
I've been getting into filmography and just learning new things to further my songs.
Have plans been canceled? which?
Touring, it’s my biggest heartbreak
What are the further plans after this crisis?
Who knows when this crisis is going to end, but I'm planning on just continuing to grab opportunities that come my way and keep evolving and writing. Thinking about making another EP.
Nowadays you see the occasional videos appear where bands perform 'live' for their facebook fans. How do you feel about that?
It's definitely not like the real thing but you gotta do what you gotta do to keep getting your name out there and present
And opposite live streaming concerts? Will this become the new normal?
I don’t believe so and definitely don’t want to believe so. There's nothing like that real human interaction.
A question that I elaborate on, what is your opinion about streaming via spotify or bandcamp? which of the two do you prefer? Why?
I don’t prefer one really, but I have Spotify because that's what my family has.
What are your actual ambitions as a musician?
I've been trying to get better at home recording and actual jamming with other musicians, and last but not least been trying to make my performances top notch with my newest band line up.
My last question. To go deeper into that. Is there also some kind of end goal? Something you absolutely want to achieve as a musician in life?
I'm looking to search the world on a bus all while playing sold out concerts the whole way. Meeting beautiful people in beautiful places.
Thank you for this nice conversation, hopefully we will see you live, also in our country Belgium
Thank you for your support and your interest in me. I hope I get to meet you soon backstage somewhere. :) - Sammy
Thunderblender - Economically, it was very difficult before the pandemic, and now it’s a real crisis. But if you ask what would like to do in my life, making this music and performing it, would be the answer
Ter introductie van de formative Thunderblender citeren we even uit de biografie op de website van JazzLab: ‘’Thunderblender speelt vernuftige, moderne jazz vol emotie en contrasten. Ze bewegen voortdurend tussen orde en tumult, vrijheid en strakheid, tussen heftige grooves en fragiele intimiteit.’’
De band werd opgericht door Sam Comerford, opgegroeid in Dublin, ontmoet hij tijdens zijn studie in Brussel Hendrik Lasure die perfect aanvoelt welke richting Sam wil uitgaan. In een later stadium leerde hij Jens Bouttery kennen, die hij zag optreden. En zo was de band compleet. Het talentvolle trio brengt zijn debuut uit ‘Stillorgan’. We hadden hierover een fijn gesprek met Sam Comerford in een gezellige café nabij Brussel Zuid. Naast de nieuwe plaat hadden we het ook over het verleden, de moeilijke situatie nu voor vele muzikanten, en de toekomst.
You could look it up, but as we’re a bit lazy - how did the idea of "Thunderblender" come about? The style of music you bring is described as "Avant-garde jazz”. Is this correct, what does this mean?
I founded the band when I was studying at the Flemish Conservatory in Brussels. I had been playing in different groups playing original music for many years, such as Aerie, and I wanted to start my own project. I wanted to write music that had many layers, that could be improvised in a different way every time. I was looking for open minded musicians who could improvise in an honest way, and I met Hendrik at the KCB. When I called Jens to play the music, I didn’t know him at all. I had seen him play a gig at a small café in Brussels, the Chat Pitre, and I was really amazed. That's how it all started.
The music style you bring is called jazz, but it is not classic jazz, but jazz nonetheless. Sounds complicated, but what is jazz actually in your eyes?
What jazz that is a big question, and I don’t feel that qualified to answer! I think it begins with American art music, especially African-American music. I certainly love and was heavily influenced by musicians like Lester Young, Charles Mingus, Eric Dolphy, and Lennie Tristano. It's the spirit of exploration and freedom in this music that draws me to it. Is what I do jazz? I'm not sure, but it certainly feels connected to that tradition.
Is it also true if you can play jazz you can play anything, that’s a little bit my opinion
Well, playing jazz requires a strong musical and technical foundation. Today, a lot of people go to study jazz in a conservatory to have that foundation, and then go on to make music in a different style. But this doesn’t mean that by studying jazz you know how to play a different kind of music. Every kind of music is expressing something unique in its own way.
Your debut will actually be released on September 11, but in 2017 there was already an EP "Last Minute Panic" How were the reactions to this EP. Has that release opened doors?
Yes, we had good reviews, and it helped us to play in Belgium, around the country, at festivals, and even tour Ireland. But it was a raw live recording, made on one of our first gigs! The new album is more of a complete statement. We had grown so much as a band from playing together, and I wrote a lot of new music. It was recorded live in the same room, in Koen Gisen’s studio, La Patrie, and his production really made the album what it is.
The title of the debut ‘Stillorgan’ refers to the suburb of Dublin where band leader Sam Comerford grew up, I read in an article by our colleague from Luminous Dash. Tell us a bit more about it
Stillorgan is the place where I spent my teenage years. It’s a suburb of South Dublin, there’s not much going on there. The title isn’t really about the place, it’s more about where I come from, my experiences there, and the people I love who live there.
I have only listened to the disc twice, it seems to me not even enough, I get the feeling that there are many things that I have not yet discovered, after a second listen you suddenly hear sounds that you have not heard before. Was this approach consciously chosen?
I guess that’s a result of the process. It’s the way I make music. The details come from the process. It was all recorded live, and a lot of the music is very improvised. We made edits later, sometimes combining takes of different improvisations. In the recording and mixing, a large part was done in an analogue way. I hope the result is a very organic sounding record.
I especially like that endless experimenting and improvising, creating a kind of ordered chaos in my head. Magnificent! What is your opinion about this?
I'm happy you enjoyed it. When I was writing the music I tried to make the composed parts sound unpredictable, loose and improvised, and often when we improvise it ends up sounding more composed than the writing.
It is also a very varied disc, not a single song on the previous one. Sometimes modest, often the reins are released. The question here too, what is your opinion on that? Was such an approach consciously chosen and why?
Everything comes from the compositions. I try and do service to the music, and give it what it needs. Some compositions are meant to be improvised in a frantic way. Some demand a gentle, reserved approach, often even without improvisation.
It is also wonderful how you (especially percussion and piano) want to take your own path, which is perfectly complemented by the saxophone sound, so that a line is still strong. For that you have to feel and complement each other perfectly, otherwise things will go wrong. Is this statement correct?
Yes, it's true! A lot of the music I write for Thunderblender has three or four different voices at the same time. The idea is that we can choose to play some, all, or none of the written parts, so that the composition is different every time it's played. It's really about melody – I am a saxophone player! Even the bass parts are meant to be heard as melodies.
To wrap up on my personal opinions on this disc, (the review will follow later) what are your own personal expectations?
I think once you make a record and release it in the world, it has its own life, and people can make their own conclusions. I can only hope people will listen to it and feel something.
In September and October we're going to do a release tour. I can't wait to play live again! The release tour will be a double bill with Kreis, organised by Jazzlab. Kreis play beautiful delicate chamber jazz, with accordion, double bass and reeds.(https://www.jazzlab.be/seizoen-2020-2021/double-bill-kreis-thunderblender/) We also have a gig on October 3rd in CC Strombeek, double bill with Ansatz Der Maschine. (link), and a gig at the Jazzycolors festival in Paris, at the Centre Culturel Irlandais in November.
Let's also agree on these special times in which we live. How have you as a musician, band, but also as a person dealt with this corona crisis?
It’s been a difficult time. I've been making a living only from performing for the past ten years. I've lost all my income, have luckily gotten some support, but it's not going to last, and it's not enough. As a person it's also been a difficult time, but one full of great personal growth.
It's kind of a standard question that I'm asking everyone these days. How do you think culture and music will survive this crisis?
I think it’s going to be a very difficult era. Already before Covid, the right wing politics have been working on dismantling everything cultural – see the State of the Arts campaign. We need music and art, but I'm afraid many people are going to have to stop, many institutions will risk closing.
What are the further plans, will there be performances (possibly corona proof)?
After the tour, we have to wait and see how we can organize international gigs with the pandemic situation. Personally, I'm going to dive into a project based around traditional Irish music and the saxophone.
Besides Thunderblender, you are also working on other projects. How can this be combined? Because some of those projects are also very active now. However?
I'm playing in a lot of bands –you just have to be very organized with your time, my calendar can get very confusing! Artistically, each band has a different repertoire, and a different way of approaching music. I try to have no preconceived ideas about what the music needs, and be as honest as possible with my playing.
What are the band's ambitions (beyond world dominance, of course)?
If I could compose and play music for Thunderblender full time and make a living from it, I would be very happy!
Would you be willing, if you could make a lot of money with that, to make music just for the money? If that makes you world famous, but also denies your roots?
Whether I make very commercial or very abstract music, I always try to bring an honest approach to it. So I guess the answer is, I would do it in an honest way? I don't know! With Thunderblender, it should be pretty clear that money is not the primary motivation.
Thanks for this nice conversation. If there is anything more you want to tell our readers, go ahead
Thank you Erik!
Gigs: 15-10 De Casino, Sint-Niklaas ; 21-10 Trix, Antwerpen; ...
Pics homepag @Sophie Saporosi
Bongeziwe Mabandla - I am optimistic that our natural response to crisis as humans is the strive for survival. We all have to adapt and find ways, there is almost no other option
Bongeziwe Mabandla is sinds zijn debuut ‘Umlilo’ in 2012 en de tweede cd ‘Magaliso’ in 2017 uitgegroeid tot een begrip binnen de Afro-folk. De man steekt zijn invloeden uit Afrikaanse muziek niet onder stoelen en banken, en verbindt die typische Afrikaanse klanken met soul en melancholie waardoor het warm wordt in je hart. Ook live heeft de man ondertussen zijn sporen verdiend, ook in Europa.
Begin juli bracht Bongeziwe Mabandla zijn derde schijf op de markt, ‘liMini’ en weet ons weer aangenaam te verrassen.
De volledige recensie kunt u hier nog eens nalezen
http://www.musiczine.net/nl/cd-reviews/item/79340-iimini.html
Voer genoeg voor een fijn gesprek, via e-mail, over deze plaat, het verleden, de toekomst en hoe omgaan met een crisis waarin we nog steeds leven.
Congratulations on your new record, how are the reactions so far?
So far it’s been really wonderful, I feel this is my most relatable album which is something very important to me. I think people easily find themselves in this new work. It could do with the fact that it is a love story. Most of us had one of those.
Personally, I especially liked the fact that you also experiment a bit. Do you consciously choose this?
Of course, I have always liked albums that are not conventional and have elements that are surprising, I wanted to add elements that enhance the themes and message and also let you in on the atmosphere and environment of the story. So yes you are right, we experimented quite a bit.
Also the fact that you stay true to those African roots appealed to me, also a conscious choice?
For me it’s always been about loving where I come from. I think there is so much beauty and depth in isiXhosa and a way of saying things that is very specific and colorful but it’s more about pride and about taking back something that was almost erased.
You worked again with Tiago Correia-Paulo, who also produced your second album, the SAMA-winning Mangaliso. How did you find each other again?
When I got into music years ago it was because I had met 340ml drummer Paulo Chibanga and I was signed to their label. So I would see Tiago a lot but we never really thought about working together. Then my manager Sevi Spanoudi, who knew Tiago since they were students, suggested that we meet and see if we can do something together. That meeting is responsible for many great changes in my career and my partnership with Tiago has been the most enriching creative collaboration I could ask for.
Is there some sort of theme behind this record, I read something about relationships in an interview?
Yes the album documents a relationship from the beginning till the end. I wanted to show how love develops and how love changes you. It is inspired by the strong impact love has on us. It’s an album about time and how we change.
Every song radiates emotions, but this 'Jikeleza' just a little more than the rest. Is this a special song that moves you so deeply? or am I wrong
This song was always very difficult for me to do so I get very happy when I hear that people connect with it. I guess all the songs I write have a special place I think this song is one that really speaks about love for everyone.
There is also a great collaboration with Son Little at "Ukwahlukana" - an added value within the whole - how did that collaboration come about?
I met Aaron in Canada at a festival and we did a workshop together and I fell in love with his music and we kept in touch and where always talking about trying to work together. He had that smooth R&B texture to his voice that I felt the album needed. I then sent him the song and he was excited to be part of it.
You have played in Europe. What is the big difference between the Western world and Africa?
I think mainly what I have found is maybe in Europe is an appreciation for all kinds of music and an opportunity to showcase a range of sounds. What I love about Africa is the appreciation for real moments and the desire audiences have for an artist to be raw when expressing themselves. Our audiences include themselves in performance they express themselves during the show and love to sing along. I love that.
You had to cancel and postpone tour dates as a result of the coronavirus outbreak? which and other plans were also rejected?
Yes cancelled my spring tour which was to promote and introduce my new album. I also missed many live media performances I wanted to do and of course being able to do interviews in person at the radio or TV stations.
I am very happy about my productivity in this period, I wrote a lot and we almost have a new project ready to go for mid 2021.
How do you personally think that culture and music will survive this crisis?
