RVB Quartet - Rebekka Van Bockstal - Ambitie? Met onze muziek op verschillende podia staan, niet alleen in het club circuit; maar ook op de festivals

‘Operation Dinner Out’, het tweede album van het RVB Quartet - genoemd naar sleutelfiguur Rebekka Van Bockstal - komt uit op W.E.R.F. records, en is een uitstekende hedendaagse jazzplaat. Diepe bastonen, warme saxofoonklanken en een open harmonie zijn de kapstokken. We hadden over de release van hat album, het optreden in Leuven en de toekomstplannen een fijn gesprek met Rebekka.

Je hebt verschillende waters doorzwommen naast dit project… vertel eens wat meer over jezelf?
Het is allemaal begonnen in het conservatorium in Gent. Daar heb ik de muzikanten van het kwartet ook leren kennen. In Brussel heb ik mijn Master in de uitvoerende muziek (jazz)  gevolgd bij Peter Hertmans. Daarna heb ik een project op poten gezet Tadpole Evolution met twee zangers, twee blazers redelijk ambitieus, door de omvang van de band heb ik dat niet lang volgehouden. Ik heb op het einde van mijn studie nog een jaartje daarmee gespeeld, en iets opgenomen maar dat is nu even on hold. Dat zit in mijn achterhoofd om daar ooit wel iets mee te doen , maar nu ligt de focus bij mijn eigen kwartet RVB Quartet. Ook een project waar ik sinds het conservatorium mee bezig ben. Dat is mijn hoofdproject nu, al doe ik ook nog een gitaar duo project No Wasabi, met Machiel Hereman. Dat zijn de twee projecten waar ik intensief mee bezig ben. Pakweg tot  een jaar geleden heb ik er veel zij projecten naast gedaan, maar ik vind het fijn om me op die twee te focussen nu.

Gitaar en jazz, je komt het wel tegen maar toch… Vanwaar de voorkeur, de liefde voor de gitaar?
De liefde voor gitaar is eerst gekomen, ik ben met gitaar begonnen in de muziekschool. Jazz heb ik ontdekt via een leraar Johan Saerens, die afgestudeerd was aan het conservatorium. Die kon dat goed overbrengen en heeft me heel wat jazz muzikanten leren kennen. Rond mijn 16ste ben ik die specifieke jazz muziek beginnen luisteren, en ook spelen. De liefde voor gitaar komt van een leraar in het tweede leerjaar, Meester Tom, die speelde gitaar. Veel kinderen kozen piano op de academie, en ik het andere populaire instrument, de gitaar dankzij meester Tom

Hoe je de muzikanten van RVB Quartet hebt leren kennen heb je al verteld eigenlijk …
Na ‘Crossing Dimensions’ is de Bezetting wel veranderd  Marius Couvreur bleef op drums. Otto Kint (double bass) en Elias Storme (Sax) zijn  erbij gekomen. Elias en Marius ken ik uit Gent, Otto eerder via de Brusselse Scene.

In januari 2018 verscheen inderdaad ‘Crossing Dimensions’, het debuutalbum van RVB Quartet, hoe waren de reacties? Heeft die plaat bepaalde deuren geopend?
Ja dat heeft zeker deuren geopend, we hebben dat uitgebracht via Solidude Records, dat heeft toch voor wat pers en radio aandacht – Klara en zo – gezorgd. Dus ja dat debuut heeft zeker een basis gevormd om voet aan de bodem te krijgen binnen dat typische jazz wereldje. Het is zeker een  leuke eerste stap geweest.

Ik heb je leren kennen midden in de corona tijden via een streaming, B-Jazz Rewind, Leuven Jazz; hoe was het om voor een lege zaal te spelen en hoe heb je die streaming ervaren?
De muziek voor onze tweede plaat was voor 80% klaar , dus we zaten te wachten om dit echt te kunnen uitbrengen en aan het publiek voor te stellen. Die streaming heeft ons een platform geboden om die nummers voor te stellen. En daardoor onze nieuwe muziek tot bij te mensen te kunnen brengen. Op het moment deed het raar om voor een lege zaal te spelen, maar langs de andere kant deed het deugd om terug iets te kunnen doen. we wisten dat mensen zaten te kijken, en na het concert kregen we ook reacties van mensen alsof ze er zelf bij waren. Ook al was dat eerder via de chatroom van de live streaming en niet face to face. Op dat vlak was het zeker een fijne ervaring. En deed dus ook deugd.

