logo_musiczine_nl

Talen

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

ufomammut_4ad_0...
Egyptian Blue

Powerstroke - Never give up, never give in. Het is en lijkt een strijd op een oneindig slagveld, maar zolang je zelf niet opgeeft, kan niemand je daarin tegenhouden Aanbevolen

Geschreven door - -

Powerstroke - Never give up, never give in. Het is en lijkt een strijd op een oneindig slagveld, maar zolang je zelf niet opgeeft, kan niemand je daarin tegenhouden

Wij volgen Powerstroke al sinds hun oprichting in 2007. In 2010 kwam hun debuut op de markt. Wat de band zo bijzonder maakt, is dat ze steeds zichzelf heruitvinden en nooit lang blijven hangen in één of andere muziekstijl. Zulke bands hebben bij ons altijd een streepje voor.
Hoewel op hun facebook de omschrijving ‘Death pop’ staat, is er zoveel aan de hand bij deze band, dat ze ons bij elke release weer weten te verrassen. Laten we het gewoon houden bij de  perfecte mix of hardcore, thrash metal, punk rock en death metal.
Vanaf eind 2014 vervoegde zanger Bavo de band en dat heeft de band, met alle respect voor zijn voorgangers, alvast deugd gedaan. Op ‘Done Deal’ (2016) bleek al dat de man heel uiteenlopende toonaarden aankon. Op ‘Omissa’ (2018)  stelden we vast dat Bavo de perfecte frontman/zanger is voor deze Belgische top band van internationaal allure. Met de nieuwste worp ‘The Path Against all the others’ wordt dat verder in de verf gezet en brengt Powerstroke een nieuwe sterke plaat uit.
Naar aanleiding van deze release hadden we een fijn gesprek met gitarist Maarten en zanger Bavo (VILE). Uiteraard ging het ook over deze corona tijden, het verleden en de verdere toekomstplannen… want na bijna 15 jaar is de het eindpunt zeker nog niet bereikt. Dat bewees de band al met deze nieuwe release, blijkt ook uit dit fijne gesprek.

Laten we beginnen met een standaard vraag ? Powerstroke timmert al sinds 2007 aan de weg? Wat waren de absolute hoogte en diepte punten?
MAARTEN: Laten we beginnen met de hoogtepunten. In die 13 jaar dat we bestaan hebben we circa 300 shows gespeeld. We hebben daarbij enorm veel geluk gehad om met top bands of artiesten te mogen spelen zoals Ice-T, Body Count ,Pro-Pain, Crowbar, Suicidal  tendenties, Death Angel, etc…. Dat is geen klein bier! En dat vooral zonder dat we ons hebben moeten inkopen, want dat weigeren we nog steeds om te doen  Dat geeft toch ook een boost aan ons als band.
Dieptepunten? In 2022 bestaat Powerstroke 15 jaar, als ik de rits muzikanten zie die doorheen de jaren de revue zijn gepasseerd , dan is dat toch al een lange lijst geworden. Het jammere is dat je velen met volle moed ziet beginnen, we leggen hen de voorwaarden voor om bij Powerstroke te spelen en dat gaat wel even goed. Maar dan geven ze het vaak nogal snel op.. En dat is best wel jammer. Zeker als dat gebeurt net op het moment dat het erg belangrijk is. Net voor de opnames of net na de opnames van een nieuwe plaat bijvoorbeeld.  Dat is in die 15 jaar zo een beetje het enige dieptepunt. Of een lokale geluidsman die opzettelijk je een slechte sound geeft omdat je hem een paar terechte opmerkingen gaf haha. Ja, dat hebben we 1 keer mee gemaakt. Heel de avond naar de kloten. Bovendien gebeurden er allerlei zaken waarbij het nog slechter werd die avond. De wet van Murphy, weet je wel. Gelukkig is dat maar 1 keer voor gevallen.
VILE: Aangezien ik nu 6 jaar bij de band zit kan ik enkel over hoogtepunten spreken op muzikaal vlak. Iedere plaat was een verbetering, een spiegel hoe je groeit als muzikant. Machtige shows samen met Body Count, Pro-Pain, op allerhande festivals... Dat maakt een artiest blij.