I think so music has the ability to heal and is even more vital in times like these. We sadly have not seen the end of this crisis and it is heartbreaking to see people lose their ability to make a living because of the current environment. I am optimistic that our natural response to crisis as humans is the strive for survival. We all have to adapt and find ways, there is almost no other option.
Is live streaming the new standard? the new normal ? how do you feel about that?
I like some elements of it. I like the idea of being in your comfort zone and be able to reach out to audiences all over the world. But it’s not as rewarding without people exchanging that energy back to you.
Is it still appropriate to release new records in times of streaming via spotify and the like? How do you feel about those streaming websites?
I am grateful for their support and my album success is a big result of how they have supported my releases.
What are the further plans after this crisis?
I have a bunch of remixes releasing from iimini between end of September 2020 and February 2021. Those are exciting artists from South Africa, some of whom I am friends with.
I keep writing and as I mentioned there is another release planned for 2021 with Secretly Canadian, a New York based Label. This is exciting as it will be my first proper push in the US. I feel I’m getting mature and I’m understanding life more and it reflects in the music.
Is there also something like an end goal. In other words, what are your big ambitions? What do you especially want to achieve with your music?
Right now I want to express myself more and be open more, I think the pandemic has really made me appreciate the beauty of the world and its relationships.
Thanks for this nice conversation, I hope we can talk face to face very soon. Stay safe!
Thank you very much!
Himshe - Selien Hoessen - Cultuur is noodzakelijk voor maatschappijkritiek, voor persoonlijke ontwikkeling en voor ons mentale welzijn. Het maakt ons persoonlijk rijker, neemt onze stress weg, houdt ons een spiegel voor, laat ons genieten en brengt mensen samen
Voor de omschrijving van de Gentse band Himshe citeren we uit de biografie op de bandcamp pagina van de band: ''Het Gentse gekartelde poprockkwartet Himshe verkleedt zijn muziek graag in een sfeervolle wereld waar David Lynch pater Theresa ontmoet.'' Een omschrijving die de lading dekt, want inderdaad , deze band klinkt zeer sprookjesachtig, filmisch en dat is niet alleen de verdienste van de instrumentale omkadering; ook de vocale inbreng voert je weg naar mysterieuze oorden die de fantasie van de luisteraar prikkelt.
Op de EP 'Stay', eerder uitgebracht dit jaar, wordt dat mooi in de verf gezet. De volledige recensie kunt u hier nog eens nalezen: http://www.musiczine.net/nl/cd-reviews/item/78925-stay-ep.html
Dit debuut, een schijfje dat nu al zeer hoog zal staan in mijn persoonlijk eindejaarslijstje, en verder hoe je als band (en mens) omgaat met deze crisis waarin we nog steeds leven, is voer genoeg om een gesprek aan te gaan met Selien Hoessen, bezieler en zangeres van de band.
Ik heb de band leren kennen via de EP ‘Stay’, een sprookjesachtige schijf die me wegvoert naar zeer, zeer verre oorden. Hoe is alles begonnen voor jullie en hoe waren de reacties hierop tot nu toe?
Eigenlijk is alles begonnen op een zeer atypisch moment, zijnde mijn eerste zwangerschap. Niet meteen het moment waarop je verwacht je keihard te gaan inzetten op een nieuw muzikaal project… maar toch, het kan. Voordien had ik wat ‘underdog-posities’ bekleed in mooie muzikale projecten maar ik was toe aan mijn eigen verhaal. De nood om het eens op mijn eigen manier te doen was groot en mijn dochter was duidelijk een inspiratie- en krachtbron, misschien zelfs een noodzaak om deze stap te zetten. Het feit dat ze een goede slaper was en makkelijk uren naast mijn kon liggen zonder een kreet, hielp natuurlijk ook wel. Wat de reacties op de EP betreft, deze waren eigenlijk bijzonder mooi. Zo van die reacties waarop je hoopt maar waarvan je nooit denkt dat ze echt zouden worden: Iets over koortsdromen die in jezelf boren, over soundtracks met een Hollywood-vibe, over je hart doen smelten van innig geluk maar je tegelijk angst in boezemen zonder je echt pijn te doen… Tja, das wel bijzonder om dat allemaal te lezen (en bedankt trouwens)
Met Koen Gisen als producer en Naomi Sijmons die haar medewerking verleent, had je toch al twee grote vissen te pakken. Hoe is die samenwerking ontstaan? Naomi had ik al een interview mee, een zeer sympathieke meid
Ja Naomi is een super sympathieke ‘spring in ‘t veld’. Altijd enthousiast, erg aanstekelijk! Ik vind het nog steeds een eer dat zij zomaar ‘ja’ zei op mijn vraag om ‘backings’ te zingen op onze EP. Het feit dat ze ook meetrekt op onze releasetour is echt hartverwarmend. En ja hoe kwam die samenwerking er? Ze is eigenlijk mijn zang juf en van het één kwam het ander. Wat Koen Gisen betrof. Tja ik had een lijstje gemaakt van producers waarmee ik wenste samen te werken, hij was mijn nummer 1. Ik heb hem gewoon gecontacteerd en toen zijn we samen iets gaan drinken. Soms moet je gewoon doen wat je denkt, een beetje bescheiden lef hebben en ook een vleugje geluk natuurlijk.
Om nog een beetje op die plaat voort te borduren, het viel me op dat jullie met je sound graag een soort strijd aangaan tussen licht en donker. Er zit veel positieve energie in, maar er is ook iets opvallends duister. Als je begrijpt wat ik bedoel? Wat is je mening
Ik volg je zeker. Het is ook mijn opzet om te spelen met die lichtinval. Ik ervaar mijn muzikale creaties als schilderijen. Je kan werken met geel maar als je er dan met blauw overheen gaat , krijgt het verhaal plots een paarse wending. Zo voelt het ook als ik muzikale schetsen neerzet. Ik vind het leuk om op deze wijze naar muziek te kijken. Het is voor mij geen evidentie om te denken in termen van strofes of refreinen. Muziek is voor mij eerder sferisch. Ik hou ook erg van tegenstrijdigheden. Ik vind mensen het meest boeiend als ze die openlijk laten zien en bij nummers is dit ook zo, me dunkt. Die worsteling vind ik bijzonder inspirerend. De band heet ook niet toevallig ‘Himshe’. Voor mij kan alles samenvallen. Ik vind het jammer dat mensen vaak denken dat ze moeten kiezen voor het één of het ander. De meeste authenticiteit krijgt je wanneer je alles naast elkaar kan zien als stukjes van een groter geheel. Voor mij kan mineur perfect naast majeur staan, al is het niet altijd simpel om de muzikale lijm hiervoor te vinden. Dat is bij mensen ook zo, niet?
Klopt volledig. Er is ook iets opvallend filmisch en visueel aan die plaat, waardoor de fantasie voortdurend wordt geprikkeld. wat is je mening
Tja, ik zei het al, nummers zijn voor mij schilderijen. Ik zie nummers ook voor mij, letterlijk dan. Vaak inspireren beelden mij tot het schrijven van een song. Neem nu “Constrict”. Dit nummer is geïnspireerd op de film ‘Metropolis’ van Fritz Lang. De beelden van de hard werkende arbeiders inspireerde mij tot de ritmische puls. De verleidelijke rol van de vrouw was dan weer de basis voor de zanglijn: een melodieuze tegenstijdigheid op een hoekige ritmesectie. De perfecte Himshe combinatie. Een nummer is voor mij pas geslaagd als je het voelt en ziet. Ik vind het dan ook bijzonder fijn dat je deze vraag stelt! Opzet geslaagd dus J
Kortom een knap schijfje. Nu, ik veronderstel dat door de corona crisis wel wat plannen in het water gevallen zijn. Welke?
Onze EP-release kwam er spijtig genoeg de week net voor de lockdown. Hierdoor vielen al onze geplande releaseconcerten in het water. Gelukkig kwam er van uitstel af en toe ook geen afstel en laat ons hopen dat onze plannen voor het najaar gewoon kunnen doorgaan. Ons concert in muziekclub 4AD in double bill met Lyenn werd verplaatst naar 16 oktober. We kijken er erg naar uit. Ik ben immers een grote fan van Lyenn. Verder spelen we op 7 nov het voorprogramma van Fulco in de N9. Uiteraard zijn er wat concerten geannuleerd zoals op de Gentse Feesten waar een concert in de Theaterbox gepland stond, en zo zijn er nog een paar die niet door gingen.
Hoe ga je als muzikant, artiest maar ook als mens hier mee om?
We zullen natuurlijk nooit kunnen nagaan wat het effect van deze crisis was op het uitbrengen van onze EP, maar misschien is dat beter zo. Het lijkt natuurlijk wel een erg ongelukkig moment om net voor een lockdown een debuut EP uit te brengen. Langs de andere kant kregen we wel wat publiciteit. De vrijgekomen tijd die we normaal in concerten en repeteren staken , kon dan ook weer gepompt worden in netwerken, het maken van promo en het schrijven van nieuwe nummers dus dat had zeker ook zijn voordelen. We proberen gewoon verder ons ding te doen. Ik geloof dat er andere tijden komen.
Het zijn allemaal een beetje standaard vragen die ik iedereen stel, maar hoe denk jij persoonlijk dat cultuur en muziek deze crisis zal overleven?
Ik ben geen beleidsmaker en kies er eigenlijk ook bewust voor om mijn energie daar niet op in te zetten. Met Himshe heb ik immers al meer dan genoeg mijn handen vol, daarnaast ben ik ook moeder en werk ik in een ziekenhuis. Ik moet dan ook doelbewust kiezen waar ik mijn energie naar toe laat gaan. Tijdens de ‘eerste piek’ stond ik in ‘de vuurlinie’. Eén been in de gezondheidszorg en één been in de culturele sector. Het feit dat ik het gezicht van beide ken (en dus beiden hun noden), maakt dat ik soms moeilijk durf opkomen voor de noden van deze laatste. Een leven kan toch niet boven een gedicht/schilderij/nummer staan? denk ik dan. En soms overvalt mij dan een schaamte.
Desondanks geloof ik ook sterk dat cultuur noodzakelijk is voor de kleur van het leven. Cultuur maakt ons leven iets waard. Cultuur is noodzakelijk voor maatschappijkritiek, voor persoonlijke ontwikkeling en voor ons mentale welzijn. Het maakt ons persoonlijk rijker, neemt onze stress weg, houdt ons een spiegel voor, laat ons genieten en brengt mensen samen. Ik geloof wel sterk in de creativiteit van mensen en het lijkt mij onwaarschijnlijk als cultuur daar geen gepast antwoord zou kunnen op bieden. Desondanks is het meer nodig dan dat #thesoundofsilence. Maar dat antwoord zal wellicht niet van mij komen.
Wordt streaming, en ook live streaming, de nieuwe norm denk je? Of optredens zoals in Brussel en zo , voor een beperkt publiek (wat toch moet kunnen, zelfs in deze tijden)?
Ik denk niet dat streaming, al dan niet live, de norm wordt. Er gaat niets boven het gedaver van bassen voelen in je lijf. Dit kan je nooit bekomen via live-streams. Ze waren een creatief en zinvol alternatief, misschien blijven ze wel bestaan maar dan hooguit naast de live-beleving van kunst, me dunkt.
Wat zijn de verdere plannen, komen er nieuwe releases binnenkort of op lange termijn?
Zoals ik al zei, een optreden in de 4AD en eentje in de N9. We hopen daar nog enkele releaseconcerten aan toe te voegen. Verder zijn we ook bezig aan nieuwe nummers. Ik heb het dan zowel over het individuele schrijfwerk als over de live-vertaling daarvan , eens het nummer van de pc naar de muzikanten wordt overgedragen. Verder blijf ik inzetten op het vinden van ondersteuning. Het zou fijn zijn om enkele samenwerkingen op touw te zetten, ik denk dan bijvoorbeeld aan een label of een booker. Dat zou super zijn!
Wat zijn de eigenlijke ambities met de band? Want laat ons eerlijk zijn , er zitten wel veel visjes in dat water, vooral in Gent
Ik sta erg realistisch in het leven, ik stond niet meteen op een radio hit te wachten ;-), al zou dat natuurlijk altijd welkom zijn. Ik hoop vooral te kunnen blijven doorgaan met schrijven en optreden. Het zou al een droom zijn, mochten we voldoende inkomsten ontvangen uit concerten om zo opnieuw de studio te kunnen induiken en de kans te krijgen verder muziek uit te brengen, zonder onze spaarboek hiervoor te moeten leegroven. Mooie concerten kunnen geven, in mooie clubs met een kwaliteitsvol geluid zou ook al erg mooi zijn.
