logo_musiczine_nl

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

Crows
And Also the Tr...

Arbeid Adelt!

Het Heelal Is Hier

Geschreven door

De legendarische synthwaveband Arbeid Adelt! is terug, of toch even, voor een nieuw album dat hun ongeveer 40ste verjaardag nog wat extra glans moet geven. Op het album krijgen we het trio Marcel Vanthilt, Jan Vanroelen en Luc Van Acker en een reeks gastmuzikanten.

Het nieuwe album heet ‘Het Heelal Is Hier’ en start met een paar catchy tracks die perfect in lijn liggen met de successingles van Arbeid Adelt! (denk aan “Lekker Westers”, “De Dag Dat Het Zonlicht Niet Meer Scheen”, “Johnny Sexpistool”, ...). Dat zijn dan “Fris! Fris! Het Heelal Is Hier”, “Happy Is Gn Nls”, “Heren, Praat Niet Zo” en “Pelikaan”. Daarvan hebben “Happy” en “Heren” een springerig ritme dat door het toevoegen van saxofoon een elektronische ska-vibe krijgt. Vanthilt is op deze tracks helemaal in zijn element als nonsensicale punkdichter en muzikaal leunt dit dicht aan bij het oude werk.
Als Vanthilt op de volgende tracks vocaal wat gas terug neemt, en soms zelfs gaat mompelen, is het de muziek die alle aandacht krijgt, als een update van de synthwave. De beste nummers van dit deel zijn “Het Proletariaat Wil Laminaat” en “Monotonie”. Interessant en veelal dansbaar, dit luik, maar hier missen we dan toch die gekke Marcel.
Arbeid Adelt! functioneert ondanks het onmiskenbare talent van iedereen die muzikaal meewerkte aan dit album enkel en alleen met de rare gedachtenkronkels van de zanger.

Als extraatjes zijn er nog drie remixen van album-tracks, een voor Arbeid Adelt! veel te brave cover van Bobbejaan Schoepen's “De Taal Van De Liefde” en een remix van een oud Arbeid Adelt-nummer, “50.000 Hi-Hat's“ door Buscemi. 

Dit album begint heel sterk, maar zakt wat in voor het goed en wel halfweg is. Maar zelfs voor vier uitstekende en zes gewoon degelijke tracks is dit al de moeite van de comeback waard geweest.

Dance/Elektro
Het Heelal Is Hier
Arbeid Adelt!

Andy Emler

No Rush

Geschreven door

‘No Rush’ is de negende studio-opname van MegaOctet, een kleine bigband van negen muzikanten, in de vorm van een buitengewone alchemie en geluidslaboratorium.
‘No Rush... Laten we onze tijd nemen, laten we luisteren, laten we componeren’, lezen we. Voor Andy Emler was het moment van intense eenzaamheid de aanleiding om te luisteren naar muziek uit de 20e eeuw (Arnold Schoenberg, Witold Lutoslawsky, György Ligeti, Maurice Ohana, Philippe Manoury, Tristan Murail, Bernard Cavanna, enz.) om vervolgens te beginnen aan een intense schrijffase.

"Ouv' la case” is een kleurrijke song die alle kanten uitgaat. We horen instrumentale pracht, bol van fijne, gemoedelijke en aanstekelijke adrenalinestoten . Intieme en energieke uitspattingen en uiteenlopende emoties. Wat een prikkelverwerking.  En toch …'No Rush' blijft de rode draad.

De plaat is toch wel iets bijzonders, en tekent voor een mooie, sprookjesachtige totaalbeleving. De titelsong “No Rush” is letterlijk een onthaastingsnummer, genieten van wat er rondom ons gebeurt, stilstaan bij onszelf en het mooie van de omgeving.
Deze boodschap zet hij verder op een “Think or sink”, “Three thoughts for two” en op andere parels op deze plaat.
Elk van de muzikanten krijgen ruimte te improviseren en gaan niet voorbij aan het geheel. O.m. is er die knappe piano, die blazers of drumsolo's die zorgen voor dat totaalplaatje, een kleurrijk klankenpalet.

