Greenhouse Talent, Gent - volgende concertreeks

Greenhouse Talent, Gent - volgende concertreeks Concerten 2023 - Hooverphonic, sit down & listen (20th anniversary), van 26 oktober 2023 t-m 22 december 2023 - Ibrahim Maalouf op 4 december 2023, Koninklijk Circus, Brussel - Tony Hadley (40th anniversary…

logo_musiczine_nl

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

The Antler King

The Antler King

Geschreven door

Esther Lybeert en Maarten Flamand zijn de motor achter The Antler King. Ze waagden hun eerste stappen met de muzikale roadmovie ‘Send all your horses’. Het duo is erg goed op elkaar ingespeeld . Sing/songwriting van dromerige semi-akoestische parels en zware orkestraties . Een wisselwerking  in intimiteit, sfeervolle arrangementen, harmonieën en meerstemmigheid.
De songs zijn subtiel uitgewerkt; het zijn fijne composities die durven aan te zwellen. De grootsheid van een koor schuilt hierachter . Met een knipoog naar het muzikaal concept An Pierlé en Hooverphonic. Zij beschikt over een heldere, indringende  stem en hij vult muzikaal aan.
Het debuut is een boeiende luisterervaring van kwalitatief puike songs . De kunst van het songschrijven hebben ze , nu de respons …
http://www.theantlerking.com

Beordeling

The 1984

Room 101

Geschreven door

Stevige muziek van eigen bodem, het is een combinatie die we met veel enthousiasme omarmen.  Bijgevolg zijn we heel blij met The 1984, een band uit Brussel die met ‘Room 101’ een eerste full album op de wereld loslaat.
Dit vijftal onder aanvoering van zanger Nicholas Brynin trok speciaal naar Parijs om de plaat op te nemen en het resultaat is meer dan geslaagd.   Gedurende 12 songs trekken de manen fel van leer en serveren ze ons een stevige, groovy mix van alternatieve rock, metal, grunge en stoner rock.
Doe de muziek van bands als Alice In Chains, Soundgarden, Faith No More, Queens Of The Stone Age, Channel Zero en het oude Metallica in een blender, schud er even mee en je hebt een geluid dat je perfect kunt vergelijken dat van The 1984.  Misschien kun je stellen  dat deze Belgen niet zo  origineel zijn, maar daartegenover staat dat ze verdorie wel  goed zijn in wat ze doen.  “Julia”, “Too Late”, “The Wall” en “On The Lake” (zou zo op de laatste van Alice In Chains kunnen staan) zijn echt klassenummers die imponeren van begin tot eind.  We vermelden nog het schitterende artwork wat ons een beetje deed denken aan ‘King For A Day, Fool For A Lifetime’, het voorlaatste album van Faith No More.
Voor meer info rond de band, surf snel naar
http://www.myspace.com/wearethe1984

Beordeling

Undefined

Crimes Against Logic

Geschreven door

‘Alles is al wel eens gedaan’. Het is een graag gebruikt cliché uit de muziekwereld. En helaas moeten we vaak ook toegeven aan dat cliché. Hoe hard we ook zwoegen, het is worstelen voor ons muzikanten, om nog met iets nieuws naar voor te komen.
Af en toe gebeurt het echter dat je verrast wordt door een sound. Zo overkwam het ook deze jongen toen hij een zekere zondag het festivalterein van Feest in het Park betrad. Een mix van strijkers en hip-hop beats kwamen mijn richting uit zweven. Undefined was volop bezig met hun soundcheck, en niet geheel toevallig mag ik hier en nu hun debuut-album ‘Crimes Against Logic’ reviewen.

Undefined is niet zomaar een groep Leuvense jongeren. Het is een groep Leuvense jongeren met een verhaal. Al een tijdje aan de weg timmerend, verloren ze twee jaar terug hun zanger, Cedric. Heel even stond de band op een helling, maar gezien opgeven of er blijven voor gaan de enige opties waren... Vandaag zijn we twee jaar verder en intussen is hun eerste plaat uit …
‘Crimes Against Logic’ begint met het eerder besproken strijkersorkestje ondersteund door beats. Het duurt echter niet lang, of de strijkers worden al ingewisseld voor Oosterse Sitar-klanken, en eigenlijk is dat best wel kenmerkend voor dit album. In plaats van voor één genre te kiezen, exploreert Undefined in elk nummer wel enkele verschillende genres. Dat heeft zo zijn voordelen. Hip-Hop zonder té veel Hip-Hop, jazz zonder té veel jazz, rap zonder té veel rap, het zijn allemaal accurate omschrijvingen voor dit album.
Eens aan de tweede track gekomen verschijnt het (don’t be ashamed, ik had het ook...) ‘hé, ik ken dit’-gevoel. “Go Ahead” kreeg behoorlijk veel airplay bij een niet nader genoemd radiostation en daardoor ligt het heel makkelijk in het oor, of ligt dat niet enkel daaraan? Het nummer gaat over ‘meiden, maar ook niet alle meiden hé’ als we zanger Ja Blacks mogen geloven.
En zo heeft iedere track op het album zijn eigenheid. “She’s in control” bijvoorbeeld heeft een heel ‘chillende’ club-jazz feel, deels door de piano akkoorden, deels door het funk-gitaartje, “Live it Up” heeft een ongeloflijke lounge sfeer, bij “Give me Strength” tonen ze dan weer dat ze ook weten hoe reggae werkt en met tracks zoals “Connect the Dots” en “Step into My Circle” gaan ze de onvervalste Hip-Hop toer op. Heel wat genres voor één album dus. Maar op geen enkel moment dreigt het een hoop nummers te worden. Op de één of de andere manier doen al die genres het behoorlijk goed samen.