Wat is globaal bekeken, naast nog meer digitalisering, de grootste verandering door de jaren heen?
MAARTEN: Jaren terug kon je shows gaan spelen en kochten de mensen merchandise aan de stand zelf. Dat gebeurt nu toch meer online. Maar vooral.  Nu moet je als band mee zijn met de sociale media. Om eerlijk te zijn, ik ben nog van de oude stempel en ben daar niet zo mee bezig. Op dat vlak heb ik geluk  omringd te zijn door een jongere generatie die daar wel in mee is, want je kunt de invloed via sociale media niet meer uitschakelen als je je muziek aan de man wil brengen.
Wat we ook doen, naast aanwezig te proberen zijn op die sociale media, is o.a. het aanbieden van een eigen biertje en zo. Op zaterdag 5 december komt de tweede reeks uit. Er is 550 liter gemaakt en die is opnieuw uitverkocht in pre-sale. De volgende lichting zal klaar zijn tegen het krokusverlof. De pre-sale is ondertussen al gestart.
Binnen een half jaar komt er ook een eigen bourbon op de markt. Een bourbon op basis van ons Dikke Zeuge tripel bier van 9 procent. De bourbon zal Moonlight Tribe heten en is 43 graden. We brengen binnenkort ook wat meer originele T-shirts op de markt. De tijd dat de metalheads alleen maar zwart draagt is een beetje voorbij het mag al wat modieuzer zijn, daar pikken we wel op in. En zo blijven we bezig, ook in deze tijden dus.
VILE: De terugkeer van vinyl. Die markt is helemaal terug open gegaan. Er is ook heel veel aandacht voor het visuele naast de muziek. We moeten deze dagen ook creatief omgaan met merchandise. Zo hebben we , zoals Maarten al aangaf, ons eigen biertje en binnenkort onze eigen bourbon. Ik vind echter wel dat muziek op de eerste plaats moet komen. De magie ontspringt daar.

Wellicht is het avontuur op Wacken open Air wel een hoogtepunt geweest? Vertel er eens wat meer over
MAARTEN: Als ik me niet vergis, hebben we daar gespeeld in 2011. Op het moment zelf was dat wel een hoogtepunt, maar het heeft geen deuren geopend of zo. Of ook niet echt ‘het hoogtepunt’ van de band moet ik achteraf gezien toegeven. Twee keer met Bodycount op tournee, enkele keren met ProPain op tournee dat waren toch wel grotere hoogtepunten dan die ene keer op Wacken, wat op zich een leuke belevenis was… maar in de tijdsgeest van toen, was dat uiteraard een pluspunt. Maar het lijstje van bands waarmee we gespeeld hebben, van sommige was ik al fan van mijn 15 jaar , is zo oneindig dat dit toch grotere hoogtepunten waren. De ene show dat we in Logo in Hamburg speelden , was voor mij het absolute hoogtepunt. Mensen stonden daar aan te schuiven met Powerstroke shirts aan, en dat terwijl wij de supportband waren. De show zelf was helemaal te gek. De Duitsers zongen onze songs mee, moshpits, etc… Na de show stonden we daar te signeren dat het een lieve lust was. De verkoop van de merchandise die avond was er ook eentje om in te kaderen. Tja, dat hadden we in Belgie nog niet mee gemaakt haha. In het buitenland scoren we beter dan in Vlaanderen (haha).