Tracklist: Ouv' la case 02:33 - No rush 05:37 - Think or sink 09:07 - Fondamental 6 12:31 - Three thoughts for two 11:07 - Minicrobe 2 02:14 - Just a beginning 08:40 - Good timing 04:25

No Rush
Andy Emler MegaOctet
La Buissonne/Stilletto

 

Cargo Cult

Cargo Cult

Geschreven door

Cargo Cult uit Hamont (B) is een nieuwe band met een aankomend debuutalbum die de mosterd haalt bij een War On Drugs, Pixies of het Belgische Evil Superstars. Hun self-titled debuut album bevat 9 nummers en werd opgenomen in augustus 2021 in de Rootshouse Studio (Hechtel) door Jb Biesmans (Travellin' Blue Kings) en Patrick Cuyvers (The Scabs).

Bezetting: Terry Beks (zang, keys), Dries Beks (bass, zang), Guy Cardeynaels (gitaar, zang), Ollie Jannsen (gitaar), Inno Beks (drums). Deze plaat is een aanstekelijk, opzwepend meesterwerkje.
Lees het interview hier .

Op “Healty Snack” voel je adrenalinestoten door de opzwepende beats. Het is een catchy, aanstekelijke sound, die een kleurrijke wereld opent. Onderhuids is er een bevreemdend voelende golf op subtiele wijze. Het is heerlijk genieten van die lichte botsing tussen keyboard en gitaar, een zachtaardige wrijving, ondersteund door intense vocals.
“Nooit” klinkt erg gevarieerd en maakt de song boeiend.
Het zorgt ervoor dat de debuut plaat een ontdekkingsreis is van innemende en groovy klankentapijtjes. Intimiteit en stekeligheid vinden elkaar. “Arak” en “Demandeur de rien” laten iets meer avontuur horen. “All you can eat” is opzwepender en brengt ons terug naar de eighties. “Roy” is van hetzelfde allooi.
Die terugblik mag er gerust zijn , maar ze hebben nog voldoende eigen identiteit door die verrassende, creatieve wendingen en de popmelodie, waarmee ze een divers publiek kunnen aanspreken. We genieten optimaal van die warme sound , die per luisterbeurt z’n subtiliteit prijsgeeft.
Een bijzonder kleurrijk meesterwerkje dus.

Tracklist: Healty Snack 04:35 - My Pleasure Your Honour 04:36 - We saw a city 03:52 - Nooit 05:26 - Arak 03:56 - All you can eat 06:33 - Roy 04:23 - Demandeur De Rien 03:46 - Mandibles 04:58

Bart Plugers

Blossom And Blasphemy

Geschreven door

Bart Plugers is een veelzijdig componist en zanger die zich laat inspireren door Chet Baker en Kurt Elling, later kwamen Europese grootheden als Theo Bleckmann en Sidsel Endresen erbij. Op 18-jarige leeftijd studeerde hij in Brussel bij David Linx en later in Lausanne bij Susanne Abbuehl.
Er zijn niet zoveel mannelijke zangers in de jazz, het maakt Bart Plugers een unieke parel binnen de scene. Voor dit project 'Blossom and Blashemy' laat hij zich omringen door muzikanten die hem perfect aanvullen en vooral aanvoelen, saxofonist Leo Fumagalli, pianist Mirko Maio, vibrafonist Lenni Torgue en Jules Martinet en Clément Grin op bas en drums zijn dan ook een enorme meerwaarde.
De band neemt je mee in een  unieke beleving die gekenmerkt is van een lyrische intimiteit, pakkende intensiteit en een dosis melancholie. De warme klankentapîjtjes en de groove zijn eigen aan het genre , en ook hier is het aanwezig.
Een impressionistische kleurenpracht krijgen we van het combo, waarbij ruimte is voor improvisatie. Het is een visueel meesterwerk en de fantasie wordt geprikkeld.
Het poëtische kader zorgt voor een lach en een traan en doet ons lekker wegzweven.
Bart Plugers is ook een klasse verteller, die je meeneemt op zijn eindeloze reis. De instrumentatie en zijn prachtige vocals tekenen een uniek concept. Het is ademloos genieten,

Tracklist: Blossom and Blasphemy 06:21 She Wakes The Sun 03:39 Oak 05:33 I Promise You The Sea 07:13 Lucid 03:31 Still I Rise 07:18 Weberhard 06:26

Nordgarden

All we need

Geschreven door

De Noorse sing-songwriter Terje Nordgarden is er na 5 jaar opnieuw bij met een nieuw album ‘All We Need’. Net als op ‘Changes’  (2017) levert hij op ambachtelijke wijze kwaliteitsvolle pop (productie in de Athletic Sound Studio). De 9 nieuwe tracks zijn 'inspired by artists such as Wilco, The Band, Ryan Adams, Tom Petty, Coldplay and Bon Iver' en een 'rich repertoire of songs spanning from beautiful pop ballads to driving rock songs', lezen we.

