Yves Paquet - Voor mij betekent muziek vrijheid, vrijheid om te verkennen en te ontdekken

Singer-songwriter Yves Paquet draait al enkele jaren mee. Hij kreeg bekendheid toen hij met The Subs het nummer “UFO” opnam. De in Brazilië geboren singer-songwriter nam in 2018 ook deel aan De Nieuwe Lichting en bracht zijn debuutalbum 'Every Now and Then ' uit met soulvolle popsongs. Met zijn tweede plaat 'A Decent Man' slaat hij een heel andere, meer op folk gerichte weg in.
We hadden een leuk gesprek met Yves naar aanleiding van deze release, waarbij we de ambities en verdere toekomstplannen peilen.

Yves, laten we teruggaan naar het verleden, hoe is het allemaal begonnen?
Ik woon in het Duitstalige deel van België. Ik schrijf, componeer en maak nu al enkele jaren muziek en ik promoot nu mijn tweede album dat voor mij een compleet nieuw geluid is.

Ik heb inderdaad gelezen dat dit tweede album een heel andere richting uitgaat dan je debuut. Waarom deze wending naar meer Folk muziek?
Toen ik jonger was ben ik met mijn ouders vaak in Ierland en Engeland geweest. ‘s Avonds luisterde ik in de pubs naar folkmuziek . Dat was een inspiratie voor me, en ik wilde altijd al iets doen  in die richting. Voor mij betekent muziek vrijheid, vrijheid om te verkennen en te ontdekken. In 2023 lijkt het trouwens alsof singles het grote ding is, maar ik wilde een album maken. Omdat een album alle mogelijkheden verkent van wat ik zoek. Ik wil ook graag een onderdeel van mijn identiteit uitdrukken. Het eerste album was een persoonlijke visie op een popalbum. De tweede is dus meer de herinneringen aan mijn jeugd toen ik naar Ierland reisde.

Over Ierland en UK, ik denk dat mensen in die landen een band hebben met folkmuziek, maar hier in België, is het versnipperd en eerder regionaal verbonden, is dat dan geen risico om toch een op folkmuziek gericht album uit te brengen hier in België?
Zoals ik al zei, muziek is vrijheid, maar het is ook risico nemen. Ik moet eerlijk zijn, ik weet niets over Belgische folkmuziek, dus het duurde even om dat uit te zoeken. Ik heb verschillende keren naar Flanders Folk Awards gekeken en heb daar veel goede Belgische folk bands ontdekt zoals Raske Drenge. die stoppen helaas dit jaar. Het ergste wat je als muzikant kunt doen is stoppen met ontdekken en in vele richtingen kijken. Ik weet ook dat ik met de muziek op dit tweede album nu buiten de mainstream sta, maar ik vind het prima om risico's te nemen, want ik doe nog steeds wat ik het liefste doe. Verkennen en ontdekken.

Ik hou van wat je doet, je werd inderdaad bekend in de mainstream dankzij die single met The Subs. Er was ook het feit dat je werd geselecteerd voor StuBru’s 'Nieuwe Lichting'. Heeft dat laatste deuren geopend?
Ja, het heeft zeker deuren geopend. Er was dus die connectie met The Subs, en ook met  enkele artiesten in Brazilië. In het begin wist ik mijn eigen weg nog niet, en ik wilde dan ook op onderzoek uit. Die samenwerkingen hielpen me om uit te vinden wat ik wilde doen als solo artiest. In die context is het dan ook interessant om verschillende genres uit te proberen.

Ja, maar je geraakt wel bekend in die mainstream,  maar nu ga je een andere meer folk richting uit, en dus een beetje weg van dat. Ben je niet bang dat je daardoor je fans verliest?
Ze zeggen dat als je doet wat je doet, de mainstream naar je toe komt of net niet. Het gaat echter altijd in golven. Dat is altijd zo geweest. Ik doe het echter voor de mensen die van mijn muziek houden, en hoop dat mijn oudere fans deze evolutie ook zien en me op dit pad blijven volgen.