Heeft die streaming gezorgd voor het aanboren van een ‘ander publiek’ die doorsnee naar jouw muziek luistert, denk je? Bepaalde deuren laten open gaan die anders moeilijker zouden zijn open gegaan? Of hoe zie je dat?
Sowieso, de mensen uit je eigen kring zijn daarom niet per se jazz liefhebbers. Ook van leerlingen  kwam een reactie om ‘samen naar een concert te kijken ‘ we hebben daardoor een jonger publiek kunnen aantrekken die meer pop en rock muziek liefhebber zijn eigenlijk. Of de eerder populaire muziek bands beluisteren. In die mate hebben we dus wel een heel ander publiek aangesproken, maar in de mate dat het achteraf nog iets heeft opgeleverd dan weer niet.

Ondertussen is er ook een plaat uit ‘Operation Dinner Out’ een melancholisch meesterwerk, maar ook een vrij persoonlijke plaat toch? Was het manier om je emoties een plaats te geven? Of is dat ver gezocht …
Er zijn inderdaad specifieke gebeurtenissen waarmee ik aan de slag ben gegaan om nummers te schrijven. Maar ook over alledaagse banaliteiten. ‘Powerpoint’ heb ik geschreven naar aanleiding van de eerste veiligheidsraad die werd aangekondigd met powerpoint.. maar een song als ‘Ode aan Patrick’ is dan weer een ode aan mijn overleden Oom. Corona heeft dus ook ergens een inspiratie gevormd, bij songs als ‘Berkenstuifmeel’ en’ Powerpoint’ bijvoorbeeld.

Corona was dus ergens wel een inspiratiebron. Kun je stellen dat je als band sterker uit deze corona periode geraakt bent? Of op grenzen gebotst? Hoe moet ik dat zien?
In 2020 was 80% van onze muziek al klaar, dat is een voordeel. Ook heeft die tijd van pauze deugd gedaan om meer aan de sound te werken en te denken. En hoe we willen klinken op die tweede plaat, en daardoor zijn we er als band dus uiteindelijk sterker uit gekomen daardoor. 

Dat jullie al bezig waren met die tweede plaat heeft geholpen dus, want er zijn bands die er wel mee zijn gestopt
Het is een periode geweest waar veel bands zijn beginnen nadenken ‘is het dit nog waard’. Wij stelden vast dat het voor ons zeker waard is om ermee door te gaan.

Ik heb de plaat ook beluisterd; Improviseren is er naar mijn persoonlijke mening, niet echt bij, maar het klinkt kleurrijk binnen het genre en toegankelijk, waardoor de poprockliefhebber ook over de streep zal worden getrokken. Eens? Is dat een bewuste keuze?
Die toegankelijkheid, en die rock sound zit er zeker in. Dat er geen improvisatie inzit ben ik niet mee eens, in elk nummer is ruimte voor improvisaties. De reden waarom ik het jazz noem is trouwens net omdat er nog steeds ruimte is voor improvisatie.

Het is ook een vrij melancholische plaat geworden, ook weer een bewuste keuze? Of is die vraag al beantwoord?
Die melancholie zit in een paar stukken in. Er is dus een combinatie tussen melancholie en rock. Of dat bewust een melancholische plaat is geworden? Nee, dat was niet een bewuste keuze maar is op natuurlijke wijze gewoon zo gegroeid eigenlijk.

Hoe waren de algemene reacties op ‘Operation Dinner Out’
Heel fijn, we hebben er juist een tour achter de rug. Sinds februari is onze live show echt kunnen groeien. Het slot concert in Amor van de Roma was daarbij wel een knaller van formaat. De reacties waren heel positief, zeker en vast. Zijn we heel blij om.

Je merkt ook wel het verschil om voor een lege zaal, of voor publiek op te treden veronderstel ik?
Zonder publiek is goed voor één keer, dat zouden we niet kunnen volhouden om als tour te doen. die chemie tussen ons als band en het publiek is onbetaalbaar. En is een onmisbare schakel binnen wat we doen. alleen al die uiteenlopende setting, in cafés, op grote plekken dat wisselend publiek, nee dat is onvervangbaar! Het is steeds leuk, en voor ons telkens een andere manier om daarop in te gaan, zeer uitdagend. Bij een live streaming is er geen uitdaging aan.. dus ja we merken dat verschil zeker!

