The Wild Classical Music Ensemble ft Lee Renaldo - De draaglijke en onbevangen lichtheid van een opzwepend bestaan
The Wild Classical Music Ensemble

Drummer, bezieler en oprichter Damien Magnette heeft al heel zijn loopbaan projecten opgestart waarbij mensen met een beperking onbevangen zichzelf kunnen zijn, hun handicap ophoudt te bestaan en een positieve energie genereert waarbij wij, de zogezegde normale mensen, héél veel kunnen van leren.
In 2007 startte men met de experimentele Belgische  postpunkrockband Wild Classical Music Ensemble. Vandaag tekenen Sébastien Faidherbe, Wout Wittewrongel, Johan Geenens, Wim Decoene en Damien Magnette present om hun vierde worp te presenteren onder auspiciën van de grote Lee Ronaldo. En nee, ik beschrijf niet wie van de leden beperkt is. Want er zijn geen beperkingen te bespeuren. Tenzij je passie, begeestering en liefde voor muziek een beperking wil noemen. Of zoals Wim zelf debiteert: Mijn zogenaamde beperking zal mijn muziek niet afnemen. Beeldhouwer Johan Tahon hielp Lee Ronaldo (Sonic Youth) ooit met een of andere platenhoes en besluit om WCME te inviteren  om samen met Ronaldo muziek te scheppen voor een van zijn installaties. Het resultaat is gekend in het ronduit platwalsende en fantastische ‘Hell Gate’.

In een warme sfeer krijgen we net geen overload op deels DIY instrumenten van mantra’s, improvisaties,  beukende percussies, soundscapes en tig effecten, waar grootheid Lee Ronaldo zich gewoonweg profileert  als ‘just a member of the band’. Noteer dat die kerel zich rot amuseert. Bij opener Love debiteert Wim mantragewijs erop los terwijl de band repetitief en gelaagd opbouwt naar een eerste climax. “De wereld is hard”, zeg wel. Maar wij vegen daar ons kloten aan en maken van alles het beste. De feedbacks en effecten herinneren aan de begindagen van Sonic Youth waar juiste noten niet zo belangrijk zijn in de zoektocht naar de structuur in de heerlijke chaos. In “Merci” bespeelt Sébastien het zalige publiek als een ware volksmenner en moet ei zona getemperd worden in zijn enthousiasme. In “Band de canards” krijgen we een serieuze drumles , ondersteund door Zappaeske arrangementen in een eighties Devo sound zonder de fond van Sonic Youth te vergeten. Drie sterren voor de dissonanten. Enthousiasme herdefinieerd .

Geen meligheid, medelijden, maar wel pure ambiance. Alleen maar lachende gezichten op het podium en voor het podium. Zelden gezien en meegemaakt. Geen beperkingen. Schrap dat stom woord uit onze taal.

Pics homepag @Oliver Donnet

Organisatie: Wilde Westen, Kortrijk

Stromae - Een formidabele thuismatch

15 maart 2023 is niet enkel de dag dat Lotte Kopecky de concurrentie naar huis rijdt op Nokere Koerse, maar ook de dag dat Stromae een eerste van drie opeenvolgende optredens geeft in zijn geliefde thuisstad Brussel. Na een Noord-Amerikaanse tour vorig najaar is de grootmeester van de elektronische muziek terug op Europese bodem waar hij begin maart gestart is met een tour die voornamelijk bij onze zuiderburen halt houdt.
Plaats van afspraak voor de eerste drie Belgische optredens - en ook de volgende vijf later dit jaar - is Paleis 12, een muziektempel die we steeds meer en meer weten te waarderen. Dat Stromae naast chocolade, bier en FN-wapens één van Belgiës bekendste exportproducten is, bewijst een tot de nok gevulde zaal.

Als voorprogramma krijgt Brussel omstreeks 20 uur de Franse Yamê voorgeschoteld. Zelf hadden we nog nooit gehoord van deze singer-songwriter met Kameroense roots, en het merendeel van Paleis 12 evenmin aan de eerste reacties te zien. Net zoals Stromae brengt Yamê een mix van hiphop, elektronische muziek en gevatte Franse teksten met een sausje van Afrikaanse tinten. Enkel gewapend met een keyboard (en geluidsband) serveert Yamê een eerder ingetogen set die hier en daar toch losbarst. Wie de stijl genegen is,  kan deze opkomende artiest gerust in het laadje ‘revelaties’ leggen. Zoek gerust even de single “Call of Valhalla” op en laat je meedrijven op het aanstekelijke ritme.

