logo_musiczine_nl

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

Alice Cooper - ...
Alice Cooper - ...

The Narcotic Daffodils

The Narcotic Daffodils

Geschreven door

Het sprookje van deze nieuwe Brusselse groep begon op het Brussels Jazz Marathon in 2009 en vanaf de eerste ontmoeting werd het overduidelijk dat de Hongaarse zangeres Irène Csordas de vrouw was die deze band de nodig kleur zou bezorgen. Het is meteen een vrouw die van vele markten thuis is en dat merk je ook meteen als je deze mini-cd in je speler schuift want dit plaatje is er ééntje dat vele stijlen huisvest.
Na te hebben opgetreden op talrijke podia (groot en klein) werd het tijd om het fameuze ei te broeden en het is er meteen eentje geworden die we met liefde omarmen. Niet in het minst door opener "Back from Calcutta...with Mister Jacky" dat onmisbaar zijn basklanken gevonden heeft in die van grootmeester Jah Wobble.
Blues krijg je met "Heels", "Riding the drag" flirt met rockabilly en het mooiste nummer is zonder twijfel "Happens all the time" dat ons herinnert aan de hoogdagen van Jefferson Airplane (bij manier van spreken dan want zo oud zijn we nu ook weer niet!).
Enige misser is afsluiter "The crazy dwarf" maar daarover gaan we niet mekkeren want na het beluisteren van deze cd zijn we overtuigd dat dit niet alleen een "must hear" is, maar bovendien ook een "must see"!

Info http://www.thenarcoticdaffodils.be

Beordeling

Kentucky Dare Devils

Yes but no

Geschreven door

De Westvlaamse Kentucky Dare Devils hebben hun rock’n’roll graag rauw en ongeschoren.
Op hun EP ‘Yes but no’ tappen ze uit een vaatje van harde en ongecompliceerde rock en hier en daar wat stonerrock. De prijs der originaliteit zullen ze er niet mee winnen, maar het geheel klinkt wel fris en spontaan. Qua straight edge rock doen ze ons wel eens denken aan die heerlijke Sore Losers (die wel nog een klasse hoger spelen), vooral de titelsong heeft diezelfde drive meegekregen. Ook “Hard to please” rolt lekker door en heeft een lichte Queens of the Stone Age toets, net als afsluiter “Shrew to tame”.
Best wel een aardig rockplaatje, dus. Gedreven, potig en rechtdoor. Nu nog wat meer aan een eigen smoel werken en het boeltje nog iets vettiger doen klinken en ze komen er wel.

Info http://www.kentuckydaredevils.com

Beordeling

The Octopussys

Face The World

Geschreven door

Meer dan vijf jaar al timmeren de vijf heren van The Octopussy’s aan de melodieuze punkrockweg!  Beïnvloed door Zweedse en Amerikaanse bands als Lagwagon, No Use For A Name en Ten Foot Pole besloten deze mannen uit Zemst om in 2005 een eigen skatepunkbandje op te richten...Na een eerste, demo, heel wat optredens (met bands als A Wilhelm Scream, I Against I, Mute...) in binnen- en buitenland, een nieuwe zanger en een split-cd met de collega’s van State Of Mine is er eindelijk het eerste volwaardige album.
Het warm water opnieuw uitvinden in het skatepunkgenre is jammer genoeg niet meer mogelijk en  echt opvallen tussen de enorme verscheidenheid van nieuwe en oude bands binnen het subgenre is ook niet zo evident maar  toch hebben The Octopussy’s een plaatje gemaakt waar ze best trots op mogen zijn!
‘Face The World’ telt 11 frisse, snedige en vooral opgewekte tracks die perfect passen binnen de tijd van het jaar.  Opvallen doen vooral opener “Tonight” en de potentiële singles “Distant Memories” en “Summer’s Gone”,  het zijn stuk voor stuk catchy poppunksongs in de traditie van bands als Blink 182, Sum41 en No Use For A Name.  Ook afsluiter “This Moment” is een absoluut klasnummer, een prachtige punkballad die menig tienerhart zal beroeren en die de plaat op een fraaie manier afsluit. 
The Octopussy’s zijn met deze plaat flink op weg om een van de vaandeldragers te worden binnen het Vlaamse punkrockscène!



