Katteman - Bert De Rijcke - Waarom ik blijf volhouden? Muziek is voor mijn een roeping en een gave die ik blijf ontwikkelen ...

Bert De Rijcke is een artiest, componist en elektronische kunstenaar die van vele markten thuis is. De man brengt , door de verschillende projecten via zijn eigen label 'Vintage Underground Label' uiteenlopend plaatwerk uit, meestal via kanalen als spotify en bandcamp. Daardoor blijft hij vaak verborgen voor de grote massa, maar niet voor ons. De recente jaren hebben we meermaals aandacht besteed aan zijn releases.
Naar aanleiding van zijn laatste release ‘Busstop’ https://vintageundergroundlabel.bandcamp.com/album/busstop hadden we een fijn gesprek met Bert.
We polsten ook naar de verdere plannen, doelstelling en ambities …

Ons laatste interview was in 2016, toen onder het pseudoniem ‘The Fox is My Friend’. Ondertussen heb je niet alleen ontelbare andere namen gehad, maar ook verschillende releases… Hoe is alles verlopen ondertussen?
The Fox is My Friend was maar één jaar 2016 met enorm veel albums en begin 2017 nog een
afsluitend album Zen Monkey (s/t), en daarna is Katteman dan geboren, en die is ook
gebleven eigenlijk. Met The Fox is my Friend was ik aan het freestylen improviseren, leren en zien welke richting ik wilde uitgaan, had veel ideeën en dat ging meer naar het melodieuze en eclectische kant. Enorm veel experimenteren met samples, en daar dan eindeloos mee prutsen en allerlei klanken links en rechts toveren en gebruiken … The Fox Is My Friend is wel een bepaalde vaste set geweest met geluidjes, inspiratie die boven kwam door iets te horen en daar dan bewust iets mee te doen of te veranderen, allemaal op een laptop met Linux Ubuntu, intussen is dat ableton geworden, maar ik gebruik nog vaak Ubuntu Software evengoed. Ik wil ook even deze kanttekening maken, ik ben wel veel releases blijven doen, maar sommige dingen zijn gewoon remixen van andere tracks en structuren daarin, of soms een uren lang vervolg van producen en mixen. En inderdaad met ‘Zen Monkey’ ben ik wat meer naar de jazzy kant uitgegaan. Ik ben altijd wat blijven evolueren in alles wat ik doe. Ook met deze nieuwe release ‘Busstop’ probeer ik andere dingen uit. Meer de essentie, rustiger, minimaler, ingetogen, meer mature stijl

In het verleden experimenteerde je ook met jazz, vond ik wel iets hebben, deze keer dus niet.. weet zelfs niet welke ‘stijl’ ik er moet op kleven, hoe zou je het zelf omschrijven?
Jazz is natuurlijk ruim, ik heb in die periode wel liggen improviseren met klanken en bepaalde noten en composities, maar altijd zeer intuïtief, ik heb ook geen echte scholing genoten dus alles is puur op eigen gevoel en talent ontwikkeld , misschien dat veel mensen daar wel een soort ‘jazz’ in horen, er zijn wel raakpunten, maar ik blijf bescheiden …nummers waarbij ik extreem ging experimenteren en alle kanten uitging. Ook dat is soort jazz…

Je laatste release ‘Busstop’ zit in een zweem van lichte duisternis , een zweem van mysterie. Waar komt je inspiratie voor deze vandaan? De hoes toont een tipje van de sluier, als je zo in de avond alleen in een bushokje zit te wachten, op die koude banken op de bus, hoor je geluiden en begint je fantasie op hol te slaan. Dat keert zelfs terug in de songs, een bewuste manier van werken?
Het keert terug naar de muziek die ik graag hoor eigenlijk. Tot 2007/2008 was ik meer bezig met Hardcore, Punk en ook nog wat met wat ik deed bij Sinners en persoonlijk en thuis, toch op zoek naar mijn muzikale horizonten te verbreden. Terwijl ik vaak met allerlei dagelijkse beslommeringen bezig was en luister ik constant naar muziek en liet me daardoor inspireren. Ik was dus in die tijd muziek op een heel andere manier aan het beleven en wilde dat ook maken eigenlijk. Dus ook dat donker en duister heb ik wel ergens opgepikt. Die laatste release ‘Bustop’ heb ik me daardoor laten inspireren, alles een beetje afgevlakt als het ware en er bewust een zweem van mysterie in willen verstoppen. Wat releases betreft doe ik het eigenlijk wat rustiger aan. Met deze ‘Busstop’ wou ik nog even mijn laatste inspiratie op schijf zetten als het ware.

Het dreigende is een beetje een rode draad, soms heel subtiel, dan weer hel duidelijk. Zit er een soort verhaal achter eigenlijk? Is dat een reactie op die donkere coronatijden? Of hoe moet ik dit zien?
Ik heb me zeker niet laten inspireren door die corona periode. Die coronaperiode was inderdaad een zeer rare periode, ik moet wel toegeven die plaat Tekno Bluezers samen met Kloot Per W is wel midden in de tijd van Corona gemaakt, en daar zijn wel degelijk verwijzingen naar, maar verder heb ik nooit aan Corona zoveel aandacht geschonken.