Zit er iets in het water in Gent waardoor voortdurend knappe acts en bands als jullie komen boven drijven? Heb je daar een verklaring voor
Het fijne aan Gent is dat er veel ingezet wordt op muziek en kunst. Dit is gewoon belangrijk voor de Gentenaar en dat weet het stadsbestuur ook. Mensen doen nog steeds de moeite om uit hun kot te komen en nieuwe muzikale of culturele ervaringen onbevooroordeeld te ontvangen. Daarnaast heb je een stadsbestuur dat zijn inwoners hierin ook steunt. Zelf participeer ik bijvoorbeeld aan Hall13, een concertzaaltje die het licht zag dankzij de ondersteuning van Stad Gent. We programmeren er een aanbod dat de piano centraal stelt. (het is een samenwerking tussen de muziekstudio Room13 en SVMpiano’s, die zich respectievelijk boven en naast de hall bevinden). Het Gentse stadsbestuur geeft mensen met nieuwe ideeën zuurstof om hun project uit te werken, enkel hierdoor konden we dit waar maken. Onze toenmalige burgemeester kwam zelfs wat tokkelen op de piano in ons eerst promofilmpje, das fijn!
Laten we hiermee afsluiten, waar kunnen de fans of luisteraars die jullie willen ontdekken terecht om online merchandiser en zo te bestellen?
We hebben een eigen website met webshop: www.himshe.be
Daar kan je de EP aankopen. Verder wordt ze ook aangeboden bij Counsouling Sound (de wijste platenwinkel van Gent!). En nieuwtjes worden altijd aangekondigd op onze fb of instagram.
Verder ook de gebruikelijke links:
https://himshe.bandcamp.com
https://www.facebook.com/himshemusic
https://www.instagram.com/himshemusic/
https://vi.be/platform/himshe
Pics homepag @Wouter De Laender
Dank voor dit fijne gesprek, hopelijk zien we elkaar spoedig ergens ‘on stage’
Dat hoop ik ten zeerste!
Seppe De Klerck - Ik hoop dat deze sector creatief genoeg kan zijn om het hoofd boven water te houden en met nieuwe initiatieven op de proppen kan komen
Seppe De Klerck is een componist, muzikant en duizendpoot die van vele markten thuis is. We leerden hem kennen als solo artiest onder de naam iRRi. Eveneens zit hij samen met zijn echtgenote Shikha in het project Maanzaad. Onlangs bracht hij een knappe video uit ‘ “Zidde gij oek van Sinnekloas?” . Maar daar houdt het niet mee op. We hadden - via mail - een fijn gesprek met Seppe over zijn vele projecten, de toekomst, en uiteraard - in oogpunt van dit project ‘interviews in tijden van corona’ - eveneens over hoe je omgaat met zo een tijd waarin we nu leven.
Seppe, om met de deur in huis te vallen. Naast Maanzaad met welke projecten was/ben je allemaal bezig?
Vroeger en nu:
- iRRi - iRRi & Hugo
- Stepping Tone (Live reggae/dub jam project)
- muziekproductie voor andere artiesten (bv. Koeferbak Funk, Losabes, Gemeejne Bleejkn…) - Muziekproductie voor bedrijfsfilms, luisterverhalen…
Vroeger:
Andy Sierens aka Vijvenveertig
Stijlvol Even
Vrede
W.U.R.
FiveAM
Maanzaad is een project samen met je echtgenote, hoe is dat project ontstaan?
Maanzaad bestond al een jaar of 10 vooraleer ik erbij betrokken geraakte. Shikha (mijn echtgenote) zingt er ondertussen ook al een jaar of 10 bij. Ikzelf ben erbij gehaald om live de muziek van extra saus (Sound Effects en elektronica) en extra percussie te voorzien. Verder verzorg ik tegenwoordig ook de muziekproductie -en opnames en heb ik de clip gemaakt van het nummer “De Zon”.
Waar is eigenlijk de interesse om iets te doen met muziek ontstaan? Welke artiesten of zo waren je inspiratie bron?
Muziek heeft er altijd al in gezeten bij mij… Ik word er als het ware naartoe gezogen. Ik heb mezelf eerst leren drummen, dan kwam er gitaar en basgitaar bij, later piano… Ik ben altijd enorm gefascineerd geweest door HipHop en Reggae. Al van kleins af aan knalden rap-artiesten zoals Wu-Tang Clan, Ice-T, Sint-Andries MC’s, Osdorp Posse, ABN en Nest door mijn speakers. Ik heb nooit echt veel interesse gehad in wat er op de radio speelde… Meestal werd ik aangetrokken tot de meer ‘underground’ dingen. Op vlak van Reggae was er uiteraard altijd al Bob Marley, maar ook Peter Tosh, Lee Scratch Perry enz. Verder ook wat zijsprongen gemaakt naar het hardere gitaarwerk, maar daar zijn door de jaren maar enkelen van blijven hangen bij mij: voornamelijk Rage Against The Machine
We zitten in een crisis die veel plannen in het water deed vallen, zelfs nu in deze periode zit er geen kans op verbetering in. Welke plannen zijn er bij jullie in het water gevallen?
Uiteraard had ik met verschillende projecten wel gehoopt op een leuke, met-optredens-gevulde zomer. Dat kan helaas allemaal niet doorgaan, maar ik ben met verschillende projecten wel opties aan het bekijken om onze muziek nu op een andere, originele manier tot bij de mensen te brengen.
Hoe ga je daar als muzikant en ook als mens mee om met zo een crisis?
De eerste maanden lockdown waren heftig voor mij… veel minder sociaal contact, weinig muziek (in groepsverband dan toch) en heel veel thuis met de kinderen, wat niet altijd even evident was :-). maar ik wil niet klagen… er zijn mensen die het een pak zwaarder hebben gehad dan mij.
De enige keer dat ik je live heb gezien , was bij het project ‘Geluk hormoon’ een prachtig initiatief waarover ik ook een verslag heb geschreven. Hoe waren de reacties? En komt er ook iets als een vervolg? (
Als ik mij niet vergis, heb je mij ook eens live aan het werk gezien in de Casino, in het voorprogramma van Tourist Lemc. Ik herinner mij dat je daarover ook iets hebt geschreven :-D) Gelukshormoon was een project dat door Tom De Rocker (Hugo) op poten werd gezet. Ik wil niet in zijn naam spreken over het al dan niet organiseren van een 4e editie :-). De reacties waren voornamelijk positief. Veel mensen krijgen te maken met het thema (geestelijke gezondheid) en kunnen er zich dan ook makkelijk in herkennen.
Aja dat klopt, in 2016. Ik meen dat er uit dat project ook andere projecten zijn gegroeid? Zoals ‘Out of the Box’ die ik enkele jaren geleden zag optreden op Vredefeesten in Sint-Niklaas?
‘Out of my box’ bestond volgens mij al geruime tijd voor ze bij Gelukshormoon betrokken geraakten. Ik denk dat het eerder een soort samenwerking was.
Zijn er wat dat betreft nog verdere plannen eigenlijk?
Daar weet ik zelf niet genoeg over :-).
En wat met Maanzaad. Mogen we ons aan nieuwe releases verwachten?
Maanzaad is een band die heel naarstig blijft verder werken en repeteren. Ik spreek niet graag een termijn uit, maar er komen sowieso nog dingen aan!
Zijn er nog live plannen voor Maanzaad? Of is het allemaal koffiedik kijken.
Er zijn plannen, maar daar mag ik nog niks over zeggen :-p
We houden het in het oog. Er zijn veel sectoren getroffen door deze crisis, maar muziek en cultuur zijn toch een van de meest getroffen sectoren naar mijn mening, hoe denk je persoonlijk dat cultuur en muziek deze crisis zal overleven?
Ik hoop dat deze sector creatief genoeg kan zijn om het hoofd boven water te houden en met nieuwe initiatieven op de proppen kan komen. Al zie ik het momenteel eerder een beetje somber in… Er hangt heel de sector een ferme uitdaging boven het hoofd. Voor sommigen is het zelfs al te laat, denk ik.
Je ziet ook meer en meer filmpjes verschijnen, via live streaming worden zelfs heuse concerten met of zonder betaling op poten gezet. Persoonlijk vind ik dat allemaal geen slechte initiatieven, maar ik hou toch meer van echte live beleving. Hoe sta je daar zelf tegenover?
Er gaat niks boven een concert waar mensen kunnen genieten van een stevige portie live muziek, met het bijbehorende volume, de sfeer… Ik ben zelf geluidstechnieker en vind niks erger dan dat mensen mijn muziek beluisteren op een GSM of laptop. Live streaming heb je helemaal niet in de hand of de mensen luisteren op een goeie koptelefoon of met een deftig geluidssysteem. Daar gaat mijn haar van recht staan :-). Dus ja, geef mij ook maar de echte live beleving!
Ik keer even terug naar de eerste vraag. Zijn er naast Maanzaad en dat project Gelukshormoon nog andere dingen waar je mee bezig bent? Vertel er anders wat meer over
Met iRRi & Hugo hebben we zonet een nieuwe clip gereleaset voor het nummer “Zidde gij oek”. https://www.facebook.com/watch/?v=771318563687029
Dit in aanloop naar de release van ons nieuw album ‘Gene weg nevest’, dat er ook zit aan te komen. Momenteel is dit het project waarmee ik het meeste bezig ben. Wij hebben vroeger in het Waasland heel wat mooie podia mogen bespelen en hadden een heel trouwe fanbase. Dan zijn we een jaar of 6 elk onze eigen weg opgegaan, dat resulteerde bij mij als solo-artiest (iRRi) in 2 albums: ‘Ontpopt’ en ‘Kopknik’. Hugo heeft zoveel gemaakt in de tussentijd dat ik het zelf allemaal niet meer volledig kan opsommen :-D, maar ik denk dat het grootste project ‘Verbaal Proces’ was, waarmee hij ook 2 albums heeft uitgebracht.
Om af te sluiten, waar (via welke links) kunnen mensen die jullie nog niet kennen je ontdekken of merchandiser aankopen?
iRRi & Hugo:
https://www.facebook.com/irrienhugo
https://www.youtube.com/channel/UC-u3bkYcpnMW4I6yHjtgisA
https://open.spotify.com/artist/3vPhauTcKgNBBFMIQfs330?si=3V5YZRw9SzilYNjakytv3A
Instagram: @irrienhugo
iRRi:
https://irri.bandcamp.com (muziek en merch)
https://open.spotify.com/artist/6givYTkPNsAtpaqYWeRclc?si=1qjJMPbmRaCNORdDW8m
HsQ
https://www.youtube.com/channel/UCqdkEjK6mzXV-dq4EyAScWw
https://facebook.com/irribeats
Instagram: @irribeats
Maanzaad:
https://www.maanzaadmusic.be
https://www.facebook.com/maanzaad
https://www.youtube.com/user/Maanzaadstyle
Instagram: @maanzaadtheband
iRRi Media (Studio):
https://www.irrimedia.be
https://www.facebook.com/irrimedia
Instagram: @irrimedia
Dank voor dit fijne gesprek, hopelijk tot eens op mijn ronde e
Gij bedankt!
Serpent Omega - About live streaming shows: I´m not against it at all we are discussing some kind of outside forest gig that we might end up live streaming while we are at it
Serpent Omega is een Doom/sludge band uit Zweden die sinds 2011 de bossen in Stockholm en omgeving onveilig maakt. Er zitten namelijk veel rituelen verborgen in de muziek van de band; iedereen die houdt van een beetje Folklore binnen die muziekstijlen, zou moeten over de streep getrokken worden. Dat was al het geval bij hun debuut ‘Serpent Omga’ in 2013, ook op hun opvolger die nu in september op de markt komt, ‘II’ , is het de rode draad .
We hadden een gesprek met gitarist Johnson en uiteraard ook over hoe hij en de band omgaan met deze bijzondere tijden waarin we leven.
For those who don't know the band, who are Serpent Omega? How did everything start and does the name have a certain meaning?
Jonsson: We are a band from Stockholm, Sweden but originally 3 out of 4 members are from Uppsala. It started out with me and Brief and a drummer named Clarence who was my girlfriend’s brother, we got it touch with old friend Urskogr and then we changed drummer to Brief’s brother in law Sakke instead and recorded the debut album “Serpent Omega” and released it in 2013. The name is a Ragnarök reference and Ouroboros reference as well. We thought it kind of described the genre too.
I don't like to pigeonhole - don’t know the right term in English - bands, but when it comes to radio or concert promoters it is interesting to know How would you describe your music style yourself?
Jonsson: Pigeon what? Haha… well yes, speaking of genres I think it’s mainly a mixture of Black, Death, Stoner, Sludge, Doom- Metal. Somebody said NWOBHM too. We are accepted to playlists under all those genres too so it makes us a bit special I would say.
The first and self-titled album was sold out in a few months back in 2013. How where the reactions of media and fans?
Jonsson: The reactions was great really, that album had a great timing. And it opened a lot of doors for us.
What bands would you say influence the Serpent Omega sound?
Jonsson: Black Sabbath, Sleep, Kyuss, High on Fire, Dissection, At the gates, Dismember, Entombed, Abuse, Tragedy to name a few. A lot has changed in the meantime.
