AB, Brussel programmatie + infootjes

AB, Brussel programmatie + infootjes Concerten 2024 16-09-24 – Blackberry smoke (Org: Live Nation) 17-09-24 – Arno: rock’n’roll godverdomme @cinema palace 18-09-24 – The Rock Orchestra (the candlelight rock band) (Org: Festival of the dead ltd) 19-09-24 – The…

logo_musiczine_nl

Trix, Antwerpen - events

Trix, Antwerpen - events 2024 - 21 sept: 20 jaar Trix met o.m. Brorlab, 59 boys, Piffy, School is cool; The Go Find, VHS, Youniss, Hellraiser, Track east, Chapp de mic, Miss angel, Toxic shock, Ila, Bluai, Shaka Shams, …(+ friends) - 24 sept: Northlane,…

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

the_afghan_whig...
47Ter - 02/08/2...

House of Entertainment news - Salvatore Adamo verlengt dubbel jubileumfeest met extra concerten in 2025

Geschreven door

House of Entertainment news - Salvatore Adamo verlengt dubbel jubileumfeest met extra concerten in 2025
Salvatore Adamo verlengt dubbel jubileumfeest met extra concerten in Antwerpen en Gent
31 mei 2025 - Koningin Elisabethzaal Antwerpen
15 juni 2025 - Capitole Gent
In 2023 vierde Salvatore Adamo, nog steeds de bestverkopende Belgische artiest aller tijden, niet alleen zijn 80ste verjaardag, maar ook zijn indrukwekkende 60-jarige carrière. Naar aanleiding van dit bijzondere dubbele jubileum, trakteerde deze levende legende zijn trouwe fans op 27 mei 2023 in de Antwerpse Koningin Elisabethzaal en op 30 juni 2024 in Capitole Gent, op twee memorabele concertavonden.
Niet alleen zijn publiek hunkert sindsdien naar meer, ook de minzame wereldster ziet een extra rondje met zijn fenomenale jubileumconcert duidelijk zitten. Op 31 mei 2025 keert Salvatore Adamo terug naar de Koningin Elisabethzaal in Antwerpen en op 15 juni 2025 mag ook Capitole Gent zich weer opmaken voor een prachtige concertavond.
Op het podium laat de Belgisch-Italiaanse wereldster zich opnieuw omringen door zijn eigen geweldige liveband. Naast recenter werk, mogen Adamo-klassiekers als 'Tombe la neige', 'Sans toi ma mie' (waar het in 1963 allemaal mee begon), 'Vous permettez, monsieur', 'Les Filles du Bord de Mer', 'Insch'Allah' en 'Dolce Paola' natuurlijk niet ontbreken.

Mis deze fantastische, extra jubileumconcerten van Salvatore Adamo op 31 mei 2025 in de Koningin Elisabethzaal en op 15 juni 2025 in Capitole Gent niet, en bestel nu je tickets via ticketkopen.eu

LIVE Juni 2024 Adamo - Overtuigende nostalgische terugblik (musiczine.net)

www.houseofentertainment.be

Meatbodies

Meatbodies - Zweterige garage-rock in de Witloof-kwekerij

Geschreven door

Meatbodies - Zweterige garage-rock in de Witloof-kwekerij

Meatbodies is de uitmuntende band van Chad Ubovich, een gitarist die zijn strepen heeft verdiend in de Californische entourage van het alomtegenwoordige multitalent Ty Segall. Ubovich stapte het afgelopen decennium geregeld het podium op met één van Ty Segall’s talrijke bandjes en beroerde laatst nog de basgitaar bij het geweldige Fuzz.
Qua sound mogen we het gerust ook in die buurt gaan zoeken, zweterige pretentieloze garage-rock, vette psychedelica en zompige seventies-rock met af en toe een welgemikte punk-kopstoot.

Meatbodies heeft met hun vierde album ‘Flora Ocean Tiger Bloom’ een geweldige plaat uit, hun meest gevarieerde en beste tot nu toe en voor ons dé reden om als de bliksem naar Brussel af te zakken. Voortgaande op de zeer matige publieke opkomst in de sympathieke Witloof Bar moesten we helaas vaststellen dat er maar weinig rockliefhebbers die mening met ons deelden.
Een fantastische band als Meatbodies verdient meer dan dat, laten we het dan maar bij een goed bewaard geheim houden. Want schitteren, dat deden ze als geen ander. Dit met de stomende riffs van “Tremmors”, de stuiterende punkrock van “Off” en “Disorder” en de heavy nineties rock van “Silly Cybin”. Zoals te verwachten was “Move”, hét prijsbeest van dat nieuwe album, een absoluut hoogtepunt. Een lang sluipend monster drijvend op een dreigende basgitaar en overgoten met de meest verrukkelijke gitaarpartijen, een parel van het zuiverste water. Daarna kregen we het ook al nagelnieuwe en al even bruisende “The Assignment”, nog zo een klepper uit ‘Flora Ocean Tiger Bloom’.

