The Pilgrims - Ik leef bij de dag, daar word ik ontspannen van, te ver vooruit kijken doe ik niet

Een brok rock/pop geschiedenis. In de jaren '90 was The Pilgrims een succesvolle Nederlandse formatie die door opzwepende rock muziek de harten sneller deed slaan. Na vier albums en talloze singles, waaronder een top-20 hit als “White man”, optredens op o.a. Paaspop tot Parkpop werd gitarist Persijn getroffen door een herseninfarct. Het werd stil rond de band.
Na circa twintig jaar vond The Pilgrims terug nieuwe energie op de gitaren terug uit de kelder te halen, en stevig te gaan jammen. Voor de fun deden ze in 2017 een succesvolle tournee alsof ze nooit waren weg geweest. Uiteindelijk resulteerde dit in  een album '6IX' dat begin maart op de markt kwam. Daaruit blijkt dat The Pilgrims niet doen aan een routineklus afwerken, maar een plaat afleveren waar het spelplezier en enthousiasme gewoon uit de boxen spat, alsof ze nog maar net zijn begonnen. Hoog tijd om bezieler en zanger Reniet Vrieze enkele prangende vragen te stellen over de heroprichting, het verleden en eigenlijk ook de toekomst.

The Pilgrims drukten in de jaren '90 hun stempel op het rock gebeuren in Nederland. Een hele rollercoaster, hoe hebben jullie dat toen beleefd?
Dat was natuurlijk een openbaring, ik was rond de 23 en zo groen als gras, dus dat was een te gekke tijd, en dat bleef het ook tot aan het einde, mijn vriendin en ik kreeg een kleine en nuchter als ik ben, trok ik gewoon de stekker eruit, The Pilgrims bestonden toen 8 jaar, met 4 albums en wat hitjes vond ik het toen welletjes.

De songs van Ottis Redding zijn een bijzonder mooie aanvulling aan deze plaat? Een van de vele invloeden van The Pilgrims veronderstel ik. Wie zijn je grootste invloeden eigenlijk?
haha, dat zijn er heeeeel veel, Bowie, Waits, Hendrix, Muddy Waters, Anthony and the Johnsons, Willy Deville, TC Matic, Nick Cave te veel om op te noemen, ik hou echt van zo’n beetje alle genres van snoeiharde verlaagde rock tot licht klassiek en van de jazz terug naar filmisch.

Het noodlot sloeg helaas toe na tien jaar, hoe gaat het ondertussen met de gezondheid?
Dit is niet helemaal juist, in 2000 heb ik bij Roadrunner getekend,  om zo mijn eigen studio te realiseren, in die tijd zaten Persijn en Jasper veel bij me, om songs te schrijven en op te nemen, in 2006 kreeg Persijn een herseninfarct en toen had ik er eigenlijk helemaal geen zin meer in, wel in het schrijven maar niet meer als uitvoerende.
Met mijn gezondheid gaat het goed, ik rook wel, maar dat dan ook het enige, geen drank of frisdranken, ik game wel veel!! hahahah

Als je naar het verleden kijkt, en vergelijkt met nu, wat is de grootste veranderingen tegenover toen? Buiten de opmars van het digitaal tijdperk?
Voor mij alleen de opname technieken, alles kan en gaat nu veel sneller, daardoor ben je veel productiever, persoonlijk vind ik dat fijn omdat ik met het schrijven toch echt een eenling ben.

Hadden jullie bij de heroprichting gedacht dat het dezelfde impact zou hebben als toen? Hoe waren de reacties eigenlijk?
Eerlijk gezegd had ik er helemaal niets van verwacht, maar ik wist niet dat we in de jaren 90 toch een hele goede indruk hadden achtergelaten, mensen zijn zeer enthousiast en zalen zijn zo goed als vol, schiet mij maar lek, ik doe het voor het plezier, ik behoef niet zo nodig op de voorgrond , en bekendheid is voor mij een grijs gebied, ik heb daar niets mee, maar het streelt wel je ego.

Hoe is die heroprichting eigenlijk in zijn werk gegaan, ik heb ergens gelezen dat je kinderen daarop een hoge impact hebben gehad?
Absoluut, het zijn zij die mij hebben aangezet met, hey pap we hebben je nooit live zien spelen!!? nou dat papa nog 1 rondje en dat rondje gaat nu alweer het 3^e jaar in.

De schijf '6IX' luid een nieuw tijdperk in. Het lijkt wel alsof jullie nooit zijn weggeweest. Hoe zijn de reacties tot nu toe.
Overweldigend, af en toe denk ik, het mag wel even een graatje minder, maar beter zo dan anders.

Ik vond de bijzondere aanstekelijkheid waarbij enerzijds harten worden geraakt, anderzijds lekker groovy songs je tot dansen aanzetten het grote pluspunt aan de schijf. Wat is jullie mening hierover?
Ik wilde gewoon een diverse plaat, niet 1 sound maar van alles wat, zo kan iedereen een beetje meegenieten.

Hoe beleven jullie dat laatste, Spotify en zo, en hoe gaan jullie hier mee om?
Ik ga er prima mee om, het is wat nu speelt, ik heb er geen moeite mee.

Naast die groovy songs is er eentje dat ons binnen een intieme sfeer en tranen toe bedwingt. “Coffin for my daughter”. Zo een soulsong die recht door je hart klieft. Een song met een onderliggende betekenis?
Jazeker, het gaat over mijn hondje Sarah, nu 2 jaar geleden overleden, ze was echt mijn dochter, volgde mij overal, elke avond het zelfde ritueel, studio afsluiten en filmpje kijken op de bank, een zeer pijnlijke ervaring, voor mij en mijn gezin het was onze eerste hond.