A lot has changed in the meantime. What has been the biggest change for you personally since the early years?
Jonsson: Not much except I am a father now but I wouldn’t say that made me less productive since it made me more value and more carefully manage time.
4 September there going to be the next album ‘II’ what are the expectations of this album?
Jonsson: The expectations are high because our label has done a great job of hyping the release but I am at most carefully positive. For many years since the last album I wasn’t even sure there would be an “II”. The album has been followed by bad luck.
I have to admit I haven't listened to the new record yet. Get me to do it? Why should I buy this disc?
Jonsson: I think it is worth the value of about 4 beers. It will last much longer at least! And it’s a great looking piece of art made by vocalist Urskogr. Sounds good too.
The death/doom single “Land of Darkness” is the second single out and is a showcase for vocalist Urskogr’s rasped and guttural delivery, filthier than ever but tempered by clean passages, adding elements of both strength and vulnerability which only deepen the overall sense of a looming end.
Is there something like a reason why?
Jonsson: Land of Darkness kind of wrote itself in one rehearsal. It is straightforward and uncomplicated. But yet it doesn’t only showcase Urskogr but the whole band. It kind of sums up what “II” is about.
https://www.youtube.com/watch?v=l2D_WHjjZ0M
Serpent Omega recently got a new drummer, Peter Stjärnvind, a.k.a Fast Feet Pete, who we know from Entombed, how did that collaboration come about?
Jonsson: Yeah and Nifelheim and many more. He is a great drummer with a brutal yet dynamic and tasteful playing style. So actually he is a perfect fit for us, but the main reason is that he is married to Urskogr.
I suppose your plans have also been rejected? Although the lockdown in Sweden was much less strict. Nowadays bands present their new record via live streaming, because of the lack of real concerts, how do you feel about that?
Jonsson: Well it didn’t hurt us so much until basically now. We said a long time ago we wont play live again until the album is out. So right now we had to cancel our release party gig and also a great festival (Macken) we were booked for was cancelled. Live streaming is not something. I personally would be interested in looking at but I know that many are. I´m not against it at all we are discussing some kind of outside forest gig that we might end up live streaming while we are at it.
How do you think the cultural sector will survive this crisis?
Jonsson: Underground promotors didn’t survive before the crisis even so luckily that will still be the same after, but the semi big and big fish will probably have a hard time yes, I think some law changes are coming soon though at least in Sweden.
What are the further plans after this crisis? Is there also something like an end goal, what is the ultimate ambition of this band?
Jonsson: I have to say, there is nothing here right now that makes it a crisis. Sweden is different I know. There a lot of bigger crisis in the world and if you are not 80 plus you don’t have to worry so much about this one. BUT if you are risk group that really sucks for you so be very careful. We don’t have an ultimate ambition but we would like to play some more gigs because we miss it a lot. Make a third album in less than 7 years this time! Haha
Are there any important announcements to our readers? do not hesitate to tell us.
Jonsson: Yes we have many important announcements on Myspace. We are trying to build up our Facebook and Instagram too so help us with that please.
https://serpentomega.com/ (website)
https://www.facebook.com/serpentomega/ (facebook)
Photo homepage @ Jonas Husbom
Thanks for this nice interview, hope to see you guys soon on stage in, or near, Belgium
François De Meyer - Mensen bij wie - bij wijze van spreken - een hoek af is , intrigeren me het meest en zijn voor de uitwerking van mijn projecten dan ook een ware inspiratiebron
Sommige mensen drukken een stempel op de muziek, zonder echt in de schijnwerpers te staan. François De Meyer is zo iemand die het reeds twintig jaar zo doet. De man heeft zijn eigen studio en is nu klaar met enkele projecten waarvan Soapstarter - die in 2007 met zijn debuut hoge ogen gooide - nu na dertien jaar een nieuwe plaat uitbrengt. Binnenkort volgen nieuwe releases van Raveyards en KYEM. We hadden in zijn mooie studio ook een gesprek over zijn tijd in New York en Londen. Zijn adoratie voor Prince, voorliefde voor Groove in de muziek. En zoveel meer.
Mijn eerste vraag, ik ben je naam wel eens links en rechts tegen gekomen. Maar ondanks al die verschillende (grote) projecten waar je aan meewerkte, ben je altijd een beetje op de achtergrond gebleven, is dat een bewuste keuze? Waarom?
Ik ben niet iemand die per se in de spotlight moet staan. Bij mij gaat het eerder om het project, daar schep ik voldoening uit. Als de mensen het project waar ik aan werk, appreciëren. Ik heb nooit die drang gehad, wel de drang om muziek te maken. Soms komt dat wel eens boven. Is dat een probleem nee? Ik ben blij met het traject dat ik heb gegaan. Ik kan leven van mijn passie, ik heb een eigen studio , wat wil je meer.
Ik vind , om daar wat op voort te borduren, indien mensen als jou Amerikanen of zo waren, jullie beroemd zouden zijn, steekt dat niet?
Dat ligt een beetje aan die typische Belgische mentaliteit. Ook in de media. De Belgische stem is een strenge stem. Veel Belgische artiesten van top niveau komen overal in de wereld, optreden in grote zalen en worden in het buitenland zelfs op de radio gedraaid. Hier lukt dat niet altijd. Het ligt dus aan die typische Belgische mentaliteit. Laat het ons daar bij houden.
Iemand als Maurice Engelen vind ik een voorbeeld daarvan. Met zijn projecten erg bekend in het buitenland, maar hier valt dat moeilijk
Ja, en in de huidige tijd een band als Stavroz … die hebben een gouden plaat in Franrijk, spelen in Turkije voor 8000 man, maar hier komt dat bijna niet van de grond. Toch wel zeer opmerkelijk, maar het is dus van alle tijden wat ons land betreft.
François, na twintig jaar activiteit als producer, muzikant en zoveel meer . Wat zijn de hoogte- en diepte punten?
Hoogtepunten? Met Raveyards in De Sint-Jacobskerk voor 800 man rondom ons spelen, is een hoogtepunt. Ook ons festival GHOST dat we mogen organiseren. Zo nog een voorbeeld, een beat battle in NewYork tegenover allemaal ‘blacks’ die me gingen afslaan. Ik heb die battle gewonnen, weer een super moment. Als kleine Belg tussen al die hip hoppers. Ik ben niet in elkaar geslagen, maar het was zeer spannend.
Je hebt vijf jaar in London – waarbij je de opkomst van de subgenres in de elektronische muziek van dichtbij meemaakte - en twee jaar in New York – waar je dus deelnam aan hip hop beat battles. Vertel ons eens iets meer over die tijden?
In Londen voel ik me op puur muzikaal vlak echt thuis. Ik ben een echte Europeaan, hoewel ik ben opgegroeid met Amerikaanse Blues. Er komen zoveel mooie dingen en muziek van UK en daar voel ik me dus heel goed thuis. New York is wat mij betreft het mooiste voorbeeld van hoe de wereld in elkaar zou moeten zitten. Ze maken geen onderscheid in kleur, religie en wat weet ik veel. Mensen zijn verdraagzaam, luisteren naar wat je te vertellen hebt. Velen hebben van New York een verkeerd beeld, maar ik was daar diep van onder de indruk hoe mensen daar gemoedelijk met elkaar omgaan.. Ik raad de mensen aan om daar eens een hele periode te vertoeven. Ze zijn wel kort en willen weten wie je bent, ze interesseren zich in jou als muzikant. Ik heb vooral op menselijk vlak zeer veel bijgeleerd in New York.
Wat al die verschillende projecten verbindt - naast het cliché van de liefde voor muziek - is energie, plezier en intensiteit. Muziek is bij De Meyer nooit vrijblijvend, las ik ergens. Mee eens? Wat is je mening hierover?
Wat al die projecten, en dat zijn inderdaad heel uiteenlopende, met elkaar verbindt , is niet zozeer liefde voor muziek. Die is er ook uiteraard. Maar vooral dat ik het nodig heb. Om voortdurend met van alles bezig te zijn. En om afgewerkte producten af te leveren. Ik heb eigenlijk nog zoveel duizenden dingen liggen waar ik voorlopig nog niets mee heb gedaan. Daarom is de tijd gekomen om nu eindelijk enkele projecten volledig af te werken.
Je bent ook klein begonnen?
Ik heb vijftien jaar tussen mijn instrumenten geleefd en zo langzaam op gebouwd. Ik kan niet stil zitten, en dat werpt zijn vruchten af nu.
De reden van dit interview zijn de vele projecten waar je aan bezig bent, maar vooral die recente releases die nu eindelijk klaar zijn. Soapstarter, Raveyards en KYEM.
Wat Soapstarter betreft , heeft het dertien jaar geduurd voor er een opvolger kwam, is er een reden waarom het zo lang heeft geduurd?
‘life’, het kwam er tot nu toe niet van. Ik had gewoon het gevoel dat nu pas de tijd gekomen is om er weer eens iets mee te doen met Soapstarter, naast al die projecten. In 2007 had ik ondanks het succes van dat debuut nog niet het gevoel er klaar voor te zijn, nu dus wel. Het was ook een buitenbeentje tegenover mijn andere projecten. De tijd is gewoon rijper. Ik ben meer gesetteld in het leven. Zeker die positieve energie die iedereen nu kan gebruiken.
Bij dat debuut waren er verwijzingen naar de Funk van Prince, die geest van Prince keert terug op de ‘Sudden Moves’ vind ik, wat is je mening?
Dank voor het compliment. Want Prince is wel een van mijn grote helden. Op de plaat die in 2021 verschijnt, zal die Prince invloed er nog wel wat meer inzitten dan nu. Voor mij is , zowel bij Soapstarter als bij voorkeur al mijn projecten , de Groove zeer belangrijk. Als het niet groovy klinkt, haak ik al af. En dat groovy vind je zeker terug bij een artiest als Prince.
Wat me ook opvalt, al die projecten zijn zo uiteenlopend. Zo is muziek van Raveyards letterlijk een rave die in je hoofd ontstaat, en zorgt voor een dansfeest voor de ziel. Mee eens?
Absoluut. Het is ook een concept dat blijft evolueren. Het gaat bij Raveyards duidelijk om de evolutie van de klank.
Hoe is die samenwerking voor Raveyards met Brent en zo eigenlijk ontstaan ?
Door die muzikaal elektronisch projecten van hem zijn we elkaar dus tegen gekomen. Die jongens zijn natuurlijk veel jonger, maar de energie die ze uitstralen is een opsteek geweest voor Raveyards.
Kyem zweeft tussen sensuele pop en zijdezachte R&B. Tim De Gieter is ook zo een muzikant die van veel markten thuis is, hoe is die samenwerking ontstaan want die komt toch uit een heel andere wereld?
Ik kende hem eigenlijk al, de persoon sprak me wel aan. We hebben samen naar muziek geluisterd. En ik was onder de indruk omdat hij die R&B het beste van al vond. Dat verwonderde me gezien de paden die hij bewandelt, hij daar samen wel iets wou mee doen. Ook een harde werker. Hij heeft het ook druk in zijn studio en zo, maar we hebben dit project toch kunnen afwerken.
Ben je bewust op zoek naar mensen die buiten de lijntjes kleuren?
Niet bewust, maar ik kom er altijd op terecht. Mensen bij wie - bij wijze van spreken - een hoek af is , intrigeren me het meest en zijn voor de uitwerking van mijn projecten dan ook een ware inspiratiebron. Daardoor kom ik dus ook steeds die types tegen. Dat zijn doorgaans ook meestal lieve en zeer actieve mensen. Diezelfde mensen passen ook bij de persoon die ik zelf ben eigenlijk. Daardoor is de cirkel rond.
Ik heb dat gevoel bij Bowie, mijn grote held, iemand die voortdurend op avontuur trekt als een kameleon. Maar dat is , eigenlijk met Prince ook het geval
Wat Prince heeft gedaan , is dan ook ongelofelijk. Als er een artiest is die bewust buiten die lijn kleurt , was hij het wel. Ik heb hem een zevental keer live gezien. In Londen en in New York en ook een paar keer in Gent, shows die in je geheugen gegrift staan. Ook ging hij soms onherkenbaar een beetje bas spelen in het voorprogramma. Die man was gewoon zo veelzijdig en zo intens bezig met muziek. Hij was dus ook een inspiratiebron om het zelf ook zo aan te pakken, of met zulke soort mensen samen te werken.
Zijn er nog andere releases die klaar liggen? Vertel er gerust meer over? Over GHOST
Over GHOST wil ik toch wat vertellen. Dat is een festival dat ik organiseer samen met Louise Marie en Stefan Bracke Eigenlijk is dat een uit de hand gelopen project. We wilden met Raveyards bewust op tot de verbeelding sprekende locaties optreden. We stonden in het verleden teveel waar we niet echt thuis horen. We wilden onze locaties zelf kiezen. In kerken, kelders of zo. We hebben ook Deep in the Woods gedaan. Sommige andere bevriende artiesten wilden graag komen spelen. Het festival wordt georganiseerd eind januari. Het gaat door op vele locaties in Gent. We doen in oktober ook iets in het kader van het filmfestival. Tussen 16 en 24 oktober in de Vooruit, Gent.