Na een uurtje hield het trio het al voor bekeken, maar dat zijn dikwijls de beste gigs, geen tijd voor overbodige truukjes of ongewenste intermezzo’s, gewoon een uur lang alles geven en dan de gashendel onherroepelijk dicht.

Organisatie: Botanique, Brussel

Brihang, OLT Rivierenhof, Deurne op 31 augustus en 1 september 2024 – Pics

Geschreven door

Brihang, OLT Rivierenhof, Deurne op 31 augustus en 1 september 2024 – Pics

‘Een droomvoeding is een voeding die je geeft terwijl je baby onverstoord verder slaapt. We voeden ons leven met dromen en ambities, dromen die ons leven een richting geven'.
Zeggen dat Brihang veel heeft meegemaakt in de vier jaar sinds zijn laatste plaat, 'Casco', is een understatement. Het overrompelende succes, een jarenlange pandemie, een huwelijk én het ouderschap. De titel 'Droomvoeding' geeft alvast aan welke impact zijn vaderschap heeft op Brihang's derde album.
Maar verwacht zeker geen sentimentele plaat vol kinderliedjes. De rapper richt de lens op zichzelf en zijn directe omgeving en documenteert alles wat hij ziet en voelt, ongefilterd. Van de momenten op die roze wolk tot wanhoop in de grijze mist - en alles daartussen.
Brihang toont zich opnieuw een meesterlijke kroniekschrijver van het eigen leven, met observaties waar iederéén zich in kan herkennen. Met 'Droomvoeding' bewijst hij nog maar eens onvergelijkbaar te zijn. Een verademing in tijden waarin beproefde formules en algoritmes de standaard zijn. En da's ook net wat je van Brihang mag verwachten in het OLT: meesterlijk, onvergelijkbaar en een absolute verademing.

support: GIJS
De enigmatische GIJS roept voorlopig vooral vragen op. Hoe kan iemand een opleiding kleinkunst aanvatten, om vier jaar later buiten te wandelen als rapper? Waarom rapt hij zowat de hele Belgische scene vlotjes aan gort? Wat moet je denken van iemand die in een Nederlandse tongval de Antwerpse kroon claimt? Vragen staat vrij, GIJS heeft de antwoorden.
Zijn shows balanceren tussen muziek, theater en comedy. Een onbegonnen evenwichtsoefening voor zowat elke artiest, voor GIJS niets meer dan een schoonheidswandeling. Je hoeft hem zelfs niet in de gaten te houden, van hem horen doe je in de toekomst hoe dan ook!

Neem gerust een kijkje naar de pics
Brihang
https://www.musiczine.net/nl/component/phocagallery/category/6833-brihang-31-08-2024.html?Itemid=0
Gijs
https://www.musiczine.net/nl/component/phocagallery/category/6832-gijs-31-08-2024.html?Itemid=0

Festival LIVE 2024
Festival Dranouter 2024 – Muzikale vakantie in Dranouter - Succesvolle uitverkochte jubileum editie van Festival Dranouter (musiczine.net)
Rock Zottegem 2024 – zaterdag 13 juli 2024 met Hellmut, Brihang, John Fogerty en Daan - Potige vaderlandse en internationale rock (musiczine.net)

Org: OLT Rivierenhof, Deurne

Desertfest 2024, 18 oktober t-m 20 oktober 2024 – Preview

Geschreven door

Desertfest 2024, 18 oktober t-m 20 oktober 2024 – Preview

We maken ons op voor de vele najaar concerten en festivals. Eén daarvan is het gezellige Desertfest, van 18 tot 20 oktober in Trix, Antwerpen. Op verschillende podia, gedurende drie dagen is kiezen altijd verliezen.
Een fijn overzicht van deze drie dagen ‘desert’ …

dag 1 - vrijdag 18 oktober 2024
Russian Circles
is een gevestigde waarde. De uit Chicago afkomstige instrumentale postrock/-metal band heeft zich intussen sterk gemanifesteerd. ‘Russian Circles is een band met een onverwacht vermogen om je niet alleen in het diepste van je ziel te raken, maar er ook een enorme portie groove tegenaan te knallen. Een band die je simpelweg moet gezien hebben, je zal er geen spijt van krijgen!” schreven we reeds in 2017. Hun optredens zijn onvergetelijke, oorverdovende trips die aanvoelen als een pletwals die je ziel vermorzelt. Een onbeschrijfelijke gewaarwording …

