''Die naturelle speelsheid werkt aanstekelijk die lekker wiegt op de bedwelmende, groovy en brede klankentapijtjes van hun instrumenten, contrabas en mondharmonica'', schreven we over het optreden van Steven De Bruyn & Jasper Hautekiet op Gent Jazz, waar ze hun schijf 'Aanhou Geraas Maak' live kwamen voorstellen.
We vroegen ons af of die speelsheid ook op de plaat tot uiting kwam; het oorstrelende “Hajime'” bood meteen een warmhartig antwoord.
Wat een mooie instrumentatie. Hier spreekt ze voor zich trouwens in de versmelting van een groovy contrabas en een aanstekelijke mondharmonica. Wat een muzikale prikkeling en beleven.
“Fever Dream” klinkt dromerig, mooi door die warme omkadering en het speelse, improviserende karakter. Met o.m. “Speechless”, “Almost summer, “Tourette” en het afsluitende “Terra Incognita” zetten ze de lijn verder.
Het zijn twee klanktovenaars, die een magische sound realiseren op hun instrument. Met een ‘waauw”’ gevoel .

Tracklist: Hajime - Fever Dream - Aanhou geraas maak - Yügen - Speechless - Korogocho Flashback - Almost Summer - Tourette - Wake-Up Call - Terra Incognita

Whorses komt rechtstreeks van de Kortrijkse prairies … Deze vier cowboys vonden elkaar in een wederzijdse zoektocht naar iets nieuws, anders … eigenzinnig in de scene vonden ze elkaar, ruw, hard en compromisloos.
Tijd om hen in de spotlight te plaatsen - live
https://www.musiczine.net/nl/concerts/item/86048-whorses-een-schizofreen-is-nooit-alleen.html  (live verslag cd voorstelling) https://www.musiczine.net/nl/festivals/item/87132-rock-herk-2022-het-ultieme-feestje-van-de-alternatieve-muziekliefhebber.html  (rock Herk)

“Have You seen Bob” is meteen een klepper en klinkt energiek. “Black museum” is meeslepender van aard. Veel rustpunten zijn er eigenlijk niet, ook al durft Whorses eens intiemer te zijn.
Whorses beukt lekker door; knap, overtuigend klinken “Metaball Sub” (kort, krachtig) en “Bye bye memory” door hun vitaliteit, kracht, intensiteit en intimiteit. Een muzikaal schizofreen uitstapje dus door de talrijke variaties, onverwachtse wendingen en chaotische stekeligheid, wat je verder hoort op een “Humble”, “Broken plates” en het mooie “Up To Town”.
Gevoelige noise rock in z’n totaliteit!

Have You Seen Bob 03:54 Splinters 00:59 Motherfucker 04:38 Five Minute Bike Ride 01:15 Bounce 01:39 Rattlerat 03:49 Soy Cuck 02:00 Black Museum 03:23 Meatball Sub 01:27 Bye bye Memory 03:04 Shaking 03:33 Random Luck 02:50 Stranger 04:28 Ol' Company 04:04 Attitude 03:00 Humble 02:59 Broken Plates 03:09 Up To Town 02:42

Old Crow Medicine Showdoet al vele jaren de typische country muziek heropleven. De band weet bij elke release iets fris en monter aan toe te voegen. 'Paint this Town', onderstreept het nogmaals.
De aanstekelijke “Paint this town'” en “Bombs Away” geven meteen een adrenalinestoot. Ze klinken groovy en werken in op de dansspieren . Doe je boots maar aan!
Old Crow Medicine Show weet een breed publiek aan te spreken van country/rock/folk. Hun broeierige rootssound intrigeert steeds opnieuw. De onderwerpen stralen nochtans andere zaken dan friste en swing uit … Ze gaan deels over echtscheiding, verslaving en de rassenkwestie; er is ook ruimte voor wat meer ongecompliceerde zaken.
De sound mag dan eerder 'opgewekt' klinken , ze wijzen je op de ernst van de problemen, luister maar “John Bronw's Dream”, een man wie in 1859 werd opgehangen nav een mislukte poging om een slavenopstand te starten.
Het magisch mooie “Hillbilly Boy” sluit mooi, overtuigend de aanstekelijke plaat af.