Na een korte pauze licht plots de grote ledwand op en zien we een desolaat ruimtelandschap waarin Stromae als een animatiefiguurtje verschijnt. Hij neemt ons mee naar zijn toevluchtsoord waar enkel hijzelf en wat klungelige robotarmen lijken te leven. Als een van de robotarmen er niet in slaagt om degelijke muziek te maken, beseft Stromae dat het tijd is om terug te keren naar de bewoonde (muziek)wereld. Na deze mooie knipoog naar zijn zevenjarig hiaat als artiest opent meneer Van Haver met “Invaincu”, een niet mis te verstane boodschap aan het begin van wat een episch concert zal zijn. Na “Fils de Joie”, dat net zoals “Invaincu” terug te vinden is op de laatste worp ‘Multitude’ (2022), begroet de maestro het dan al uitzinnige publiek. Hij is blij en vereerd om in zijn Brussel te staan en is van plan om samen met zijn muzikanten, die Kraftwerkgewijs achter hem opgesteld staan, er een ferme lap op te geven.
Stromae beseft dat hij dit niet enkel kan bereiken met nieuw werk en dus voegt hij daad bij woord door ook te putten uit zijn twee voorgaande albums. Het valt op dat het toch voornamelijk de hits zijn uit ‘Racine Carrée’ (2013) die het publiek naar extra hoge sferen laten stijgen. Als een robothondje ergens midden de set het jasje van Stromae komt leveren, zorgt het daaropvolgende salvo van “Papaoutai” en “Ta fête” voor een muzikale explosie die de Heizel laat daveren op zijn grondvesten.
Net zo divers en stijlvol als Stromae is ook het decor. De op het eerste gezicht eenvoudige ledwand is eigenlijk een verzameling van tien ledpanelen die bediend worden door eenarmige robots. Hiervoor werkte Mosaert, het creatieve label achter Stromae, samen met het Duitse KUKA, een toonaangevend bedrijf binnen de industriële robotica.
Tijdens “Quand c’est?” krijgt het publiek voor de eerste keer een demonstratie van de ingenieuze constructie: vergezeld door grauwe beelden vormen de panelen zich om tot een soort tunnel rond de zanger om de dreiging van kanker weer te geven. Vanaf dan zal de mobiliteit van het decor vaak de emoties en context van de songs visueel benadrukken, zo ook tijdens “Formidable” en “L’enfer”.
Dat Stromae een rasartiest is die weet hoe je een uitstekende show moet opzetten, blijkt andermaal uit dit optreden. Niet enkel de karrenvracht aan hits en het vindingrijke decor dragen hiertoe bij, maar ook het respect en de dankbaarheid waarmee de Brusselaar ons door zijn set loodst. Zo draagt hij “Declaration” op aan alle vrouwen (n.a.v. de internationale vrouwendag vorige week) en zet hij zijn  vrouw extra in de bloemetjes alvorens “C’est que du bonheur”, een lied over het vaderschap, te berde te brengen.
In de encore krijgen we nog, hoe kan het ook anders, “Alors on danse” op ons afgevuurd en een ingetogen versie van “Mon Amour”.

Zoals eerder gezegd zal de maestro begin juni en december nog vijf keer van jetje geven in Paleis 12. Wie nog geen kaartje heeft, is er helaas aan voor de moeite. Net zoals voor deze eerste drie optredens waren ook hier de kaartjes in een wip de deur uit.
Wie Stromae toch nog aan het werk wil zien dit jaar, kan op donderdag 29 juni wel nog naar Rock Werchter waar hij de affiche deelt met o.a. Stormzy, Iggy Pop en Compact Disk Dummies.

Organisatie: ODProductions ism Universal

STAKE, Vooruit, Gent op 15 maart 2023 - Pics
Sinds Brent Vanneste en de zijnen met Steak Number Eight de Humo's Rock Rally wonnen in 2007 is er geen houden meer aan de steile opgang van dit gitaargeweld uit Wevelgem. Ze brachten de ene mokerslag van een plaat na de andere. Clubs en festivals over de hele wereld gingen plat voor hun tomeloze energie.
Sinds 2018 gaat onze favoriete Gentse postmetal / noiseband door het leven als STAKE.  Onder deze naam stellen ze nu een gloednieuw album voor, ‘Love, Death And Decay’. De bandleden leverden elk eigen songs aan én zaten in hun studio (in de Voskenslaan in Gent) zelf aan de knoppen, samen met mixmeister Tom Lodewijckx (van o.a. Clouseau, jawel).
Op de eerste single "F*ck My Anxiety" horen we een band in topvorm .  "Ik ben nog nooit zo content geweest van een plaat als van deze", zegt frontman Brent Vanneste, die bekend staat als zijn eigen grootste criticus.