Belgische bands krijgen gelukkig ook een spot op Desertfest. Eén daarvan is LETHVM die ons op vrijdagavond zullen onderdompelen in een badje van intense duisternis. Kenmerkend aan LETHVM, naast de doomachtige muzikale omlijsting, is er de centrale plaats die zanger/frontman Vincent inneemt. Hij gebruikt zelfs de volledige zaal tot op de toog als het podium. Zijn onaardse uitbarstingen worden muzikaal zeer mooi aangevuld door de synths en backing vocals van Elena die zorgt voor een rustpunt binnen die carrousel aan brede emoties. Lees er ons verslag van hun optreden op ‘Carousel of Doom’ er maar op na.. https://www.musiczine.net/nl/festivals/item/93979-carousel-of-doom-2024-rondjes-draaien-op-de-carousel-of-doom.html

Nog zo een Belgische parel is Divided die de dunne lijn bewandelt tussen post-rock en post-hardcore. Met zanger en drummer Pepijn Vandaele als frontman heeft de band een unieke podiumprésence. Het komt weinig voor dat de drums niet achteraan maar centraal zijn opgesteld. Bij Divided is de drum zelfs het instrument dat nog  het meest in het oog springt. Echter zijn de  gitaar riffs van Jelle Rouquart en Torre Maertens en Staf Walschap op bas, overdonderend, een soort wervelstorm. Een verpletterende energiebom dus, deze kleppers uit Kortrijk.

Crouch is het project rond Levy Seynaeve en Wim Coppers van Wiegedood. Ze vonden in bassist Jasper Hollevoet een gelijkgestemde. Crouch kaart aan wat verkeerd gaat in onze maatschappij. Met de single “Domesticate The Weak” geven ze muzikale kleur door de mentale en fysieke kwalen op te hoesten die daklozen moeten doorstaan om te overleven. Geen rozengeur en maneschijn dus bij Crouch maar donkere, grauwe, bittere ernst die niet bestemd is voor tere zieltjes. “Ze wisten een intens spannend sfeertje te creëren, je werd gewoonweg meegezogen in donkere gedachtenkronkels “, schreven we over hun optreden op ‘We Are Open’ begin dit jaar in Trix. Donkere mokerslagen dus, die doet nadenken over de mistoestanden.

Lord Dying is een Amerikaanse sludge/doom band die sinds 2010 bezig is. Een paar albums vol verpletterende riffs en een confronterend gehuil introduceerden de doomhonden aan de wereld. In 2019 leverden ze ‘Mysterium Tremendum’ af, een plaat die werd uitgeroepen tot een ‘prog-metal meesterwerk’. De onstuimige en avontuurlijke existentiële meditatie over de dood was het begin van een trilogie. Dat verhaal gaat in 2024 verder met een steeds ambitieuzer vervolg, het toepasselijk genaamde ‘Clandestine Transcendence.’ ‘Mysterium Tremendum’ werd “een prachtige meditatie op tragedie”. Geproduceerd door Converge-gitarist Kurt Ballou (High On Fire, Code Orange, Kvelertak) in zijn God City Studios, gaat ‘Clandestine Transcendence’ nog een stapje verder in het grote onbekende, vol riffs en vibes. Kom het zeker ontdekken op Desertfest

Staan verder nog op het podium op vrijdag 18 oktober: Black Tusk, CHILD, Five The Hierophant, Hell Valley High, Racing Speedhorn, en REZN

dag 2 - zaterdag 19 oktober 2024
De Amerikaanse formatie Valley of The Sun is een voorbeeld van hoe stoner echt moet klinken. Hun muziek wordt al sinds 2010 gedragen door lang uitgesponnen gitaarriffs en lagen solo’s. Adrenalinestoten worden toegediend. Enkele schitterende releases zoals het in 2019 uitgebrachte meesterwerk ‘Old Gods’ werden uitgebracht; live wordt het op verschroeiende wijze gespeeld. Een van de top acts binnen de scene die je dus gewoonweg niet mag missen!

De Antwerpse band Tangled Horns spelen niet alleen een thuismatch op Desertfest. Met hun mix tussen stoner en grunge wisten al meerder clubs en festivalweides in vuur en vlam te zetten. De band rond de imposante en enorm beweeglijke frontman Tim Vanderplas bracht enkele parels van albums uit, maar vooral live is Tangled Horns een onuitwisbare beleving. ‘’’'Energie'. Daar rond draait het namelijk bij een band als Tangled Horns. Niet alleen instrumentaal, ook vocaal grijpt de band de aanhoorders direct bij de keel en laat die stomende energie gewoon zijn werk doen" , schreven we ooit over een optreden in Sint-Niklaas. Anno 2024 brandt het vuur nog even hevig!

De Zweedse Doom formatie Monolord, opgericht in 2013, is uitgegroeid tot een gevestigde naam binnen de doom- en stoner metalscene. Hun eerste album ‘Empress Rising’ (2014) was een succes. Logge bassen, schurende riffs: intens is een understatement als je het over hun muziek hebt. En dat is anno 2024 nog steeds het geval. “Een sound  die eerder aanvoelt als een deken tegen donkere gedachtenkronkels schotelt Monolord ons voor“, schreven we in 2022 over hun optreden op Deserfest Gent. Als grootmeesters in extreme traagheid, zijn ze dan ook de perfecte act voor de Doom liefhebber op Desertfest.