Heeft Wacken dan niet de deur geopend daar naartoe?
MAARTEN: Niet echt, we zijn daar geraakt door een wedstrijd te winnen, dan krijg je niet echt veel promotie en dergelijke, wat wel anders is als je als band geboekt wordt om daar te spelen. Dus de impact van Wacken was niet zo groot, dan waren er wel andere gebeurtenissen die wel hebben gezorgd dat we met die grotere bands mochten optreden.

Ik heb jullie leren kennen in 2010 met jullie debuut, ondertussen is er muzikaal veel veranderd. Tegenwoordig zie ik ‘Death pop’ staan als omschrijving van jullie muziek? Wat houdt dat in?
MAARTEN: Ik en Pieter ,de eerste drummer, zijn gestart in 2007.  Onze eerste zanger/bassist is er in 2008 bij gekomen. De basis is toch nog steeds hetzelfde. Het verschil is dat we allemaal betere muzikanten zijn geworden. Ik heb zelf mijn gitaar beter onder controle. We hebben ook met zovele internationale muzikanten gespeeld dat ik een betere kijk heb gekregen op hoe muziek moet klinken. Dat is niet alleen bij mij. Kijk naar Niels, onze drummer sinds 2017, wat een beest is dat geworden op zijn drumstel. Of Bavo, een zanger die veel kanten uit kan , dat vind je niet overal.
Die ‘Death Pop’ … We kregen via onze label de vraag wat is Powerstroke feitelijk. We stelden vast, zeker bij de laatste plaat, dat onze muziek – ik spreek vaak muzikaal – heel zwaar klinkt zelfs wat death metal. Terwijl Bavo zijn stem zelfs op momenten meer ‘pop’ klinkt. Vandaar.
VILE: Ontleed de twee termen en je hebt een antwoord op je vraag. Het staat voor alle vormen van extreme metal en hardcore vermengd met enorm veel catchy zang en structuren.

In een later stadium hebben jullie meer de hardcore kant uitgegaan vond ik.  Zo was er, dacht ik een samenwerking, met Body Count? Vertel er eens wat meer over
MAARTEN: Ik moet zeggen nadat we met o.a. Body Count hebben mogen optreden , heeft mijn manier van schrijven niet beïnvloed. Wat wel een feit is, ik ben een groot hardcore fan, mijn gitaar werk is daar ook wel wat op gericht, vandaar dat uitgaan naar hardcore eigenlijk. Toen Bavo erbij kwam zijn we geleidelijk wel een andere weg in geslagen, niet op de eerste plaat , daar zong hij nog meer hardcore. Maar in een later stadium toch wat meer melodieuzer, dus zijn we een beetje beginnen afwijken van die hardcore.
Om maar een voorbeeld te geven, als je nu naar de nieuwe plaat luistert, zit er nog steeds hardcore in, maar doordat het allemaal meer melodieuzer gezongen is , klinkt het niet meer echt als hardcore.
VILE: Wat de verdere samenwerking betreft met Body Count trouwens, daar gaan we nog niet veel over vertellen, maar er broeit iets... Op het podium hebben we dan wel al twee tours samen gedaan.

Wat zo schitterend is, bij elke plaat weet je me altijd opnieuw te verrassen. Waar blijft die inspiratie om jezelf te heruitvinden vandaan komen?
MAARTEN: Wel ik moet toegeven, de laatste jaren luister ik niet zoveel meer naar muziek. Maar het is aan het terugkomen. Mede doordat ik twee kleine kinderen heb die slechte slapers zijn, is mijn goesting soms ver te zoeken en geniet ik van de rust haha. Hier staan vaak kinderprogramma’s op zoals ‘Nachtwacht’, en geloof het of niet , de muziek daaruit – die trouwens vaak prachtiger klinkt dan men denkt – haal ik tegenwoordig mijn inspiratie uit. Om maar te zeggen, ik haal dus mijn inspiratie uit gewone dingen en gebeurtenissen uit het leven die op mij afkomen. Het is zelfs zo, zelfs al is onze nieuwe plaat pas uit, dat ik ondertussen al een halve nieuwe plaat heb geschreven.
VILE: Wij vinden onszelf niet opnieuw uit hoor, het komt gewoon. Voor mijn part mag trouwens alles in onze muziek komen, we zijn best eclectisch en grenzen kennen we niet.
Er is echter één voorwaarde, het moet een song zijn die staat als een fort en het moet klinken als Powerstroke.

