Op 9 juni bracht Eyes on the Machine zijn debuut album op de markt. De Gentse band ontstond in 2016, bouwde ondertussen aan een stevige live reputatie, en lijkt nu klaar om met dit titelloze debuut zijn stempel te gaan drukken op het Blues, rock en Stoner gebeuren. We legden ons oor te luisteren en ontdekken een band die wellicht niets nieuws onder de zon brengt binnen het genre. Maar wel kwalitatief hoogstaande riffs naar voor brengt die je het soort kippenvel en koude rillingen bezorgt dat nodig is binnen voornoemde muziekstijlen.

Het meest opvallende is de bonte variatie aan muziekstijlen, dat blijkt al uit die eerste song “The Search”. Van uitspattingen waarmee muren worden omver geblazen gaat Eyes on the machine moeiteloos over naar verdovende geluiden, die eerder je hart doen smelten zoals bij “Travels”. Om daarna met een mokerslag weer verschroeiend hard uit te halen. Deze ene song duurt circa negen minuten en is een schoolvoorbeeld van hoe deze gehele schijf in elkaar zit. Zo zal later blijken. Ook “My Godess” is zo een meesterlijk pareltje van circa tien minuten lang, best indrukwekkend. Binnen dat alles valt bovendien vooral op dat hier één voor één topmuzikanten aan het werk zijn die verdomd goed weten waar ze mee bezig zijn.

Luister maar naar het aanstekelijke, zelfs psychedelische aanvoelende, “Nocturnal”. Waar gestroomlijnde gitaar partijen, verdovende zanglijnen tot harde drumsalvo's akelig perfect in elkaar zitten. Die circa twee jaren noest werken aan een eigen sound heeft hier dus duidelijk zijn vruchten afgeworpen. Door de aanpak van verschroeiend uithalen, psychedelische elementen toevoegen die je doen zweven boven de grond, tot het opbouwen naar oorverdovende climaxen, bewijst Eyes on the machine vooral hoe veelzijdig ze wel zijn.  Telkens zorgt de band ervoor dat je omgeven wordt door walmen van diepe intensiviteit. Het soort intensiviteit dat we dus telkens opnieuw zoeken als we stoner, blues of aanverwante bands hun muziek beluisteren. Daardoor slaagt Eyes on the machine zonder enig probleem in zijn opzet om een ruim publiek aan rock liefhebbers over de streep te trekken.

Besluit: Als Eyes On the machine wilde bewijzen dat het typische Bluesy Stoner rock genre nog steeds springlevend is, dan zijn de heren met die debuut totaal in hun opzet geslaagd. Vanaf de eerste tot de laatste song is hier geen speld tussen te krijgen, komen we geen minpunten tegen en straalt deze plaat vocale tot instrumentale perfectie uit van een zelden hoog niveau. We zijn eerlijk gezegd al minder sterke debuut platen tegen gekomen. Vernieuwend is het dus allemaal niet, maar met dit sprankelend debuut zet Eyes on the Machine duidelijk zijn veelkleurige stempel op het genre, en neemt zijn bevoorrechte plaats in binnen dat stoner, blues en rock wereldje.

We zien al uit naar een gouden toekomst, op basis van deze schijf ziet die er namelijk heel rooskleurig en psychedelisch uit.

Tracklist:

The Search 03:11 - Firewalker 05:32 - Travels 09:33 - Nocturnal 04:36 - Thrust 03:20 - My Godess 10:24 - Rebirth 04:46