logo_musiczine_nl

Talen

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

Depeche Mode - ...
ufomammut_4ad_0...

Bosum - Bij het beluisteren van onze plaat, word je in een fijne wereld getrokken Aanbevolen

Geschreven door - -

Bosum - Bij het beluisteren van onze plaat, word je in een fijne wereld getrokken

Bosum lanceert na eerste singles “Blinding Lights”, “Smell Of Your Hair In The Morning” en “Cherry” hun debuutalbum ‘Ghostwood Country Club’. Dit dromerige debuut omvat zeven introspectieve songs en twee intrigerende soundscapes en is door frontman Verbeeck over de jaren heen bij elkaar geschreven in de weidse velden van de Zennevallei. Het album kreeg vorm in de Johnny Green Giant studio in Gent. De titel en de inspiratie voor het album zijn gekomen na het binge watchen van de serie ‘Twin Peaks’ (David Lynch). Het album kan omschreven worden in één woord: dromerig. Naar aanleiding van deze release hadden we een fijn gesprek met frontman Tom Verbeeck, die ook het ontstaan en de toekomstplannen uit de doeken deed.

Laten we om het ijs te breken, beginnen met een standaard vraag. Wie is Bosum, hoe is alles begonnen vertel eens wat meer over uzelf?
Bosum is eigenlijk ontstaan in 2017. Er is echter ook een voorgeschiedenis, met enkele cover bands. We zijn als twaalf /dertienjarige gestart met een coverband in de muziekschool. Waaronder de bassist die er nu nog steeds inzit. Door de jaren heen zijn we covers blijven spelen, en er eigen nummers bij gekomen. Het is eigenlijk een soort natuurlijk proces geweest. Sinds dat moment hebben we ook onze sound gevonden. En nu, na een achttal singles komt ons debuut album dus nu eindelijk uit.

De ‘sound’ , welke richting gaat die uit? Waar komt de invloeden vandaan?
Een sound om op weg te dromen. Een sound om even alles wat opzij te kunnen zetten. De luisteraar omschrijft onze muziek altijd als dromerig. De invloeden komen ook door mijn inspiratie. Dat zijn vooral dreampop en indiebands Bands als The Ware On Drugs. Maar ook artiesten als Ben Howard. Zeer goede bands in die richting, en op spotify ontdek je steeds meer en meer nieuwe bands. Maar ook oudere bands als The Cure of Slowdive hebben me beïnvloed. Ik heb ook een documentaire gezien van Slowdive met de hele scene waaronder ook My Bloody Valentine en dergelijke meer, dat heeft toch ook een invloed gehad. En ook Julee Cruise, die veel op de muziek van David Lynch heeft gezongen is een grote inspiratiebron.

Je zegt nu Slowdive, maar Slowdive zou ik nu niet direct ‘dromerig’ noemen?
Het laatste album, met o.a. songs als “Sugar for the pill” en zo, songs die ik de laatste jaren veel heb beluisterd,  die vond ik toch wel meer de zweverige mooie kant uitgaan. In het verleden was Slowdive wel iets harder, de laatste jaren zijn ze wat meer toegankelijker geworden.

Tussen 2018 en 2019 releasde de band losse singles als “Marvin” en “Golden Rain”, hoe waren de reacties daarop?
Die singles hebben zeker deuren geopend in die zin dat we veel optredens konden doen, ook op de radio werden gedraaid en zo. Die eerste singles was wat ontdekken voor ons, en die positieve reacties hebben zeker de stimulans gegeven hiermee verder te gaan. Vooral die song “Marvin”. Die eerste single was een startschot om onze eigen sound te ontdekken en dergelijk. We hopen met deze nieuwe plaat meer onze stempel te kunnen zetten

Jullie kwamen in de aandacht met een cover van ‘Blinding lights’ van The Weeknd, Men omschreef het als beter dan het origineel (ben ik zelfs mee eens); heeft die cover deuren geopend? En hoe groot was de impact daarvan?
Dat was eigenlijk een onverwachte mijlpaal. We hadden die single gewoon tussendoor op de markt gebracht, omdat we met een album bezig waren. En plots kregen we daar veel aandacht in de media en radio voor, en stonden zelfs in de Afrekening van Studio Brussel waar we meer als tien weken in stonden Ook dat we hiermee een breder publiek konden aanspreken.