De liveshows van STAKE staan bekend als epische energiebommen. Het is geen toeval dat ze op tournee mochten met bands als Mastodon, The Dillinger Escape Plan, Alice Cooper en Deftones … duck and cover!

(bron: Democrazy, Gent)

Neem gerust een kijkje naar de pics
https://www.musiczine.net/nl/component/phocagallery/category/4681-stake-15-03-2023.html?ltemid=0
Org: Democrazy, Gent ism Busker

Dourfestival 2023 - 12 t-m 16 juli 2023 – line-up compleet

DOUR C'EST L'AMOUR
Welk ander festival kan zeggen dat het Beyoncé heeft verwelkomd toen Destiny's Child nog bestond, Damso in zijn beginjaren een podium heeft gegeven, zijn eigen honing produceert voor de artiesten backstage én elke ochtend gratis yogalessen aanbiedt op de camping?

Als fervente fans van Dour, is het Five Oh team verheugd om de samenwerking met het festival voor de aankomende editie aan te kondigen. Gedurende het hele jaar zal ons team verantwoordelijk zijn voor de persrelaties van het festival en we zullen ook actief aanwezig zijn op het terrein.

Het Dour Festival vindt plaats van 12 tot 16 juli 2023 en voor deze editie verenigt het festival de strafste elektronische line-up uit zijn geschiedenis met het beste van de huidige indie scene, aangevuld met onder meer drie zwaargewichten uit de Franstalige rapscene.

Nieuw dit jaar is onder meer de Le Garage-stage die helemaal gewijd is aan rock, metal, sludge en cold wave.

Programma per dag www.dourfestival.eu

DE LAATSTE TOEVOEGINGEN
De elektronische line-up is werkelijk ongeëvenaard en bevat artiesten als Aphex Twin, Paul Kalkbrenner, Peggy Gou en REZZ, om er maar een paar te noemen. Daarnaast is er een indrukwekkend programma met hiphop en Franstalige rap, waarbij de huidige grote namen Damso, Lomepal en Orelsan niet ontbreken. Ook de indie scene is sterk vertegenwoordigd, met optredens van onder andere dEUS, Phoenix en Janelle Monáe op het podium van de Last Arena,

?? DEZE ARTIESTEN WORDEN TOEGEVOEGD AAN DE LINEUP VAN DOUR FESTIVAL 2023
Janelle Monáe, Peggy Gou, Acid Arab live, Agar Agar, Anetha, Biig Piig, Cymande, Eliza Rose, FJAAK, Flavien Berger, Gabber Eleganza presents Hakke Show, Héctor Oaks, ISHA, Johan Papaconstantino, Ken Carson, Kevin de Vries, KI/KI, LIBERATO, Lojay, PEDRO  WINTER presents ED BANGER RECORDS XX, Peet, Rebekah & Malika Maria present Neuromance (Hybrid AV), Romy, Sad Night Dynamite, Salut c'est cool présente Dimension Bonus, SLIFT, Slimka, The Notwist, Tokischa, ENNY, Geeeko, High Hi, Living Gate, Primero, Serpent, TOCCORORO, TUKAN

ACCOMMODATIE DOUR
Hoewel de gemeente Dour het jaar door slechts 16.000 inwoners telt, ontvangen de festivalcampings tijdens de 5 dagen van het festival ongeveer 40.000 kampeerders. Dit jaar vereisen alle campings een apart pasje.
Het moeilijkste zal zijn om te kiezen tussen de verschillende opties: de mythische Camping Regular, waar de sfeer 24 uur per dag gegarandeerd is, de Green Camping, waar kampeerders zich houden aan het groene charter, en waar er yoga en apéro's met zuiver Belgische producten op het programma staan. Wie op zoek is naar luxe kampeermogelijkheden, kan terecht op de Comfort Camping met zijn ontbijt, jacuzzi's en apero's tijdens kleine concerten; in Dour les Bains, een volledig ingericht strand met bars, zwembaden en jacuzzi's; of in The Village, dat een ruim aanbod aan glamping biedt.
Dour Festival werkt ook samen met hotels in de regio. En niet te vergeten de camping gewijd aan festivalgangers met beperkte mobiliteit in samenwerking met Access-i vzw en Inter vzw.

Ontdek de verschillende accomodaties
DOUR 2023 TICKETVERKOOP
De ticketverkoop voor Dour 2023 verloopt via de website van het festival zelf.
Een combiticket kost €195 (incl. servicekosten)
Dagtickets zijn €70 (incl. servicekosten)
OPGELET: Als je toegang wilt tot de camping, moet je naast je festivalticket ook een campingticket kopen.