Uit de straten van Zuid-Californië komt Fu Manchu. Zij groeiden uit tot één van de bands die in de jaren negentig het stonerrock genre definitief op de wereldkaart heeft gezet. Kyuss gaf er na vier albums al de brui aan (wat leidde tot de o.a. Queen Of The Stone Age), Fu Manchu daarentegen ging door, bleef niet alleen clubs en kleinere concertzalen trouw, én bleven hun zompige stonerrock sound verder spelen. Eerder dit jaar brachten ze een fijn album uit ‘‘The Return Of Tomorrow’, ‘een verdomd sterk album, een nieuwe mijlpaal in stonerland wat ons betreft. Krachtig, zompig, avontuurlijk en voorzien van de meest potige riffs, heerlijke solo’s en kosmische songs”, werd over de plaat geschreven . Mis deze legendarische Stoner band niet op Desertfest!

De Nederlandse formatie Drive By Wire brengt een blend tussen stoner rock en fuzz rock. Ze brachten eveneens een nieuw album. ‘Time Horizon' is het vijfde album van de band, en werd begin 2023 opgenomen in een hut ergens midden in het bos. Het resulteert in een aanstekelijke plaat, puur en onversneden. En dat is ook hoe deze band op het podium staat. Hun mix van stijlen heeft een verslavende invloed, alsook de combinatie van een  relaxte, instrumentale  aanpak met een charismatische vrouwelijke hoofdrol van zangeres Simone Holsbeek.

De Australische band Seedy Jeezus halen hun invloeden bij Black Sabbath en Blue Cheer. Ze brengen een psychedelische trip op Desertfest, waarbij je wordt weggevoerd naar heel andere oorden. Drummer Mark Sibson en bassist Paul Crick vormen als ritmesectie het stevige fundament. Zanger/gitarist Lex Waterreus haalt zijn invloed bij  Jimi Hendrix, Rory Gallagher en David Gilmour. Zijn gitaarsolo’s klinken soms bezeten zoals die van Hendrix, maar ook speels en ‘bluesy’ zoals die van Gallagher en psychedelisch zoals die van Gilmour. Wat op zijn beurt zorgt voor een nostalgische trip naar het verleden. Want de band klinkt opvallend fris en monter. Er zit ‘ziel’ in zijn songs, mooi binnen de betere psychedelische rock.

De uit Liverpool afkomstige band Conan dompelt ons onder in een intens doom sfeertje. De band is ontstaan is ontstaan in 2006. Hun stijl wordt gekenmerkt door een zwaar vervormd en ‘gedowntuned’ geluid . Ook omschreven als ‘caveman battle doom’. Net zoals de Barbaarse naamgenoot, zijn ze in staat op het podium te overweldigen.

Ook Japan is vertegenwoordig op Desertfest, Green Milk from The Planet Orange. ontstaan in 2001,  na het uiteenvallen van de grindcore band 'No Rest For The Dead'. De bandleden gingen op zoek naar nieuwe muzikale horizonten  'A' (drums) en 'Dead K' (gitaar, zang) kwamen weer samen om een nieuwe band op te bouwen. Benjian' (bas) completeerde de eerste klassieke triobezetting die zich vervolgens bezighield met jamsessies, muzikaal georiënteerd op het spelen van progressieve rock en de nadruk op psychedelica en spacerock, niet vies van een experimenteel kantje. Green Milk of The Planet Orange zit op hetzelfde niveau als andere Japanse acts Acid Mothers Temple en Flower Travelin' Band.

Staan verder nog op het podium op zaterdag 19 oktober: Birds in Row, Causa Sui, Coilguns, Daevar, Delving , Kara Delik, Karkara , Red Scalp en spaceslug

dag 3 - zondag 20 oktober 2024
Op zondag enkele Belgische kleppers van formaat. Te beginnen met Your Highness. De band ontstond in 2011 en speelde op grotere festivals als Pukkelpop , Groezrock en Graspop. Ze bouwden ondertussen een sterke live reputatie op. Op 11 oktober komt via Polderrecords een nieuw album. ‘Under The Weight’, net op tijd om op desertfest, een thuispubliek compleet van de sokken te blazen …

A
ls er één band is die je door een spirituele, donkere en bevreemdend aanvoelende totaalbeleving meesleurt naar een duistere sprookjeswereld die elk van je nachtmerries overstijgt, dan is het Wolvennest wel.  Al te vaak voelen hun optredens  aan alsof je in een soort Satanische kerk bent  aanbeland. De frontdame heeft een onaardse stem en uitstraling, sleurt je mee naar een bijzonder angstaanjagende droomwereld. De instrumentale omkadering is oorverdovend intens waardoor je, eens gehypnotiseerd door de magische kracht je prompt vertoeft in een fantasierijke wereld van demonische wezens uit mythische verhalen. Wat een spirituele ervaring, binnen die duistere trance.