Beordeling

Benny Zen And The Syphilis Madmen

Run back to the safety of the town

Geschreven door

In een ver verleden stond Peter Houben bekend als bezieler van Mitsoobishy Jackson. Ondertussen experimenteerde ex-collega Pawlowski rustig verder en kwam Peter in zijn eigen project, Benny Zen and The Syphilis Madmen terecht.
De naam klinkt even hilarisch als de muziek want onder de noemer dat alles moet kunnen, presenteert Houben en zijn bende (en dit in produktie van muzikale duizendpoot Pascal Deweze) een plaat die ons doet glimlachen.
Nooit is het moeilijk, dit zijn gewoon veertien levensliedjes die de gekte van Weezer en het songtalent van The Beatles (een heel klein beetje toch) in zich hebben. Een nummer als "An aeroplane might knock you out" getuigt van een dosis gezonde humor en jawel, een nummer als "Isabel" is geschapen om mee te fluiten.
Klasse popplaat uit de Kinky star-stal.

Beordeling

Taifun

Trondheim

Geschreven door

Een drietal maanden geleden schreven we op deze website een lovende recensie van  ‘Archipelagos’, een fijne verzamelaar  met daarop alle bands van het Luikse Honest House-label.
Taifun, een van die groepen komt nu met een eerste full album ‘Trondheim’.  Deze band is genoemd naar een song van Motorpsycho, een formatie die afkomstig is van ... Trondheim.  Opvallend is dat Taifun er duidelijk in slaagt een eigen smoel te etaleren, de muziek houdt ergens het midden tussen indierock, postrock en emocore. Slechts negen songs (waarvan sommige lang uitgesponnen zijn) die heel afwisselend zijn (soms snel, nerveus en hevig; op andere momenten heel rustig en ingetogen) en zeker weten te overtuigen.  Taifun refereert hierbij aan verschillende bands zoals (uiteraard) Motorpsycho, Modest Mouse, Sonic Youth, Reiziger  en Hitch en de vocalen doen ons bij momenten aan de jonge Tom Barman.  ‘Trondheim’ is zo een meer dan behoorlijke debuutplaat geworden die de status van Taifun duidelijk in de verf zet.

Beordeling

Pirato Ketchup

Pirato Ketchup

Geschreven door

Moest regisseur Quentin Tarantino zich  binnenkort aan  een nieuwe spaghettiwestern wagen, dan hoeft hij alvast niet ver te zoeken naar de passende soundtrack.  De Luikenaren van Pirato Ketchup trakteren ons op ‘S/T’, namelijk op een zeer toepasselijke pot surf- en collegerock.  Zes lekkere  songs (+ een hidden track, tien minuutjes na het laatste nummer) doen je ongetwijfeld verlangen naar heerlijke stranden, bikini’s, surfplanken, barbecues en lekkere cocktails...
Dit combo bestaat uit vijf gitaristen en  haalde duidelijk de mosterd bij de originele surfmuziek en bij soundracks uit de jaren zestig en zeventig.  Hoewel originalitiet dus niet hun grootste troef is, hebben wij een goed gevoel bij deze instrumentale en snelle rock-n-roll.  Minpuntje is wel de geluidskwaliteit, ‘S/.T’ klinkt iets teveel als een demootje dat in de garage werd opgenomen.
Laat dit de pret niet bederven en beschouw ‘S/T’ als de perfecte soundtrack bij een hete zomer...

Beordeling

Elliott

The Thrill Of…

Geschreven door

Wie voor de job van recensent kiest, ontdekt vaak veel moois maar jammer genoeg komen er soms ook releases op je afwaaien waarvan je hoopt dat je ze nooit zou gehoord hebben en jammer genoeg behoort Elliot tot deze laatste categorie.
Niet dat er kosten of moeite gespaard zijn voor dit debuut want deze cd werd zowaar in Belgrado opgenomen. En toch, ook al is Elliot niet gauw tevreden met zichzelf kun je moeilijk beweren dat hij een muzikaal genie is want je hoort zijn muzikale voorbeelden zo doorheen zijn nummers.
‘The thrill of...’ mag dan wel aangekondigd worden als een zomerse electropopalbum toch kunnen we ons niet van de indruk ontdoen dat het vooral een amateuristische plaat geworden is.
Deze muzikant uit het Nederlandse Almere blijkt vooral geinspireerd te zijn door Michael Jackson en andere legendes uit de 70's en het is misschien daar waar het schoentje knelt.
Deze cd klinkt teveel als een hommagecd aan een geluid dat anno 2011 hopeloos gedateerd klinkt en als je daar nog eens een zwakke zang, kleuter-Engels en wankele composities aan toe voegt kunnen we niet meer dan besluiten dat dit een cd geworden is die op alle fronten gebuisd is. Absoluut te mijden dus.