Tracklist: Paint This Town (3:57) Bombs Away (2:41) Gloryland (4:12) Lord Willing and the Creek Don't Rise (2:41) Honey Chile (3:49) Reasons to Run (4:35) Painkiller (3:23) Used to Be a Mountain (3:17) Deford Rides Again (3:20) New Mississippi Flag (3:01) John Brown's Dream (3:26) Hillbilly Boy (4:33)

Terugblik - In 2020 verschenen nog 2 studio-albums (‘The Unraveling’ en ‘The New OK’) - lees onze recensies er maar op na
https://www.musiczine.net/nl/chroniques/item/77525-the-unraveling.html
en https://www.musiczine.net/nl/chroniques/item/80513-the-new-ok.html - van de Amerikaanse roots rock formatie Drive-By Truckers; daarna leefden ze echter anderhalf jaar achter de schermen.
Een driedaagse repetitie voor wat shows mondde echter begin dit jaar al snel uit in een nieuw album, ‘Welcome 2 Club XIII’, een persoonlijk en minder politiek gericht album; 'recorded live in Athens/Georgia, with almost every song cut in one or two takes, fully harnessing the band's freewheeling energy, mostly looking back on the formative years, paying homage to the Muscle Shoals honky tonk'. Geproduceerd door David Barbe en met gast-vocals van Margo Price, R.E.M.'s Mike Mills en Schaefer Llana.

“The Driver” klinkt catchy, aanstekelijk door de gruizige gitarriedels en met een warme zang; we voelen ons zo wegrijden  in de prairie. Een zalig gevoel. De vocals van Patterson Hood en Mike Cooley zijn prominent. Songs als “Shake and pin”, “We will never wake you in the morning” zijn mooie pareltjes.
Misschien voor de doorsnee fan van de band wordt er een te gezapige lijn opgezocht, minder uitspattingen of experimentjes maar pure, lekkere rock’n’roll, van “Forged in Hell and Heaven sent” tot afsluiter “Wider Days”.
Op 'Welcome 2 Club Xiii' grijpt Drive-By Truckers terug naar het oude geluid, eenvoudige, gemoedelijke rock’n’roll dus.

The Driver (7:00) Maria's Awful Disclosures (3:50) Shake and Pine (3:45) We Will Never Wake You in the Morning (5:37) Welcome 2 Club XIII (3:22) Forged in Hell and Heaven Sent (4:45) Every Single Storied Flameout (3:55) Billy Ringo in the Dark (3:45) Wilder Days (6:37)

Dick De Graaf is veertig jaar musicus. In die vier decennia heeft hij ontelbare momenten opgestapeld … Een monument werd opgericht in klank en beeld, wat gebeurd is met een zogeheten gatefold, waarin een veertig pagina's dik boek en een elpee zijn opgeborgen: 'Dick De Graaf - 40 jaar thuis op het jazzpodium - FESTIVE' . Naar aanleiding daarvan had we in mei dit jaar een interview met het Nederlandse Jazz icoon hier

Niet alleen is deze 'Festive' een reis door de tijd, het is ook een plaat waarbij verwezen wordt naar anekdotes uit zijn persoonlijk leven. Zo is « Luca » opgedragen aan zijn kleinzoon,
Het is een reis doorheen vele culturen, o.m. de reis door Afrika, die een zachte botsing is van pure jazz en wereldmuziek, luister maar naar het aanstekelijke « Festive ». Grenzen tussen die twee worden afgetast. Zijn liefde aan Monk, een virtuoos die eveneens hield van comfortzones verlaten, sijpelt geregeld door. « Alla Prima » verwijst naar het nat-in-nat schilderen en is vrij gebaseerd op Monks 'Bemsha Swing'.
De muzikant als de plaat zijn  een unieke parel binnen die globale jazz. Zachtmoedig doet hij je verder zweven over een jazz wolk met het zeemzoeterige « The night before the morning after », die je hart verwarmt ; die lijn horen we verder op « Alla prima » en « Fly on the wall », die de plaat afsluit.
De plaat is meer dan een doorslag van veertig jaar jazz, hij kijkt vooruit en boort nieuwe bronnen aan. Het is een warme jazz klank, die een melancholische ondertoon heeft.
De virtuoos laat zich door sterke muzikanten, die zijn muziek perfect aanvoelen.