*Ghost is een Carousel / wandeling , waar het publiek naar een andere locatie wandelt en overal een performance (zowel muzikanten, bands, kunst, dance , toneel , etc..) mee maken op hun traject . Maar het is 1 performance per moment zodanig dat heel het publiek het kan zien. Dat hebben we al nu ongeveer een 25 tal keer gedaan op plaatsen zoals Handelsbeurs, de Vooruit , Sint-Jacobskerk (Gent) , De Singel, Uud postgebouw (Antwerpen), Recyclart (Brussel) , Stuk (Leuven) , enz.. We hadden Italië dit jaar maar door Corona zal het (hopelijk) voor volgend jaar zijn.
Over Ghost Vooruit 16-24 oktober : Het is Ghost in samen werking met de Vooruit voor Videodroom , een evenement rond de film “the shining” van Stanely Kubrick die dit jaar zijn 40 jaar mag vieren. We kapen de hele Vooruit! En we gaan er deze keer een social distancing event van maken! Er mag om de 3 minuten ofzo 1 persoon naar binnen , en we maken van de Vooruit een lekker spookhuis met allemaal pré opgenomen performances die we overal in de zaal en in de wandelgangen zullen projecteren. Dat belooft iets heel unieks te zijn !
Artiesten die er zullen te zien zijn : Laima (vrouw van Igor Cavalera , Christeene (Amerikaanse artiest) Siegfried Burroughs , TTBWRS , SHHT , Jong Gewei , Winne Clement, Stef van Looveren en herrenschelde en Audiotheque sound installaties.
Door die corona tijden is er veel in het water gevallen, o.a. die releases die zijn uitgesteld; welke waren de andere plannen nog?
Er zijn wel dingen in het water gevallen. Maar persoonlijk heb ik genoeg projecten, en er zijn nog… Veel van mijn collega muzikanten , concert promotors of personen die live evenementen doen , zien echter zwarte sneeuw en daar ben ik toch wel heel bezorgd over. Het ging wellicht een heel ander jaar worden. Maar wat me het meest pijn doet , is collega’s die nu geen perspectief hebben. Onze sector zit op zijn gat, en dat is enorm frustrerend en veel erger dan ik dacht eigenlijk. Als al de grootste aan het kapot gaan … Ook vanuit de overheid komt er weinig hulp. Eerst is er de besparing op de cultuur sector, en nu komt er ook weinig beweging vanuit de overheid om hulp te bieden aan deze sector die aan het bloeden is toch.
We moeten terug meer underground?
Daarom is een project als GHOST ook belangrijk, dat we artiesten een kans geven om op een speciale locatie te kunnen optreden voor honderden mensen. En daardoor krijgen die bands, die door die corona het moeilijk hebben, toch een beetje aan de bak.
Een ander project waar je ook aan bezig bent , is de muziek voor Tom Waes’ ‘undercover’ ; vertel er eens iets meer over?
Het is een project die we met Audiotheque aan het doen zijn, een langspeelfilm … altijd een droom geweest trouwens. We hebben al een paar kortfilms gemaakt maar een langspeel is echt next level.
Mijn laatste vraag François. Zijn er nog dingen die je absoluut eens wil doen? Zijn er na al die jaren nog ‘doelen’, een soort einddoel dat je wil bereiken voor het einde der tijden?
Film muziek eigenlijk. Ik ben ook met visuele projecten bezig, en heb wel contacten in dat wereldje. Maar film muziek spreekt me wel aan , en in die richting heb ik wel een wishlist. Er is nog zoveel dat ik wil en kan doen. Nee, rust is een woord dat ik zelfs niet kan schrijven eigenlijk.
Bedankt voor dit fijne gesprek. Geef hieronder gerust enkele links naar je projecten toe waar onze lezers je gemakkelijk kunnen vinden.
Everglow - Altijd overeind blijven en verder doen waarmee je bezig bent, het positieve willen zien of eruit halen en de steun die je aan elkaar hebt, is hier extreem belangrijk!
De uit het Waasland afkomstige band Everglow timmert sinds 2000 aan de weg. Muzikaal wordt Everglow omschreven als ‘power metal’ met een vrouwelijke ‘touch’ , en klinkt de band zeer fris en uniek. Hun laatste platenwerk dateert al van 2013 ‘Destination’ ; toch heeft Everglow niet stil gezeten, integendeel. We hadden dan ook een fijn gesprek over de toekomst en hoe de band (en de leden daarvan) zijn omgegaan met deze corona tijden.
Everglow is een band die al een tijdje aan de weg timmert. Hoe is de band ontstaan? Voor zij die jullie nog niet kennen , wie zijn Everglow?
De band is ontstaan door het stoppen van Poseydon (mijn andere band , meer in de Death/Thrash metal). We hadden met Poseydon al songs geschreven met Cindy (zangeres), maar door de stop hebben we heel de boel opgesplitst en is Everglow ontstaan!
Everglow wordt omschreven als 'female power metal', is dat de juiste omschrijving? Ik hou niet zo van bands in een hokje duwen, maar hoe zou je zelf uw muziek omschrijven?
Everglow maakt power songs met keyboards en vrouwelijke zang. De beste omschrijving voor de stijl lijkt me dus inderdaad ‘Female Powermetal’. Voor optredens of interviews vragen ze meestal een stijlomschrijving, dus we moeten wel een bepaalde richting kiezen! Onze muziek is redelijk krachtig. Je kan het niet vergelijken met de typische Gothic metal, maar de keyboards en de female vocals zijn wel prominent aanwezig. De beste keuze was dus om te verwijzen naar de power, de vrouwelijke zang en de sfeer van de keyboards die we in onze songs hebben.
Je ziet door het bos vaak de bomen niet meer wat dit genre betreft, heb ik de indruk. Maar toch klinkt Everglow 'uniek’. Hoe komt dat denken jullie zelf?
We zijn inderdaad een buitenbeentje (zoals ze zeggen) en dat vinden we zelf ook. We beschouwen het zelf dan ook als een pluspunt! We kunnen onszelf moeilijk vergelijken met die ene of die andere band. Mochten we bijvoorbeeld ooit een cover willen doen, dan zou de keuze ook niet evident zijn door de vele verschillende invloeden van de bandleden. Onze aparte stijl en klank komt hoofdzakelijk door de power van de muziek in combinatie met de cleane zang!
Om daar een beetje verder op in te gaan ... De typische female voice metal is naar mijn mening een beetje aan het doodbloeden, er is zelfs geen female voice metal fest meer in Wieze. Hoe overleef je als band met toch een typische female voice inslag?
Het is vooral hier in België moeilijker om aan bod te komen. Zeker in vergelijking met Thrash- of Death metal bands! We moeten veel meer inspanningen doen dan bij andere genres. Maar doodbloeden zou ik nu ook niet zeggen, want er is weldegelijk publiek voor. Naar mijn mening is er vooral vanuit de organisaties minder vraag naar. Gewoon verder doen en blijven gaan is hier de boodschap!
Hoe waren de reacties op ‘Destination’'(2013)’, de plaat waardoor ook ik jullie heb ontdekt?
Vol lof moet ik zeggen, echt waar. We waren zelf aangenaam verrast door de positieve reacties! Voor de ‘Destination’ CD hebben we dan ook echt onze tijd genomen om de songs volledig tot de allerlaatste noot af te werken. Ook in de studio en tijdens het masteren hebben we alle tijd genomen, alles moest gewoon perfect zijn. Het harde werk werd beloond!
Persoonlijk was ik, wat dat album betreft, onder de indruk van die grunts van Alain die zo mooi samengaan met de melodieuze zanglijnen van Cindy. Een perfecte match. Wat is jullie mening?
We hebben die reactie nog gekregen! Volgens sommigen zouden we het zelfs meer in de songs moeten verwerken. In de desbetreffende nummers zit het ook echt wel op zijn plaats. Er is nog samenzang in andere nummers aanwezig, maar dit is niet altijd grunt natuurlijk!
Er is ondertussen veel veranderd, wat waren de hoogte en dieptepunten door de jaren heen?
Alles blijft veranderen in het leven he. We moeten ons daar constant naar aanpassen, dat is ook normaal en we hebben het niet altijd even makkelijk gehad. Denk nu ook niet dat het bij andere bands allemaal van een leien dakje loopt. Maar langs de andere kant hebben de kansen die we gekregen hebben bij het uitbrengen van ‘Destination’, ons wel op de kaart gezet!
Sommige van jullie zitten ook in andere projecten, de meeste hebben een familieleven naast de bands, is dit nog allemaal combineerbaar en hoe?
Een goede planning en afspraken zijn hier dan heel belangrijk. Ik vind dat iedereen in de band mag doen waar hij voor kiest. Sommigen onder ons hebben ook een voorliefde voor een ander genre, zowel binnen als buiten de metal. Door ook te spelen in andere bands, kunnen ze de voldoening compleet benutten. Maar druk is het sowieso: gaan werken, gezin, en dan komt er nog eens repeteren, nummers schrijven en optreden bij. Je kan het eigenlijk best vergelijken met iemand die zich moet inzetten voor zijn sportactiviteiten: die heeft ook vaste verplichtingen naast de sport. Uiteindelijk is het de passie die ervoor zorgt dat we er tijd voor maken.
Het is de laatste tijd een klein beetje stil rond Everglow, enfin met die corona tijden rond iedere band, maar ik had al een tijdje niets meer van jullie vernomen. Of het moet zijn dat ik onder een steen heb geleefd en is me iets ontgaan?
Er is je niks ontgaan :-) We hebben reeds een bewogen pad achter de rug: onze nieuwe CD was bijna klaar en de planning voor de studio (Midas Studio in Lokeren olv Tony De Block) was gefinaliseerd, toen onze toenmalige drummer (toffe kerel, perfect fit met en voor de band) ziek werd. Al onze plannen vielen toen quasi in het water. Bij ons is ieder groepslid niet zomaar een groepslid maar ook een vriend, dus je geeft die jongen tijd om erbovenop te geraken, maar dit bleek echter niet van korte duur te zijn. Na maanden kwamen we allen tot de constatatie dat het niet zou lukken, desondanks alle kansen. Hierdoor waren we toch weeral een hele periode verder, met een serieuze opdoffer bij elk bandlid als gevolg! Met veel spijt in ons hart hebben we uiteindelijk dan toch afscheid genomen van elkaar. We hebben daarna ook ruim de tijd genomen om een nieuwe en goede vervanger te vinden. De goden moeten ons wel goed gezind zijn, want we hebben hem dan ook gevonden in Ash!
De hoofdreden, naast die corona crisis, is dat ik heb vernomen dat er dit jaar een nieuwe plaat zou uitkomen? Wanneer, waar hoe? Vertel er gewoon iets meer over
Het is inderdaad zo dat we momenteel met deze nieuwe bezetting op dreef zijn om alles af te werken voor de studio, en we willen ook onze drummer de kans geven om zijn stempel op de nieuwe nummers te zetten. Met de coronacrisis die ertussen is gekomen, hebben we een shift gemaakt naar thuiswerk en wordt alles via digitale weg aan elkaar bezorgd. Zo hebben we geen extra tijd verloren om dit jaar nog de CD te kunnen uitbrengen. Want niet te vergeten: een CD uitbrengen is hard werken. Zoals ik in mijn vorig antwoord al vermeldde, zullen we opnieuw samenwerken met Tony De Block van de Midas Studio in Lokeren, omdat we van mening zijn dat we een goede formule niet moeten veranderen. Tony heeft zich 100% gegeven tijdens de ‘Destination’ CD en dat zijn we zeker niet vergeten! Over het wanneer en hoe, zijn de nodige contacten met Tony ook al gelegd en onze drummer is momenteel volop aan de laatste songs bezig om zijn eigen sound te verwerken in de nummers. Daarna kunnen we hopelijk terug de studio induiken!
Ik veronderstel dat er door die corona crisis wel andere plannen in het water zijn gevallen, zo ja welke?
Dat valt eigenlijk nog wel mee. Buiten het feit dat we niet samen kunnen komen om te repeteren, zijn er natuurlijk wel enkele optredens weggevallen. We kunnen gelukkig allemaal van thuis uit verder werken en dat is een groot voordeel. Op dit moment is het enige grote vraagteken vooral wanneer we de studio terug in kunnen.
Ik stel deze vraag dus echt aan iedereen. Maar het lijkt toch belangrijk te weten, de antwoorden zijn uiteenlopend. Hoe ga je als muzikant, band (maar ook als mens) om met zo een crisis waarin we nu zitten?