‘The Path Against all the others’ begint met een, hoe zal ik het uitdrukken,  sciencefiction achtige intro. Hoe ben je op dat idee gekomen? Zijn er plannen in die richting naar de toekomst toe? Meer elektronica?
MAARTEN: Bavo heeft dat gemaakt samen met Maarten De Meyer die keyboard speelt bij Vive la Fête. En hij kwam met dat idee op de proppen. Het was in eerste instantie niet de bedoeling om daar keyboard in te brengen. Of dat in de toekomst verder de bedoeling is? Ik schrijf geen nummers om keyboard op te zetten, maar als blijkt dat keyboards het nummer beter kunnen maken en als het er bij past…Waarom niet?
VILE: Wie weet, zoals eerder gezegd , we kennen geen grenzen. Ik sluit me ook wat bij wat Maarten erover zegt. Zoals Maarten al aangaf, als een song behoefte heeft aan elektronica dan zullen we niet twijfelen.

Is het niet zo dat Bavo (VILE) op de nieuwe plaat nog meer zijn stempel drukt? Het is zeker een meerwaarde op de nieuwe plaat
MAARTEN: Dat is ook. Het is ook zeer natuurlijk gekomen. Toen Bavo er in 2016 bij kwam heeft hij nog eerst “Done Deal” ingezongen. Voor het Vile-tijdperk zocht ik mee naar zanglijnen en teksten. In het begin was dat met Bavo ook zo. Maar bij ‘Omissa’ in 2018 heb ik bewust zijn inbreng wat uitgebreid omdat ik duidelijk merkte dat hij op dat vlak veel beter was dan ik, en dat werkte dus perfect. Daarom zijn we nu een stap verder gegaan daarin. En heb ik hem volledig los gelaten, ook al heb ik zijn enthousiasme wel links en rechts wat moeten temperen (haha). Maar dat is ook idem met onze drummer Niels. Ik laat hem doen waar hij sterk in is en ik laat hem er zijn eigen ding op doen. Als hij met voorstellen aan komt zetten en het blijkt dat die beter klinken dan wat ik in gedachte had, dan doen we dat gewoon.

Bavo (VILE) zijn stem gaat zoveel kanten uit, en de muzikanten vullen hem perfect aan. Ik heb de indruk dat jullie meer dan ooit een zeer goed geoliede machine zijn geworden. Mee eens?
MAARTEN: Live zijn we altijd een goed geoliede machine geweest, daar heb ik ondanks al die wissels altijd voor gezorgd. Wat betreft muziek maken echter? Ik, Bavo en onze drummer Niels vullen elkaar perfect aan. We voelen elkaar dus blind aan, dat doet wel deugd. De nieuwe bassist Jochen en gitarist Jens die nog maar kort bij ons spelen voelen ons ook erg goed aan en je merkt op de repetities dat we nog steeds een machine zullen zijn op het podium.

Wat me vooral het meest opvalt. Wij dachten dat we van een van onze favoriete metal acts alles al hadden gezien en gehoord. Echter, anno 2020 kleurt Powerstroke meer dan ooit buiten elk lijntje. Je mening
MAARTEN: Ik ben daar eigenlijk niet zo mee bezig. Maar ik lees dat wel dat we geweldig buiten de lijntjes gekleurd hebben, dan zal dat wel zo zijn zeker? Het valt ook op hoeveel 9/10 we krijgen, op uitzondering van enkele dan. Maar daar dus bewust mee bezig zijn? Nee dat niet. We beginnen aan een nummer, en zien wel waar het uitkomt..