Met de single “A Southern Tale”, uitgebracht in 2022, ga je al meer richting folkmuziek.  Voor jou is dit nummer een spirituele reis die zijn Amerikaans-Indiaanse roots weerspiegelt, las ik in een interview; kun je daar meer over vertellen?
Het komt eigenlijk voor  in elke muziek die ik maak, de verbinding met mijn Zuid-Amerikaanse roots is een heel natuurlijk proces. Er is altijd die subtiele invloed, en ik wil zeker een volledig album maken met die invloed, maar het zal tijd kosten om te verkennen, Misschien teruggaan naar Brazilië, dat is een optie. En samenwerken met artiesten daar. Maar op dit moment wil ik folkmuziek maken, ook de akoestische folkmuziekstijl. Ik wil ook de meer up beat zijde  van folkmuziek verkennen. De zogenaamde  protest folkmuziek. zoals die  in UK en Ierland veel voorkomt. Maar het is dus ook zo dat ik mijn roots niet verbergen, dus het komt wel naar boven. onder andere in die single.

Je flirt ook met de grens popmuziek, soul en alternatieve muziek. Is dit ook een bewuste weg die je wilt bewandelen?
Ik ga niet terug naar dansmuziek of zoiets, maar soulmuziek, akoestische muziek, is zeker iets waarin ik geïnteresseerd ben. Op die manier is het een bewuste weg die ik volg ja. Maar er zijn dus ook dingen die ik liever niet doe. Weet je. Mijn favoriete artiesten veranderen hun richting  bij elk album dat ze maken, steeds opnieuw. Vooral popartiesten zoals Madonna of Sting, die beiden tot mijn favoriete artiesten behoren. Ik hou ervan dat elk album een andere verkenning van een genre laat zien. Terwijl het toch pakkend en fijn om naar te luisteren blijft. En dat is ook wat ik wil doen.

Ter gelegenheid van de 'Week van de Belgische muziek' bracht je samen met een pianist een soulversie van “Wannabe”, het eerste nummer van The Spice Girls. Hoe kwam dat idee tot stand?
Er was die special over jaren '90 muziek en ik kwam op Spice Girls. Ik hou van popmuziek artiesten en vooral als ze andere genres toevoegen aan hun  stijl  en er dan popmuziek van maken. en dat is wat ik ook in dit album wilde stoppen, iets melancholisch maar poppy.

Het valt me op hoe het een nummer is dat erg onderschat wordt, die “Wannabe”. Door een bepaald publiek zelfs als ‘foute muziek’. Meer nog. Eigenlijk gebeurt dat veel met popmuziek, 'het wordt makkelijk gezien als foute muziek'. Jouw mening
Ja, popmuziek kan verschillende lagen hebben. Bijvoorbeeld dat nummer “UFO” , dat ik deed met The Subs, het lijkt misschien een liedje over een ongeïdentificeerd object. Maar in werkelijkheid is het een liedje dat de UFO-crisis in de jaren 80 en 90 weerspiegelt. In die tijd zagen mensen Ufo’s in de lucht. Maar daarnaast is het ook een identiteitskwestie, iets wat we ook in het Duitstalige deel van ons land meemaken. Subtiel had dat nummer daar ook mee te maken. om terug te komen op de popmuziek, die subtiliteit rond die stijl wordt vaak onderschat; ook in mijn nieuwe album gaat het niet in  één, maar in verschillende lagen.

Ik krijg het gevoel dat je op 'A Decent man' niet echt in een hokje geplaatst wilt worden (prachtig dat); hoe zou je jouw muziekstijl het liefst omschrijven?
Als ik het in een hokje zou plaatsen zou ik zeggen popmuziek. maar afhankelijk van het album zou ik het eerder akoestische popmuziek noemen of zoiets. Maar mijn muziekstijl ligt zeker in het universum van de popmuziek.

Is er een bepaald publiek dat je wilt aanspreken met je muziek of ben je daar niet mee bezig?
Niet echt, ik ben te oud om op  zoek te gaan naar 16 jarige popmuziek fans. (haha)  Ik zoek gewoon mensen die mijn muziek leuk vinden, niet noodzakelijk een bepaald publiek.

Als ik naar muziek luister, ook popmuziek, moet ik iets voelen. Wat vind je hiervan?
Als je ziet wat er in de typische Amerikaanse popmuziek gebeurt, begrijpen ze dat. In West-Europa probeert men nog steeds alles in hokjes te stoppen. In de VS begrijpen ze dat popmuziek niet alleen Britney Spears is, ze zien het gevoel erin. Kijk wat dat betreft naar een artiest zoals bijvoorbeeld Billie Eilish.