Uit Antwerpen eveneens komt de donkere doom van Throatsnapper. Naast Doom haalt de band zijn invloeden ook uit de Black Metal. Ze zijn al bezig van 2013 met loodzware, ijzige riffs en bedwelmende, knallende drums. En er is de ijzige, grauwe stem van Wouter Goolaerts. Een optreden van Throatsnapper voelt aan als een soort duistere macht die je strot dichtknijpt met ijzingwekkende klauwen,  waardoor je totaal verdwaasd achterblijft  in een donkere hoek.

Een legendarische band op de line-up van zondag is zonder meer Monster Magnet. Samen met het al even legendarische Kyuss behoort dit Amerikaanse gezelschap tot één van de belangrijkste vaandeldragers van de stonerrock scene die begin jaren ’90 in de schaduw van de grunge een kleine muzikale aardverschuiving veroorzaakte. Dopes to Infinity’ (’95) en ‘Powertrip’ (’98) zijn uitgegroeid tot klassiekers. De band rond Dave Wyndorf is al sinds 1989 bezig, en heeft al een pak wissels gekend, maar brengt nog steeds schitterende platen uit. Ook live nog steeds dik OK. Een duivelse bezetenheid op zijn plaats op Desertfest!

RRRags is een versmelting van talentvolle muzikanten uit Nederland en België. De band werd gevormd na een jamsessie door Ron Van Herpen, Rob Zim en Rob Martin in september 2017. Vier repetities later ging het nieuwe Nederlands/Belgische powertrio de studio in om zes tracks op te nemen voor een eerste plaat. Het album werd uitgebracht op Roadburn Festival. Een vervolg genaamd ‘High Protein’ werd uitgebracht in 2020.  Op hun laatste album ‘Mundi’ blijven ze verder deze wegen verkennen, en kunnen grenzen worden verlegd. Niet te missen deze bijzondere  mix  die de veelzijdigheid en creativiteit van de band onderstreept.

Het ouderwetse hard-rock collectief Scorpion Child (volop seventies, zowel qua looks als qua sound) uit Austin Texas, actief sinds 2006, trekt nog altijd de wereld rond met hun naar retro ruikende hardrock, en dito albums. Ze blijven nog steeds teren op die albums ‘Scorpion Child’ (2013) en ‘Acid Roulette’ (2016). Ze zweren bij een klassiek hard-rock geluid met wortels naar het onvermijdelijke Led Zeppelin en naar bands als Grand Funk Railroad, Deep Purple en Wolfmother. Hoogstaande kwaliteit en een ongelofelijke speelsheid sieren…

Stoned Jesus  - De uit Oekraïne afkomstige stoner/rock band Stoned Jesus heeft sinds 2009 zijn stempel gedrukt op het genre. Toen we de band in 2015 aan het werk zagen schreven we ''Als er één band in geslaagd is om zonder visuele effecten, zonder al teveel 'show', de muziek voor zich laat spreken, dan is het Stoned Jesus wel. Verweesd werden we achtergelaten, badend in het zweet.'
Stoned Jesus behoudt dit uitgangspunt, dat bewezen ze ons op een volgende passage op Desertfest. De band slaagt er na al die jaren in  moeiteloos de stoner op te waarderen. Wat een oorgasme door de verschroeiende  riffs en  de adrenalinestoten. Ze hebben dan nog een charismatische frontman die intrigeert door zijn speels enthousiasme . Wat een muzikale spanning en intensiteit ‘, schreven we over hun optreden op Desertfest 2021. Een niet te missen stoner trip, deze Stoned Jesus!

Staan verder nog op het podium op zondag 20 oktober: Black Rainbows, Giac Taylor, Inter Arma, Messa, Mondo Drag, Morne, Morna, Ritual King, Ruff Majik en The Abbey.

Info www.desertfest.be  

Biebob concert – Kissin’ Dynamite + guests, Trix, Antwerpen op 1 november 2024

Geschreven door

Biebob concert – Kissin’ Dynamite + guests, Trix, Antwerpen op 1 november 2024

De Duitse band Kissin' Dynamite zorgt gegarandeerd voor een traditioneel heavy metal feest.
KISSIN’ DYNAMITE - Kissin' Dynamite is een traditionele heavy metal band uit Burladingen en Münsingen in Duitsland. Ze brachten in 2008 hun debuutalbum 'Steel of Swabia' uit, wat hen meteen op grote festivals bracht. Op hun tweede album, 'Addicted to Metal', werkten ze voor het gelijknamige nummer samen met Udo Dirkschneider van U.D.O. voor wie Kissin' Dynamite regelmatig opende. Intussen tourden ze ook reeds met Steel Panther, stonden ze op de line-up van Graspop, brachten ze in 2022 een zevende album uit en wordt die schare fans alleen maar groter. De band passeert nu met nieuw werk ook in de Trix voor wat een heerlijk heavy metal feest zal worden!