Line up: Dick de Graaf - tenor saxophone; Barry Green - piano; Jos Machtel - bass; Pascal Vermeer - drums

Tracklist: Luca 06:02 Festive 07:15 The Night Before the Morning After 06:31 Wetland 05:57 Eleanor Rigby 06:40 Alla Prima 03:57 Passeggiata anno Corona 05:35 Fly on the Wall 06:53

De Franse formatie Psychisme heeft in de lokale Franse ondergrond al wat activiteit achter de rug. Maar een echter doorbraak naar een ruim publiek zit er nog niet in. Met de EP 'Le Seuil Des Sensations' doet Psychisme een mooie poging. De hoes, een blik boordevol waanzin, met ook met een beetje onschuld, bezorgt je angst en een krop in de keel. Puur muzikaal durft de band je zelfs tot gekte te drijven.
Songs als « Dé(s)phasé(s) I » prikkelen de fantasie ; in een donkere hoek verschijnen demonische wezens die tot gekte bewegen. Muzikaal hebben we ijzingwekkende, snijdende riffs, drumpartijen en grauwe, ijskoude vocals, check « Dé(s)phasé(s) II »,
Psychisme klinkt geslaagd in het genre. 'Le Seuil Des Sensations' is doorsnee pure black metal van horror en pijn, niet meer, niet minder . Het is goed, maar ze zullen nog wat moeten groeien en variëren om te onderscheiden

Dé(s)phasé(s) I - Soubresauts - Dé(s)phasé(s) II - Le Seuil Des Sensations - Neurasthénie

David Newbould is een levensgenieter. Sinds hij zijn carrière begon met Big Red Sun uit 2007, heeft hij zijn sporen verdiend als rootsrocker, americana-artiest en volkszanger. Hij schrijft liedjes die de ups en downs weergeven van een volwassen leven. Hij slaat een nieuwe bladzijde om met zijn vierde full-length studio album, 'Power Up!, een plaat waarvan de boodschap van doorzettingsvermogen en onwankelbaar overleven, wordt voortgedreven door het vet, de gruis, en gitaar-gedreven branie van rock & roll.
Naar aanleiding van deze release hadden we een fijn gesprek met David, dit interview kun je hier nog eens nalezen: 

Met deze schijf bewijst hij van vele markten thuis te zijn. De openingstrack “Power up!” is sterk. Newbould heeft een bijzonder warme stem en bracht een erg aanstekelijke, emotievolle plaat uit, die je doet verlangen naar lange zomeravonden rond het kampvuur. De variatie siert. De sound is groovy, catchy en ingetogen. Ergens borrelt Bob Dylan op als verhalenverteller, luister maar naar “Peeler park”, “The lawn” en ander moois, Prachtig hoe Newbould je weet mee te voeren, een beeldvorming van hoe cowboys naar de horizon rijden.
Op zijn vorige albums kwam de klemtoon op folk, americana en country. Op deze Power Up! gaat hij nog iets dieper in op die rootssound, wat een mooi, creatief, overtuigend album oplevert.

David Newbould speelt op 30 september op Busker Festival in Herent. https://gcdewildeman.be/programma/busker-festival-bluegrass-americana-folk 

Power Up! 02:32 Peeler Park 04:57 Blood On My Hands 04:44 The Lawn 04:21 Home Depot Glasses 04:48 Ready For The Times To Get Better 02:51 Last Letter 04:32 One Last Dance 04:03 That Was Another Time 05:28 Sunrise Surprise 04:28 Diggin' In 04:44

Componiste Anne Paceo heeft een unieke en herkenbare stijl. Haar drie Victoires de la Musique awards, en haar productieve discografie hebben haar in 45 landen op vijf continenten gebracht. Reeds op zeer jonge leeftijd drukte ze al haar stempel op de muziekwereld, met haar nieuwste worp ‘S.H.A.M.A.N.E.S’. Ze verkent wegen in die jazz sound met het Franse chanson, omgeven van percussie. De aanstekelijke klankentapijtjes en de vocals doen je wegzweven. Een overtuigende muzikale veelzijdigheid, niet vies van improvisatie. Toegankelijkheid en Experiment , Groove en Gevoeligheid vinden elkaar. « Wide Awake », « Here and Everywhere », « Reste un oiseau » en het afsluitende « Marcher jusqu'a la nuit », zijn mooie voorbeelden, een kruising van de Engelse en Franse taal. Prachtig.
Melodieus, avontuurlijk mooi plaatje dus binnen het genre.