Er waren ook enkele gastbijdrages zoals van Régis Lant (Nornagest – Enthroned). Maar ook Stef Bos en Slongs Dievanongs(die heeft al met jullie samen gewerkt); hoe is dat allemaal in zijn werk gegaan?
MAARTEN: Régis is een goede vriend van Bavo die eigenlijk niet echt een fan was van Powerstroke, maar de laatste plaat vond hij wel goed. Dus hij wilde op de kar springen. Hij heeft ook dingen op de plaat gedaan samen met Tim Eierman, dat klinkt zeer goed. Met Charissa (Slongs) hadden we op de vorige plaat al samengewerkt, het klikt gewoon zeer goed met haar. Ze is als een zuster voor mij (haha).
Wat Stef Bos betreft, dat nummer “Until the fat lady sings” is vorig jaar opgenomen. Je moet weten, Stef is ondertussen toch wel populair geworden in Nederland. En dat heeft dat nummer ook een boost gegeven. Hoe we bij hem zijn uitgekomen? Stef Bos is eigenlijk mijn buurman. Zijn kinderen en mijn kinderen zitten op dezelfde school, en zo geraakten we aan de babbel.
VILE: Nornagest is een hele goede vriend van mij, we kunnen heel diepgaande gesprekken hebben, maar ook lol tappen. We spreken ook geregeld af met elkaar (als die Klootvid-19 the toelaat natuurlijk). Gouden kerel!
Slongs is een passionele artieste die echt goed kan zingen. Ze heeft haar visie en ik apprecieer dat enorm in mensen. Verder een warme persoonlijkheid waar je graag één of meerdere drankjes mee nuttigt.
Ik zou ook graag Tim Eiermann vernoemen hier. Mensen kennen hem misschien van Liquido van de evergreen “Narcotic”. Momenteel drumt en zingt hij in GUT, een te checken grindcore band die zoveel meer is dan grindcore. Hij heeft mijn vocals opgenomen en geproducet, het is een super goede samenwerking geworden. Hij is ook een hechte vriend geworden.

We hebben het al even aangehaald daarnet. Maar toch. Hoe waren de reacties tot nu toe op de nieuwe plaat?
MAARTEN: We staan er versteld van, van die positieve reacties. Maar vooral, daar waar de reviews vroeger beperkt bleven tot laat ons maar stellen de metal magazines, staan we nu zelfs in de grotere kranten zoals het Nieuwsblad , PZC ,en zo, dat is toch een grote stap voorwaarts.

Als ik eerlijk mag zijn , voor mij is Powerstroke een van de absolute top bands die ons land rijk zijn. Maar voor een Belgische band blijft het toch nog steeds moeilijk om echt door te breken naar een ruim publiek. Kijk naar Ostrogoth, zelfs James Hetfield van Metallica is fan. Het je persoonlijk er een verklaring voor? Als jullie Engelsen of Amerikanen waren , waren jullie toch wereldberoemd
MAARTEN: Het komt er altijd gewoon op neer, je moet de juiste en goede connecties hebben en vinden om door te breken. Door alleen maar rond de kerktoren te spelen , ga je dus niet ver geraken. Je moeten durven buiten de grenzen te kijken, en daardoor risico’s nemen.
Ik heb ook geluk gehad dat ik in 2005, 1 jaar, in Sint-Niklaas een metalcafé The Starz had, en daardoor heel veel contacten heb opgebouwd. Daardoor bouw je een netwerk op en zonder dat dat ooit de bedoeling was zijn die van pas gekomen toen ik Powerstroke startte in 2007. Die sociale contacten onderhouden op een natuurlijke manier is zo belangrijk, en dat vergeten er helaas nogal veel bands. En ook moet dat op een zeer spontane manier blijven gebeuren. Helaas is er ook iets, Geld. Vele erg goede bands hebben nooit veel geld gehad. En daar begint al een probleem. Wat helaas in ons land ook het geval is. Men gaat als Belg liever een middelmatige Amerikaanse band gaan bekijken, dan hun eigen top bands te steunen. Dat is een beetje die typische Belgische mentaliteit, naast de toch financiële handicap die de kop komt opsteken. Pas als je het als band in het buitenland goed doet, zal men hier ook volgen. Wat ons betreft krijgen we nu pas, na 15 jaar, erkenning. Dat is geweldig, we krijgen zelfs aanbiedingen om in Amerika te spelen. Maar dan struikel je vaak over dat kostenplaatje. Geld dus… dat is hier een groot probleem.
VILE: Veel mensen adviseren ons om naar de Amerikaanse markt uit te wijken. We staan daar zeker voor open, maar daar moet grondig over nagedacht worden. We hebben nu een goede platenmaatschappij die ons kan ondersteunen daarin.
Verder zijn er ook meer en meer mensen in de VS die ons oppikken op radiostations en enthousiast reageren op POWERSTROKE.