“Together” en “When somethings undone” zetten meteen de juiste toon van een popkader, en klinken sterk door de warme, heldere vocals van Terje. Het intieme kader brengt je naar meer rustige oorden. Soms is er een aanstekelijke gitaarriedel als op het licht opzwepende “Only you” en “All we need”, die de sound wat extraverter maken , maar algemeen is de muziek ingenomen en kunnen we wegdromen in die mooie Noorse landschappen,;
Verderop zijn er nog de tempowissels en uptempo’s op “Riptide”; en klinkt het iets opwindender met het groovy “Your spell ain't working on me” .
‘All we need’ valt op door z’n intimiteit en ingetogenheid. Er is de gevoeligheid van het materiaal, dat een warme gloed uitstraalt. Dromerige pop dus. “River of Dreams” is dan ook een gedroomde afsluiter. Kwalitatief sterke plaat.

Tracklist
1. Together 2. When Somethings Undone 3. Only You 4. All We Need 5. Riptide 6. Last Breath 7. IMAFY 8. Your Spell Ain't Working On Me 9. River Of Dreams

Sing/Songwriting
All we need
Nordgarden

AHAB

The Colar Tombs

Geschreven door

Doom metal grootmeesters AHAB zijn terug met hun vijfde studioalbum, ‘The Coral Tombs’. Het album is het eerste volledige in acht lange jaren. Na de eerste single en tekstvideo van het Duitse viertal voor "Prof. Arronax' descent into the vast oceans" (met Chris Noir van ULTHA),  en de daarop volgende single "Colossus of the liquid graves" toont AHAB op hun nieuwe parel 'The Colar Tombs' hun uitzonderlijke talent met een geluid dat alleen AHAB kan creëren. 'Het is slecht, lelijk, mooi en zwaar in één, ' lezen we in de biografie … en dat klopt wel …

Voor wie van een avontuurlijke aanpak in het genre houdt, komt hier zeker tot z’n trekken; ze kleuren graag buiten de gitzwarte lijntjes. De zware doom wordt gecombineerd met rauwe, snelle riffs. Het begint al bij “Prof. Arronax' Descent into the vast Oceans”, een lange, filmische intrigerende , spannende song. Het is vooral de manier waarop de band je meesleurt naar het donkerste in je gedachten. AHAB staat als een huis en haalt o.m. inspiratie uit bands als Black Sabbath.
“Colossus of the liquid Graves” en “The Sea as a Desert” zitten tussen donker en licht, pijn en vreugde; elementen die uitersten als angst en gemoedsrust samenbrengen. Er is sprake van een aanhoudend, beklemmend sfeertje, eigen aan het genre. In al de nummers voelen we dit intens aan. Op “Maelstrom” wordt alles nog eens uit de kast gehaald, om de luisteraar onder te dompelen in de meest donkere gedachten.
Duisternis en waanzin waaien muzikaal over ons heen . Hier wordt de donkere ziel gevoed.

https://www.youtube.com/watch?app=desktop&v=yUkny0IHaWQ

Tracklist
Prof. Arronax' Descent Into The Vast Oceans 08:06
Colossus Of The Liquid Graves 06:26
Mobilis in Mobili 08:20
The Sea As A Desert 10:49
A Coral Tomb 10:11
Ægri Somnia 12:22
Mælstrom 10:02

Doom metal
The Colar Tombs
AHAB

Bosum

Tongues Of Angels -single-

Geschreven door

Bosum, het Brusselse dreampop-project van Tom Verbeeck, kende een beloftevolle start. In 2018 en 2019 werden de singles vlot opgepikt en al snel kon de band leuke supports spelen voor Portland, The Bony King of Nowhere en Marble Sounds en er was zelfs wat interesse vanuit het buitenland. Hun cover van “Blinding Lights” van The Weeknd werd opgepikt als #Catchoftheday doro Stubru en de single stond twaalf weken in De Afrekening.
Het was een rollercoaster van grote en kleine successen, maar in 2022 verloor Tom de greep op zijn muzikale traject. Ondanks deze muzikale burn out bleef hij nummers opnemen in zijn homestudio. Eén daarvan komt nu uit als single.
“Tongues Of Angels” klinkt engelachtig, dromerig, lichtvoetig, onschuldig, … terwijl de lyrics dat niet altijd zijn. Mooi gedaan, knappe productie. Dit doet mij muzikaal wat denken aan Pauwel, Strand Of Oaks en het laatste werk van Gabriel Rios, of anders wel aan Ben Howard, Bear’s Den, The Haunted Youth, Mooneye, …. Gesneden voer voor Duyster.
https://www.youtube.com/watch?v=526ImvpkyU4