Supports
MASSIVE WAGONS - Massive Wagons is een Engelse hardrockband uit Lancashire die invloeden uit de poppunk verwerkt in haar geluid. Verwacht je aan een knaller van een liveshow met de nodige dosis rock-'n'-roll!
AIRSTRIKE - Het Duitse viertal Airstrike valt te categoriseren onder 'New Wave Of Classic Rock'. Met een onstuitbare speelvreugde en een flinke portie rock-'n-roll staan ze bekend om hun indrukwekkende liveshows.

(bron: Biebob/Trix)

Org: Biebob ism Trix, Antwerpen

Biebob concert – Accept + Phil Campbell and The Bastard Sons, Trix, Antwerpen op 31 oktober 2024

Geschreven door

Biebob concert – Accept + Phil Campbell and The Bastard Sons, Trix, Antwerpen op 31 oktober 2024

De Duitse hardrock- en metalgrootheid keert terug met een langverwacht nieuw studioalbum 'H U M A N O I D'.
ACCEPT - Accept is zo'n beetje de koning van de Duitse hardrock- en metalscene van het begin van de jaren '80 (opgericht in 1971!). Wie herinnert zich niet de legendarische albums 'Breaker', 'Restless And Wild' en 'Balls To The Wall'? Songs als 'Starlight', 'Breaker', 'Fast As A Shark' en 'Princess Of The Dawn' bevolkten toen menige muziekcassette en groeiden uit tot de lijfliederen van de rockers uit die tijd.
Ze zijn terug met het langverwachte nieuw studioalbum 'H U M A N O I D' . Opnieuw geproduceerd door Andy Sneap (Judas Priest, Amon Amarth, Testament, Saxon, etc.) is het een heerlijke aanvulling op hun al indrukwekkende oeuvre.

Support - PHIL CAMPBELL AND THE BASTARD SONS - Phil Campbell and the Bastard Sons is een rockband uit Wales die in 2016 werd opgericht door de oude Motörhead-gitarist Phil Campbell, na de dood van Motörhead-frontman Lemmy in 2015. Het recentste album 'Kings Of The Asylum' uit 2023 kon terecht op heel wat positieve bijval rekenen.

(bron: Biebob/Trix)
Voor fans van U.D.O. / Saxon / Judas Priest / Running Wild / W.A.S.P. / Manowar / Helloween

Org: Biebob ism Trix, Antwerpen

Soulfly

Soulfly – Wat een muzikale uppercuts

Geschreven door

Soulfly – Wat een muzikale uppercuts

Je moet het maar doen, een legendarische band die doorgaans grote festivals aandoet of in zalen als Vorst Nationaal staat naar je eigen gezellige zaaltje halen. De Casino slaagde erin om niemand minder dan Soulfly te boeken. Een band die sinds 1997 meer dan zijn stempel drukt in het metal landschap. De band rond de sympathieke Max Cavalera heeft altijd een goede band gehad met België. In een al maanden uitverkochte De Casino bezorgde Soulfly ons een dosis uppercuts 'into the face', waarvan we naderhand toch even moesten van bekomen. Een schitterende avond zonder meer, die we niet gauw zullen vergeten..

BARK (****) als opener was een goede gok van de organisatie. We schreven eerder van hen '’Blaffende honden bijten wel' … Na al die jaren brandt het vuur nog steeds, BARK weet je letterlijk bij de lurven te grijpen, en laat je niet meer los tot de stoom uit je oren komt. Als een nietsontziende pletwals gingen ze tekeer, gestuwd door een sublieme ritmesectie van gitaristen en een wild om zich heen slaande frontman, met mosh en crowdsurf tot gevolg.

Na een korte pauze verpulverde Soulfly (*****) ons al met de eerste song “Back To Primitive”. Het boeiende “No Hope = No Fear” zorgde al vroeg voor een stevige moshpit. De band bleef maar doorgaan  op datzelfde elan, waardoor al bij de eerste “Seek'n' Strike” er geen doorkomen meer aan was, de hele zaal stond op springen. Max Cavalera ontpopt zich als een charismatisch entertainer en hij heeft een klok van een stem die de muren doet trillen. Hij beschikt over een sterke band, goed op elkaar ingespeelde muzikanten; neem nu de forse drum salvo's van zoontje Zyon die de grond onder de voeten doet daveren, zijn solo's zijn trouwens dru pareltjes.
Het mooie aan Soulfly is hoe ze hun verpulverende thrashy speed metal combineren met groovy aanstekelijke riffs, de verdienste van gitarist Mike Deleon en bassist Mike Leon , beiden messcherp uithalend. De klassiekers als het nieuwe materiaal “Filth upon Filth” werd door iedereen goed ontvangen. Op “Jummptdafuckup” brengt Max een sit-down, waarna iedereen recht sprong en danst. “Eye for an Eye” was de perfecte afsluiter. Wat een vuurkracht.
Soulfly ging als een pletwals tekeer. De mix van krachtige ritmes, vlijmscherpe gitaarriffs en de onmiskenbare stem van Max Cavalera maakte van deze avond een lekkere, onvergetelijke, zweterige ervaring.
Setlist: Back to the Primitive //No Hope = No Fear //Superstition //Downstroy //Seek 'n' Strike //Prophecy //Bumbklaatt //Tribe //Filth Upon Filth //Fire //Porrada //Bring It //Bumba //Bleed //Blood Fire War Hate //Boom //No //Jumpdafuckup //Eye for an Eye

