The Suncharms - Al mijn teksten komen uit mijn ziel en vertellen een verhaal over een ervaring die ik heb gehad of een emotie die ik voel. Hopelijk komt dit over op de luisteraar en maakt het een connectie

Ze werden opgericht in 1989, geïnspireerd door indie en pop, en binnen een jaar stonden ze in het voorprogramma van onder andere Curve, Catherine Wheel en The Cranes. Met twee succesvolle EP-releases in 1991 gevolgd door een Peel-sessie begin 1992, leek het erop dat de band het steeds beter zou gaan doen. Helaas speelden ze hun laatste optreden in 1993 en gelukkig voor ons kwamen ze in 2021 weer bij elkaar. We hebben het over de shoegaze band The Suncharms, die op een punt stonden om door te breken.
In 2023 kwam een nieuwe plaat uit ‘Things Lost’ waarop ze de gekende paden verder bewandelen. Alsof ze nooit weg zijn geweest.
We hadden over deze release een fijn gesprek met bezieler Marcus Palmer, waarbij we terugblikken en kunne”n uitkijken wat ze bieden …

Even terug naar het verleden … Jullie begonnen ergens in de jaren 90 en stopten in 1993 na een paar EP's; een belangrijke reden waarom dit gebeurde?
Ja, we hadden 2 EP's uitgebracht Sparkle & Tranquil Day op Wilde Club Records, ook de thuisbasis van Catherine Wheel. We hadden ook het genoegen om een John Peel BBC Session te doen. Er was geen massale banduitval of een botsing van een artistieke visie. Het platenlabel viel uit elkaar en het leven leidde ons in andere richtingen. Net toen dit gebeurde kregen we het aanbod om een single uit te brengen op Slumberland Records. Een demotape werd naar de verre kusten van de VS gestuurd maar kwam nooit aan. Dat was 1993 en er werd geen debuutalbum uitgebracht, wat nog steeds aanvoelt als teleurgestelde dromen  en een ‘wat als’ gevoel ...  (in 2018 brachten we eindelijk een comebacksingle Red Dust uit op Slumberland Records)

En je kwam terug in 2019; hoe gaat alles sindsdien en wat is het grote verschil met de jaren '90 ?
Het grote verschil is het aantal online radioshows, digitale tijdschriften voor bloggers en de mogelijkheid om muziek digitaal te downloaden en te delen. We hebben mensen van over de hele wereld bereikt die vroeger nooit van ons gehoord zouden hebben.  In de jaren 90 was je afhankelijk van papieren fanzines die je oppikte bij optredens (die nog steeds geweldig zijn), mond-tot-mondreclame en het maken van compilatietapes met versierde hoezen die je zelf maakte met viltstiften/verf of collages. Het duurde uren om deze tapes te maken en je stuurde ze naar je vrienden om je nieuwe vondsten te delen. Het was geweldig om een gewatteerde envelop te openen met een tape erin. Alleen John Peel op Radio One draaide in de jaren 90 obscure muziek. Wat muziek maken betreft, heb je nu de vrijheid om op te nemen en te mixen op een laptop en te experimenteren met verschillende geluiden die moeilijk na te maken zouden zijn als je beperkte studiotijd zou hebben vanwege financiële beperkingen. De ervaring in een studio zal voor mij altijd beter zijn vanwege de kameraadschap in een nieuwe omgeving en het was mijn tienerdagdroom over hoe het zou moeten zijn om in een band te spelen. Maar de technologie heeft ons in staat gesteld om onze eigen muziek te maken en op te nemen wat geweldig  is geweest voor onze creativiteit.

Naast jullie 'come back', was er die verschrikkelijke coronatijd, hoe hebben jullie die overleefd? Of waren deze tijden een inspiratie voor jullie?
De coronatijd dwong ons om die technologie nog meer te omarmen en te leren hoe we zelf konden opnemen en vervolgens met elkaar konden delen. Dit resulteerde erin dat we veel sneller demotracks konden neerzetten, omdat we elkaar voor Corona maar één keer per maand persoonlijk ontmoetten.

Jullie zijn nu nog steeds 'on route' en hebben vorig jaar een prachtig album uitgebracht 'Things Lost'; ik hou van de typische shoegaze vibe,  dat emotioneel klinkt. Maar er zijn tegenwoordig zoveel bands die dat doen, wat maakt een band als Suncharms '’uniek(er)’ denk je?
Al onze nummers klinken denk ik heel verschillend van elkaar en we zijn niet bang om te experimenteren met verschillende instrumenten en effecten als dat bij het nummer past. Op het nieuwe album zijn er trompetten/snaren en er zijn melodieën naast keyboards. We hebben ook gitaarpedalen en gitaren die we in de jaren 90 gebruikten. Al mijn teksten komen uit mijn ziel en vertellen een verhaal over een ervaring die ik heb gehad of een emotie die ik voel. Hopelijk komt dit over op de luisteraar en maakt het een connectie.

De nummers doen me dansen en geven me een warm gevoel, iets wat ik nodig heb als ik naar meer shoegaze muziek luister. Wat is volgens jou 'muzikaal gezien' het verschil met de albums uit de jaren '90?
Het grootste verschil met de jaren 90 dat ik al heb genoemd is het experimenteren met andere instrumenten dan gitaren. We zijn met nog steeds  de originele bandleden maar experimenteren dus meer  nu. Ik ben me ervan bewust dat elk nummer ons laatste kan zijn, dus ik moet ervoor zorgen dat elk woord belangrijk is in het nummer omdat ik misschien nooit meer de kans krijg om een nummer te maken. Ik heb nog steeds littekens omdat ik in 1993 dacht dat het voor altijd voorbij was. En dat wil ik nu vermijden.