‘Ghostwood Country Club’ is geïnspireerd
op  David Lynch ‘Twin Peaks’ , hoe ben je op dat idee gekomen?
Toen we enkele songs hadden gereleaset was er nog niet direct een plan voor een nieuw album. In de zomer van 2019 ben ik naar David Lynch zijn werken beginnen kijken. Zoals ‘Twin Peaks’. Die surrealistische en mystieke sfeer sprak me daarin enorm aan. Hoe David Lynch op een vrij eenvoudige manier diepgang kon brengen, triggerde me enorm. Die muziek heeft me echt gepakt. Het was lang geleden dat ik nog eens geïnspireerd was geraakt door een visueel totaalspektakel dat David Lynch aanbiedt. Daardoor is ook de eerste sound ontstaan van deze plaat. De intro en outro. Kortom Twin Peaks was het startschot, op creatief vlak van het nieuwe album.

Is er een ambitie om iets te doen in de richting van Films of TV series?
Ik vind het altijd leuk om met film te spelen. Met visuele effecten te werken, via video clips en zo. Ik vind het gewoon leuk om muziek wijder te trekken, en dat ook visueel te gaan vertalen. Ik heb daar ook mee geëxperimenteerd met songs en zo, ik voel het maken van een video clip dan ook niet als een verplichting maar gewoon iets leuk om echt te doen.

Nu , ik heb de plaat beluisterd en er schuilt zeker iets mysterieus en filmisch achter de muziek maar ook uw stem vind ik. Waar komt de interesse voor dat mysterieuze vandaan of zie ik het verkeerd?
Ik denk daar eigenlijk aanvankelijk niet teveel over na. Ik creëer gewoon wat me op het moment prikkelt of triggert. Maar het is niet dat ik daar bewust mee bezig ben van ‘ik ga dit zo mysterieus mogelijk laten klinken ‘. Het is gewoon een natuurlijk proces. Waar ik echt mee bezig ben, die weemoedige sound en ik experimenteer ook graag met synthesizers of in de gitaren. Dat mysterieuze zit daarom ook eerder in het instrumentale onderdeel. Niet zozeer de songs zelf, maar de sound daarrond.  Ik waak er altijd over dat het niet te experimenteel wordt, en dus ook wat toegankelijk blijft voor de luisteraar.

Wat ik ook interessant vind , dat mooi balanceren tussen toegankelijkheid en lichtjes experimenteren, is dus een bewuste keuze?
Dat komt ook doordat ik eveneens luister naar muziek met niet al te gekke structuren aan verbonden. Een goede indiesong die niet te complex is. Ik apprecieer experimentele muziek, maar ga dat niet per se frequent opzetten. Ik experimenteer dus graag, maar niet in die mate dat het experimentele die song gaat over nemen of zo.. dus ja. Het moet wat toegankelijk blijven.

De songs blijven in je hoofd hangen, ik vind ze ook zeer emotioneel beladen zonder al te klef te gaan klinken. Steeds op die lijn tussen twee uitersten in, prachtig. Graag je mening en is hier bewust voor gekozen?
Zeker  dat het niet te klef klinkt, waak ik over.. De songs zijn ook heel introperspectief. Wat ik bedoel is De zaken die gebeuren in mijn leven probeer ik ook te verwerken in de songs. Ik probeer dat niet te expliciet in te zijn. Het is een manier om te gaan met de dingen waar ik mee worstel. Ik speel daar gewoon graag mee, met die vormgeving met tekst. Het is een dualiteit tussen al die aspecten.

Heeft het feit dat er van de songs  ‘Ghostwood Country Club’ een deel één en twee zijn op de plaat, een onderliggende betekenis?
Eigenlijk twee zaken. We wilden een soort loop maken , als de plaat gedaan is dat je terug bij de intro terecht komt. Ik vond het ook leuk dat je na de intro, en de andere songs, bij de laatste song het aanvoelt alsof je echt letterlijk uit de plaat wandelt als het ware. Dat je in een wereld terecht komt bij het luisteren van onze plaat, en er op het einde wordt uitgetrokken is zeker de bedoeling.

Het leest ook als een boek, met begin, strofes en  een eind. Maar het doet je prompt denken dat er nog iets volgt. Klopt dat?
We zijn al nieuwe songs aan het schrijven. De songstructuur is ook beginnen met de nieuwe songs en evolueren naar de oudere songs naar het einde toe. Er is ook een bonus, die oorspronkelijk niet op de plaat zou staan. Er is in elk geval bewust over nagedacht.