Organisatie: De Casino, Sint-Niklaas

Pelagic Festival 2024, Muziekgieterij, Maastricht op 24 en 25 augustus 2024 – Pics

Geschreven door

Pelagic Festival 2024, Muziekgieterij, Maastricht op 24 en 25 augustus 2024 – Pics

Het eerste Pelagic Fest werd gehouden in Maastricht op 24 en 25 augustus. De eerste editie was een groot succes en bracht een groot aantal bands van het label samen in de Muziekgieterij.
De zeer toegankelijke locatie, gelegen op slechts 10 minuten lopen van het stadscentrum en met een voorbeeldige akoestiek, lijkt te zijn gemaakt voor dit evenement.
Het festival straalt een perfecte sfeer uit en een gevoel van samenhang in fans van post-rock en post-metal.
Op de twee podia die met elkaar verbonden zijn, worden de lopende concerten uitgezonden. Check gerust de livestream op YouTube
Day 1 : https://www.youtube.com/watch?v=bRowCGYtIOQ
Day 2 : https://www.youtube.com/watch?v=dTNfk227Wbk
Het is meer dan een muzikaal evenement … Pelagic records viert 15 jaar ...

De eerste dag opende met een optreden van Thot op het hoofdpodium, snel gevolgd door sets van Lost in Kiev, Oh Hiroshima, Hippotraktor, Glassing en LLNN om er maar een paar te noemen.
Het hoogtepunt van de dag was zeker de eerste set van The Ocean, met ‘Pelagial’, hun album uit 2013, in zijn geheel voor te stellen.
De tweede dag werd al snel gekenmerkt door emotioneel geladen optredens van Spurv en EF. Speciale vermelding verdienen de sets van Briqueville en Year of No Light. The Ocean keerde terug voor een tweede set in plaats van Psychonaut, die hun optreden moesten afzeggen. Ihsahn was helaas ook afwezig op het festival, maar werd vervangen door een uitzonderlijke set van Cobra The Impaler, waarmee het festival passend werd afgesloten.
Gelukkig zijn Ihsahn en Psychonaut volgend jaar weer van de partij, samen met A Burial At Sea en Bear.
Tot volgend jaar op 23 en 24 augustus 2025 voor de tweede editie van het festival.

Neem gerust een kijkje naar de pics

https://www.musiczine.net/nl/component/phocagallery/category/6834-pelagic-fest-2024.html


Org: Pelagic Fest ism Muziekgieterij, Maastricht

River City Tanlines

River City Tanlines - Tweede adem gevonden

Geschreven door

River City Tanlines - Tweede adem gevonden

Eerste groep was Itches, nog maar eens een product uit de vruchtbare Kempen, dit keer uit Vorselaar. Itches heeft net een eerste plaat , ‘Two flies in one clap’, uit die werd opgenomen in de Tooth Mountain Studio van Rafael Valles Hilario (Tuff Guac) en uitgebracht door UhmYeahSure Records en Ronny Rex. Zo weet je meteen in welke hoek je het moet zoeken. Moderne psychrock met een hoek af. Het kostte enige moeite om het materiaal, dat blijkbaar geleden had onder het bier tijdens een vorig optreden, deftig aan de praat te krijgen maar eenmaal vertrokken stond er geen rem meer op.
Met een grote gretigheid en tonnen spelplezier brachten ze fuzzy garagerock die me vooral aan Ty Segall deed denken. Niet zonder popgevoeligheid en met zanger-gitarist Philippe Aguilar (bekt wat beter dan Peeters) die al eens een hoog stemmetje durfde op te zetten. Samen met bassist Jonas Torfs en drummer Arno Sels speelde hij een gesmaakte set die toch wat variatie miste. Nochtans wordt de groep geprezen om zijn veelzijdigheid. Misten we iets doordat de set wat ingekort werd? Uiteindelijk werd er in schoonheid afgerond met een Ramones-cover die ik niet meteen kon thuiswijzen.