Ik heb het gevoel dat er een verhaal achter dit album zit, klopt dat? Waar kwam de inspiratie vandaan?
Het album is geen conceptalbum, maar er zijn wel thema's die veel nummers met elkaar verbinden. Zee / Stormen / Hammer Horror / Victoriaanse Gothic / Sterfelijkheid / Verloren liefde / Kerkhoven / Spijt / Alcohol / Badplaatsen / Realiseren dat er nooit eeuwigheid is, alleen het moment. De titel van het album en het artwork geschilderd door onze drummer Chris van a Dark Sea brachten het allemaal samen.

Shoegaze en muziek uit de jaren '80 en '90 is tegenwoordig populair, hadden jullie het gevoel dat het makkelijker was om 'on track' te komen dan in de jaren '90?
Het was een leuke verrassing om erachter te komen dat onze nummers uit de jaren '90 in leven waren gebleven en werden gedraaid door tienerfans van shoegaze. Onze nummers van toen en nu zijn dan ook gedraaid op een aantal geweldige Shoegaze Radioshows, waaronder DKFM. We hebben geweldige ondersteuning gehad van radioshows die onze nieuwe nummers naast nieuwe bands speelden. Ik zou zeggen dat veel mensen die ons nu leren kennen denken dat we een gloednieuwe band omdat ze  geen kennis hebben van ons verleden. Het is trouwens goed om te zien dat ook bands als Ride en Slowdive nieuw materiaal uitbrengen en niet alleen voor nostalgie spelen.

Hoe waren de belangrijkste reacties op de plaat? Heeft het deuren geopend?
We hebben een geweldige respons gehad en veel goede, inzichtelijke albumrecensies. Radio-optredens van over de hele wereld en een optreden op de BBC (6 music Radcliffe & Maconie). De deur die is geopend is de mogelijkheid om twee albums uit te brengen op het fantastische Sunday Records (een geweldige geschiedenis van coole releases en nog steeds een geweldig oor voor toekomstige juweeltjes).

In deze tijden van Spotify en digitalisering, waarom nog steeds nieuwe platen maken? Ik koop nog steeds vinyl... maar de jongere generatie niet altijd... dus waarom nog steeds opnemen?
We kopen allemaal nog steeds vinyl en cd's en ik denk nog steeds dat je het gevoel van de fysieke release niet kunt verslaan. Iets om te verzamelen en te koesteren en naar het artwork te staren. Kijk hoe het vinyl ronddraait en geniet van het ritueel van het kiezen van een moment om te luisteren.

Daarnaast zie ik dat je actief bent op bandcamp, wat is het verschil tussen bandcamp en Spotify? De 'pro' en 'contra'?
Ik wil graag dat vinyl- en cd-releases blijven bestaan, maar daarnaast wil ik dat zoveel mogelijk mensen bereikt worden met onze muziek. Als iemand op de maan of op de top van een piramide naar ons luistert op Spotify ben ik daar ook blij mee. Bandcamp is geweldig omdat het kleine labels en bands financieel kan ondersteunen door middel van directe financiering. Bandcamp geeft bands de vrijheid om iets uit te brengen als ze geen label kunnen vinden of er net voor kiezen om geen label aan te spreken.

Hoe belangrijk is social media tegenwoordig voor jullie?
Het is erg belangrijk voor ons geweest. We hebben in eerste instantie contact gezocht met ons label via sociale media. Deze interviews en andere interviews, waaronder interviews in tijdschriften, zijn allemaal begonnen via posts die we via sociale media hebben opgepikt. Voor goed en slecht lijkt het een blijvertje te zijn. Zonder de hype achter je is het aan de band om het van de daken te schreeuwen en hopelijk werkt de muziek dan.

Wat zijn de toekomstplannen voor 2024? Op tournee gaan, naar België komen?
We willen doorgaan als Creative, we zijn nog steeds allemaal goede vrienden en album 3 maken is het grote plan. We hebben al heel veel sonische ideeën en hooks. Er zijn nog geen live data geboekt. Hopelijk krijgen we wat live-data geboekt en misschien België, wie weet wat de toekomst brengt.

Zijn jullie al plannen aan het maken voor nieuwe muziek en welke richting gaan jullie op in diezelfde toekomst?
Zoals gezegd zijn de zaadjes al gezaaid voor album 3 en zijn we afgelopen donderdag begonnen met het uitproberen van ideeën toen de meesten van ons bij elkaar kwamen. We plannen nooit de richting als er een vleugje psychedelica, een geweldige melodie, een beetje distortion, een hartslag van een drum en soulvolle teksten zijn, dan varen we in de goede richting.

Naast het maken van plannen voor de toekomst, hebben jullie ambities, een doel dat jullie willen archiveren?
Doorgaan met het uitbrengen van meer albums waar we trots kunnen op zijn en nog veel meer mensen kennis laten maken met onze muziek. Mijn ambitie is om meer liveshows en festivals te spelen naast bands waar we van houden.

Als je moet kiezen, spelen in grote stadions of een band worden die bekend is in het clubcircuit? Waar geef je de voorkeur aan en waarom?
Ik ben geen fan van stadionoptredens, dus we zullen voor 7 avonden moeten gaan en de coole kleine zaal moeten inpakken.

De meeste artiesten kiezen wel voor de tweede optie, ik vraag me af waarom? Dus, waarom kies je voor de tweede optie (voor het geval je dat deed)?
Geen sfeer in een stadionshow, ik zie graag het wit van hun ogen, de emoties van dichtbij en de krassen op de gitaren.

Nog zaken die interessant zijn?
We zouden het leuk vinden om met je mee te gaan op een muzikale reis, dus klik alsjeblieft op de link hieronder. En bedankt voor het interview.

https://sundayrecords.bandcamp.com/album/things-lost