Net dat schipperen tussen dansbaar en intiem is zo indrukwekkend aan deze plaat. Zit daar een bedoeling achter?
Nee, niet echt, ik ben van nature 99% een vrolijk persoon, maar als ik schrijf, zwaar mineur, bij de eerste luister sessie had ik ongeveer 15 songs geschreven, ze zeiden prachtig, maar het komt uit in het voorjaar dan is dit wel erg zwaar! Haha, ik ben geen ego en zei, dan probeer ik wat vrolijks. Van die serie en de zware serie is dit album tot stand gekomen.

Er zit ook een soort verhalen lijn in deze plaat verstopt dacht ik. Vertel er gerust meer over, of zie ik het verkeerd?
Zo zie je maar, iedereen kan zijn ei kwijt, hahaha

Hoe zien jullie de verdere toekomst eigenlijk? Gaan jullie nog verder op tournee?
Ik kijk nooit in de toekomst, touren gaan we zeker.

Zijn er eigenlijk nog verre toekomstplannen? Of  zijn jullie daar niet mee bezig?
Haha, zelfde verhaal, ik leef bij de dag, daar word ik ontspannen van, te ver vooruit kijken doe ik niet, soms wel achter me, de herinneringen die ik koester omdat ik daar vrolijk of emotioneel door wordt en dat vind ik beide een mooi gevoel.

Bedankt voor dit fijne gesprek, hopelijk wordt de situatie die we nu beleven weer 'normaal' en kunnen we jullie spoedig live zien in ons landje

An Evening With Knives - Het is fijn om te merken dat er een steeds grotere groep mensen is die niet bang is om buiten de hokjes te gaan. Dan zit je bij An Evening With Knives aan het goede adres

De uit Eindhoven afkomstige Psychedelische, Doom rock band An Evening With Knives bracht hun titelloze debuut EP uit in 2015. Sinds dan is An Evening With Knives aan een serieuze opmars bezig. Met ‘Serrated’ , op CD uitgebracht via Argonauta Records en op vinyl via Lighttown Fidelity, begin 2018 , stelden we vast dat An Evening With Knives zelfs nog meer is gegroeid.
Was deze EP een emotionele rollercoaster waar opgekropte gevoelens van pijn en verdriet, Dan lijkt de nieuwste schijf 'Sense of Gravity' een positievere plaat, ondanks die sfeer van weemoedigheid die nog steeds komt boven drijven. De band is vooral klaar voor een nieuwe bladzijde in zijn carrière.
Hoog tijd om hen enkele prangende vragen te stellen over heden, verleden en toekomst

Om met de deur in huis te vallen, ik heb de nieuwste plaat 'Sense of Gravity'. Weer valt me op hoeveel emoties ervan uit gaan. Een brok weemoedigheid binnen een doom sfeertje dat aan de ribben kleeft. Zit er ook nu, net als op de EP een verhaal achter?
Muziek moet je voelen. We zijn niet het bandje die over koetjes en kalfjes staan te zingen. Alle nummers hebben betrekking op onderwerpen die in de eigen omgeving spelen of me raken.
Tijdens de opnames van de eerste plaat en EP ging ik door een periode waarin een aantal dingen in mijn leven niet liepen zoals je hoopt dat ze lopen. Het verliezen van mijn vader aan Alzheimer was een donkere wolk die je in veel in het dagelijks leven direct en indirect terug voelt.
In dezelfde periode raakte mijn vriendin door een enkelbreuk beperkt mobiel. Het nummer “Endless Night” op de nieuwe plaat gaat over deze gebeurtenis die op het eerste oog onschuldig leek, maar uiteindelijk heeft geleid tot circa 6 jaar onzekerheid en beperking.
Zo heeft ieder nummer zijn bittere smaak, waarbij gelukkig niet alles direct in mijn eigen leven te betrekken is. Het nummer “Sacrifice” gaat bijvoorbeeld over de absurde situatie in de Rooms-katholieke kerk. Hoe dat het kan dat de grote heren op handen gedragen worden door groepen volgelingen, maar dat een deel van deze zelfde heren zich schuldig maken aan sexueel misbruik is iets wat er bij mij niet ingaat. Ik denk dat de luisteraar als hij de teksten leest van alles kan ontdekken. Niet alles is even letterlijk benoemd, wat ook ruimte geeft voor eigen interpretatie.

Heeft de titel een bepaalde betekenis die daarop aansluit?
We vonden het een mooie passende titel voor de sound van AEWK en de nieuwe plaat. Het ruimtelijke geluid en de loodzware doom stukken die de luisteraar tegenkomt geven ons een ‘gevoel van zwaartekracht’.  Als je daarnaast het gewicht van de teksten in de weegschaal legt heb je wat ons betreft met ‘Sense of Gravity’ de perfecte titel voor dit AEWK hoofdstuk.

