Uit Tongeren zijn deze jongeren van Polaroid Fiction afkomstig. Ze hebben een EP uit van een vijftal songs met rammelende broeierige gitaarsongs die ergens een Nemo/Metal Molly/ Pascal Deweze/Sukilove/Millionaire gehalte hebben, en dicht leunen tegen een Bed Rugs . Het zijn rauwe, snedige, weerbarstige songs , die boeien door de melodieuze rammelende ritmiek, de diepe hooks , de tempowisseling en de verrassende wendingen .
Polaroid Fiction is alvast Een Eigen Kweek die we wensen te koesteren.

http://vi.be/Polaroidfiction

The Hottest Places in Hell Are Reserved For Those Who In Times Of Great Moral Crisis Maintain Their Neutrality
Del-Toros
Del-Toros is een driekoppige rockband uit het mooie Nederlandse Alkmaar.  Ze kozen voor hun eerste langspeler een ellenlange naam die we maar 1 keer in deze review neerkrabbelen: ‘The Hottest Places in Hell Are Reserved For Those Who In Times Of Great Moral Crisis Maintain Their Neutrality’ . De muziek die het drietal brengt is niet echt vernieuwend maar klinkt des te frisser. Hun eenvoudige surfrock crossover wordt mooi gecombineerd met invloeden uit hardrock, punk, dub en zelfs metal.  Del-Toros mengt er nog een flinke scheut reverb aan toe en klaar is kees.  Het resultaat is wat ons betreft even simpel als degelijk!  Tracks als opener “Mexican Death Squad”, “Mouche Volante” en “2 Feet on The Ground”  kennen een stevig tempo en knallen lekker uit je speakers.  Voeg daarbij nog de authentieke vocalen van zanger Guido en de prima productie (door Theo Van Rock, bekend van vorige werk met oa Henry Rollins en Urban Dance Squad) en je hebt een album dat de middelmaat overstijgt!

Prachtig artwork en een leuke biografie waarbij men  zich vergelijkt met bands als Converge, Isis, Poison The Well en andere fijne namen…. Dat nodigt uiteraard uit om snel te luisteren naar het eerste full album van deze Nederlandse undergroundband.  Jammer genoeg weet de debuutplaat van The Fifth Alliance uit Breda ons zelden te overtuigen.  De band brengt een mix compromisloze hardcore en sludge, doom en postrock  maar klinkt in de meeste composties te monotoon en te rommelig.   Daarnaast zijn er  de afgrijselijke  vocalen van frontvrouw Silvia (vergelijk het wat ons part gerust met het spreekwoordelijk gekeelde varken) wat er jammer genoeg voor zorgt dat ons  geoefende oor snel afhaakte.   The Fifht Alliance heeft zeker nog heel wat groeimarge maar kiest wat ons betreft beter voor een andere vocalist of een louter instrumentale benadering .  Ook iets harder sleutelen aan de diverse nummers is geen overbodige luxe.   Voor wie toch interesse heeft in deze zuiderburen: www.thefifthalliance.com .

Eind 2011 recenseerden we de debuutep van de vier Antwerpenaren van F.O.D.  We herinneren ons een degelijk plaatje van een band die sterk  geïnspireerd was door grote voorbeelden als Lagwagon en Bad Religion.  De eerste betrachting van het viertal was duidelijk om zoveel mogelijk optredens te scoren. We zijn anderhalf jaar later  en F.O.D. is terug met een zeer opmerkelijk eerste full album.  Het is zo klaar als een klontje dat men een reuzenstap voorwaarts gezet heeft! 
De muziek van de heren is een heel  stuk gediversifieerder en we horen een punkband met een eigen geluid en een eigen smoel.  De invloeden van de genoemde punkgrootheden zijn er nog wel maar veel minder manifest en eenduidig...
De  16 tracks  zijn stuk voor stuk puntig, energiek en verduiveld catchy.   De muzikanten zijn perfect op mekaar ingespeeld en er is een hoofdrol voor de vocalen van Stijn Dewaele en Hans Roofthooft!  F.O.D  kent bovendien de kunst om op de juiste momenten enkele achtergrondkoortjes in te voegen waardoor je als luisteraar lekker  meezingt. 
Ook de mensen achter de knopjes hebben prima gewerkt want de band klikt veel krachtiger dan ten tijde  van de debuutep. 
Dit plaatje luistert lekker weg van begin tot eind maar kent enkele opmerkelijke hoogtepunten:  zo blazen openers “Racket Rating” en “20 Second Song’” je gegarandeerd van je sokken.  Het melodieuze “Joke” heeft veel weg van een band als Flatcat maar doet de  haren op je armen rechtop staan.  Ook titeltrack “Ontario” is een song die je bijblijft en dan is er nog de single “Carry On”. 
Met de juiste ondersteuning en wat meeval moet deze meezinger in staat zijn de lijst van de Afrekening te halen!  Indien we bij Musiczine punten zouden geven aan nieuwe platen, dan scoorde dit viertal een dikke 9 op 10!