Makkelijk is dit voor niemand, dus ook voor ons niet. Altijd overeind blijven en verder doen waarmee je bezig bent, het positieve willen zien of eruit halen en de steun die je aan elkaar hebt, is hier extreem belangrijk! We zien elkaar niet zo veel als we zouden willen, maar ook hier bieden de digitale wegen een oplossing!
Dit is ook zo een standaardvraag in deze periode. Zijn er plannen om eventueel jullie nieuw werk via sociale media en streaming aan te bieden? Je ziet tegenwoordig wel meer filmpjes passeren.
Omdat we merken dat alles langer zal duren dan verwacht, zijn we ook actief bezig om meer aandacht te besteden aan de sociale media en streaming. Over wat en hoe kan ik echter nog niks van verklappen. ;-) De verrassing zou er af zijn, maar iedereen zal het binnenkort wel merken!
Wat zijn de plannen na deze crisis?
Met stip op nummer één staat het inblikken van het nieuwe album! Het logische gevolg daarna, is dan om zo snel mogelijk terug het podium op te kruipen!
Is er, wat de band betreft, ook een soort einddoel? Iets wat jullie absoluut willen bereiken?
Na deze crisis zal het voor veel bands nog moeilijker worden om de verwachtingen in te kunnen lossen. De crisis heeft alles vertraagd en plannen in duigen geslagen. Maar als we kunnen verder doen op het elan dat we bezig zijn en onze bovenstaande plannen kunnen verwezenlijken, zal bij ons in de band iedereen al gerustgesteld zijn.
Ik zit door mijn vragen heen, mijn laatste wellicht. Het is in deze tijden onmogelijk om merchandiser voor de band op concerten aan te kopen, op welke wijze kunnen mensen dat online wel? Geef gerust enkele links
Zoals bij iedere band is elke steun meer dan welkom! Voor T-shirts, CD’s, stickers, plectrums, enz is het gemakkelijkst om via onze Facebookpagina een bestelling te plaatsen (https://www.facebook.com/everglowbelgium/).
Je kan ook altijd naar onze website gaan (www.everglow.be) en dan doorklikken naar ‘Contact’ of een mailtje sturen naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..
Bedankt, veel succes met de eventuele nieuwe releases, we volgen het op de voet en doen er dan de nodige promotie rond
Kids with Buns - Weten dat iemand je muziek beluistert en daar van kan genieten, idem voor optredens, dat is echt het mooiste gevoel
Kids With Buns is het duo-project van Marie Van Uytvanck en Amber Piddington. In een korte tijd is dit duo aan een stevige opmars bezig. Zo werden ze geselecteerd voor de halve finale van HUMO’s rock rally en staan ze zelfs in de halve finale. We citeren even uit de biografie die te lezen staat op de website van HUMO’s rock rally. “Breekbare nummers die je, gedragen door de innemende, lichtgrauwe stem, bij de keel grijpen en je vervolgens laten verdwalen in hun pure, naar gitaar geurende, zielenroerselen. De onderlinge dynamiek tussen de twee meisjes zorgt voor een intense, warme beleving van hun tracks.” Ook Kids With Buns werd helaas door deze corona crisis gestopt in die opmars naar de absolute top. We vonden het reden genoeg om de dames enkele vragen te stellen over hoe je daar mee omgaat? Hoe de toekomst eruit ziet en dergelijk meer.
Mijn eerste vraag is een beetje een standaard vraagje, wie zijn Kids with Buns? Hoe is de band ontstaan? Heeft de naam een bepaalde betekenis. Allemaal dingen die we kunnen opzoeken, maar we horen het liever van jullie
Amber: We hebben elkaar voor het eerst leren kennen op Pride in 2018 door gemeenschappelijke vrienden.
Marie: Ik werd geselecteerd voor Sound Track 2019 als solo-artiest, maar had last-minute een gitarist nodig. Amber sprong in en de muzikale klik was er, ondanks dat we twee uitersten qua persoonlijkheden zijn. Een aantal maanden later werd het een duoproject.
Amber: De naam Kids With Buns komt in eerste instantie als woordspeling op het nummer “Kids with Guns” van Gorillaz. Buns, van de dot die ons beiden typeert.
Het gaat snel voor de band, jullie deden mee aan HUMO’s rock rally en staan nu in de halve finale. Hoe zijn de reacties en opent dat nu al deuren?
Marie: Het voelt surreëel, zeker omdat we exact een jaar geleden allebei nog nooit op een podium hadden gestaan. Enerzijds is dit tempo echt kicken, constant adrenaline. Langs de andere kant moet je wel `mee kunnen` met de rest die meestal al jaren meer ervaring heeft. De muziekwereld is hard en soms ga je op je bek, maar het went. Na een paar maanden hadden we door dat we negatieve feedback niet te persoonlijk mogen nemen.
Amber: Dat bijleren in snel tempo doen we wel met alle plezier van dien. We zijn héél gelukkig dat we nu al relatief grote optredens (Dranouter Sessie, support Sioen en Mooneye, normaal gezien ook Delta Crash in de Charlatan en dan ook nog Humo’s Rock Rally) mogen spelen, en kansen krijgen zoals te gast zijn bij MNM en eens de studio induiken. Kansen volgen elkaar ook vaak op, door de Rock Rally hebben we ongetwijfeld een pak meer speelkansen.
Helaas werd die succesvolle mars een beetje gestopt door de gekende Corona crisis, Welke plannen zijn er in het water gevallen?
Amber: De halve finale van Humo’s Rock Rally is nu uitgesteld, al was dat voor ons misschien niet negatief: we waren op dat moment namelijk nog geen halfjaar bezig. Nu hebben we dus de tijd gehad om veel te schrijven!
Wat wel erg jammer is, zijn alle afgelaste optredens van deze zomer. Hopelijk vallen ze te reschedulen!
Jullie doen links en rechts wel enkele zomer bars, andere zijn weer afgelast door de verstrengde (en naar mijn mening paniek reacties van sommige gemeente besturen) maar goed.. Waar kunnen we jullie nog live zien deze zomer?
Marie: We hebben afgelopen week in Oostende gespeeld na onze selectie voor Jong Muziek 2020. We spelen 15 augustus ook op Dranouter samen met Brihang en Dirk., Open Kiosk in Veurne op 19 augustus, en de halve finale van de Rock Rally.
Om terug te komen op deze crisis. Hoe ga je daar als band, muzikant maar ook als mens mee om?
Amber: Goh, het was wel een uitdaging op persoonlijk vlak: ik was net begonnen aan m’n eerste jaar rechten in Leuven, hoewel ik ondanks de quarantaine gelukkig geen herexamens heb deze zomer. De lockdown heb ik ook bij mijn vriendin gespendeerd, waar ik veel demo’s heb geschreven. Dat waren wel echt lichtpuntjes, bijna ontsnappingen aan het ‘heelder dagen in uw kot zitten’.
Marie: Ik heb het eerste deel van de lockdown thuis bij mijn ouders en zus doorgebracht en ik vond het vooral confronterend. Zoals hierboven al werd gezegd, de kansen die we op korte tijd kregen, geven je echt wel constant adrenaline. En dan met de mijn studies erbij, zaten de dagen echt propvol. Als dat wegvalt schrik je wel even, plots zit je opgesloten met jezelf.
Amber: Voor het schrijfproces als band was het wel positief: nummers starten meestal met een ruwe demo van één van ons twee die we later uitwerken. Deze zomer zijn we dus bezig aan al die ideetjes uit te werken en in nummers te gieten.
Ook in deze periode bezorgen jullie de fans de nodige muziek. Zo bedachten jullie het concept songswap lees ik in een skype interview. Vertel er eens wat meer over?
Marie: Het idee is eigenlijk kruisbestuiving van publiek. Je swapt een song met een andere band, covert die in jouw stijl en de andere band doet hetzelfde met jouw nummer. Dan posten beide bands beide filmpjes op instagram en zo kunnen nieuwe mensen je ontdekken. In de lockdown was dat echt wel een vette manier om toch nog nieuw publiek te bereiken, zonder shows te spelen. Wij deden die songswap met Coline et Toitoine.
Er worden tegenwoordig ook streaming op poten gezet, het tonen van filmpjes of zelfs volledige concerten via streaming, met of zonder betaling? Zo was ik bijvoorbeeld eerder ’aanwezig’ op Bel Jazz fest, een mooie initiatief, maar uiteraard vervangt het niet de echte live beleving. Hoe staan jullie daartegenover?
Amber: Zeker en vast een mooi tijdelijk alternatief, maar ik vrees dat het op lange termijn geen oplossing gaat bieden voor de cultuursector. We hebben zelf ook geprobeerd om te streamen, maar aangezien we apart zaten was dat door de vertraging quasi onmogelijk.
Ik heb nog de tijd meegemaakt dat je echt naar een platenzaak moest gaan, op goed geluk wel op iets nieuws stuit als je de juiste magazines leest. Nu lijkt alles mogelijk. De wereld is klein geworden door facebook, twitter en andere sociale media. Maar ook door spotify en dergelijk. Hoe sta je als muzikant tegenover die streaming diensten?
Amber: Muziek is toegankelijker voor iedereen geworden, wat natuurlijk positief is. De keerzijde van de medaille is wel dat artiesten hun boterham niet kunnen verdienen met streams op Spotify, in tegenstelling tot CD’s.
Marie: Sociale media daarentegen maakt het wel makkelijker om mensen te bereiken. Waar artiesten hun inkomsten halen is heel hard aan het verschuiven met de tijd, nu zijn dingen zoals merch bv gebruikelijker dan cd-verkoop.
Heeft het dan nog zin om platen uit te brengen?
Amber: Het heeft zijn charme, het zijn collectors items die ik ook geregeld nog koop. Echter zal je daar geen groot geld mee verdienen; tegenwoordig ligt de focus daarvoor meer op live optredens en merch.
Er zijn veel sectoren enorm getroffen door deze crisis. Naar mijn mening behoort de cultuursector echter tot een van de meest getroffenen, zonder enig zicht op verbetering. Hoe denk je da cultuur en muziek deze crisis zullen overleven?
Marie: We hopen op het beste, maar het is met een bang hartje.
Laten we het ook eens hebben over de band zelf. Wat zijn de verdere plannen als deze crisis voorbij is, of indien niet, wat zijn de plannen gewoon?
Amber: Veel optreden, want dat hebben we echt gemist. Niet alleen de kick van op een podium te staan, maar ook de banden met mensen leggen en nieuwe vrienden maken.
Marie: Verder zijn er ook singles in de maak, maar die wachten nog even…
En misschien om daar uiteindelijk op voort te borduren. Wat zijn jullie ambities, buiten de wereld veroveren?
Marie: Het voornaamste is iets kunnen betekenen voor mensen, zoals de artiesten waar we zelf naar opkijken dat voor ons doen. Weten dat iemand je muziek beluistert en daar van kan genieten, idem voor optredens, dat is echt het mooiste gevoel. Bovendien ons blijven amuseren, hoe meer we bijleren, des te meer plezier we er uit kunnen halen (bv. een afgewerkt nummer).
Zijn er landen of steden, of zalen waar jullie absoluut willen optreden?
Marie: De AB is een prachtige zaal (Amber voegt toe: supergoed geluidskwaliteit) en ook Werchter! Fav festival.
Amber gaat akkoord en voegt daar graag Groot-Brittannië aan toe (haar roots liggen daar & de Britse muziekindustrie is the finest)
Om af te sluiten, tegenwoordig kan men beter online merchandiser bestellen, waar en hoe? Geef gerust enkel links
Amber: Omdat we nog niet zo lang bezig zijn, hebben we nog geen merch kunnen maken. Dat zijn echter zeker en vast toekomstplannen!
Pics homepag @Isolde Tytgat
Bedankt voor dit fijne gesprek, contacteer ons gerust voor toekomstige releases of zo. En hopelijk zien we jullie binnenkort ook eens op een podium. Trouwens veel succes met de halve finale voor HUMO’s rock rally!
Filthy Vince - We verwachten dat er met de moeilijkheden in de sector veel DIY zal gebeuren en er terug een sterke underground scene zal opkomen na de crisis
Het Antwerpse trio Filthy Vince omschrijft zijn muziek als ‘altenative gar(b)age synthstonerrock' en haalt zijn inspiratie bij bands als Idles, Blur, Stoned Jesus, Queens Of The Stone Age. Met de verschroeiende single “Rabbit Style” liet de band al in zijn kaarten kijken. We namen de EP onder de loep , schoven prompt alle meubels opzij en gingen over tot omver stampen van heilige huisjes. Gelukkig zijn er geen meubels gesneuveld maar de vuile en vettige energie die uit de boxen loeit, zorgt voor adrenalinestoten.
De volledige recensie kunt u hier nog eens nalezen
http://www.musiczine.net/nl/cd-reviews/item/79209-filthy-vince-ep.html
We hadden naar aanleiding van dit debuut, en ook uiteraard ook in deze corona tijden waar we nog steeds in leven, een fijn gesprek ‘via mail’ met de band.