Maar op een plaat staat er meer dan muziek. Undefined kiest heel erg bewust voor positieve teksten, vaak gevoelig en emotioneel, maar steeds naar de toekomst kijkend (behalve misschien dan bij “Go Ahead”, dat gaat over ‘Bitches’ die altijd hun zin krijgen). Thema’s zoals het verwerken van verlies staan gezien het incident met zanger Cedric op het voorplan, maar ook positieve vibes komen aan bod. Zo gaat “Filterized” over hoe je, als alles tegenzit, toch nog positieve energie uit je leven kan halen. Ook “Give me Strength” is een absoluut feel-good nummer.
Het oudste  nummer is meteen een eerbetoon. Het is het enige nummer waarin Rhygin (Cedric Luyten) te horen is. De originele opname is er dus al eventjes en de versie die op dit album staat is reeds de derde. Het is het nummer waarmee Undefined in 2008 ‘TMF Road2Fame’ won. Een mix van Engelse en Nederlandse raps worden naar je hoofd geslingerd samen met wat vette beats en sampletjes.

Het maken van deze plaat heeft voor Undefined enorm veel voeten in de aarde gehad, maar net dàt heeft er voor gezorgd dat er over alles héél goed is nagedacht en dat hoor je! Welk genre ze in een nummer ook hanteren, elk geluidje zit op zijn plaats, elk klankje klopt en elk gebruikt effectje doet de muziek eer aan.

Wil je nog één extra reden? Op elke CD staat een unieke code. Gebruik deze op www.undefinedsite.be en je krijgt toegang tot een resem nummers die het album niet haalden. Het album op zich is al een absolute aanrader. De CD is te verkrijgen via de website én bij de platenwinkel. Allen daarheen!

Beordeling

Tangled Horns

Klang

Geschreven door

Deze Antwerpenaren houden het niet te proper op hun debuutplaat en gaan voor een soort vuile en gruizige rock die het midden houdt tussen Kyuss, Melvins, The Jesus Lizard en Black Sabbath. Grunge meets metal meets stoner.
Een modderige song als “Heavy rain” had op de vroege platen van Soundgarden kunnen staan, hoewel de zang nogal wat afwijkt van de hoge uithalen van Chris Cornell, en verder halen we er uit als uitschieter “Dead wings”, een loden sleper met smerige gitaren.
De rest van al dat ander zwaar materiaal is best wel OK, maar toch is het vergeefs zoeken naar een song die echt blijft hangen.
De band is er met name in geslaagd om op ‘Klang’ een uiterst potige en vette sound neer te zetten maar er mag wat meer vlees aan de songs hangen van ons.
Het album balanceert de ganse tijd op de grens van grunge en metal (sommigen durven het woord blues laten vallen, doch die is volgens ons ver te zoeken).
Klang is zo een plaat waar de heavyness het haalt van het tempo, niet zo extreem als bijvoorbeeld bij Electric Wizard, maar toch.

Maar goed, er zit iets in, en ’t zijn niet alleen decibels.

Beordeling

Too Much & The White Nots

Hootenanny

Geschreven door

Too Much & The White Nots is een uitgebreid ensemble die de meest uiteenlopende muziekinstrumenten hanteren van ukelele, slide gitaar, toetsen, cello, flutes, viool, mondharmonica …
De band van drie Fransen, drie Belgen en een Italiaan passen perfect in het plaatje van de nieuwe rage feelgood indiefolk , met een melancholisch randje . Op die manier halen we ten dele Noah & The Whale en The Decemberists voor de ogen , maar hun sound gaat breder richting zigeuner & en worldpop. Ook de fijne bezwerende, frisse samenzang (zelfs beetje Damien Rice bij momenten)  zorgt voor een kleurrijk geheel. De songs ondergaan diverse tempowisselingen, zijn sfeervol en zwierig . Op die manier heeft dit debuterend hecht bandje een overtuigende, leuke cd uit .