'Sense of Gravity' klinkt zelfs opvallend meer positiever, ondanks de emotionele impact. Alsof je van een grote last verlost bent; Of toch het een plaats hebt kunnen geven, want de EP was best een moeizame trip door de omstandigheden die we kennen. Of zie ik het mis?
Het mag duidelijk zijn dat de nieuwe plaat minder down is dan het eerdere werk. Afsluiten van hoofdstukken is zeker aan de hand. Om maar een voorbeeld te noemen, na een nieuwe therapie en veel hard trainen is de mobile situatie van mijn vriendin sterk verbeterd. Je zou haar genezen kunnen noemen wat iets is wat we de laatste jaren, ondanks 3 operaties, niet voor mogelijk gehouden hadden. “Endless Night” is geschreven voordat de vooruitgang in werking werd gezet en omschrijft de donkere kant van het verhaal. Tijdens de studio sessies werd er al een eerste vooruitgang geboekt waarna ik de laatste zin heb aangepast naar ‘Step by step’. Een lichtpuntje aan het eind van de tunnel was in zicht. Ondanks dat ‘Sense of Gravity’ nog steeds de duistere sfeer omvat mag het duidelijk zijn dat er inderdaad ook een wat optimistischere kant te ontdekken is.

Hoe waren de reacties op jullie vorige EP trouwens? Heeft het, bij wijze van spreken bepaalde deuren geopend? Naar buitenland toe? Meer erkenning?
‘Serrated’ en de ‘Fade Out’ EP ware onze eerste echte wapenfeiten. We hebben mooie shows mogen spelen in binnen en buitenland met als absoluut hoogte punt de show op Alcatraz en het spelen op Argonauta Fest in Milaan.

Er is op 'Sense of Gravity' ook zeer veel oog voor de gestroomlijnde riffs die aan diezelfde ribben kleven, de gitaarlijnen vloeien perfect samen in een vocale brok melancholie. Wat is jullie mening daarover? En is daar bewust voor gekozen?
Tja, we maken graag een mooi plaatje en dit is wat ons betreft de manier om het te doen.
Voordeel bij deze opnames is dat de studiosessies vlotter liepen van bij ‘Serrated’ wat automatisch betekent dat er meer tijd overblijft om verder te zoeken en ontwikkelen.
Zeker gitaar technisch is er achteraf in de studio veel geschaafd en toegevoegd wat uitpakt in een grote sfeervolle sound.

Wat me aan die EP het meest opviel is dat jullie steeds een grens verleggen, dat doen jullie weer. Jullie kiezen bewust voor nieuwe wendingen krijg ik het gevoel. Is dat bewust? Zijn jullie het daar mee eens?
Het is altijd goed om te blijven zoeken en groeien. Of ‘Sense of Gravity’ hoor je duidelijk meer afwisseling in tempo’s en toonsoorten. Dat is een bewuste overweging die je in je achterhoofd houdt als je gaat schrijven. We vinden het gaaf om te experimenteren. Als je buiten de lijntjes kleurt en het pakt mooi uit dan is het meteen een groot gewin. Natuurlijk valt een groot deel van de experimenten af, hoewel ze onbewust wellicht later in songs weer terugkomen.

In een vorig interview kreeg ik op de vraag 'hoe zouden jullie je muziek omschrijven ' als antwoord: '' Als omschrijving voor onze muziek gebruiken we ook wel eens de zin ‘where the wall of sound falls down in a sea of tranquility’. We vragen mensen vaak om onze muziek te labelen, maar blijkbaar is de sound te rijk om kleur te bekennen.'' Persoonlijk houd ik enorm van bands die je net niet kunt labelen, wat bij jullie het geval is. Zorgt dit echter niet voor problemen naar promotors en dergelijke toe, die dat net wel verwachten?
Ja, het werkt niet perse mee. Mensen zijn gewend om in hokjes te denken. Als je bijvoorbeeld een stoner festival hebt , worden we te metal bevonden, maar voor een metal festival zijn we weer te stoner en met vlagen te post-rock. Uiteindelijk maken we de muziek die we willen maken, de rest is bijzaak. Het is fijn om te merken dat er wel een steeds grotere groep mensen is die niet bang is om buiten de hokjes te gaan. Dan zit je bij AEWK wel aan het goede adres.

Wat zijn eigenlijk jullie persoonlijke verwachtingen over deze plaat?
Veel spelen en vooral genieten van wat we tegemoet gaan.

Ik heb in een interview ook gelezen dat jullie en crowdfunding hebben gedaan voor deze Cd? Hoe is dat in zijn werk gegaan? En met succes?
Je kunt dit zien als een pre-order. Opnemen en uitbrengen is een kostbare zaak. Doordat er al  een  groep mensen  voor de release de plaat heeft besteld , kwam er budget beschikbaar om alles te financieren. Het fijne is dat daarmee de plaat veel vetter is geworden.

Laten we het ook over de toekomst hebben. Zijn er concerten gepland naar aanleiding van de release? Wat zijn de verdere plannen voor de nabije toekomst?
Check even www.aneveningwithknives.com. Op facebook zijn we zeer actief, dus dat is ook de plek om alle actuele informatie te vinden.
6 maart is de album release in de Effenaar in Eindhoven. Daarna volgen er enkele shows in Nederland, Duitsland en België met onder andere Stake en Insect Ark.
Aangezien we inmiddels in Belgie een aardige following hebben spelen we op 21 maart in Brugge in de Kelk een officieuze Belgische releaseshow.
Er staat redelijk wat in de planning, maar daar kunnen we op dit moment nog niets over vertellen.

Vorig jaar stonden jullie op Alcatraz Metal Fest hoe waren de reacties?
De show op Alcatraz behoort tot een van de hoogtepunten uit de geschiedenis van AEWK. Ondanks dat het in de tent 40 graden was , werd de tent enkel maar verder gevuld. De respons was enorm.
Zie ook:
https://www.youtube.com/watch?v=n32HbyFRoCU

Is het ook niet zo dat het Belgische publiek jullie iets meer omarmd dan het Nederlandse publiek? Zie ik het mis? En heb je daar een verklaring voor?
Gevoelsmatig leeft onze muziekstijl in België meer dan in Nederland. Ondanks dat gaan we ook zeer regelmatig ons kikkerlandje in.