Het onderwerp van het jaar ? ‘corona’. Zijn er bij jullie plannen in het water gevallen? Welke?
MAARTEN: Uiteraard zijn er veel optredens die niet zijn doorgegaan. Maar wat wel opvallend is, door die corona hebben we plots veel meer tijd gehad om die nieuwe plaat intensief te promoten, zonder de druk om op tournee te gaan. Hoewel ik zeer graag optreed , en ik mis dat wel uiteraard, maar het zorgde voor een zekere rust.
VILE: Zoals bij iedere artiest, alle plannen. Uitstel van releases, live shows, we zitten als muzikant in de wereld in een collectieve survival modus. We moeten elkaar steunen waar het kan. We gaan hier sterker uitkomen, gewoon nooit opgeven. En dat geldt voor iedereen.

Hoe ‘overleef je dit als muzikant (en ook als mens) want zover ik weet leef je niet van je muziek.. maar toch?
MAARTEN: We hebben allemaal werk, sommige zijn wel op technische werkloosheid gezet, maar financieel zijn we  daar allemaal nogal goed uit gekomen. Wat mijn kant ‘als muzikant betreft? Ik ben al bezig met nummers voor de volgende plaat dus ja.. zelfs dingen waarbij de mensen toch even door de haren zullen wrijven als ze horen wat ik aan het doen ben (haha).
VILE: Inventief blijven zijn, mensen aanspreken en betrekken in ons muzikale gebeuren. Online verkoop boosten,... Het belangrijkste is dat de band tussen de muziek en de magie rond POWERSTROKE geconnecteerd blijft met de fans. Want hoe dan ook, we hebben elkaar nodig.

Hoe denk je persoonlijk dat de muziek en cultuur die net als de horeca het zwaarst getroffen zijn naar mijn mening, deze crisis overleven?
MAARTEN: De mensen in de horeca moeten daarvan leven. Bij muzikanten heb je er die ervan leven, en muzikanten zoals ikzelf die een job naast hun muziek hebben. Wat mij betreft? Als de cafés , en vooral dan de muziek cafés, terug open gaan , zou ik als muzikant gerust voor wat minder geld willen gaan spelen in dat café om de horeca te ondersteunen. Dan mag dat café de prijs van zijn pintje gerust tijdelijk een euro opdrijven, wat mij betreft. Wat de restaurants betreft, als die terug open gaan, dan gaan we allemaal eens goed gaan eten! We moeten gewoon elkaar steunen!
Maar iedereen heeft het over de horeca, en die hebben het inderdaad heel erg zwaar op financieel vlak. en dat weegt achteraf ook bij hen mentaal door, Ik werk zelf als opvoeder in de jongerenpsychiatrie. (gelukkig in Nederland en niet in België). Ik heb tegenwoordig maanden waarin ik 216 uur ga werken ipv 128, gewoon omdat collega’s verplicht in quarantaine moeten omdat ze een kleine verkoudheid hebben ondanks dat ze negatief zijn getest. Tijd om die overuren op te pakken is er niet, dus , laten we je dan maar uitbetalen. Extra geld zou je zeggen, maar je zou eens moeten weten hoeveel er van dat extra geld naar de belastingen gaat . Normaal sta je met 2 opvoeders op de werkvloer per dienst, nu soms alleen. Het aantal cliënten en de zorg ervoor blijft het zelfde. Handgels, mondmaskers, afstand houden in Nederland is niet hetzelfde als in België. Ik wil maar aangeven dat ook andere sectoren het zwaar getroffen hebben, op andere vlakken.
VILE: Never give up, never give in. Als je denkt dat ze je nu echt hebben kleingekregen, gewoon reset knop en verder gaan. Het is en lijkt een strijd op een oneindig slagveld, maar zolang je zelf niet opgeeft , kan niemand je daarin tegenhouden.

