logo_musiczine_nl

Talen

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

ufomammut_4ad_1...
Civic

Jessie Kilguss - Ik probeer een beeld (of een film) te schetsen, denk ik, met elk verhaal, elk liedje. Voor mij is de ervaring visueel, maar ik ben nooit zeker hoe deze dingen op andere mensen overkomen Aanbevolen

Geschreven door - -

Jessie Kilguss - Ik probeer een beeld (of een film) te schetsen, denk ik, met elk verhaal, elk liedje. Voor mij is de ervaring visueel, maar ik ben nooit zeker hoe deze dingen op andere mensen overkomen

Jessie Kilguss is een voormalig actrice die de overstap maakte naar het schrijven van liedjes nadat ze had samengewerkt met enkele van haar muzikale helden, Marianne Faithfull en Mary Margaret O'Hara, in de Londense en Sydney producties van The Black Rider, een musical geschreven door Tom Waits en William Burroughs, geregisseerd door Robert Wilson. Deze ervaring inspireerde haar om haar eigen muziek te gaan schrijven. Andere hoogtepunten van haar acteercarrière zijn de Britse productie van As You Like It, geregisseerd door Sir Peter Hall, oprichter van de Royal Shakespeare Company, en de verfilming van The Crucible van Arthur Miller, met Daniel Day Lewis en Winona Ryder in de hoofdrollen. Jessie Kilguss bracht in juni 2018 haar 4e album, The Fastness, uit. In 2015 zong ze harmonie en speelde ze harmonium met Freddie Stevenson, waarmee ze in heel Europa opende voor de Waterboys tijdens hun Modern Blues tour. Ook in 2015 speelde ze een featured show op het Sundance Film Festival.
Jessie Kilguss brengt nu een nieuwe plaat op de markt ‘What do Whales dream at night’ die op 23 september op de markt komt. Naar aanleiding daarvan hadden we een fijn gesprek met Jessie en polsen ook naar haar toekomstplannen, en keerden  ook even terug naar haar rijkelijke verleden.

Jessie, voor onze lezers die je niet kennen, kun je wat meer over jezelf vertellen, hoe is dit allemaal begonnen, ben je begonnen als Actrice? Vertel ons iets meer a.u.b
Ja, ik was vroeger een acteur. Ik ging naar de universiteit en daarna naar de graduate school (toneelschool in Londen) voor acteren. Ik speelde in een film- The Crucible met Daniel Day Lewis en Winona Ryder. Ik heb in Engeland in het theater gewerkt toen ik van de toneelschool kwam, waaronder een UK/US tournee van As You Like It geregisseerd door Sir Peter Hall en The Black Rider met Marianne Faithfull en Mary Margaret O'Hara in de hoofdrollen, geschreven door Tom Waits en William Burroughs en geregisseerd door Robert Wilson. Ik was slechts een understudy/ensemble lid in dit stuk, maar het had een groot effect op mij. In die tijd was ik een grote fan van al die artiesten die ik net opnoemde. Het was een van die momenten waarop het leven je een beetje magie geeft.   Ik was altijd al een zangeres geweest en deze ervaring bracht me aan het dromen over het misschien ooit schrijven van mijn eigen muziek. Het leek me dat er meer creatieve kracht zat in het schrijven van liedjes dan in het acteur zijn. Dat is allemaal lang geleden. Ik ben ongeveer 15 jaar geleden gestopt met acteren en sindsdien schrijf en speel ik mijn eigen muziek. Ik geniet er echt van om weer live muziek te maken, nu dat mogelijk is.

Jessie, als voormalig actrice maakte je de overstap naar het schrijven van liedjes nadat je met een aantal van haar muzikale helden, Marianne Faithfull en Mary Margaret O'Hara, had gewerkt in de Londense en Sydney producties van The Black Rider, kun je hier meer over vertellen?
Ja, zoals ik al zei, die ervaring heeft me serieus aan het denken gezet over het schrijven en uitvoeren van mijn eigen muziek. Ik ben altijd zangeres geweest en na een paar lange tournees met toneelstukken, wist ik niet zeker of ik het in me had om voor altijd acteur te blijven. Ik wilde meer controle over mijn creatieve output.  Ik verhuisde ook terug naar de VS nadat die baan eindigde. Ik kon in Engeland een visum krijgen voor elke acteer job die ik kreeg, maar geen visum voor onbepaalde tijd. Dus verhuisde ik terug naar New York en de theater scene is hier heel anders dan in Engeland - meer commercieel. Ik hield daar niet van en begon serieus mijn interesse in acteren te verliezen. In New York ontmoette ik muziekproducer Charlie Nieland (die mijn huidige plaat mixte en masterde) en zijn toenmalige productiepartner Barb Morrison en begon een paar covers met hen op te nemen. Ze moedigden me aan om mijn eigen liedjes te gaan schrijven en ik werd verliefd op het songwritingproces.