Zijn er trouwens ook nu plannen voor een festival tour? Terug op Alcatraz zou leuk zijn?
Een tweede keer Alcatraz lijkt me niet waarschijnlijk, hoe leuk het ook zou zijn.
Helaas kan ik hier op het moment niet op antwoorden.

Als je naar de zeer verre toekomst kijkt, is er een soort einddoel? Iets dat je absoluut wil bereiken? of ben je daar niet mee bezig?
Het gaat zoals het gaat. AEWK blijft onze kostwinning en is iets waar we veel tijd en liefde insteken. Mooie dingen maken en een goede tijd hebben is een einddoel op zich. Wat daaruit komt zien we vanzelf.

Mijn laatste vraag ondertussen, zijn er nog opmerkingen naar onze lezers toe? waar kunnen ze die plaat beluisteren en aankopen? enkele links of zo mag ook ;)
Tot dusver staat “Endless Night” op spotify en Youtube. Vanaf 6 maart is hij overal te vinden en beluisteren.
De plaat is te koop op CD en vinyl via www.aneveningwithknives.com

Bedankt voor dit fijne gesprek, ik hoop echt op een face to face gesprek, van een collega heb ik vernomen dat jullie een leuke bende zijn om te interviewen? Via mail is dat toch even anders
Face to face is altijd leuker. Voor een volgende zouden we eventueel ook een keer kunnen bellen

Elpee Deinze - 9 jaar Elpee - interview met Kat

Kat (ELPEE Deinze) over 9 jaar ELPEE - 24 t-m 26 april 2020

Kat - 9 jaar ELPEE (Deinze) - Gezelligheid en gastvrijheid doet veel maar je hebt meer nodig dan dat alleen. Zonder doorzetten en passie geraak je er niet
Al negen jaar is ELPEE in Deinze een begrip binnen alles wat ruik naar metal, rock en aanverwante stijlen. Niet alleen zijn er fijne concerten in het gezellige café, dankzij de bijzonder sympathieke uitbaatster Katelijne  en haar gevolg is café ELPEE uitgegroeid tot een ontmoetingsplaats voor iedereen met een rock hart, eigenlijk is gewoon iedereen er van harte welkom. Eén keer in het jaar zwaaien de deuren open voor een driedaagse. Dit jaar is dat onder de noemer '9 jaar ELPEE'. Dit gaat door op 24, 25 en 26 april. Naar goede gewoonte hadden we hierover een fijn gesprek met Katelijne. Met o.a. de nodige informatie over dit evenement.

Kat, om met de deur in huis te vallen. De affiche van 9 jaar ELPEE is bekend. Kun je in het kort eens zeggen waar we ons aan kunnen verwachten?
Bij elke editie houden we het klein en gezellig, dat zal nu niet anders zijn.   Op de eerste dag 24-4-2020 zetten we  een band minder . Omdat de werkende mens hier op tijd kan geraken zonder al te veel stress. In ruil geven we ons volk wel hun wekelijkse afterwork . Voor de rest blijft alles bij het oude. We zetten de helft van de straat af, tenten met de buitenbar,  merchandise , wat zitplaatsen en de optredens gaan binnen door . 

Leuk King Hiss nog eens op de affiche te zien staan. De band staat ook op Alcatraz en is geen kleintje meer in onze omstreken. Waren ze gemakkelijk te strikken?
King Hiss was hier op 5 Jaar Elpee en op het heropeningsweekend na de renovaties. King Hiss is van bij ons , van een hoog niveau ,  ze hebben een nieuw album en zijn live  heel sterk! Alles klopt bij King Hiss. Altijd fijn als bands die bekender worden toch nog op een klein podium willen spelen, dat zegt veel over de goesting om te spelen.  Op vrijdag 24-4-2020 komen ze de boel omver blazen !

Absolva komt ook een nieuwe plaat voorstellen? Eveneens een blij weerzien.
Altijd een blij weerzien !‘ Weeral Absolva ? ‘ ,  ze stonden nog nooit op het feestweekend.
Absolva heeft een liefde voor Elpee en dat is wederzijds.  Wizz (Rip) stelde ons jaren geleden  aan elkaar voor en daar begon het verhaal  met buitenlandse bands . Wizz was mijn eerste mentor/vriend , iemand die leefde voor de muziek.   Een heel groot gemis,  ook voor  Chris , Luke en Mark Appleton, hun familie en Martin en Karl.
Absolva, de Appletons & Co en Elpee, het is gewoon een match. Los daarvan , fans van heavy metal en het betere gitaarwerk komen beter kijken, ze sluiten het weekend af met een show van maar liefst 2 uren.

Zaterdag is er plaats voor de meer extreme metal bands zoals Bodyfarm. In het verleden was die extreme metal dag de drukste. Wat zijn de verwachtingen dit jaar?
Opkomst kan je nooit voorspellen maar underground doet het hier altijd goed. De zaterdag is opnieuw de dag van death- black en thrash metal .