Tot daar mijn persoonlijke bevindingen
? wat zijn uw verwachtingen over deze plaat? Zijn er ook al reacties?
We hebben als startschot de eerste singles uitgebracht, we hebben eerst “Marvin” gehad en nu “Cherry”. We hebben daarop zeker heel fijne reacties gehad van de luisteraars. Ook enkele toffe recensies op die singles. Het is enkel spijtig dat het enkel digitaal blijft eigenlijk, dat je de songs niet live kunt brengen. Het geeft toch een extra drive. Het is voor mij eigenlijk ook belangrijk dat we die plaat live kunnen brengen. Nieuwe mensen ontmoeten, een nieuw publiek daarmee aanspreken. Dat lukt eigenlijk alleen maar als de mensen ons ook live kunnen zien. Maar de reacties op de digitale release zijn zeker positief. De verwachting? Dat onze plaat toch bij die mensen terecht komt die liefhebber zijn van het genre. En dat we toch wel enkele festivals kunnen doen, eventueel het buitenland.

Ik hoor veel artiesten die een nieuwe plaat uitbrengen dat ze, doordat ze die plaat niet live kunnen voorstellen, de cirkel niet rond is. Dat ze niet aan iets nieuws kunnen beginnen. Klopt dat bij je ook?
Bij releases heb je altijd spannende fases. Het schrijfproces is al een eerste spannend moment, het opnemen en daarmee bezig zijn is een ander spannend moment; Het volgende spannend moment is dat uitbrengen van de plaat. Maar daarmee is het verhaal nog niet gedaan vaak. Het verhaal gaat verder wanneer je de plaat live gaat spelen. Dat je daarmee mensen kunt raken, dat spelen voor een publiek en die adrenaline die je voelt is weer zo een spannend moment. Dat nu dus ontbreekt. We blijven nu een beetje hangen in de fase van ‘de plaat uitbrengen’.

De nieuwe plaat komt uit midden in een pandemie waarin we nog steeds leven,  hoewel er toch perspectieven beginnen boven te komen, waarom niet wat langer wachten?
Dat is een goede vraag, daar hebben we ook over nagedacht. Een album of single hoort gewoon bij een tijdsgeest, als we nu te lang wachten gaan we die voorbij gelopen zijn. Dan is de feeling misschien wat weg die we nu wel hebben met die bepaalde songs, daarom moesten we nu ons ei kunnen leggen. Om die tijdsgeest vast te kunnen houden. Het is trouwens ook positief voor een scene die het moeilijk heeft, dat iedereen gewoon blijft releasen. Wat gelukkig ook gebeurt.

Nu we toch bij live optredens beland zijn. Staan er alsnog optredens op de planning om jullie nieuwe plaat voor te stellen? Of zijn er ook planningen in de richting van live streaming?
We zijn aan het kijken om niet direct een live streaming te doen, maar wel een live concert op te nemen. Maar live streaming op zichzelf heb ik nog niet echt over nagedacht. Ik heb dat akoestische geprobeerd en vond het eigenlijk wat raar. Je zit acht er een digitale muur en mist de feeling dat je hebt met mensen. Het is gewoon een tussen oplossing. Maar ik hoop niet dat het iets normaal wordt, naar de toekomst toe. Het is misschien leuk voor de luisteraar die zich niet moet verplaatsen en zo. Maar live spelen is niet alleen het spelen zelf. Dat is ook de backstage wachten, daarna een pint pakken en de andere band die heeft gespeeld ontmoeten. En dan naar de merchandiser om je dingen aan de fans te verkopen. Het daarna nog iets gaan drinken samen, en over de show nog eens napraten. Dat mis je wel bij het live streaming verhaal.

Livestreams - In deze fase neem ik er op … een voordeel is dat de drempel om muziek of artiesten te ontdekken kleiner wordt, ben je het daar mee eens?
Ik zit altijd een beetje in een tweestrijd wat dat betreft. Ik ben enerzijds zeker pro, het ontdekken van muziek , zelfde met spotify die een beetje diezelfde functie heeft. Maar als artiest verdien je daar niets aan, en dat na toch al die tijd en geld dat je in het uitbrengen van een plaat hebt gestoken. Voelt dat wat onwennig aan, voor een artiest brengt het weinig of geen geld in de lade. Dus ja , die tweestrijd is er toch. We moeten er toch voor zorgen dat we muziek niet gaan devalueren naar enkel die live streaming, daarvoor moeten we toch waken vind ik. Het mag zeker niet het nieuwe normaal worden, dat wil ik toch benadrukken.

