Logan Spaceman is het soloproject van multi-instrumentalist Simon Dewaele. Dewaele komt uit Gent maar maakt geen deel uit van Flying Dewaele Brothers. Wel drumt hij bij Beech . Een half jaar geleden richtte hij een leegstaande ruimte in zijn woning in als bescheiden homestudio en begon een Patreon-pagina waarvoor hij maandelijks minstens één nummer afwerkt. Een selectie van deze nummers werd de EP ‘Logan’s Journey’ en die ligt netjes onder de kerstboom te wachten om uitgepakt te worden. 
De EP omvat vier nummers. Het begint met “Early Morning” en aan het fluisterende zingen zou je denken dat die homestudio onder de slaapkamer van de kindjes staat of dat Dewaele een heilige schrik heeft opgepakt te worden voor burenlawaai. Zowel in de vocalen als in tempo en songopbouw doet Logan Spaceman’s dreampop mij denken aan SJ Hoffman en dat is wat mij betreft een compliment. De productionele ingrepen bovenop de beperkte bandbezetting zijn beperkt maar zijn er wel altijd boenk op.
“Now I Know” is net als de openingstrack een beetje wazige dreampop. Maar Logan Spaceman heeft toch wel een breder kleurenpallet, leren we op “Hand It To The Man”. Die song is meer upbeat, klinkt vrolijk en argeloos. De afsluiter, “Down We Go”, start met een leuke elektrische gitaarlick, die zuinig nog een paar keer langskomt, maar voorts is het meer fluisterige doom & gloom. Als een warm deken dat je tegelijk ook versmacht. Hier zit Logan Spaceman op het kruispunt van The War On Drugs met het naderende onheil uit Chris Isaak’s beginperiode.
Deze EP blaast ons niet meteen van onze sokken, maar dat zal misschien ook niet het opzet zijn geweest. Maar wij houden wel van deze fuzzy dreampop.

https://www.youtube.com/watch?v=Y99iNdLBhM8

https://www.youtube.com/watch?v=ATxEduhLYJ4