Wat zijn de verdere plannen na deze crisis?
MAARTEN: In 2022 bestaan we 15 jaar, en mag je je aan een dubbel cd verwachten. Een typische metal cd, en een ‘specialeken’ om het zo uit te drukken (haha). Ik ben ook bezig met een aantal oude Powerstroke nummers volledig te herschrijven en zo, maar het moet ook nog een beetje een verrassing blijven welke kant dat uitgaat. Zodat de mensen zeggen ‘’die bende lawijt makers kunnen toch wel muziek spelen’’ (haha)
VILE: En ook. Alles wat we nu hebben gecreëerd nog meer naar de buitenwereld brengen en dan wel op een fysieke manier. We zijn hier om de mensen uit te dagen zichzelf te verrijken en te versterken. Dat is mijn missie, ik groei samen met anderen rondom mij.

Zijn er ook tour plannen?
MAARTEN: Er zijn wel enkele shows vastgelegd maar of ze doorgaan is een groot vraagteken. En dat is ook algemeen koffiedik kijken. Laten we de lijn verder doortrekken. Neem nu de festivals. In Amerika gaat het heel slecht. De meeste Europese festivals bestaan uit circa 80% aan Amerikaanse bands, gaan die allemaal plots komende zomer naar ons land komen? Ik vrees daar wat voor. En als er iets doorgaat zal het naar mijn mening meer kleinschalig en met enkel Europese bands zijn.

Bestaat er een mogelijkheid om uw plaat voor te stellen via streaming? Ik doe regelmatig streaming concerten hoe sta je daar tegenover?
VILE: Je mag ons altijd vragen, als we daar jou en onze fans een plezier kunnen meedoen!
MAARTEN: Ik ben daar op zich geen tegenstander van, maar dan moet je al een zaal kunnen afhuren. Met alles erop en eraan, ook professioneel geluid en beeld. Dat is voor ons niet betaalbaar. We gaat er nu voor ons 20 euro gaan betalen? En hoeveel volk zou er naar ons kijken? Ik zou mij daar zelfs niet goed bij voelen. In ons geval is het – mede door de maatregelen als je maar een knuffelcontact hebt – moeilijk om met ons vijf in een repetitie kot te gaan zitten.  Eens we weer mogen, zullen we eens gratis en voor niks een livestream doen vanuit het repetitie-kot.

Om af te sluiten, wat zijn de verdere ambities? Na al die jaren …
MAARTEN: Natuurlijk. Ze zeggen altijd ‘The Sky is the Limit’. Maar we hebben nog opvallend veel te doen eer we aan die ‘sky’ zitten. De inspiratie en de motivatie is er nog steeds. Dus ja..
VILE: The world is not enough.

Bedankt voor dit fijne gesprek ? hopelijk doen we dat binnenkort over tussen pot en pint op een of ander festival of in een concertzaal.

Aanvullende informatie

Gelezen: 1097 keer