Wide Awake - Here And Everywhere - Reste un oiseau - Piel - From the Stars - Mirages - Wishes - Healing - L'Aube - Travellers - Marcher jusqu'à la nuit

Er kan hier teruggeblikt worden op meer dan 80 optredens, meestal met vaste bezetting van zeven muzikanten, maar vaak ook met zangeres(sen), koor of ander muzikaal ensemble (zoals Mandolinman & Illuminine). En er volgden ook enkele cd-opnames! In 2018 verscheen het album 'Demonen & Dromen' (Olivier & Crooniek). Twee jaar later verscheen dan Winterstille met het gesmaakte album 'Puin van Dromen'. Beide albums zijn trouwens ook nog verkrijgbaar.
Al die inspiratie en samenwerking hebben geleid tot het album 'Trail of Time' door Crooniek. Hierop staan gloednieuwe songs, aangevuld met nieuwe versies van oudere nummers. Dit album combineert neo-classical en neo-fanfare met een vleugje gothic/ambient.
'Trail of Time' is een tijdreis voor Crooniek, alsook het persoonlijk testament van bezieler Gerry Croon. Via deze muziek verwerkt hij eigen ervaringen en plaatselijke historiek. Bij de productie van deze cd waren zestien muzikanten betrokken, waaronder ook Kevin Imbrechts (Illuminine), Olivier Soil (Olivier & Crooniek) en Xavier Kruth (Winterstille). '
Tot daar de achtergrond informatie omtrent dit project Crooniek.

Op 'Trail of Time' bewandelt de band een grijze zone tussen gothic en neo classic en voegt daar tot de verbeelding sprekende elementen aan toe van typische fanfare. Met een zang die zo kan komen uit een of ander sprookjesachtig paradijs. De spoken words zijn eerder poëtisch en hebben zelfs een licht dreigende ondertoon, soms in de Nederlandse taal, gezongen vanuit een weemoedige ondertoon.
'Trail of Time' is een fantasieprikkelende samensmelting van vele verhalen, vertellingen en de  veelzijdige muzikale omlijsting. Diverse songs zijn doordrongen van  een warme melancholie, andere hebben die bijzonder folklore background die een reis door de tijd maken.
De plaat is dus een langgerekte reis in tijd, het leven, alsook het einde van alles. Maar de tijd blijft ook na ons heengaan gewoon verder lopen, als de onderliggende boodschap.
Een mooie versmelting , een kunstwerk van muzikale perfectie, aangrijpend, vreugdevol, plechtig als dansbaar is het allemaal, net zoals het leven ons te bieden heeft van vreugde en verdriet, een onderdeel van een groter geheel.
In de samenwerking met muzikanten en artiesten probeert Crooniek een beeld te geven van het oneindige van de tijd… prachtig, toch!

On The Origin Of Sorrows 04:25 Would You Wake Me In Time 04:54 At The Lemmeken Monument 04:08 Condemned To The Fire: Josyne Van Vlasselaer 04:14 Olivier & Crooniek - Nieuwe Dromen (Remastered 2021) 05:11 Melancholy At Torfbroek 02:56 Parade Of The Funeral Fanfare 04:12 Olivier & Crooniek - G&B 03:48 When I Look Upon My Life 04:50 The 6th Extinction 03:40 Und Sie Tanzten (Instrumental Version) 04:57 Would You Wake Me In Time (Instrumental Version) 04:40

Neo-classic/fanfare/gothic
Trail Of Time
Crooniek

 

Pink Mountaintops is het zijproject van Black Mountain frontman Stephen McBean.
Zijn laatste schijf met dit project 'Get Back' dateert al van 2014 ...
de recensie kun je hier nog eens nalezen.

Met 'Peacock Pools' gaat hij de meer psychedelische kant uit, maar er is zoveel te beleven op deze schijf dat de muziek in een hokje duwen Pink Mountaintops tekort doen is.
“Nervouw Breadkdown” ( een Black Flag cover) geeft al meteen een uppercut, waardoor je prompt uit je lood wordt geslagen.
Pink Mountaintops houdt van variatie. Soms neemt die psychedelische kant de bovenhand, “Muscles”, of de gevoelige zijde, “You Still Around” of het wondermooie “The Walk - song for Amy”. Pink Mountaintops trekt zelfs alle registers open op “All this death is killing me”.
Veel verandering en verrassende wendingen dus. 'Peacock Pools' toont nog eens de veelzijdigheid en het avontuurlijke karakter van Stephen McBean, binnen een psychedelische noemer .

Nervous Breakdown 02:53 Nikki Go Sudden 03:56 Blazing Eye 04:26 You Still Around 02:24 Shake The Dust 06:08 Swollen Maps 01:08 Lights of The City 04:33 Miss Sundown 02:02 Lady Inverted Cross 03:06 Muscles 03:20 All This Death Is Killing Me 02:17 The Walk - Song For Amy 05:51