logo_musiczine_nl

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

Trixie Whitley ...
Within Temptati...

Novac

Cellar Dwellar

Geschreven door

In ons landje bezitten we al enkele opmerkelijke potige rock ’n’ roll bandjes als Triggerfinger, Black Box Revelation en The Rones. Het West-Vlaamse trio Novac kan meedingen in dit genre, maar koos voor de meer subtielere, broeierige rockaanpak; de rauwe, ongepolijste , rommelige kantjes horen we eerder in het begin van de cd met “Led letter”, “Fontanella” en “Titled”. “Daylight savings”, “Either way” en de titelsong onderstrepen de catchy poprock. Op “Tainted” dwepen ze zelfs met trompetjes. De zang van Tom Vanlaere heeft veel mee van het plaatselijke Basics uit Tielt, maar valt soms wat te hoog uit, wat het rock’n’roll gehalte wat te braafjes maakt. Maar de band kan aardig doorgaan en heeft de kunst van het songschrijven onder de knie.

Info op http://www.novac.be

Beordeling

Briskey

Before-During-After

Geschreven door

Man van alle kunstjes binnen de muziekindustrie is Gert Keunen. Hij heeft met z’n project Brsiskey een nieuwe plaat uit. De derde trouwens na ‘Cucumber Lodge’(klemtoon op jazz/elektronica), ‘Scarlett Road-House’ (zwoel, sensueel, groovy, een fusion van jazz, bigband/blazers en latino).
’Before-During-After’ leidt het soundtracksfeertje van vroeger al ten dele in, want de cd lijkt een sferisch samenbrengen van ‘Goldfinger’ (Shirley Bassey) vs ‘Twin Peaks’ vs ‘Once Upon a time in America’ vs David Lynch en Ennio Morricone. Het onderstreept de muzikale kunde van Briskey in verschillende gedaantes. Een donker, traag slepend jazzy trippopgeluid, dat op de lange nummers “Spellbound” en “The man with an oiled mustache …” tot z’n recht komt. De vocals van Lady Linn en Dorona Alberts (ook al op de vorige plaat terug te vinden) passen ideaal binnen het Briskey decor, luister maar eens naar de adembenemende versies “Ossessione” en “After hours”.
Briskey leverde opnieuw puik werk af en gaat van een bigband filosofie naar een kortfilmproductie.

Info op http://www.briskey.be

Beordeling

The Galacticos

EP Phone Home

Geschreven door

Een fris, sprankelend EP’tje horen we van het energieke, leuke kwartet The Galacticos uit Limburg. Ze werden eerder al Libomania winnaar en behaalden een finale plaats op Humo’s Rock Rally 2008. En verdiend, want we horen opwindende, aanstekelijke poprock met catchy melodieën en meezingbare refreinen: springerig, opgewekt met subtiele, zwierige toetsen. Het speels rommelig ondertoontje nemen we er maar al te graag bij!
Het jonge bandje refereert aan het oude Rentals, Weezer en Pavement en gaat hand in hand met het uit Wales afkomstige Los Campesinos.
Vier vrolijke gasten, die houden van interplanetaire stuff en de uitstraling hebben van I’m From Barcelona In Space, zo te zien op de cd hoes.
Hun vijf nummers tellende EP werkt in op de dansspieren. Oorstrelende feel good music… charmant bruisende pop. Met de single “Humble crumble” heeft het kwartet alvast een aardige hit op zak. Verdiend!
Info op http://www.myspace.com/thegalacticos