Wat zijn de verdere algemene plannen?
Er is een try out concert gepland ((de locatie en tijd heb ik niet zo goed begrepen, mijn excuses)). Ik hoop dat er daarna veel optredens volgen, we gaan daar ook werk van maken om zoveel mogelijk op te treden. Dat is ons voornaamste plan. Anderzijds ook zoveel muziek schrijven en uitbrengen. Ik vind het gewoon leuk om te creëren en muziek te maken. Zolang het niet aanvoelt als een verplichting zal ik dat ik dat blijven doen ondertussen Die uitlaatklep, de passie, de zotte scene. Het spreekt me allemaal enorm aan.

Heeft die corona ook niet gezorgd dat je meer tijd had om te creëren en componeren ?
Meer nog, moest corona er niet geweest zijn was de plaat wellicht nog niet verschenen. Bij die eerste lockdown had ik gewoon niet zoveel andere verplichtingen, omdat ik net afgestudeerd was. Dat heeft me dus zeker een zee van tijd gegeven om te creëren. Het is voor veel mensen een zeer moeilijke periode, ik zat net in een levensfase dat ik niet echt andere verplichtingen had dus ik kon voluit creëren, creëren en creëren. Tijdens de lockdown hebben we ook veel kunnen repeteren in de schuur van de bassist.
Kortom, wat het creatie proces betreft was deze coronatijd een van de weinige pluspunten om deze plaat tijdig uit te brengen.

Wat zijn je ambities met deze band (en ook als muzikant) ; is er een soort doel dat je wil bereiken?
Platen blijven uitbrengen is toch de voornaamste ambitie, dat we op dat vlak niet verwateren. Een eigen studio opbouwen is iets wat ik zeer graag zou doen. En een zomer vol festivals spelen, ik ga zelf heel graag naar festivals het is dus zeker mijn droom om ook op het podium van zo een festival te staan. En als het kan ook in het Buitenland kunnen spelen, naar de verdere toekomst toe. Maar vooral het moet leuk blijven, dat is voor mij de grootste ambitie en doelstelling.

Sportpaleizen en Rock Werchter uitverkopen of toch maar kleine en middelgrote clubs ? Wat geniet je voorkeur?
In een eerste face zeker kleinere clubs en middelgrote zalen, maar in een later fase zeker op Rock Werchter. Of festivals als Pukkelpop en Best Kept Secret en zo. Festivals spelen is zeker een droom.

Ik heb soms toch de indruk dat een Belgische band om op een bepaald niveau te geraken, of op die grote festivals te staan, tegenover het buitenland  grotere inspanningen moeten doen? Wat is je mening?
Er zijn zeker voldoende initiatieven die Belgische bands steunen. Zoals het platform vi.be, dat is een platform dat ook ons als Bosum open kansen gegeven. Er zijn ook middelgrote festivals zijn die Belgische bands op hun affiche zetten, ook mogen tegenwoordig toch meer en meer Belgische bands op Pukkelpop en Werchter staan. Bands als High Hi of Portland en die dingen staan toch ook op de grote festivals, op dat vlak is er toch wel wat veranderd. Het is alleen voor Belgische bands nog steeds moeilijk om internationaal door te breken, daar is nog werk aan de winkel. Dat heeft ook te maken met de taal en zo, dat is een barrière blijkbaar omdat Vlaams en Nederlands in het buitenland niet zo goed wordt begrepen. Maar ik hoop dat dit ook in de toekomst zal verbeteren. Dat er ook op dat vlak meer initiatieven worden genomen. Op dat vlak heeft België toch een goede band met Nederland, die Belgische bands toch speelkansen geeft. Dus ja, wat Belgische bands kansen geven betreft zie ik toch een verbetering.

Is de Belgische muziekliefhebber ook niet meer sceptisch naar eigen kweek toe, dan bijvoorbeeld Nederland?
Het is gewoon zo als je in de schijnwerpers staat dat je dan weet je dat je ook hebt af te rekenen met kritiek, maar ik focus me vooral op de positieve feedback.. Wie op de voorgrond treedt, wordt daar altijd mee geconfronteerd. Iets uitbrengen of lanceren is altijd een beetje een kwetsbare positie voor een artiest. Ik wil toch nog eens benadrukken, dat er veel in de huidige tijden naar mijn mening veel meer inspanningen worden gedaan in ons land op vlak van promoten van Belgische bands en Belgische muziek.  

Bedankt voor dit fijne gesprek ? hopelijk spoedig live, deze plaat vraagt om jullie live te zien en weg te dromen…  

Aanvullende informatie

  • Band Name: Bosum
  • Datum: 2021-06-01
  • Beoordeling: 8
Gelezen: 789 keer