Jullie worden, ondanks andere invloeden, in het hokje van de jazz geduwd, ik veronderstel dat je dit geen probleem vindt. Wat is jazz anno 2022 in jouw ogen?
Zoals ik daarjuist al aangaf, zolang er ruimte is om naar hartenlust te improviseren Als iets niet echt vast staat, en er iets dynamisch kan gebeuren. Dat er dus een element van vrijheid en improvisatie is. Dat je de vrijheid hebt om in de studio er een andere drive aan te geven als live, en visa versa.  Dat je die vrijheid kunt benutten. Dan is dat in mijn ogen jazz.

Wat zijn de verdere plannen? Ook live uiteraard ?
We hebben dus ons eerste deel van live concerten afgerond in Amor van de Roma. Er staat voorlopig nog één concert eind oktober gepland in Hoeilaard. We zijn nu volop aan het zoeken waar we deze zomer zouden kunnen optreden. De plannen? Live verder blijven groeien, en onszelf blijven uitdagen en ik ben al volop aan het werken aan nieuwe nummers.

Is het geen probleem om geboekt te geraken, want naast een overaanbod aan releases, is er ook een overaanbod aan concerten waardoor je soms uit de boot kunt vallen; ondervinden jullie dat ook?
Ja,  het is moeilijk. Maar ik heb de indruk dat het altijd wel moeilijk is geweest om te boeken, er is altijd muziek en iets te doen , en is een kwestie om daar je plaats in te vinden. Maar nu begint het toch wel los te lopen langzamerhand. We krijgen al wat meer respons.

Naast ‘de plannen’, wat zijn de verdere ambities met dit project? Is er ook een soort doelstelling dat je absoluut wil bereiken, of ben je daar niet mee bezig?
Met onze muziek op verschillende podia staan, niet alleen in het club circuit wat we nu hebben gedaan, maar ook festivals. Om die festival sfeer op te snuiven zou leuk zijn. En dat ook internationaal, naar het buitenland toe, gaan opzoeken. En zo snel mogelijk een volgende plaat uitbrengen. Dat is dan een korte termijn doelstelling. Maar voor de rest, spelen en blijven spelen en stillaan dus wat internationaler gaan denken.

Er zijn dus ambities voor het buitenland, welke landen genieten je voorkeur?
Frankrijk, maar ook Luxemburg en Duitsland hebben een leuke jazz scene. Nederland, de buurlanden dus. Hebben ook wel best een leuke jazz scene.

Als je zou kiezen om een Sportpaleis uit te verkopen, of een naam en faam uit te bouwen in het clubcircuit in Benelux? Wat geniet je voorkeur en waarom?
Dan toch eerder een naam binnen het club circuit in Benelux. Omdat je dan op meerdere podia kunt spelen, Sportpaleis is een ‘ones in a live time’ ding. Of zo. De aandacht kan blijven duren als je in dat clubcircuit een naam hebt gemaakt, daarom liever het tweede.

De jazz sound wordt momenteel enorm gerespecteerd Hoe zou je je zelf verkopen om me te overtuigen fan te worden, als ik daarover zou twijfelen? Waarom zou ik voor RVB Quartet moeten kiezen?
Simpel, naar ons live komen zien en dan zal je direct verkocht zijn, zeker weten (haha). Omdat we op dat podium een extra vonk over brengen naar het publiek.

Is er nog iets dat me is ontgaan, dat je wil toevoegen aan dit gesprek?
Over het art-work van de hoes hebben we het nog niet gehad. Die is gemaakt door Nick Verhaegen. hij heeft de foto genomen en met de hand ontwikkeld.. Bij elk nummer hebben wij een foto gekozen uit zijn reeks die we er perfect vonden bij passen . Allemaal ontwikkeld met de hand in speciale vloeistoffen op basis van brandnetelblad bijvoorbeeld Waardoor dat een heel speciaal effect geeft, dat is toch iets bijzonder om te vermelden.

Pics homepag @Nick Verhaeghe

Dat is inderdaad een mooi extraatje om dit gesprek af te sluiten …Veel succes in alles wat je doet, en ik doe er alles aan om je spoedig live te zien