Filthy Vince omschrijft zijn muziek als ‘altenative gar(b)age synthstonerrock' en haalt zijn inspiratie bij bands als Idles, Blur, Daft Punk, Stoned Jesus, Queens Of The Stone Age. Voor de leken onder ons ? wat mogen we ons daarbij voorstellen?
Filthy Vince is vuile riffs met harde gitaren, agressieve drums en dreunende bas afgewisseld met bezwerende synths. We zijn een band met punk attitude met invloeden tot ver terug in de muziekgeschiedenis. Dat geeft een harde rocksound met veel headbanggehalte!
Hoe is de band ontstaan? En betekent die naam wat ik denk dat het betekent? ?
Ja, het betekent wat je denkt dat het betekent. We hebben elkaar leren kennen op een datingsate met MILFS en ontdekten dat we nog een andere passie deelden, namelijk muziek. Van het één kwam het ander en we hadden nog een leuke tijd…
Als een debuut EP een visitekaartje is voor een band om zich te tonen naar een ruim publiek, dan slaagt Filthy Vince erin om met deze titelloze EP een meesterwerk uit te brengen. Waarop knetterend, knallend en verschroeiend hard wordt uitgehaald. Toch weet dit trio aangenaam te verrassen naar het einde toe, door ook hun meer sobere en integere kant te laten zien, zonder die dreigende ondertoon uit het oog te verliezen. Wat is jullie mening hierover?
We vinden dit zeer mooie woorden, bedankt! Het was onze intentie om ons visitekaartje op stevige wijze af te geven en het is fijn om te horen dat dit zo aankomt. Met het laatste nummer tonen we in onze ogen dat we ook meer kunnen dan enkel hard knallen. We zullen toch blijven proberen dit evenwicht te bewaren in ons repertoire.
De bommetjes energie zorgden alvast voor adrenalinestoten, ook na meerdere luisterbeurten, waardoor ons rock hart werd verwarmt en ook wij geen seconde op onze stoel stil konden blijven zitten. Dit smaakt dus op veel vlakken naar meer. Vooral deze muziek live op een podium zien, waar de muziek nog beter tot zijn recht komt. Je mening hierover graag
Filthy Vince is ook ontstaan omdat we de drang voelden om dit soort muziek te maken. We proberen onze muziek te creëren vanuit een oerinstinct waardoor het gevoel en de energie primeren. Live kunnen we deze energie van de nummers naar buiten brengen en komen we inderdaad nog beter tot recht. Corona strooit heel wat roet in het eten en het pikt dat we onze muziek niet dicht bij een publiek kunnen brengen. Er komt beterschap en dan hopen wij zo snel mogelijk terug live te knallen.
Hoe waren de algemene reacties op jullie debuut EP?
We zijn aangenaam verrast door de vele positieve reacties. We speelden nog niet zo lang samen toen we deze EP opnamen en het geeft wel een drive om zo door te gaan.
Hier volgen een paar standaardvragen die ik iedereen stel. Ik veronderstel dat er ook bij jullie enkele plannen in het water gevallen zijn, welke?
We hadden een Duitse tour op het programma staan, maar het was al snel duidelijk dat dit met corona niet ging lukken. We hopen dat dit zo snel mogelijk terug kan doorgaan!
Hoe ziet de toekomst eruit? Na deze crisis?
Deze crisis biedt ons ruimte om te werken aan nieuw materiaal en onze eigen sound. Zo zijn we er zeker klaar voor als er terug speelkansen zijn. We verwachten dat er met de moeilijkheden in de sector veel DIY zal gebeuren en er terug een sterke underground scene zal opkomen na de crisis.
Volgen er nog meer releases binnenkort , misschien een full album?
We zijn aan nieuw materiaal bezig en werken momenteel aan demo’s in onze eigen studio, The Rabbit Hole. Jullie zullen zeker nog nieuwe muziek van ons te horen krijgen!
Wat die corona crisis betreft, hoe ga je daar als muzikant maar ook als mens mee om?
Het biedt veel tijd en ruimte om met dingen bezig te zijn waar anders geen tijd voor is. Soms is het wel moeilijk om een positieve mindset te bewaren met het huidige toekomstperspectief.
Om daar een beetje op voort te borduren, hoe denk je persoonlijk dat muziek en cultuur (die toch enorm getroffen zijn) deze crisis zullen overleven?
De grote spelers zullen het moeilijk hebben, maar het wel overleven. De kleinere initiatieven en organisaties zullen het moeilijker hebben om het hoofd boven water te houden. Van onderuit zullen er creatieve oplossingen moeten komen met DIY mentaliteit. Deze sector laat zich niet zomaar doen denken wij! LET’S UNITE!
Wordt live streaming van concerten de nieuwe norm? Hoe sta je daar tegenover?
We hopen van niet. Uit ervaring weten we dat dit zelfs niet bijna hetzelfde is als voor een echt publiek staan. Live streams zijn een beetje als porno. In het begin lijkt het geweldig, maar daarna blijkt het maar een flauw afkooksel van de realiteit.
Is er ook een soort einddoel, iets dat je als band (ook als muzikant en mens) absoluut wil bereiken?
Het is niet evident, maar we zouden ooit van muziek onze boterham willen kunnen verdienen. Dat we echt onze focus uitsluitend op muziek kunnen leggen. Dream on!
Om af te sluiten, waar en hoe kunnen mensen jullie merchandiser online aanschaffen? Geef gerust enkele links of zo..
Op merchandise is het nog even wachten, maar dat komt er zeker aan! Hou onze sociale media in het oog. Daar zullen we dat zeker op aankondigen!
The Otherness - Rock music is about freedom of expression for both the artists and fans and what goes on between the interaction of ideas, sounds and feelings
The Otherness is een vrij jonge Argentijnse band die aanstekelijke rockmuziek brengt waarop stilzitten onmogelijk is. De band timmert eigenlijk al sinds 2009 aan de weg. De band begint sinds enkele jaren ook voet aan de grond te krijgen in Europa, met ook respons vanuit gerenommeerde media als NME en BBC 6. The Otherness ging op tournee door Europa, de UK en bracht in 2019 twee singles uit “Gotta Go” en “Few To Stew” die twee kanten laten zien van hoe deze band in elkaar steekt. Ondertussen heeft de band niet stil gezeten. Ook recent kwam een nieuwe single op de markt “No Tokens”. “Lekker rockend, maar ook die emotionele impact die we merkten bij vorige songs, overeind laten staan is de rode draad. Ook nu weer is het opmerkelijk hoe deze band er perfect in slaagt om de brug te slaan tussen de Westerse cultuur en de typisch Latijns-Amerikaanse” schreven we daarover. De band stond ons te woord, via e-mail, om ons te vertellen over het ontstaan van de band, de definitie van rock muziek, en hoe je omgaat met gelijk welke crisis. Ook werden de verdere toekomstplannen uit de doeken gedaan.
The Otherness is a fairly young Argentinian band that brings infectious rock music that makes sitting still impossible. The band has actually been on the road since 2009. How did the band start?
Well, we weren't on the road at all when we first started. It just happened that we began to write original songs since the early beginnings of the band, when we were almost kids and we were desperate to play the stuff live. There's no so-called "clubs' circuit" in Argentina... Eventually, Pablo joined The Otherness around 2010 and we had the chance to play for the first time in Asunción, Paraguay. The funny thing about it all is that we were born in La Patagonia, the deep south of the world -all of us- but we met in Buenos Aires and found ourselves touring for the first time in the UK because of a cool review a young journalist from Seaford called Rob Sayce penned for Subba-Cultcha (London). We sent him a few demos and they considered it was good enough material to write about and introduce the band to underground promoters and grassroots venues.
How can we best describe music from The Otherness?
Right after seeing the band performing live. It's hard to put music into words, isn't it? Generally speaking it can be described as uplifting, diverse, melodic and intense. Raw energy plus diligence behind the songwriting -in order to reach out to that feeling that reflects something interesting is going on between the blend of lyrics we sing and the kind of music and arrangements we deliver in the spirit of the songs.
The band has also started to gain a foothold in Europe for a few years, with response from renowned media such as NME and BBC 6. Has this also opened more doors?
Yeah, in a way it did help us to break into new grounds. We were championed by John Robb, Chris Hawkins and Steve Lamacq since our first indie releases. That's something unusual for foreign bands and some people in the music biz truly appreciate it. Of course, we appreciate it too because it's something that is merely the outcome of the music we make. No PR firms, no labels pushing for it, nothing... just a genuine appreciation of the songs.
You regularly release singles, the last one was “No Token”. Why not a full album or EP?
We just felt it's a sign of the times: short attention span plus tons of new artists releasing music daily because of tech evolution and easier access to recording tools... Who do you think you are as an artist to think and pretend that any kid anywhere will give you 2 hours of their precious time to just listen to your unknown double-album music through an ads free Spotify binge while friends from school and the streets are playing Fortnite on-line? The answer is we are currently working on a 4 songs EP to release through Motor Music Entertainment to introduce our music in the EU and also our debut album. The recording sessions for the album will start in January 2021.
I listened to that song to write a review about it, some things struck me. It is remarkable how this band succeeds perfectly in bridging the gap between Western culture and the typically Latin American. A fairytale marriage actually between both extremes. What is your opinion about this? And was this a conscious choice?
In all honesty, we think music has nothing to do with nationality in the first place. There are some music genres more or less popular here and there and good-average-awful tunes. It is not a conscious choice to do what we do in regards to that. However, we had to deal with shitty prejudices over here. Luckily, all we stand for is quite obvious if you look carefully into the meaning of the band´s name. We are one of those bands that don't tell or suggest people what to think, we don't preach like rock and roll-hip hop demagogues that in the end are mainly looking for the IG dollar. Rock music is about freedom of expression for both the artists and fans and what goes on between the interaction of ideas, sounds and feelings.
"No Token" also conveys, subtly at least, a message of hope in these dark times. At least the song gives you a melancholic feeling inside, but you also radiate happiness. what is your opinion on this statement?
It's accurate. Just like Cohen's quote: "There's a crack in everything, that's how the light gets in". Hopefulness makes sense as long as you acknowledge the lows in life, be it injustice leading to conflicts, corruption in the high spheres of power, the lack of education, greed as the main factor that creates poverty among the majorities or a bloody pandemic like corona virus... This message of hope just provides us with a sense of humanity to face reality.
Are there any new releases planned? Singles?
Yeah, we are mixing a new song called "Give It Some Room". It is going to be out soon as part of an EP entitled "A Glimpse Into The Otherness".
When can we expect a full album or something like that?
We are confident that the debut album will be published in April 2021. We've already demoed all of the songs plus a couple of new singles that are really exciting.
I suppose many plans have fallen into disuse because of this corona crisis. Which?
We had to cancel the UK tour. We were booked to play several cities in April and now, we are expecting to be able to play the EU leg of the tour in October. Fingers crossed... We've gigs in Germany, Belgium and the Netherlands on the way.
How do you deal with such a crisis as a band, musician (but also as a person)?
As a band we focused in the songwriting and recording demos. In the middle of this crisis we also signed our first record deal to Motor Music Entertainment from Berlin -which was unexpected and ignited our working ethos to new levels. We are constantly in touch with each other because we are really close friends.. Above it all we are like a band of brothers. It's easier that way but we still go through highs and lows, anxiety disorders and sleep deprivation, ha ha ha!!!
How is it in your country in these corona times actually? South America has been hit particularly hard
It is not as bad as it was in some European countries or USA... The death toll is one of the lowest in the world. Anyways, the worst thing here in Argentina is the lack of capacity and hard work the government shows when it comes to entail the proper actors to create protocols for entrepeneurs and working class people and gradually get back to a certain kind of normality. We've undergone one of the longest lockdowns in the world, more than 150 days and counting... It was a clever move in the beginning of it all but now we are suffering the consequences of passivity.
What are the further plans? And what are the actual ambitions of the band?
Our main goal now is to be able to play live music soon on tour and also track a really good album. The actual ambitions of the band are more or less the same as always, play fine tunes and reach out to wider audiences.
Is there any kind of end goal to build on that? Something you absolutely want to achieve as a band and musician?
If there's something out there than can be regarded as the absolute achievement that would be creating an inspiring legacy throughout our songs in the same way lots of artists inspired us to become musicians and writers in our own peculiar way. Passion, honesty and tunes that hit hard in the core of the people.
How do you feel about streaming live concerts? Is that a solution for the future? Now live concerts are canceled
It's not something that we'd prefer. It does not feel like a solution... it's just a fucking palliative. Live music is lively, isn't it? It's about the human experience and the physical and spiritual connection that proximity implies.
To wrap up, feel free to provide some links where one can purchase the band's online merchanidiser.
