Hoera!  Vlaanderen is opnieuw een fijne punkrockband rijker!  F.O.D bestaat uit vier heren uit de provincie Antwerpen die duidelijk  een voorliefde hebben voor rockbands als Green Day, Lagwagon, Descendents, Blink 182  en andere Bad Religions. 

Drie jaar geleden begon F.O.D. als een hobbyproject met als doel het volledig naspelen van ‘Dookie’, het doorbraakalbum van de multimiljonairs van Green Day.  Al snel begon men ook met het schrijven van eigen nummers en met de steun van het fijne Thanks But No Thanks Records is er nu ‘Dance To This’. 
Op dit mini-album passeren zeven snedige tracks de revue die samen afklokken op ongeveer een kwartier. De nummers zijn fris, catchy, uiterst melodieus en lekker uptempo en smeken om live gespeeld te worden. 
Originaliteit lijkt misschien niet de grootste betrachting van F.O.D  maar dit stoort  ons geen seconde. De band  is niet zomaar een  flauw afkooksel   maar komt  daarentegen  heel dicht in de buurt  van grote voorbeelden als NoFX en vooral Lagwagon.
Het lijkt ons dat ‘Dance To This’ een zeer mooi visitekaartje is en vooral een opstap naar een hele rits optredens! Voor meer info surf je best naar de facebookpagina van F.O.D (http://www.facebook.com/#!/fodbook).

Begin dit jaar kwamen de veelbelovende Nederlanders van As Enemies Arise al aan bod op deze website.  Hun eerste full album ‘Chapters’ konden we toen erg smaken.  Sindsdien tourde de band quasi non stop door  Europa met bekende namen als Stick To Your Guns en Liferuiner.  Tussendoor wonnen ze ook nog  de ‘Eastpak Antidote Tour’-wedstrijd waardoor ze in Nederland deze prestigieuze tour konden openen  (en de stage deelden met The Ghost Inside, August Burns Red en A Day To Remember).
As Enemies Arise  zat tijdens het touren duidelijk  niet stil getuige deze nieuwe EP ‘Grief’ die ze gratis (!) ter beschikking stellen, een heel mooi initiatief en dito eindejaarscadeau voor de talrijke metalcorefanaten als u het ons vraagt.  ‘Grief’ is alleszins geen doorslagje van ‘Chapters’ want de sound  is een stuk melodieuzer en gevarieerder geworden.  De vele beat- en breakdowns van ‘Chapters’ zijn iets minder prominent aanwezig  hoewel de band zeker niet aan kracht heeft ingeboet. Op nummers als “Back Home”, “Like Wolves”  en “Loves And Lost” horen we iets meer ‘old school’ hardcore en iets meer melodie maar desondanks wordt er nog steeds stevig geknald. Uitschieter en buitenbeetje op de plaat is de metalballad”‘A Shivering Voice” waar geopteerd wordt  voor piano en viool. De band heeft met ‘Grief’ duidelijk opnieuw een flinke stap vooruit gezet. Door het vele touren en het  harde werk is As Enemies Arise al een bekende naam maar we durven er gif op innemen dat hun populariteit flink zal toenemen.  Het  zou ons bijgevolg niet verbazen dat de heren dit jaar een stekje toebedeeld krijgen op een van de podia op Groezrock! 
‘Grief’ kan gratis gedownloaded worden op www.asenemiesarise.net .

‘The Fine Line’ van de Moon Invaders is al het zoveelste album van de skagroep. Kernleden zijn de gebroeders Matthew (zang), de gebroeders Hardison (harmonica) en drummer Nicolas Léonard. De meeste songs worden geschreven door Thomas Hardison. Ska, die de rocksteady en de reggae voorafging, is het muziekgenre dat ontstond in de late jaren 50 in Jamaica en is een fusie van calypso en mento met Amerikaanse jazz en blues. Het is dé inspiratiebron voor The Moon Invaders natuurlijk, en dan kunnen we niet omheen de Skatalites.
Beste nummers zijn “Why”, welke herinnert aan de oude ska nummers van Alton Ellis, “Just a Po'Boy”, pure rocksteady en “Red Tail Hawk”, een instrumentaal nummer à la Skatalites. “Dusk till dawn” en “Waiting on a Sign” zijn op hun beurt pure soulnummers. Kortom, we horen hier een divers album die bij meerdere luisterbeurten verder openbloeit!

Werkelijk geen seconde rust wordt de luisteraar gegund op dit debuut van de Antwerpenaren van Your Highness.  Deze mannen hebben duidelijk een patent op trage maar vooral snoeiharde riffs die de doorsnee sludge, metal en stonerfans zeker zullen aanspreken.  Acht tracks in slechts 30 minuten passeren de revue en het is duidelijk dat er goed  geluisterd werd naar grote voorbeelden als Kyuss, Baronness, Kylesa en Entombed.  Originaliteit is dus niet zo ver te zoeken en niet iedere track wist ons even sterk te bekoren maar toch is ‘Cults ‘N’ Cunts’ zeker een geslaagd debuut.  Er wordt namelijk lekker geknald op dit plaatje en wie es ouderwets  de nekspieren  wil losgooien heeft een vette kluif op deze stevige lap muziek. Naast de genoemde stevige riffs horen we  overdonderende drums en divers solowerk naast de scheurende en vrij eentonige  vocalen van brulboei Ben Baert. Het zijn vooral opener “Through The Eyers Of The Beast” en de indrukwekkende afsluiter “Hoogheid” die ons in positieve zin opvielen. 
‘Cults ‘N’ Cunts’ is zo een degelijk debuut binnen het genre en mits nog iets meer creativiteit en minder voorspelbaarheid in nieuwe nummers kan deze band duidelijk nog stappen vooruitzetten.