Ook de rest van de affiche ziet er heel gevarieerd uit. Waar blijf je toch die inspiratie vandaan halen?
Een jaar volsteken met shows is minder moeilijk.  Het over-over-aanbod is er nog steeds.
Het feestweekend is anders. Het moet een feest zijn voor iedereen die hier over de vloer komt. Mensen die geen fan zijn van extreem metal verdienen ook een dag. Een affiche zit dikwijls al lang in mijn hoofd maar het draait meestal anders uit . Bands zijn niet vrij enz…
Het programma is grotendeels een herhaling van bands waarover iedereen enthousiast was tijdens een vorig optreden hier. Het andere deel zijn bands die indruk maakten op een festival of een andere locatie .  Met dit beroep geraak je niet altijd weg tijdens het weekend, maar toch doen we  ons best om andere te steunen. Na bijna elke uitstap kom ik met een Elpee-show naar huis. Ook niet onbelangrijk, ons kent ons ! Het belangrijkste  is dat iedereen  aan zijn trekken komt en dat is soms ferm puzzelen na 9 jaren.

Wat zijn de ticket prijzen dit jaar?Gaat ook nu weer alles gewoon in de café door?
Ja, dit doen we sinds de renovaties  en bevalt iedereen wel . Heel wat mensen kopen een ticket uit sympathie . Wie wat rust wil kan aan de buitenbar terecht .
De optredens gaan binnen door.
Vrijdag €22 / Zaterdag €25 / Zondag €23 / Weekend €62
Te koop in Elpee of stuur een bericht naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
We antwoorden binnen de 5 dagen .
Voorverkoop is altijd verstandig !

Vrijdag 24 april
Pre-party 18 :00
Growing Horns 20:00 – 20:45
Toxic Shock 21:30 – 22:15
King Hiss 23:00 –
Zaterdag 25 april
Pre-party 16:00
Sepulchral Voices 17:00 - 17:30
Allöchtöön 18:00 -18:45
Skelethal 19:15 -20:00
Bodyfarm 20:45 - 21:45
Dawn Of Disease 22:30 –
Zondag 26 april
Pre-party 15:00
Vice 16:00 -16:30
Thorium 17:00 – 17:45
Night Demon 18:30 – 19:30
Absolva 20:15 -22:15

Naar goede gewoonte is zondag gebouwd rond een bepaalde band, in dit geval Absolva? of zie ik het mis? Want met Thorium strik je toch ook een klepper. Zijn er ook artiesten die je graag had gehad, maar die door omstandigheden niet konden komen?
Een band die opent of een band die afsluit, iedereen is hier gelijk en even belangrijk. Die zijn er altijd Erik en onthouden we voor de volgende keer.

Zijn er enkele bands op de affiche die je absoluut wil aanraden aan ons? (Allemaal zei je vorig jaar)?
Ja natuurlijk allemaal .  Ik kijk wel uit naar Toxic Shock. Jaren lukte het niet met  onze agenda’s  , nu dus wel. Wie ze niet kent :  thrash- hardcore- crossover uit Antwerpen !
Dawn Of Disease die de zaterdag afsluit , niet te onderschatten  !
Night Demon maakt de zondag zeker compleet . Alleen maar goede herinneringen aan  Bodyfarm, Skelethal , Growing Horns, Vice, Thorium , King Hiss en Absolva  , dan vragen we ze terug. Ook heel benieuwd naar Allöchtöön en Sepulchral Voices.

Om daarop voort te borduren, zijn er feitelijk nog bands die je absoluut eens wil boeken? Een soort 'droom affiche'?
Ja, dat heb ik  , en de klanten zeker ! Niet alles kan , we zijn  geen grote concertzaal dan heb je beperkingen . Bovendien willen we het betaalbaar houden voor iedereen.
Wat is een droomaffiche ? Muzieksmaken zullen altijd verschillen,  wat voor de ene machtig is zal voor de andere niks zijn. Verrassend doet de dag waarover we soms twijfelen het dikwijls heel goed en dagen waarvan we zeer overtuigd zijn het net iets minder.
Vorig jaar op 8 Jaar Elpee, was iedereen moe-gefeest-gedronken , vrijwilligers  werden moe, ik ook, en toen kwamen The Kids als laatste op het podium na drie zware dagen.  Bij het eerste nummer was iedereen de vermoeidheid vergeten. Het was 100% genieten , iedereen stond hier te springen en mee te zingen. Dat is toch fantastisch en meer moet dat niet zijn.
Het moeten niet altijd grotere buitenlandse namen zijn.  Als het goede muzikanten zijn die graag spelen veroveren ze hier veel harten, eender in welk (harder) genre.

Is er, naar aanleiding de tiende verjaardag volgend jaar, eigenlijk nog plaats voor uitbreiding?
Er zijn  genoeg grotere festivals , elk jaar komen er bij en elk jaar verdwijnen er. Dit driedaagse hebben we nooit als een festival gezien maar gewoon drie dagen feest met veel live muziek. Het blijft het verjaardagsfeest van Elpee en dan moet het hier doorgaan en niet in een andere zaal. Elpee zal altijd één van de kleinste blijven, maar zo hebben we het graag.  Nog meer uitbreiden zal niet meer gebeuren. Er zijn drie buitenmuren blijven staan tijdens de verbouwingen, het hele gebouw werd gestript en heropgebouwd . Het is goed zoals het  is en ik kan geen stof meer zien !

Het is ver vooruit kijken, maar staat er iets extra gepland voor die tiende verjaardag? of ben je daar nog niet mee bezig
2021 Zal zeker een feestjaar worden vol evenementen want we hebben nog dingen die een feest waardig zijn. Het weekend van 10 Jaar Elpee  zal  gewoon in Elpee-stijl zijn met wat speciallekes.  (knipoog).  Laten we maar eerst genieten van 9 Jaar Elpee.

