Barrel Smoke - Ik denk dat we met deze nieuwe plaat op een punt zijn, dat we een bepaalde sound hebben gecreëerd die bij ons past!

Barrel Smoke ontstond in mei 2020 tijdens de eerste lockdown van de wereldwijde pandemie … Dat resulteerde in de EP ‘Barrel Smoke’, opgenomen zonder dat de band echt een studio kon induiken door die omstandigheden. Twee jaar later kon Barrel Smoke wel de studio in. Met het full album 'Locked 'n' Loaded'  onder de arm, met Jan Viggria (gitarist van o.a. The Guru Guru) als producer, gooide de band hoge ogen. Het album kreeg lovende recensies en opende ook meer deuren.
Ondertussen hebbe  de heren eigen studio kunnen bouwen en kwam er een vijfde bandlid bij waarmee de single “Crime, Cocaine & Bootleg Whisky” werd opgenomen. Barrel Smoke oogstte onlangs nog succes tot in Amerika met een nieuwe single “Neon Light” en bracht nu eind oktober zijn tweede plaat uit ‘Death Trap’.
Naar aanleiding van deze release hadden we een fijn gesprek met Tom Neeskens. Uiteraard keken we ook vooruit naar de toekomst, en spraken over ambities en de veranderende scene na die COVID tijden + welke invloed dit op hen heeft als band en muzikant..

Jullie zijn als muzikant niet aan jullie proefstuk toe, maar Barrel Smoke is een gloednieuw project. Hoe zijn jullie op het idee gekomen, hoe is alles begonnen..
We zijn begonnen midden in die corona pandemie, we mochten niet meer werken en niets doen, en verveelden ons eigenlijk een beetje. We wonen niet zo ver van elkaar, en Ibe en ik  zijn ook schoonbroers, we zagen dus elkaar heel frequent ondanks die rare tijden. en toen zijn we beetje illegaal de kelder ingedoken (haha) en wat demo’s beginnen maken, en dat ging allemaal opvallend goed. Waardoor we daar toch iets meer wilden mee doen, met als gevolg dus die eerste EP.

Jullie hebben ook aan Wacken Open Air Battle meegedaan (zie ik op jullie instragram); hoe was die ervaring? en is zo een wedstrijd mee doen (of het winnen) een sleutel om meer deuren te laten open gaan denk je?
Voor een stuk wel, we hebben ook meegedaan aan de Alcatraz Bash , we hebben bij beide in de finale gespeeld en net niet gewonnen. Maar je komt op die manier wel met een breder publiek in contact, en ook mensen die je anders niet ziet op je shows. We spelen ook niet een specifiek genre , daarom is het moeilijke ons in een hokje te steken. Maar door zulke wedstrijden mee te doen,  bereik je dus wel dat breder publiek en krijg je vanuit een andere invalshoek ook reacties. In die zin opende dat dus  zeker deuren. Ook naar andere optredens toe. Er is binnen de scene veel concurrentie. Maar er blijft nog voldoende plaats over in onze kleine landje.

Daar pik ik even op in, je zegt het eigenlijk zelf er is een overaanbod aan bands. Ik vind jullie super goed, maar binnen die muzikale poel aan bands binnen jullie genre, hoe vindt Barrel Smoke daar zijn weg terug? Wat maakt jullie zo uniek dat ik (moest ik geen fan zijn) toch voor jullie zou kiezen?
Wat ons uniek maakt is dat we alles DIY doen, en ons niets aantrekken van trends. We schrijven muziek die wel in de eerste plaats zelf graag horen. Indien iemand anders dat leuk vind, goed, indien niet is dat jammer maar dat houdt ons niet tegen. We doen dus ook daadwerkelijk alles zelf, wat de nieuwe plaat betreft ook. Behalve het ontwerp van de platenhoes. We hebben onze eigen studio. We zijn van niemand afhankelijk, buiten de vijf bandleden zelf. Dat zorgt ervoor dat we ergens wel boven dat maaiveld kunnen uitkijken, omdat er gewoon geen druk op onze schouders rust via managers of zo. dat willen we ook zolang mogelijk zo houden.