Jen

I Don’t Wanna Fall In Love -single-

Geschreven door

Jen is het soloproject van de Brugse Jente Neels, muzikante bij onder meer Sylvie Kreusch, Jan Verstraeten en Ratmosphere. Ze speelde solo al heel wat supports in zalen als De Roma, de AB, De Vooruit, Het Depot,…  voor artiesten als K’s Choice, Duke Garwood, High Hi en Milo Meskens.

“I Don’t Wanna Fall In Love” is haar nieuwe single. Het is een song die van een trage, breekbare start steeds aanzwelt tot het een louterende en allesverpulverende kracht wordt. Knappe productie. Goede single. Dit smaakt naar meer.

Ane Brun

Portrayals

Geschreven door

Ane Brun uit Noorwegen viert dit jaar dat ze 20 jaar geleden haar debuutalbum ‘Spending Time With Morgan’ uitbracht. Om dat te vieren komt ze dit najaar in De Roma in Antwerpen spelen, maar er is ook ‘Portrayals’, een album met covers.
Covers maken een belangrijk deel uit van het werk van Ane Brun. Veel van wat op ‘Portrayals’ staat heeft ze reeds eerder uitgebracht, maar hier krijg je al haar covers netjes gebundeld. Het vertelt ons ook wat over waar de Noorse haar inspiratie vindt. En het blijkt dat ze een heel brede smaak heeft. Het gaat van Beyoncé’s “Halo” tot Radiohead’s “How To Disappear Completely”.
Blijkt ook dat ze waarschijnlijk wel wat beïnvloed is door de CD’s van haar ouders of oudere vrienden: “True Colours” van Cindy Lauper, “Big in Japan” van Alphaville, “I Want To Know What Love Is” van Foreigner, “Into My Arms” van Nick Cave, “By Your Side” van Sade, ”All My Tears” van Julie Miller, “Make You Feel My Love” van Bob Dylan, …
En ze gaat zelfs nog een generatie verder terug: met “Always On My Mind” (het bekendst in de versie van Elvis), de standard “Blue Moon”, Nina Simone’s “Feeling Good” en “From Me To You” van The Beatles. Omdat er zo weinig richting in zit, leert het ons niet zo heel veel over haar invloeden, behalve dat ze haar klassiekers kent.

Alle songs krijgen een breekbaar Ane Brun-jasje dankzij haar zeer herkenbare stem en de zuinige bandbezetting en arrangementen. ‘Portrayals’ is een mooie verzameling covers en soms moet het niet meer zijn dan dat.

Therapy?

Joy -single-

Geschreven door

De Noord-Ierse rockband Therapy? bestaat sinds 1989 en kende zijn absolute hoogtepunt in 1994 en 1995 met de hits “Nowhere” en “Diane”. Op dat moment waren ze één van de grootste bands ter wereld. Daarna zijn ze ongeveer dezelfde muziek blijven maken, maar echt grote hits konden ze niet meer scoren. Ze blijven wel graaggeziene gasten op de Belgische festivalpodia.

Therapy? brengt binnenkort een nieuw album uit (‘Hard Cold Fire’) en daarvan is “Joy” de voorbode. Deze heel degelijke single rockt lekker weg en is heel herkenbaar, maar heeft alweer niet de X-factor die hun materiaal van de hoogdagen wel had. Nochtans is de bandbezetting nagenoeg hetzelfde en zelfs de producer van toen zat voor deze nieuwe opname opnieuw achter de knoppen.
Enkel voor de nostalgie schaffen mensen geen album met nieuw werk aan. Wie er tot vandaag van overtuigd is dat Therapy? de beste rockband ter wereld is, die zal “Joy” en het aankomende album ook wel goed vinden. Wie twijfelt, zal na “Joy” nog steeds twijfelen.

Pagina 6 van 841