Zijn er nog evenementen gepland naast 9 jaar ELPEE? Enkele aanraders (ik kan het antwoord al raden 'allemaal Erik) :)
Natuurlijk allemaal !  De volledige kalender staat op de site www.muziekcafeelpee.be   of kan gevolgd worden op de Facebookpagina https://www.facebook.com/elpeedeinze/
De agenda wordt constant aangevuld.

Het blijft toch opmerkelijk hoe je er elke week in slaagt om toppers naar ELPEE te halen, komen bands zo graag bij u spelen? Ik vind het er zeer gezellig, trekt die gezelligheid hen aan?
Jij gaat toch ook liever naar een gezellig restaurant en bij de vriendelijke bakker ?
Gezelligheid en gastvrijheid doet veel maar je hebt meer nodig dan dat alleen. Zonder doorzetten en passie geraak je er niet. Dat is met alles zo in het leven. Klanten hebben veel inspraak,  luisteren  naar wat ze belangrijk vinden. Alles wat haalbaar is passen we aan. Voor veel klanten is Elpee echt hun 2^de thuis dan is het een logisch gevolg dat ze ergens betrokken zijn .  Op den duur weet je wat er werkt en wat niet, dat is een buikgevoel.
Elpee klanten, allemaal zo verschillend maar het is het één grote familie. Wie geen respect toont , vliegt eruit, iedereen trekt hier op dat vlak aan hetzelfde zeel. Tijdens optredens is dat ook zo en ik denk dat die familiale sfeer overslaat op de muzikanten . Het hangt hier in de lucht Erik !
Uiteindelijk blijft het hier een cafétje waar iedereen zich goed moet voelen en het leven niet al te moeilijk moet zijn. Aan wat het ligt dat bands hier zo graag komen?  Dat zou je eigenlijk aan hen moeten vragen.  Muzikanten , publiek en klanten zie ik nog altijd als  gasten die op bezoek komen in mijn huis. Een persoonlijk onthaal, iets om te drinken , vers eten, een propere douche en een deftig bed is echt een kleine moeite.
Sommige muzikanten zijn nogal sceptisch  als ze aankomen , en voor de renovaties hoorde ik dat bijna wekelijks. Als ik terug denk aan de eerste 4 jaren was dat eigenlijk veel te zot.  Bands zoals bv Incantation en Vital Remains of een tourpakket met 4 bands,  die alles op een mini-mini-podium moesten krijgen en klanten die over het podium moesten kruipen om naar het toilet te gaan. Nu moeten we daar dikwijls om lachen maar had toch ongelooflijk veel charme en het werd ons precies altijd vergeven.  Die sfeer hing toen al in de lucht.
Je kan zo je best doen om goed voor te bereiden, het publiek maakt het toch af. Hier vliegen ze nog altijd in de lucht en  kennen ze  hun muziek.
Muzikanten die een kleiner maar zo enthousiast publiek kunnen appreciëren gaan zich hier goed voelen.   Complimenten naar de geluidsmannen Bart en Bob.
Bart een ervaren rot in het vak en heeft werkelijk voor alles een oplossing.
Bob vol passie en kennis en altijd klaar om te antwoorden op mijn domme vragen . Twee fantastische lieve mensen !
Het maakt niet uit dat het hier kleiner is, geluid moet goed zitten. Na al die tijd ben ik nog altijd opgelucht als ze de deur openzwieren en  weet  dat alles goed komt. 
Goed geluid = tevreden muzikanten = tevreden publiek = tevreden bazin ( Lacht)
De mensen waar ik mee samenwerk zijn van hetzelfde kaliber . Alles voor de muziek, alles voor Elpee ! Als iedereen een beetje zorg draagt voor elkaar kom je al heel ver .
Elpee is gevormd  en  nu mogen we niet in slaap vallen, gewoon doorgaan en verbeteren waar nodig. . Dat is misschien nog het moeilijkste, het zo houden.

Zijn er nog bijzondere mededelingen naar onze lezers toe?
Ik vraag me nog altijd af waar  die duizenden festivalgangers  zitten  tijdens het jaar. Ik zal blijven pleiten voor de cafés en de horeca . Kom uit jullie luie zetel, bezoek ook eens een kleiner concert, ga met vrienden op café . Het maakt niet uit in welk genre of type café.
Als ik hier rondkijk zijn er echte vriendschappen, van alle leeftijden,  mannen en vrouwen en de meeste zijn ontstaan aan de toog.  Die maten gaan uit, gaan naar concerten, sporten, eten , reizen , zitten samen in verenigingen, babbelen over de voetbal , een nieuw album of een paar nieuwe schoenen, halen toeren uit, delen lief en leed .
Regelmatig stranden hier eenzame zielen na een relatiebreuk of andere problemen en die vangen we met plezier op. Dan denk ik altijd  ‘ wat ben ik een gelukzak met mijn vrienden ‘ na al die jaren bestaan we nog steeds , gewoon omdat we buitenkomen en elkaar live ontmoeten.
Een echt sociaal leven, het is zo belangrijk ! Cafés zullen altijd een sociaal vangnet zijn en muziek zal altijd mensen samenbrengen maar heel wat mensen zijn de weg een beetje kwijt.

Tickets voor 9 jaar Elpee
Dezelfde regel als bij populaire shows , wacht niet te lang, dit weekend verkoopt meestal uit.  Vol is vol ! Stuur een mail naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of kom eens langs !
Let op ! Iedereen die voorbij de ingang van de buitentent wil heeft een ticket nodig.