Ik moest me toch even in de schaarse haren krabben toen ik hoorde dat River City Tanlines naar de Pit's kwam. Was die groep niet al lang dood en begraven? Na hun laatste plaat, ‘Coast to coast’, uit 2012 volgde enkel in 2018 nog een digitale single, "Race/Time", waarna het akelig stil werd rond de band. Niet dat ik ze heel erg miste want hun twee eerdere passages in de Pit's (2005 en 2006) waren verre van onvergetelijk, leerde ik na een duik in mijn archieven. Maar frontvrouw Alicja Trout blijft natuurlijk een naam, vooral in Memphis maar ook ver daarbuiten. Een hardwerkende dame die in talloze groepen speelde, waaronder Mouserocket, Alicja-Pop, Destruction Unit, Nervous Patterns en het beter gekende Lost Sounds, en een eigen platenlabel, Contaminated Records, opstartte. Maar ik zal haar wellicht het langst herinneren als drumster van His C.C. Riders, de groep van de legendarische Monsieur Jeffrey Evans waarin ook ene Jay Lindsey (later bekend geworden als Jay Reatard) gitarist was. Reatard zou trouwens later nog opduiken aan de zijde van Alicja Trout in Lost Sounds en Nervous Patterns.
River City Tanlines bleek met een nieuwe extra gitarist uitgegroeid tot een viertal. Naast Alicja (die steeds meer op Patti Smith begint te lijken), nog steeds op haar vertrouwde Flying V, was enkel drummer John Bonds van de originele bezetting overgebleven. De groep opende met hun laatste wapenfeit "Race/Time" en dat is eigenlijk een Destruction Unit-cover. Ook de twee volgende nummers waren afkomstig van Alicja Trout's nevenprojecten. Eerst "You can't change" van Nervous Patterns (duo Trout/Reatard) gevolgd door "Not gonna be dumb" van Alicja-Pop. Niet meteen de beste songs hoewel het gitaarriffje van "Not gonna be dumb" bijzonder verslavend werkte. De daaropvolgende nummers werden geplukt uit de twee LP's en enkele singles die River City Tanlines op hun actief hebben.
Eerlijke, met de nodige power gebrachte garagerock die op geen enkel moment grensverleggend was, maar die je als een sluipend gif langzaam maar zeker in zijn greep kreeg. De hardrock invloeden werden dit keer tot een minimum beperkt terwijl de komst van een extra gitarist de groep blijkbaar een tweede adem bezorgde. Dit klonk ongetwijfeld stukken beter dan achttien jaar geleden.
Nummers als "Devil made me do it" waarvan de riff verdacht goed leek op die van Them's "I can only give you everything" zorgden voor onverhoopt vuurwerk.
River City Tanlines wist me bijzonder aangenaam te verrassen of zoals iemand zei: derde keer, goede keer. Ik kan enkel maar hopen dat dit de vonk was die de groep herlanceert.

Organisatie: Pit’s, Kortrijk

Rich Kids On Steroids

Rich Kids On Steroids EP

Geschreven door

Rich Kids On Steroids is een nieuw project van iemand die we vooral kennen als ‘van de luide gitaren’, maar waarvan we al vaak gemerkt hebben dat muziek voor hem gewoon een speeltuin is waarin hij naar hartenlust experimenteert en ballonnetjes in verschillende kleuren oplaat.
Onder zijn nieuwe nom de plume Rich Kids On Steroids krijgen we hier een gelijknamige EP met vijf synth/electronummers. Het is frivool en verfrissend, bombastisch en theatraal bij momenten, en tegelijk hoor je waar hij de mosterd heeft gehaald: Trio, Vince Clarke en Martin Gore, Rabbits Wear Boots misschien en zeker Marilyn Manson. Er zit nog een zekere rock-vibe in de songopbouw en ritmes en ook in de lyrics. Bij momenten worden de melodielijnen zo verhakseld en zijn de lyrics (Engels en soms in bewust slecht Frans, zoals bij Vive la Fête) zo cliché dat we ons afvragen of dit niet eerder een slechte parodie is om de draak te steken met het genre. Dan heeft hij er verdorie toch wel veel moeite in gestoken.
Rich Kids On Steroids wordt in de markt gezet als duo en daar wringt het schoentje: we horen hier te weinig verschillende ideeën. Goede ideeën genoeg, maar in de uitwerking wordt te vaak dezelfde afslag genomen, iets wat ons ook al opviel bij halve genregenoten zoals bijvoorbeeld Belgica Erotica, Stippenlift of King Dick. Deze speeltuin werd misschien iets te ernstig genomen, of net niet, als ode aan het surrealisme.
De twee beste songs zijn “Cigarette Burns On A  Wedding Dress” en “Mercy Songs”. Die laatste klinkt als een dronken triootje van Nick Cave, Marilyn Manson en Serge Gainsbourg.

Dance/Elektro
Rich Kids On Steroids EP

https://www.youtube.com/watch?v=YSB1FgkFku8

Pagina 7 van 896