Jullie brengen dus nog steeds fysieke platen uit, is dat nog ‘nodig’ in deze tijden van YouTube, sociale media en Spotify? Ik weet dat er binnen de muziek die jullie brengen nog fans zijn die LP’s kopen maar toch..
Spotify is een perfect medium om je muziek wereldwijd te verdelen, tot in alle uithoeken van de wereld kunnen ze naar je muziek luisteren. We willen ons echter profileren als een ‘70s /’80s band en binnen die niche koopt men nog platen. We zijn zelf ook verwoede LP verzamelaars. Het kost allemaal veel geld, maar er is duidelijk nog een markt voor, dat merken we toch. Het verkoopt en blijft verkopen, meer dan CD’s zelfs. We kunnen niet anders dan online mee gaan, maar willen toch ook authentiek blijven; De inkomsten van onze optredens, verkoop van T-shirts en zo gaat integraal in de productie van platen, maar het loont de moeite om dat zelfs in deze tijden te blijven doen.

Is het sinds corona niet moeilijker geworden om als band aan de bak te komen en te blijven? Ik heb de indruk dat de scene toch veranderd is.. Niet in het voordeel van de ‘underground’ heb ik de indruk
De scene is inderdaad veel veranderd. Dat merken we zelf ook wel. We draaien al best een tijdje mee binnen die scene als muzikanten. Het is moeilijker geworden om optredens te boeken, mensen komen moeilijker buiten ook. Vooral in onze regio, Limburg, waar vroeger enorm veel kwalitatief heel goede  bandjes waren zien we dat er veel verdwenen zijn. Het wordt ook niet meer aangemoedigd , iedereen is precies een slaapkamer muzikant geworden. Niemand wil nog echt samen spelen, samen repeteren heb ik de indruk. Ik speel uiteraard ook thuis nog gitaar en doe aparte dingen, maar er is wat mij betreft niets leuker dan met vijf kameraden op de gort gaan en optreden en samen komen in repetities. Maar die charme is voor een stuk verdwenen.

Wat me ook opvalt is de verandering binnen het publiek. Mensen kopen wel voor een AC/DC 150 euro of veel meer voor neer. Maar een band als jullie die ‘niet gekend is bij een groot publiek’ komen de mensen niet meer naartoe, ook al kost een ticket 15 euro of zo, waardoor daar amper publiek op afkomt. Dat was vroeger toch anders, merken jullie dat ook?
Dat is inderdaad een voornaam punt dat je aanhaalt. Het is frustrerend om te zien hoe grotere bands, en we gunnen hen dat wel, haast geen moeite meer moeten doen. Ze vragen overal veel geld om te mogen optreden, maar moeten er zoveel minder energie en geld insteken. Terwijl wij, en bands als ons, daar enorme inspanningen voor moeten doen, ook financieel, en  gaan optreden voor een prijsje. Dan is het inderdaad wrang om te zien dat daar amper volk op afkomt, en die grote bands wel zoveel publiek blijven trekken. Dat is een verandering die wij dus inderdaad ook merken binnen de scene.. dat is een frustratie die je ook merkt bij veel muzikanten zoals ons ja. Dat ligt ook aan de massamedia, zulke grote concerten verkopen gewoon uit omdat het dood gepromoot wordt…

Waarom ik dat vraag, er zijn veel bands die het om die reden net opgegeven hebben. En ondanks die ‘frustraties’ blijven jullie (gelukkig voor ons) wel volhouden, wat is dan de motivatie om toch door te zetten?
We doen het gewoon veel te graag. We merken nu dat we als band sterker zijn , en het groter aan het worden is, zeker met die tweede plaat nu. Die is redelijk goed onthaalt. Er begint rond de band duidelijk iets te leven. We zijn vijf vrienden die veel te graag muziek maken, het is een passie die ons bindt. We stappen dat busje in en gaan optreden.. dat is de grote drijfveer om door te zetten, en ook dat we dus nu merken op een punt te zijn gekomen dat pas echt aan het groeien zijn. Laat het ons daarbij houden. en we zien wel wat de toekomst ons brengt..