Fabulae Dramatis - De mensen meekrijgen in ons verhaal, was en is ons belangrijkste doel, dus ook naar de toekomst toe

Laten we even terugkeren in de tijd, we schrijven oktober 2017. Fabulae Dramatis had net een nieuwe schijf uit 'Solar Time's Fables'. Diep onder de indruk schreven we daar  het volgende over: ‘Fabulae Dramatis creëert vooral een sprookjesachtige wereld, waarbij het de bedoeling is om de fantasie van de luisteraar te prikkelen. Telkens worden we bedwelmd, onder hypnose gebracht en drijven we weg naar een onaards aanvoelende wereld. Het extra mooie is dat mijn fantasie, over bossen, elfen en mystieke wezens, niet dezelfde zal zijn als deze van gelijk welke luisteraar van deze plaat.
Fabulae Dramatis slaagt er dan ook in de weg naar uw eigen ultieme fantasiewereld wijd open te zetten op deze plaat.''
Begin dit jaar zagen we de band eindelijk live aan het werk in Jeugdhuis Asgaard, Sint-Amandsberg (Gent). Daaruit bleek dat Fabulae Dramtatis die grenzen zelfs overschrijdt.
Het volledige verslag kunt u hier nog eens nalezen: http://www.musiczine.net/nl/festivalreviews/item/76973-grimm-gent-2020-splendidula-fabulae-dramatis-left-eye-perspective-turpentine-valley-een-ontdekkingsreis-in-duistere-fantasie-prikkelende-paden.html
Hoog tijd om deze bijzonder tot de verbeelding sprekende band eens te interviewen. Meteen werden we in Trix uitgenodigd om een deel van de repetitie mee te maken. Niet alleen kregen we enkele nieuwe songs te horen, ook de inbreng van accordeon voor een akoestische set deed ons naar adem happen. Hoog tijd voor een nieuwe plaat? Het antwoord op deze en veel andere vragen leest u nu
Misschien voor de mensen die jullie niet moesten kennen, hoe is de band ontstaan? Heeft de naam 'Fabulae Dramatis' een bepaalde betekenis?
Isabel: Eigenlijk is dat letterlijk in het Latijns 'Fabels van het drama'. Dit met de bedoeling het concept theaterzaal verhalen vertellen, in de verf te zetten. Wat het ontstaan betreft? Ik heb Hamlet en Daniel 10 jaar geleden via Myspace leren kennen. Toen had ik het plan om eigen muziek op te nemen. We hebben drie eerste nummers opgenomen, het was niet direct de bedoeling meer te componeren. Het is spontaan ontstaan met die drie nummers. Het is dus een heel proces dat nog steeds groeit.

Als ik de omschrijving van jullie muziek opzoek kom ik volgende tegen: Progressive/Avant-garde Metal , Lyrical themes: Multicultural fables, Spirituality. Wat is jullie mening, hoe zouden jullie zelf je muziek omschrijven?
Dan zouden we eerder zeggen 'progressieve metal' ook al is het materiaal niet enkel progressieve metal. Het is inderdaad voor bepaalde labels en promotors nodig om een label te kleven, en dan kiezen we progressieve- EN Avant-garde metal. Maar vooral. Het gaat feitelijk om de muziek en niet om de labels.

Naast Fabulae Dramatis zitten jullie - zover ik weet, ik kan het ook mis voorhebben -  ook in andere projecten, is dat goed combineerbaar?
Isabel: Ik heb geen ander project, ik fungeer soms wel eens als gastzangeres hier en daar maar dat is af en toe.
Daniel: Ik heb geen ander project buiten Fabulae Dramatis.
Teo Dimitrov en Kris Depuydt: We zitten beiden in een soort improvisatie project,  doordat het 'improviseren' is, is repeteren niet echt nodig. We treden daarmee wel geregeld op en zo.
Conclusie: het gaat dus, logischerwijs, gewoon om de goede en juiste afspraken maken daarin. Fabulae Dramatis is voor ons daarbij allemaal de prioriteit.

Als je terugkijkt op de vorige jaren, waarvan hebben jullie spijt, wat zou je weten wat je nu weet anders aanpakken? Ook de hoogtepunten mogen worden vernoemd (we houden het positief)
Daniel: Het enige dat ik wat spijtig vind, is dat we vroeger niet hebben gedaan wat we nu aan het doen zijn. Namelijk, als een band samenkomen om te componeren en repeteren. Vroeger waren er verschillende muziekstukken die samen in een album door ons apart individueel werden geschreven en daarna toegevoegd. Dat is feitelijk het enige. Voor de rest ben ik zeer tevreden over het proces.
Isabel: Je moet rekening houden, het is eigenlijk begonnen als een studioproject. Nooit met de bedoeling daarmee op te treden. Net doordat de band zeer spontaan is ontstaan. Vooral omdat we zo complex zijn , was optreden geen optie. Ik heb echter persoonlijk geen spijt van iets, ik begrijp Daniel wel, maar het is een onderdeel van de evolutie.

Jullie hebben ook heel wat personeelswissels doorgemaakt, mijn goede vriend Hamlet heeft nog bij de band gespeeld. Hoe hebben jullie dat opgevangen telkens opnieuw? En heb je daar een verklaring voor? Is het de complexiteit die sommige doet afhaken?
Isabel: We zijn dus begonnen als studioproject en daardoor werkten we met sessiemuzikanten, die werden betaald. Daarna wilden we dus wel beginnen optreden als band. Daardoor vielen er muzikanten af omdat ze in andere band(s) speelden. Dat was dus hun prioriteit. Elk album heeft een werkwijze of concept. Hamlet’s visie paste niet meer in onze nieuwe werkwijze en concept. Namelijk als muzikanten samenkomen en gezamenlijk componeren. Er zijn geen individuele muzieknummers meer. En nu zijn we wel voor het eerst een geoliede machine waar iedereen diezelfde kant uitkijkt. Net doordat iedereen zo goed als 100% voor dit project kan gaan.