Info op http://www.myspace.com/toomuchthewhitenots en http://atelier210.be/programme_information-A210-75.html

Release op 13 oktober in Atelier 210 …

Beordeling

Sayon Bamba

Dougna

Geschreven door

‘Dougna’ is de tweede cd van de Guinese deerne Sayon Bamba, die een paar jaar terug debuteerde met ‘Mod’Vakance’. De sprankelende afropop wordt breder aangepakt met raps, reggae, world en kent muzikale experimentjes met elektronica, gedragen door haar bezwerende, warme en overtuigende stem. Ook tekstueel schuilt hier een boodschap  en aanklacht tegen onrecht van verwaarloosde kinderen, vrouwenbesnijdenis, … . Ze  vindt aansluiting bij de groten Tiken Jah Fakoly en Toumani Diabaté .
We horen een uiterst gevarieerde cd waarbij ze van zich afbijt. Opener “Mogho magni” brengt ons in de gepaste sfeer; ze gaat innemender en sfeervoller te werk op “l’Amour c’est show”, “Betty” en op de titelsong;  kleurrijk is “Bévazou pobè” en “Aborongo” klinkt stevig. Sayon Bamba heeft op die manier een verdienstelijke cd uit.

Beordeling

Scattering Walrus

Age, Sex, Location

Geschreven door

Scattering Walrus – ‘Age, Sex, Location’ … Een in het oog springende groepsnaam en cd … je moet er maar opkomen, sie . Uit Sint-Niklaas zijn ze afkomstig en de band draait rond Ben Maes en Maarten Buytaert. Ze brengen vrolijke, broeierige en easy listening gitaarpop, met leuke, ontspannende gitaarriedels en soms aangevuld met trompet en strijkersarrangementen.  Ze hebben een gevarieerde, boeiende cd uit van elf songs. De eerste twee songs “The German guy” en “Bailingrobe” zetten de toon van de cd en ademen een relaxt positivisme uit.
Tof bandje, die eens aan de deur mogen kloppen van Local Natives en ons eigen Broken Glass Heroes duo Pascal Deweze en Tim Vanhamel.

Info http://wwwmyspace.com/scatteringwalrus

Beordeling

The Jiving Furniture Jubileum

EP

Geschreven door

Vijf afwisselende songs sieren de EP van JFJ, het alterego van Jonas Frederik Jos Wellens. Het popconcours Limbomania schreef hij al op z’n naam en  terecht , want we horen eigentijdse broeierige rock’n’roll, die ruikt naar de motorolie in garages en die de blues niet schuwt, door de rauwe aanpak, “Cult manifesto”; of ze klinken intens broeierig, “Suckerpunch coffee” en “Love the system”.  Het gevoelige “Tiger” intrigeert door de sfeervolle melodie en de sobere ingenomen aanpak. Een bewijs te meer van de veelzijdigheid binnen de stijl.
JFJ houdt het op groepen als Blitzentrapper, Grandaddy, Ween, Wilco en Eels.  De ‘Smell of  a male’ druipt er alleszins van af . Dit EP-tje smaakt dus duidelijk naar meer …

Info op http://www.jfjtheband.be

Beordeling

Atlantis

Mistress of ghosts

Geschreven door

Atlantis is een Nederlandse band die eerst het licht zag als een soloproject van Gilson Heitinga . Hij liet zich beïnvloeden door filmmuziek, noise , doom,  jaren ’70 psychedelica, ambient en elektronica. Met een band rond zich wou hij de eigen creaties meer kracht en een live gevoel geven. Na het debuutalbum ‘Carpe omnium’ en een EP ‘San diablo’ is hij toe aan ‘Mistress of ghosts’ , die perfect past in het plaatje van de huidige doom/postwave rock … Het album telt 9 nummers en is te omschrijven als een concept van soundscapes met een donkere dreiging en traag slepende, logge, grauwe  ritmes; en we horen lichtpuntjes met een aanzwellende, heftige opbouw en een explosie tussenin.
Altijd wel tof te horen dat het hier in deze instrumentale sound gaat over ‘Positieve Melodramatiek’. Voer voor postrockliefhebbers van Explosions in the sky, Oceansize en een rustige 65daysofstatic.

Info op http://www.atlantis.bandcamp.com

Beordeling

Zato

Kill like a king EP

Geschreven door

Het Gentse trio Zato heeft iets van de Amerikaanse Residents … ze houden van avantgarde, experiment, avontuur en absurditeit. Definieerbaar binnen de (rauwe) nineties noiserock, maar ongrijpbaar door de diverse tempowisselingen, onverwachtse wendingen … Balanceren tussen melodie en gestoorde toegankelijkheid.
Zato is creatief bezig in die instrumentale sound, en geeft ze elan met creaties en afbeeldingen. Zato is dichtbij , is zoekende én is even veraf  … Luguber, apocalyptisch, verwarrend, dreigend, onheilspellend …én toch … bevreemdend reikend.
Tja, wie hield in de nineties van Big Black/Shellac, Unsane, Butthole Surfers, NoMeansNo, Gore, Lul, Kong, Jesus Lizard, Barkmarket en Cop Shoot Cop zal hier duidelijk aan zijn trekken komen!

Info http://www.myspace.com/zzaattoo

Beordeling

Pagina 45 van 55