Dat lijkt me inderdaad een drijfveer om door te zetten. Nu we daar zijn aanbeland. Op 31 oktober komt een nieuwe plaat uit ‘Death Trap’. Ik heb die al beluisterd, en ik hoor een streepje AC/DC hardrock, maar met een lekkere hoek af. Klopt dit?
Nee, want bij Alcatraz Bash hebben ze ons in Rock Tribune omschreven als ‘hardrock met een hoek af’. We hadden dat zelf nog nooit zo bekeken. We vonden het naderhand wel een prachtige omschrijving. Onze muziek is natuurlijk heel jaren ’70 geïnspireerd en daar hoort AC/DC ook bij uiteraard. Wat bij ons ook wel speelt. We zijn met vijf mensen die toch een uiteenlopende muzikale smaak hebben. Die hardrock bindt ons wel, maar we komen allemaal uit een heel andere scene. Onze zanger is een hevige country fan. Onze gitarist is dan weer enorm into typische ‘90s zoals Red Hot Chilli Peppers, Alice in Chains en zo. En de bassist en ik zijn enorm fan van hardrock en Southern rock. En daarnaast zijn er nog invloeden uit punkrock zelfs. Dus als je dit allemaal samen neemt, dat omschrijft onze muziekstijl een beetje, en zorgt voor ‘die hoek af’.

De songs ademen ook veel energie uit, ik ging er prompt lekker van headbangen. Jullie slagen er als één van de weinige in die ‘live sfeer’ te brengen op plaat,. Is dat  een bewuste manier van werken om jullie muziek op plaat te laten klinken zoals het live wordt gebracht of is dat ver gezocht?
Dat is er zeker bewust in gestopt, we nemen ook alles live op. Onze eerste EP ook, ook al was dat kwalitatief niet het beste wat we hebben gedaan. Maar met de middelen die we toen hadden is dat goed gelukt. We zijn ons beginnen verdiepen hoe een band als Led Zepplelin hun platen maakt, of al die bands die we graag horen. En dan kwamen we tot de conclusie dat de sound die we graag hoorden, kwam van platen die live zijn opgenomen. de vorige plaat was in een externe studio, en hadden we ook live opgenomen. Ondertussen hebben we een eigen studio, waar we dus de muziek inderdaad bewust live opnemen. Zeker dus op die tweede plaat ‘Death Trap’. En nu doen we het altijd zo.. altijd live.

Is dit de stijl die jullie doorheen de jaren willen blijven uittekenen of zijn er nog groeimogelijkheden denk je zelf?
Ik denk dat we met deze nieuwe plaat op een punt zijn gekomen, waar we een bepaalde sound hebben gecreëerd die bij ons past. En die willen we ook behouden. Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat er geen groeimogelijkheden meer zijn uiteraard. Die herkenbare sound zal wel blijven, maar als je de volgende plaat van ons hoort hoeft die niet hetzelfde te zijn als de vorige. We willen zeker er wat evolutie blijven insteken. Maar de basis is nu wel gelegd…

De reacties waren ook al heel goed heb ik begrepen?
We kregen al goede recensies. De plaat werd op Spotify ook goed ontvangen en we hebben ze eergisteren (31 oktober) voorgesteld in Hasselt, en daar kregen we ook heel positieve reacties op. Er was ook veel publiek en zo. het publiek was ook enthousiast. Tot hiertoe mogen we dus zeker niet klagen, integendeel.

Naast het uitbrengen van een plaat, wat zijn de verdere plannen? Wordt 2025 het jaar van de grote doorbraak? Met andere woorden, wat is je grote doel voor volgend jaar …
We gaan natuurlijk meer optredens doen, ons doel is ook meer naar festivals toe werken in 2025. Ondertussen club shows blijven doen, en er zij plannen om een kleine mini-tournee te doen rond die nieuwe plaat. Ook misschien Buitenland, maar dat is nog niet concreet. We zijn overal aan het onderhandelen. 2025 ziet er tot nu toe al heel rooskleurig uit, zeker en vast. Maar er kan (en mag) nog wat bijkomen.