Beordeling

Tripoli

Some hearts skip a beat

Geschreven door

Gelet op de actualiteit lijkt het misschien op gebrek aan goede smaak om je groep Tripoli te gaan noemen, maar deze Vlamingen zijn wel al bezig sinds 2003 toen alles daar nog vredig (nou ja) verliep. Net zoals in Libië is er op die paar jaar tijd het één en ander binnenin de groep gebeurd, zo verliet de eerste zangeres Femke De Beleyr de groep om te worden vervangen door Melissa Hanssen.
Te oordelen naar deze nieuwe EP, zou dat wel eens een ideale keuze kunnen geweest zijn, want ook al weten de jongens hoe ze een stevig indierocknummer in elkaar moeten knutselen, blijkt Melissa's stem toch het uithangsbord van deze Tripoli te zijn.
Op deze EP krijg je vijf nummers voorgeschoteld waarin het duidelijk wordt dat dit het soort mensen zijn die dwepen met de jaren '90 indiegeluiden en waarbij we groepen als Veruca Salt, Juliana Hatfield, Salad en zelfs Eden in het vizier hebben.
En met zo'n schoon gezelschap zul je ons niet gauw horen klagen. Een indiegroep die je beter uitcheckt als die bij je in de buurt komen.

Beordeling

Muffler Men

Trigger And Fly

Geschreven door

Heel veel kans dat u als modale rockliefhebber nog niet hebt gehoord van Muffler Men… De kans  is echter evengroot dat daar de volgende maanden verandering in komt...  Dit trio uit Gent heeft namelijk een zeer lekkere debuutplaat uit met een handvol songs die mits de nodige ondersteuning zeker opgepikt zullen worden door onze nationale jongerenzender.  Muffler Men speelt een stevig portie alternatieve rock met de nodige grunge- en stonerrockinvloeden en een heel klein streepje metal.  In hun bio verwijzen ze zelf naar bands als Queens Of The Stone Age en Foo Fighters en die bewering is zeker niet onterecht.  Bij momenten hoorden wij ook invloeden van Triggerfinger, Alice In Chains en Silverchair en de fijne stem van zanger Steve De Vlieger deed ons bij momenten denken aan ene  Mike Patton van Faith No More.
‘Trigger And Fly’ telt 10 tracks (inclusief bonusnummer) en verschillende daarvan hebben de nodige hitpotentie.  Dit geldt vooral voor de eerste drie nummers: “Daily Taste Of Summer”, “Animal” en eerste single “Killer On The Loose”.  Het zijn stuk voor stuk catchy songs die smeken om luid gespeeld én meegezongen te worden!   Ook het dreigende “Trigger And Fly” is een absoluut topnummer en blijft   na één luisterbeurt gegarandeerd in je hoofd zitten. 

Het album klinkt bovendien enorm vet en dat heeft ongetwijfeld te maken met Tony De Block (Hooverphonic) en Werner Pensaert (U2, Rammstein) die de mix voor hun rekening namen én met ‘Big Bass’ Brian Garner (QOSA, Them Crooked Vultures, Foo Fighters...) die de mastering verzorgde in de Bernie Grundman Mastering studio te Hollywood.
‘Trigger And Fly’ is kortom een zeer sterke eerste plaat van een veelbelovende Vlaamse band.

Beordeling

Telefunken

Telefusik

Geschreven door

Als mijn ouder wordend olifantengeheugen me niet in de steek laat stond Telefunken vroeger voor één of ander merk van hi-fi apparatuur, maar sinds kort (nou ja, we schrijven 2005) staat dit ook voor een groep die vooral uit Bruggelingen bestaat.
Na de jaren van zwoegen en zweten, en waarschijnlijk ook sparen, is de ‘Telefusik EP’ een feit geworden. Op deze EP vind je vijf nummers terug en het doet je meteen verlangen om deze groep op een podium te zien en dat is niet in het minst door de vitaliteit die deze groep in hun songs uitstraalt.

Jammer genoeg voor hun, opteerden ze om het minste nummer vooraan te plaatsen want “Proceed in doing nothing” flirt naar onze zin net iets teveel met Lady Linn maar de andere nummers getuigen van lekker in de bek liggende indiepopnummertjes die in het verlengde liggen van Garbage en (herinnert u ze zich nog?) Eden. Meer dan geslaagde EP!

Info http://www.telefunkenmusic.be

Beordeling

Pagina 48 van 57