Ben ik mee eens, terug naar de plaat. Het is ook een hele 'warme' plaat, dat hoor je bijvoorbeeld aan je stem. een melancholische ondertoon, was het een bewuste keuze om die melancholische weg in te slaan? En zit er een persoonlijke boodschap tussen dit melancholische gedeelte?
Dat is mijn Braziliaanse ziel, die  is altijd melancholisch. En dat komt dus altijd terug in mijn muziek, dat onderdeel. Ik probeer niet om iets 'vrolijks/gelukkigs' te schrijven. Het is gewoon een deel van mij, geen keuze die ik maak, het komt dus heel natuurlijk.

Trouwens, ik wou het ook hebben over leven in België als muzikant? In andere interviews met Belgische artiesten zeggen ze dat er altijd die 'muur' is tussen het Vlaamse deel en Wallonië, of het Duitse deel waar je woont, vind je ook niet?
Ik heb inderdaad het gevoel dat elk deel van België zijn eigen smaak heeft. Dat maakt het moeilijker. We kunnen echter  ook over deze muren vliegen, dus het kan gebeuren. Meer nog. Bij contacten met andere artiesten, merk ik op dat het kan gebeuren. Meestal als je in het Engels zingt. Maar het is inderdaad een bijzonder land in die zin.

Zijn al reacties op de nieuwe muziek, ik weet dat het album eind februari uitkomt, maar toch...
Er zijn wat recensies geweest, ook in kranten. We kwamen vorig jaar op de playlist van Radio één met de nieuwe single. Dus ja, ik ben blij met de reacties tot nu toe.

Wat zijn de toekomstplannen voor 2023? Ga je op tournee?
Ik zou graag wat zomerfestivals doen, maar er is nog niets geboekt. Maar het is nu ook moeilijk om een plek te vinden om live te spelen. We zijn ook bezig met het uitbrengen van een andere kant  van folk muziek, het meer rock gedeelte ervan. De Rebelse kant van die folk muziek dus ,  maar dat is iets voor de zomer.

Merk je, na Corona, dat het moeilijk is voor artiesten zoals jullie om plaatsen te vinden om op te treden? Dat alleen de hele grote artiesten uitverkochte concerten krijgen, en artiesten zoals jij daardoor een beetje in de kou staan? Ervaar jij dat ook?
Zeker! Na Corona heeft de hele sector zijn uitdagingen. Ik ervaar dat dus zeker en vast, ja...

Wat zijn je ambities verder? Is er een doel dat je absoluut wilt bereiken als muzikant, singer-songwriter en mens?
Ik wil meer albums uitbrengen, en zeker een Zuid-Amerikaans gerelateerd album. Ik ga natuurlijk graag op tournee, en  wil graag werken met enkele specifieke personen. In België en daarbuiten zijn er namelijk enkele mensen met wie ik  heel graag zou samenwerken. Ook dat is een ambitie

Over doelen gesproken. Wat heb je liever, een Sportpaleis uitverkopen of een naam worden binnen het clubcircuit en waarom?
Ik zou Sportpaleis verkiezen, ik ben er geweest met de Subs. We spelen daar als openingsact met Bazart. Bij Sportpaleis zong ik het eerste nummer van de openingsset met The Subs in de verkeerde toonaard. (haha) dus ik wil het nog eens proberen, in de juiste toonaard (haha)., . Maar kijk, ik moet zeggen, elke artiest zou moeten ervaren wat het is om in het Sportpaleis te spelen, en ze zullen het eens zijn met waarom ik daar de voorkeur aan geef. Natuurlijk is er niets mis met het clubcircuit.  Maar het is gewoon leuk om veel mensen je liedjes te horen meezingen, het is een hele speciale ervaring. Meer nog, het is een spirituele ervaring.

Mooi, ik hoop dat het goed voor je uitpakt, is er nog iets wat je wilt zeggen?
Naast de album release, komt er ook een video uit. Die hebben we opgenomen in Noord-Ierland. Het toont de betekenis van het hele album in feite. De reizen naar Ierland en al deze dingen, het zit allemaal in die video.

Bedankt voor dit leuke interview, ik hoop je snel op het podium te zien
‘A Decent Man’ verschijnt op 24 februari https://linktr.ee/yvespaquetmusic