Seasick Steve, een laatbloeier en bluesman in hart en nieren, geniet nu met volle teugen van het succes dat hem te beurt valt na zijn legendarische passage bij Jools Holland, zo’n kleine twee jaar geleden. De man maakt handig gebruik van de aloude idee dat de blues moet verkondigd worden door lui die met niks op zak het hele land hebben doorgereisd en daarbij een hoop ellende hebben meegemaakt. In Steve zijn geval is dat ook geen beetje overdreven, hij verliet het ouderlijke huis toen hij veertien was, trok de wilde wereld in en verdiende de kost met allerhande vuile jobs en met gitaar spelen. De titel van zijn laatste plaat luidt niet voor niks ‘Started out with nothing and still got most of it left’. Maar het geluk is aan zijn kant komen staan op zijn ouwe dag. Vroeger speelde hij voor twee man en een paardenkop, nu voor uitverkochte concertzalen. Het kan verkeren. Nochtans is zijn sound geen moer veranderd en speelt hij nog steeds op tot op de draad versleten gitaren. Gewoon geluk gehad. We gunnen het hem.
Naar de AB was ook nog een drummer mee afgezakt die de doorleefde blues en boogie van Steve voorzag van een stevige onderbouw. Seasick Steve begon al direct met vuurwerk in “Thunderbird”, prijsbeest van de laatste plaat, en zette zo de toon voor anderhalf uur potige blues, tot hij eindigde in een climax met de absolute kraker “Dog house boogie”, de motherfucker van een song waarmee de hele hype rond zijn persoon in gang werd gestoken. Wat daar tussenin zat was een aaneenschakeling van venijnige en primitieve roots- en bluessongs met een ziel en met de nodige brokken emotie. Seasick Steve ontpopte zich op het podium tot een ware entertainer die zijn publiek wist te vermaken met tragi-komische verhalen over zijn hond en zijn asshole van een vader.
De man is tevens voorzien van een doorleefde bluesstem en zijn sound leunt nog het dichtst aan bij John Lee Hooker, maar dan iets feller en meer verbeten. Steve’s gitaren (de ene was het inmiddels gekende vehikel met amper drie snaren, de ander een omgebouwde sigarenkist) mochten net iets meer huilen en janken. Met een prachtige lovesong “Walking man” wist Seasick Steve tevens de gevoelige snaar te beroeren, een bevallige jonge dame mocht zelfs even het podium op om vlak naast Steve te komen genieten van deze mooie song.
Anderhalf uur was het publiek, dat lang niet alleen uit bluesliefhebbers bestond, in de ban van deze rasperformer. Of hoe simpele, eerlijke en primitieve rootsmuziek zo een kracht kan uitstralen. Thank you, Steve.
Organisatie: Ancienne Belgique, Brussel
Greenhouse Talent, Gent - volgende concertreeks Concerten 2024 - Noordkaap op 5, 10 en 27 april 2024, Depot, Leuven - Stef Kamil Carlens gaat op tour en stelt nieuw album voor, verschillende data april – mei 2024) - Zap Mama, best of, op 25 en 26 april 2024 -…
Het Depot Leuven - concertinfo 2024
Het Depot Leuven - concertinfo 2024 events 2024 01-04 Cool presents Jalen Ngonda 04-04…
Musiczine.net redactie - eindejaarslijsten 2023 - de Muzikale Hoogstandjes Musiczine.net - TOP Platen - Concerten 2023 – lijsten
CD TOP 2023 redactie Musiczine.net Musiczine.net redactie - eindejaarslijsten 2023 - de Muzikale Hoogstandjes Musiczine.net - TOP Platen - Concerten 2023 – lijsten NDL overzicht Geert Huys - 2023 STRIKES BACK! Albums IGGY POP - Every Loser GAZ COOMBES - Turn…
Alcatraz Open Air 2024, Kortrijk, van 9 t-m 11 augustus 2024 - Preview
Alcatraz Open Air 2024, Kortrijk, van 9 t-m 11 augustus 2024 - Preview Alcatraz Open Air…