Feel free to discover The Otherness on the following links
Spotify: https://open.spotify.com/artist/5TBYqdpnL8B5fMfVyOTBUs?si=ml02myXaTMmMJVj-Jjk49A
Instagram: https://www.instagram.com/the_otherness/
YouTube: https://www.youtube.com/playlist?list=PLclsHSJI03-zi7nTVHXbLsukLidjJwFwS
Facebook: https://www.facebook.com/OthernessRock
Twitter: https://twitter.com/the_otherness
Loose License - De sector zal het dus wel overleven, maar dat dit met de nodige schade zal zijn, dat is wel bijna zeker. Ook daarom zijn het erg trieste tijden
Loose License ontstond in 2010 toen enkele kameraden, als lid van de Plaatselijke motorclub MTC 't los Plak, besloten een metalband op te richten. Dit resulteerde in enkele repetities, optredens en uiteindelijk een demo in 2012. Ondertussen heeft de band al heel wat watertjes doorzwommen, en zowel op en naast het podium , zijn kunnen bewezen. Bovendien zijn ze nauw verbonden met de organisatie van het festival Doomsday, dat helaas dit jaar is afgelast. We hadden een fijn gesprek met de band over hoe je met zo een crisis omgaat, het verleden maar ook de toekomstplannen.
Mijne heren, om met de deur in huis te vallen? Hoe gaat het met Loose License?
Het gaat heel erg goed met de band. Al is het misschien wat stil voor de buitenwereld: het is reeds geleden van oktober 2018 dat we, behalve onze optredens, nog een teken van leven hebben gegeven middels een release. We hebben toen heel erg genoten van onze cinemavoorstelling van onze videoclip voor ‘The Coronation Of The Lizard’ en van ons optreden met Hooded Priest in ‘Den Deugniet’ in Kortrijk. Die demo-EP hebben we op dezelfde dag uitgebracht, maar dat is dus al een tijdje geleden. We hebben ondertussen ook nog geen nieuwe release aangekondigd. Als we zeggen dat het heel erg goed gaat met de band, dan bedoelen we dat we enorm veel plannen hebben en dat de sfeer binnen de band waarschijnlijk nooit beter is geweest. Iedereen heeft zijn plaats in de band en iedereen wordt gerespecteerd voor wat hij doet. Dat voelt fantastisch aan. We zijn uiteindelijk nog steeds vier enorm goede vrienden die er ongelofelijk veel plezier uit halen om samen te musiceren en samen een pint te drinken.
We leven in barre tijden, hoe ga je als band en als mens om met zo een crisis waarin we nu leven?
Tja, we hebben het natuurlijk net als alle andere bands met erg lede ogen moeten aanzien. Drie maanden zonder repetitie, optredens in het water zien vallen en we waren eigenlijk best tevreden de laatste paar jaar met toch een tien- à vijftiental shows per jaar. We hebben heel erg veel geluk gehad om op vier maart nog net voor de lockdown te kunnen optreden met The Gates Of Slumber en Nornes in Magasin 4 in Brussel. We waren heel erg dankbaar om op die mooie affiche te mogen staan in een legendarische zaal waarvan het voorbestaan nu spijtig genoeg ook weer blijkt twijfelachtig te zijn. Het heeft voor alle bands voor een vertraging op alles gezorgd, natuurlijk. Het feit dat je niet kan repeteren , zorgt ervoor dat je niet aan nieuw materiaal kan werken, dus wordt alles weer naar achter geschoven. Maar als wij denken aan bevriende bands als Growing Horns en The Basement Critters bijvoorbeeld, die net voor of tijdens de lockdown een belangrijke release uit hebben, dan mogen wij eigenlijk niet klagen. Voor die jongens is deze pandemie een nog veel grotere ramp, omdat zij de mogelijkheid niet krijgen om hun plaat met optredens te promoten. Dat is pas balen!
Zijn er ook bij jullie plannen in het water gevallen? En welke?
We hebben een paar optredens geannuleerd gezien tijdens de lockdown en dat is altijd spijtig, natuurlijk, maar dat is ook zo voor alle andere bands. Zoals ik al zei is dat voor sommige andere bands nog erger dan voor ons, gezien hun specifieke situatie. Het ergste voor ons is dat wij met onze Vzw, Vzw The Lizard, hebben moeten beslissen om onze ‘Doomsday III’ te annuleren die wij op zeven november gepland hadden. We hadden hiervoor heel lang op voorhand een fantastische, Britse headliner geboekt. Die hebben afgezegd begin juli en daar hebben we alle begrip voor. De verslechterende situatie in verband met de pandemie in de eerste helft van juli heeft ons echter die beslissing laten nemen.
Ondertussen zie je wel filmpjes op sociale media, en ook zomerbars her en der ‘corona proof’ mooie initiatieven voor jazz, blues of zo. Maar voor metal? Wat is uw mening?
Hier bestaan verschillende meningen over en wij respecteren die zeker. Elk initiatief juichen we toe, we wensen al die organisaties heel erg veel succes, omdat die uiteindelijk in deze hopelijk niet te lange tussenperiode voor een stuk zullen instaan voor het beleven van het hele metalgebeuren. Je hebt heel wat lef nodig om nu een optreden of festival te organiseren gezien de erg onzekere tijden. Je hebt niet eens de zekerheid dat het wel zal kunnen doorgaan en onder welke vorm, dat moet erg frustrerend zijn voor die organisaties. Sommigen van hen hangt wellicht ook nog eens een financiële kater boven het hoofd. Heel erg veel respect voor zij die ermee door gaan. Wij hebben op elf juli laatstleden misschien wel de allereerste metalshows live in onze contreien kunnen geven in één van de mooiste metalbars van Vlaanderen: Skulls in Geel. Dat was helemaal goedgekeurd door de stad en de uitbaters en klanten hebben zich helemaal aan de regels gehouden. We speelden bijna anderhalf uur en de sfeer, ook al was dat onder bepaalde regels, was opperbest! Het kan dus zeker. Wij zagen echter een eventuele annulering van onze Doomsday III kort voor het moest doorgaan niet zitten. Of mensen die aan tafels moeten zitten, de social distancing-regels moeten respecteren en misschien wel de optredens met een mondmasker moeten bijwonen. Dat zagen wij zelf niet echt gebeuren en daarom hebben we er, met enorm veel spijt in het hart, zelf de stekker uit getrokken net voor de verlofperiode.
Staan er releases of zo op de planning? Met andere woorden wat zijn de verdere plannen voor de band?
We hebben enorm veel plannen voor de toekomst en zijn daar reeds lange tijd intensief mee bezig. We willen er momenteel nog niet te veel over vertellen. Het is spijtig dat drie maanden zonder repeteren alles wat naar achter heeft geschoven, maar het is nu eenmaal zo. Maar wees gerust, jullie zijn nog lang niet van ons af, haha! Misschien speelt deze periode ons ook wel wat positief in de kaarten in die zin dat we momenteel geen optredens gepland hebben en dat we keihard kunnen verder werken.
Hoe denk je persoonlijk dat de cultuur en dergelijk zo een crisis zal overleven?
Hier denk ik onmiddellijk aan alle professionele bands en organisaties. Het overgrote deel van de bands in ons land zijn hobbygroepen en die lijden natuurlijk ook, maar bands als, zeg maar Amenra en vele evenementenorganisaties die professioneel werken, zullen hierdoor veel harder getroffen worden. Geen optredens of geen evenementen zorgen immers ook dat er weinig of geen inkomsten meer zijn. Het zal zonder twijfel voor ontslagen zorgen en misschien faillissementen. Ik mag er niet aan denken, maar vrees dat dit onvermijdelijk zal zijn. De sector zal het dus wel overleven, maar dat dit met de nodige schade zal zijn, dat is wel bijna zeker. Ook daarom zijn het erg trieste tijden.
Schept die crisis ook geen andere mogelijkheden om muziek te beleven, door middel van live streaming onder betaling?
Inderdaad. Dat zijn mooie initiatieven, in het buitenland worden drive-in optredens georganiseerd en er kunnen optredens doorgaan onder Covid-19-regels, alles is beter dan helemaal geen initiatieven of je nu voor of tegen die nieuwe mogelijkheden bent. Maar iedereen zal het ermee eens zijn dat dit tijdelijke oplossingen zijn. Niets gaat immers boven het beleven van een optreden op de ouderwetse manier, vuisten in de lucht, een moshpit en een massa mensen die mee staan schreeuwen. Dat is onbetaalbaar.
Hoe sta je eigenlijk tegenover streaming (Spotify en zo) en liever bandcamp?
In deze moderne tijden kan je best op alle platformen aanwezig zijn, want ze worden allemaal intensief gebruikt. Spotify, Deezer, Google Play noem ze maar op. We zijn momenteel nog niet zo ver geraakt. We hebben wel een Bandcamp-account en dat is erg handig. Mensen kunnen gratis onze muziek streamen, ook via de Bandcamp applicatie, zij die ons ook willen steunen, kunnen onze muziek digitaal of op hardcopy aankopen en zelfs merchandise als bandshirts kopen. Dat we ons in de toekomst ook op die andere platformen moeten laten gelden, is duidelijk.
Zal alles meer underground gaan denk je in de toekomst? Terug naar de roots, geen grootschalige evenementen meer? Hoe denk je dat live optredens zullen evolueren (een persoonlijke mening)
Dat vind ik een lastige vraag. Persoonlijk geloof ik niet dat daar veel zal aan veranderen en dat hoeft ook niet, vind ik. Ik ga er nu even vanuit dat deze pandemieperiode achter de rug is en alles weer zijn gangetje kan gaan zoals daarvoor. Er wordt inderdaad hier en daar wat geklaagd en gezaagd over de grote evenementen zoals Graspop bijvoorbeeld. Dat het altijd dezelfde headliners zijn en dat er over een aantal jaren geen echte grote headliners meer zullen zijn, maar dat weiger ik te geloven. En ondertussen gaan de tickets voor die grote festivals wel gemakkelijk van de hand en dat is maar goed ook. Ik geloof dat sommige mensen altijd van die typische sfeer op die grote festivals zullen blijven houden en gelukkig maar. Zij die kritiek hebben op die grote evenementen, hebben keuze zat om naar kleinere, lokale shows te gaan, want die zijn er ook meer dan genoeg. Ik hou er zelf niet zo van om negatieve kritiek te uiten over een band of een evenement, dat is te gemakkelijk. Als je ergens niet van houdt, dan kan je beter niet reageren, vind ik. Geef opbouwende kritiek over de bands en evenementen die je wel goed vindt.
Loose License staat uiteraard niet op non actief. Hoe zie je de toekomst van de band? Zijn er nog groei mogelijkheden?
Dat geloven we zeker. Eigenlijk is er niet echt iets wat we per se willen bereiken, we willen niet ontgoocheld zijn na een tijd. Dat elk bandlid zijn uiterste best moet doen en dat we een toekomstplan hebben, vinden we een evidentie. We willen wel zien wat we er uit kunnen halen. Zoals elke band willen we in de toekomst een goed album maken waarop we het beste van onszelf geven, misschien aansluiten bij een label, sleutelen aan onze sound om die beter te maken, leuke optredens doen en misschien een paar speciale dingetjes zoals die cinemarelease van onze laatste videoclip. Plannen zat dus. Het allerbelangrijkste voor ons is wellicht dat we onderweg heel veel plezier hebben.
Naast de cultuur is er ook de horeca, jullie zijn ook verbonden met een motor club. Hoe hebben jullie op dat vlak die crisis aangevoeld? En hoe ziet de toekomst eruit?
De naam 'Loose License' is er inderdaad gekomen toen onze gitarist Marc en onze drummer Mille met onze eerste zanger Martin, alle drie lid van motorclub ''T Los Plak', wat hard rockcovers ingestudeerd hadden voor de souper van die club. Zo is de band ook ontstaan en de bandnaam was dus een letterlijke vertaling van de naam van die club. De connectie met die motorclub is ondertussen weggeëbd. De zaak wordt nu door andere uitbaters beheerd en Marc en Mille zijn geen lid meer. Wel zijn het nog steeds fervente motorliefhebbers die nog steeds vele uurtjes op hun motor doorbrengen.
Om af te sluiten, zijn er online mogelijkheden om merchandise te kopen of zo van de band, plaats hier gerust enkele links
Bandcamp is onze belangrijkste. Je kan er onze muziek gratis streamen, digitaal aankopen en we bieden ook ons bandshirt en onze laatste CDemo op hardcopy aan:
https://looselicensedoom.bandcamp.com/community
Ook Vi.be is een leuke om eens te bekijken. Je kan er onze uitgebreide biografie nalezen, foto's en onze videoclips bekijken, je krijgt ook een lijst van alle optredens die we al gedaan hebben en die nog op de planning staan enz. Puur informatief allemaal en je kan er niks kopen, wel interessant om wat meer over de band te weten te komen:
https://vi.be/platform/looselicense
Heel erg bedankt voor dit interview, Erik!!!
Allerbeste groeten en Horns Up!!
Piet Verstraete - Loose License
Nederlands 
Français 