Beordeling

Contradiction

Life In Motion – Chapter one – Desperate desires

Geschreven door

De EP ‘Desperate desires’ is het eerste deel van een trilogie van het trio rondom de contrabassiste/zangeres Ineke Van den Zegel. Van CO.ntradiction vinden we vier songs terug, waarvan de eerste twee,”no no no” en “neuritoc” groovende jazzypop zijn en zwoel klinken. Ze spreken tot de verbeelding … een beetje  “I wanna be loved by you” - Marilyn Monroe. De twee volgende “forever off course” en “please stop” hebben een broeierige spanning en zijn eerder donker en dreigend van aard.
Het verhaal van wanhopige verlangens krijgt elan door haar aanpak en haar overtuigende, heldere, doorleefde soulstem. Ergens tussen Joan Wasser (van JAPW), Phoebe Killdeer (één van de zangeressen geweest van het Franse Nouvelle Vague), Dani Klein (Vaya Con Dios) en Feist.
De songs zijn een intrigerende mix van pop, jazz en film noir, en worden naast contrabas kracht bijgezet door sax, gitaar en drums.
De EP werd, naast de vaste line-up van drie, opgenomen in samenwerking met enkele gastmuzikanten waaronder Elko Blijweert en Karel de Backer.

Info op http://www.contradiction.be

Beordeling

Madensuyu

D is Done

Geschreven door

’D is Done ‘ is de tweede volwaardige plaat van het Gentse duo De Gezelle – Vervondel. In 2004 kregen ze al een eervolle vermelding op de Humo’s Rock Rally. Het duo overtuigt met hun postrock/noisepop: een broeierig, intens, energiek en opwindend spanningsveld creëren tussen repetitieve gitaarstructuren, bezwerende en opzwepende percussie, elektronicableeps, (schreeuw)zang en opgewonden kreten. De EP ‘Adjust we’ en de cd ‘A field between’ konden we terugvinden binnen dit concept.
Het nieuwe materiaal op ‘D is Done’ klinkt ietwat breder, heeft een intense, samenhangende opbouw en beschikt over meer zangpartijen. Eén voor één songs die beklijven: “Fafafxx”, “Write or wrote”, “Oh frail”, “Ti:me”, “Tread on tread light”, “Little f” en de afsluitende titelsong; de (korte) sfeervolle stukken, opener “Women en “My” zijn een aangename verpozing.
Het zijn songs die je doen bewegen en voor de nodige adrenalinestoten en explosies zorgen door de repetitieve opbouw, de diverse tempowisselingen en het samenspel gitaar- drums -elektronicableeps.
Ze manifesteren zich ergens tussen de postrock van 65daysofstatic, de oude Belgenpop van Red Zebra, de industrial van The Young Gods, de gitaarriedels van Sonic Youth en de scherpte van Swans en V.U.
Een verdiende erkenning mag niet uitblijven voor hun talent, kunde en technisch vernuft! Mag 2009 de doorbraak betekenen … U weze gewaarschuwd.
Info op http://www.myspace.com/madensuyu of http://www.madensuyu.be

Beordeling

The Black Heart Rebellion

Monologue

Geschreven door

Een goed jaar terug maakten we kennis met deze jonge Brugse band die een combinatie brengt van postrock, hardcore, noisepop, soundscapes en screamo. Ze nestelen zich ergens tussen Isis, 65 daysofstatic, Mogwai en ons eigen Amen ra, Steak Number Eight en Madensuyu. Verder halen ze zelf terecht Cult of Luna, Envy, Amanda Woodward, Red Sparowes en Trail of Dead aan.
Inderdaad, de band tekent voor een angstaanjagende, huiveringwekkende muzikale trip van zeven songs: lekker uitgesponnen nummers, “Leaving the capitals”, “Machining”, “Amongst the nomads”, “Erase. Redraw our maps” en “The darkest of men”, worden afgewisseld met twee sfeervolle filmische instrumentals.
Een broeierige spanningsboog creëren ze, met energiek opwindende als intens bezwerende ritmes, opbouwende, repeterende gitaarstructuren en strakke, opzwepende drums, belaagd door schreeuwvocals. De songs boeien door de diverse, soms onverwachtse tempowisselingen. Net als de eerder vernoemde bands gaat het ‘em hier om sfeerschepping, een post- apocalyptisch geluid, dat uiterst bezield en vol overgave gebracht is en ‘en verve’ wordt gespeeld.
‘Monologue’ is Kippenvelmuziek, een ‘brave new world’ in de argusogen van het kwintet.
Info op http://www.myspace.com/blackheartrebellion