Over Marianne Faithfull gesproken, ik hoor wat Marianne Faithfull in je nieuwe plaat 'What do whales dream about at Night?'
Er is geen bewuste Marianne Faithfull invloed op dit album, hoewel ik hou van haar teksten, haar stem, haar intelligentie, humor en theatrale uitstraling. Misschien hoor je de invloed van Nick Cave en Warren Ellis, die vaak samenwerken met Marianne Faithfull. Ze waren een duidelijke invloed op dit album. Ik hou van de samenwerking tussen Nick Cave en Warren Ellis en ik denk ook dat Nick Cave de beste live performer is die er op dit moment is. Hij is meeslepend om naar te kijken op het podium. Echt inspirerend.Andere invloeden op dit album zijn Lucinda Williams, Nick Drake, Liz Phair, Sinead O'Connor, Elvis Costello, Mary Margaret O'Hara en Kate Bush.

Ik vind de titel ook mooi, heeft die een speciale betekenis?
Ja, het lied What Do Whales Dream About At Night is geïnspireerd op het gedicht "Headphones" van de Oekraïense dichter Serhiy Zhadon. Ik schreef het om op te treden in een show met de Bushwick Book Club - een muzikale performance serie waar iedereen hetzelfde boek leest, een lied schrijft dat erop geïnspireerd is en het lied uitvoert tijdens een live show.  Hoe dan ook, dit gedicht "Headphones" gaat in principe over een man, tijdens de vorige oorlog in Oekraïne, die zijn koptelefoon opzet en luistert naar 'golden oldies' om de verschrikkingen die hij om zich heen ziet te overstemmen. Er zit een zin in 'denk aan walvissen in de oceaan 's nachts. Die zin inspireerde het lied. Ik schreef alle teksten in één keer nadat ik het gelezen had.  Ik volg de dichter Serhiy Zhadon op Instagram. Hij is vaak in de frontlinie, waar hij voorraden levert aan soldaten en burgers die ze nodig hebben. Mijn hart gaat uit naar de mensen in Oekraïne. Ik kan me niet voorstellen hoe het is om daar op dit moment te leven. 

Er staat ook iets dramatisch en theatraals op het album, dat ik erg goed vind, is dat te danken aan je verleden als actrice? Is het een theatraal album?
Ja, ik denk dat dat intrinsiek is aan wie ik ben. Ik ben een verhalenverteller en mijn medium nu is zang, maar ik was ook een acteur en dat zijn mijn vaardigheden die ik gebruik om te creëren. Ik ben opgewonden om weer live op te treden en ik heb het gevoel dat ik echt mijn acteervaardigheden begin aan te spreken met live optredens. 

Het is ook een heel visueel album dat op een bepaalde manier mijn fantasie prikkelt. Was dat een bewuste manier van werken, of kwam dat heel natuurlijk?
Ik ben blij dat het zo overkomt. Ik probeer een beeld (of een film) te schetsen denk ik met elk verhaal, elk liedje. Voor mij is de ervaring visueel, maar ik ben nooit zeker hoe deze dingen op andere mensen overkomen.

Het is al je 5de album, maar toch blijf je iets totaal anders doen dan voorheen, waar komt die inspiratie steeds vandaan?
Ik weet het niet. Het is gewoon een deel van wie ik ben. Ik moet dingen creëren om gelukkig te zijn, dus ik blijf liedjes schrijven, opnemen en uitvoeren.

Over inspiratie gesproken, ik heb in een interview gelezen dat je helemaal geobsedeerd was door Kate Bush's album, The Red Shoes. Waarom? Kun je er meer over vertellen?
Het is een album waar ik makkelijk door meegesleept kan worden, waar ik me mee kan verbinden. Ze gaat emotioneel op veel verschillende plaatsen in het album en het voelt als een reis. Ik hou van haar teksten en hoe ze echt de tijd neemt voor de langzamere nummers. Een van mijn favoriete nummers op dat album is "Why Should I Love You." Ik hou van dat uitgangspunt, "van alle mensen in de wereld, waarom zou ik van jou houden?"