Met de muziekstijl die jullie brengen zou je wereldberoemd kunnen worden moest je Duits, Engels of Amerikaan zijn … Is het feit dat jullie een Belgische band zijn een probleem om te groeien? Weinigen slagen erin, in ons land zijn ze zelfs zeer zeldzaam, zeker binnen de metal (ik denk aan Evil Invaders, die daar wel zijn in geslaagd). Wat denk je zelf?
Ja en nee, ik weet niet of dit effectief iets te maken met het ‘Belg zijn’. In Nederland (ook geen super groot land toch) wordt je als band zijnde meer ondersteund. Vanuit de Overheid wordt het zelfs aangemoedigd om zulke dingen te doen, waardoor ze daar zulke mooie concertzalen hebben door het land heen. Hier toch veel minder. Voor ons persoonlijk, we hebben een gezin en werk dus we gaan daarvoor niet verhuizen. We kunnen als Belg zijnde echt niet meer bereiken. En laat ons eerlijk zijn als je binnen België een naam kunt hebben als band en die naam behouden ? dan zij we ook wel blij hoor. Natuurlijk willen we internationaal kijken, maar dan moet het toch allemaal wel goed lopen. We hebben met onze single ‘Neon Light’ in de Billboard in Amerika gestaan, maar de kans om daar dan te mogen spelen lijkt ons klein. Maar zeg nooit, nooit uiteraard. En laat ons eerlijk zijn je vernoemd Evil Invaders maar die zijn  naast Brutus toch wel een uitzondering wat dat betreft.

Wereld dominantie is wellicht niet direct jullie ambitie als ik het goed begrijp, wat is je grote ambitie en is er een soort ‘einddoel ‘ dat je voor ogen hebt?
Dat is iedere band zijn uiteindelijk ambitie, wereld dominantie , graag zelfs. Als ze morgen vragen om op Glastenbury te spelen, gaan we niet nee zeggen uiteraard. Maar we moeten realistisch blijven, en met beide voetjes op de grond. De band is niet mislukt als dat ons nooit zou lukken. we hebben dus zeker ambities, maar willen vooral stelselmatig blijven groeien. En kijken waar we uitkomen, en dan kun je altijd verrast zijn maar nooit teleurgesteld.

Een sportpaleis, op grote festivals spelen, grote zalen verkopen of toch maar een band worden binnen het clubcircuit en daardoor het risico nemen rond de kerktoren te blijven spelen? Tenzij die ‘kerktoren’ meer dan voldoende is voor jullie …
We verkiezen toch eerder het club circuit. Ook in het buitenland , als dat kan. Het Europese club circuit. Liever dat dan in een Sportpaleis, in een richting geduwd worden die niet meer strookt met de muziek die we zelf willen maken. We zullen nooit stappen in een verhaal van commercialisering.

95% antwoordt het club circuit. Maar het moet toch leuk zijn om duizenden kelen uw songs te horen meebrullen tot ver naar achter op een Graspop of in zo een grote zaal?
Dat moet inderdaad heel leuk zijn zoiets meemaken. Maar het is nog veel leuker om heel dicht bij je publiek te staan, en dat kan enkel in dat club circuit. De energie die je voelt in een volle club is gewoonweg onbetaalbaar. Natuurlijk zou spelen in een sportpaleis te gek zijn, maar niet ten koste van alles , laat het ons daarbij houden.

Dat lijkt me een mooie manier om dit interview af te sluiten, voeg hieronder gerust wat links toe, waar mensen jullie kunnen bereiken …
Tot ergens op een podium binnenkort … én zeker tot in 2025

Facebook: https://www.facebook.com/barrelsmokeofficial
Spotify: https://open.spotify.com/artist/79SgkUb8r8C6sLwvSJs8xG?si=4bXmXYKRT4mH2uod9nUmlA