Beordeling

Johnny Berlin

Find what you love and let it kill you

Geschreven door

Johnny Berlin is een jonge beloftevolle Belgische band, zoveel is zeker na het beluisteren van deze gevarieerde debuutplaat ‘Find what you love and let it kill you’, die de twee jaar eerder verschenen EP ‘I am Johnny Berlin’ opvolgt. De band klinkt gedreven, stevig, explosief als ingetogen en kwetsbaar. Ze halen invloeden aan uit de indiepop (dromerige, broeierige opbouw) en de postpunk (snedige aanpak, gejaagde ritmes, diverse tempowisselingen), gelinkt aan de ‘80’s wave door de meeslepende toetsen. De lichthese ontwapende tweestemmige zang geeft kleur aan het geheel. De gebroeders Renners zijn alvast de pijlers.
En ze hebben oog voor zeemzoeterige popmelodieën die plots fel en hard kunnen ontaarden als “Four” en “Dirty tackels”. En met “Bender parts” en “Echoes” (de outtro niet meegerekend!) hebben ze twee songs op zak met hitpotentie.
Info op http://www.johnnyberlin.be

Beordeling

Kocani Orkestar

The ravished bride

Geschreven door

Kocani Orkestar uit Macedonië is één van de prominente bands van de Balkan. Ze combineren traditionele volksmuziek met invloeden uit de pop; ze geven zwier aan hun songs, die gekenmerkt zijn door aanstekelijke, opzwepende, groovy ritmes; gypsy muziek omschrijft men dit. Kocani Orkestar is een Balkan Brass band die een feest garandeert: de mensen plezieren en afleiding brengen. Af en toe remmen ze hun instrumenten af en klinkt het ensemble sfeervoller.
Zoals het echte zigeuners beaamt, zweert de groep trouw aan de gypsy roots: gewoon een instrument ter hand nemen en spelen met hart en ziel tot je niet meer op je benen kunt staan. Of hoe Oost-Europese traditionele muziek in de voetsporen van Goran Bregovic, Turkse world, latin en westerse pop elkaar vinden. Artiesten als Beirut, Balkan Beat Box en ons eigen Buscemi haalden de mosterd bij deze Kocani Orkestar. Wervelend, zinderend plaatje met enkele sfeervolle rustpauzes.
Info op http://www.myspace.com/kocaniorkestar

Beordeling

Amour Fou

Perdu FM

Geschreven door

Het West-Vlaamse Amour Fou onderscheidde zich een paar jaar terug in Westtalent. Ze moeten voor hun sound niet onderdoen aan de doornsnee Balkan band. Ze goochelen met aanstekelijke, exotische ritmes en brengen elementen van een Kocani Orkestar en Balkan Beat Box samen in een meeslepende gypsy beat. Amour Fou brengt een verfrissende cocktail van Balkanpop, folk, polka, world en salsa. Een kleurrijk geluid! De songs zijn feestelijk, spannend en broeierig en ondergaan soms onverwachtse wendingen. Het ensemble heeft ook oog voor melancholisch ingetogen stukken. Met een knipoog naar Think Of One. De groep zingt zowel in het Engels als in het Frans.
Ze beschikken over een ijzersterke live reputatie. Ontdek hun afwisselend broeierig en feestelijk plaatje!
Info op http://www.amourfou.be

Beordeling

Cafeneon

Cafeneon

Geschreven door

Het Brusselse kwintet Cafeneon haalt de mosterd uit de pop, electro, disco, dub, pyschedelica en Franse chanson. De afwisselende zang of samenzang van Rudolphe Coster (rauw) en Cathérine Brevers (zweverig, dromerig) zorgen ervoor dat de band zich ontpopt als een jonge Gainsbourg/Birkin.Ze brengen uiterst smaakvolle songs met een ‘80’s wave, die een broeierig, dreigende spanning hebben, of die traag, slepend klinken. Afwisselend intrigerend, toegankelijk materiaal met wortels van Joy Division/New Order. Met songs als “Patiné”, “Yssandon”, “Snoopy” en “La voix” als absolute uitschieters van dit relatief kort debuut.
Info op http://www.myspace.com/cafeneon

Beordeling

Pagina 54 van 58