Je album komt 23 september uit, wat zijn je verwachtingen?
Ik geef die avond een show in New York City in Rockwood Music Hall. Een aantal van mijn vrienden zullen me vergezellen als speciale gasten. Ik kijk er naar uit om het album in zijn geheel te zingen en het te vieren met vrienden. Wat de verwachtingen betreft, die heb ik niet echt.

Het lijkt erop dat corona een beetje voorbij is, maar er zijn nog steeds problemen met afzeggingen en dingen, ik denk dat deze tijden nog steeds invloed hebben op mensen... wat voor effect hebben deze tijden op jou gehad als muzikant en als mens?
Ik heb het echt gemist om live muziek te maken tijdens de pandemie. Ik heb een paar online shows gedaan waarbij ik achter mijn computer zong, maar die lieten me koud. Het was niet echt een productieve tijd voor me in de zin van het schrijven van nieuwe liedjes die ik leuk vind, maar ik heb wel dit album opgenomen waar ik trots op ben.  Ik ben opgewonden om weer live voor mensen te zingen. Ik heb nieuwe waardering en inspiratie voor live optreden.

Was het ook een inspiratie voor nieuwe liedjes?
Aan het begin van de pandemie schreef ik een heleboel op de pandemie geïnspireerde liedjes. Ik gooide ze allemaal weg omdat ze deprimerend waren en ik ze niet wilde horen. En als ik ze niet wilde horen, dacht ik dat niemand anders dat ook zou doen. Haha. Ik heb opzettelijk geen pandemie album gemaakt. Ik had genoeg covid gepraat en covid gedacht om een leven lang mee te gaan en wilde me op andere dingen concentreren.

Kun je meer vertellen over je toekomstplannen? Je gaat op tournee (misschien België)
Ik ben opgewonden om deze plaat uit te brengen omdat het me wat ruimte geeft om wat nieuwe nummers te schrijven. Ik zou graag door Europa toeren. Ik had het geluk om door heel Europa te toeren in 2015 met mijn vriend Freddie Stevenson. Ik zat in zijn band (zingend en harmonium spelend) en we openden voor de Waterboys in ongeveer 10 verschillende landen in Europa waaronder een paar steden in België! Ik zou graag teruggaan en toeren met mijn eigen muziek. Ik sta open voor suggesties (als je die hebt) over waar te spelen in België en elders!

Voldoende clubs van AB (Brussel) tot concertzaal De Casino in Sint-Niklaas, of Handelsbeurs in Gent… om maar een paar te noemen, maar. Wat is je favoriete plek om live te spelen?
Ik zing in een paar verschillende bands waaronder de band van mijn vriend Jim Andralis. We hadden afgelopen zomer een show in het voorprogramma van Bikini Kill op deze typische New Yorkse locatie genaamd Irving Plaza. Ik vond het geweldig om daar te spelen. Ik hield echt van die tour als opening voor de Waterboys omdat de zalen groter waren dan ik normaal speel. Het gaf de shows meer lading om voor veel mensen te spelen. Het spelen in kleine zalen heeft een ander soort lading die ik ook waardeer.

Dat brengt me op een van de laatste vragen, zijn er na al die jaren nog ambities? Iets wat je echt wilt doen?
Ik kijk er echt naar uit om nieuwe nummers te schrijven nadat ik deze plaat heb uitgebracht. Ik ben ook geïnteresseerd in co-writing. Ik ben net begonnen met het schrijven van een liedje met mijn vriend Dave Derby. Ik zing in zijn band Gramercy Arms.  Ik hou ook erg van het idee van een Europese tour ...

En enige zogenaamde einddoelen? Of ben je daar niet mee bezig
Het schrijven van nieuwe nummers die uiteindelijk zullen uitmonden in een nieuwe plaat en een Europese tour lijkt me een goede plek om te beginnen.

Bedankt voor dit interview, kun je wat links plaatsen waar mensen je platen of dingen kunnen kopen?
Heel erg bedankt voor het interview!

Pics homepage @Shervin Lainez

Jessie Kilguss Bandcamp –“ best place to buy my music”:
https://jessiekilguss.bandcamp.com/
Sociaal media Links:
Instagram: https://www.instagram.com/jessiekilguss
Twitter: https://twitter.com/jessiekilguss
Facebook: https://www.facebook.com/Jessiekilgussmusic/
Website: www.jessiekilguss.com

Aanvullende informatie

Gelezen: 433 keer