Toen ik de band begin dit jaar live zag , was ik zeer onder de indruk van het visuele aspect. Volgens ik heb vernomen gaat het in jullie shows over de natuurelementen? Hoe is dat idee eigenlijk ontstaan?
Dat is spontaan ontstaan door de muziek die we brengen. Met de ogen gesloten wordt zowel onze als de fantasie van de luisteraar geprikkeld, dat is de bedoeling. Zo ontstaan zeer spontaan die ideeën dus.

Wat me vooral opvalt, is de uiteenlopende stem en uitstraling van Isabel. Met mijn excuses aan de topmuzikanten binnen de band. Je verandert zowel vocaal als visueel met die maskers en zo van een - laat maar stellen - demonisch wezen uit het sprookjesbos, in een engelachtige verschijning. Hoe doe je dat toch? theaterschool gevolgd?
Isabel: Er zit veel dubbelzijdigheid in mijn persoonlijkheid. Bijna een gesplitste persoonlijkheid. Dat sublimeer ik graag op een artistieke manier. Voor de grunts van het album “Solar Time’s Fables”, hadden we Wesley Beernaert (Ex-Lemuria) uitgenodigd maar hij moest afhaken wegens persoonlijke omstandigheden, daardoor heb ik het zelf moeten doen. Ik heb daarvoor veel steun van de band gekregen. Hamlet kwam eerst met het voorstel om zelf de ‘growlings’ te zingen.. We hebben één jaar gerepeteerd om de release van het album voor te bereiden. Ik heb daar een heel jaar enorm, onder andere, aan mijn stem gewerkt, totdat het me gelukt is om ook te grunten.  Ik heb tot nu toe alle andere stemmen live overgenomen, zowel van Isadora Cortina, Wesley Beernaert als van Hamlet. Maar ik wil toch zeggen, het is de combinatie van zeer goede muzikanten EN een veelzijdige ‘front voice’ dat ons sterk maakt.

Het resultaat, zowel instrumentaal als vocaal is verbluffend. Over iets anders. Ik was op de repetitie aanwezig, er was ook een setje met een accordeonspeler. Is het de bedoeling daar iets mee te doen?
Ja, we zijn bezig met een akoestische set voor te bereiden. De bedoeling om wat akoestische optredens te gaan doen, en daar past die accordeon dus perfect in. We zijn een eclectische metal band, we willen op die wijze dus een nog breder publiek aanspreken.

De laatste plaat 'Solar time's Fables' dateert al van 2017 (tenzij me iets is ontgaan ondertussen) heeft die schijf bepaalde deuren geopend? Hoe waren de reacties?
Uiteenlopend! Zowel zeer positief als zeer negatief. En ook zeer interessant. We wilden vooral niet klinken als 'weer een zoveelste metal band'. Dat is ons gelukt.  We wilden iets anders doen. We hebben een breed beeld over muziek, we gaan nu ook naar het progressieve uit.

Willen jullie eigenlijk een breed muziek bereiken hiermee?
Teo Dimitrov: Als muziek iemand zodanig persoonlijk raakt, dat die persoon daardoor een beetje een ander mens kan worden zijn we in onze opzet geslaagd. Dus dat publiek, die door onze muziek diep worden geraakt, willen we vooral bereiken.

Creativiteit en durf zijn twee kernwoorden die bij het beluisteren van de plaat in me op komen, hoe zien jullie dit?
Isabel: Ik mis creativiteit , vooral in de metal, tegenwoordig. Als je echt wil verkopen , moet je meegaan met de kudde. Maar we willen vooral dat net niet doen. Daarom zijn creativiteit en durf voor ons ook zeer normaal.

Zijn er eigenlijk plannen voor nieuw werk? Wanneer, en welke richting?
Dus meer progressieve metal, er komt een nieuwe single uit dit jaar nog. In aanloop van ons derde album. Dat in 2021 op de markt zou komen. We zijn dus nu vooral noest bezig met repeteren (op de repetitie vandaag hebben we er enkele gespeeld trouwens). Twee muzieknummers zijn er klaar en in totaal al 5 met een structuur.

De accordeon komt op de nieuwe plaat?
Nee, maar wel een akoestisch concert en misschien een album op basis van die akoestische set. De datum hiervoor ligt nog niet vast.

En de plannen voor dit jaar? Op tournee? Binnen of buitenland? Festivals?
Als er optredens komen , zullen we die niet negeren. Er zijn wel enkele die ons vragen. Maar voorlopig concentreren we ons op componeren van nieuwe nummers. De rest zien we wel. Het is misschien wel jammer, maar goed het is wat het is. Componeren van nieuwe nummers is nu het belangrijkste.

Is er iets als een ultieme droom? Iets wat je absoluut nog eens wil bereiken?
Muziek kunnen blijven maken waardoor mensen in een soort trance geraken, dat is al gezegd. De mensen dus letterlijk mee krijgen in ons verhaal, is eigenlijk en is ons belangrijkste doel. Ook wat de toekomst betreft dus.
Isabel: Ik wil toch eens op tour gaan, mag of kan in Europa zijn wat mij betreft. Maar dat zou ik nog willen bereiken. Maar ik sluit me hierbij aan.

Bedankt voor dit fijne gesprek, veel succes in alles wat jullie doen in de nabije en verre toekomst. We blijven de band uiteraard op de voet volgen.