Wat me ook opvalt, vorige releases heb je ook op cd uitgebracht, deze niet?
Het is ook niet meer interessant en heel duur zo een cd uitbrengen, ik moet toegeven alle vorige cd’s; zijn uitverkocht maar er is meer vraag naar vinyl en dat is nog duurder. Om dat te doen moet je echt met een management en zo beginnen werken, met promotie, merchandiser en alles erop en eraan. Daar heb ik geen ambitie voor om me daar mee bezig te houden. ik blijf liever klein en dus liever digitaal. Trouwens mensen kopen nog weinig cd’s. Streaming is gewoon de nieuwe manier van muziekbeleving geworden, die evolutie kun je niet tegen houden. als artiest verdien je daar helaas niets aan, dat is het jammere daaraan. Je kunt gewoon met je computer en een minimum aan materiaal die ik hier in de woonkamer heb staan, muziek maken. Ik heb dus wel een periode me
ermee bezig gehouden met die cd’s aan mensen geven en zo, maar om dat echt aan de man te brengen moet je een heel markenting systeem op poten zetten; daar heb ik dus niet zoveel drang naar.

De muziekwereld is veranderd, bands als Rolling Stones en zo die twintig, dertig of meer jaren meedraaien. Dat is voorbij, alles gaat zo snel tegenwoordig, (ofwel worden we oud haha) maar is die streaming en hoe de jeugd op tik-tok of zo hun muziek beluistert dan niet de doodsteek van de muziek business denk je?
Nee muziek zal altijd blijven bestaan, de muziekbeleving , vooral bij de jeugd , verandert gewoon. Zoals alles evolueert, luistert de jeugd nu via tik-tok en zo naar korte samples en songs die hen prikkelen, daaruit kan ook iets groeien. Daar springen die commerciële zenders dan weer op, en daaruit kan iets ontstaan. En ook iets moois groeien, maar die soort bands of artiesten zijn volgend jaar wellicht al vergeten. Dus nee, de manier waarop mensen muziek beleven verandert gewoon. Toch even een kanttekening wat Tik-Tok betreft, dat is allemaal heel fake , heel gemaakt en niet echt, het meeste wat op TikTok staat, vind ik maar raar en geforceerd, maar ja een leuk hitje en het wordt dus wel opgepikt. Je kunt er gewoon niet aan voorbij, het is wat het is. We zijn gewoon een andere generatie, nu word je al geboekt als je een single uithebt , toen moest je als band al daadwerkelijk jezelf bewijzen met albums uitbrengen en zo..

Het viel me zelf ook op dat de jeugd op zoek is naar voortdurende prikkeling, ik heb een 400 tal bands gezien dit jaar, en ook wel enkele Hardcore, waar de jeugd wel op afkomt omdat het korte nummers zijn die ergens prikkelen... die prikkeling geef jij ook vind ik, ik weet dat het je ambitie niet is, maar je zou hiermee toch in een jeugdhuis of zo kunnen staan
Moest de vraag zijn daarnaar? Zou ik het zeker overwegen. Ik heb in het verleden ook wel
organisatoren aangesproken, maar daar werd nooit echt gevolg aan gegeven Er was, nooit een vraag naar. Als die vraag toch moest komen, zou ik dat zeker overwegen. Maar de mensen moeten er wat op vallen. Het is beetje raar, want mijn nummers worden wereldwijd wel opgepikt. Maar het Belgische wereldje is klein.

Speelt het feit dat je Belg bent dan in je nadeel?
Moest ik iets kunnen doen omringd met andere muzikanten erbij zou dat wellicht beter lukken, maar  op mijn eentje met enkel mijn muziek als producer, het kan maar is moeilijk omdat er op dat vlak een overaanbod is en inderdaad België te klein is. Op dat vlak speelt dat inderdaad wat in mijn nadeel, maar ik lig er ook niet echt wakker van.

Er zijn dus nog steeds geen plannen om dit werk live te gaan voorstellen? Voldoende
alternatieve festivals voor elektronische muziek, of concertzalen die dit aanbieden (Het Bos in Antwerpen of Kraak festival bijvoorbeeld)
Voor de ‘fun’ heb ik het wel eens gedaan, maar dat café is ondertussen verkocht en de nieuwe eigenaars doen zulke dingen liever niet meer. Ofwel moet je al heel ver gaan, of lokaal voor bedrijfsfeestjes covers gaan spelen of jeugdhuizen of zo. ik zou wel terug bas en gitaar willen spelen, en met andere muzikanten iets doen, dat zou eventueel wel een optie zijn. In samenspraak met werk als producer, en zo een hele set uitwerken, would be nice

Je houdt vast aan bandcamp als medium . Wat maakt Bandcamp zo bijzonder, de voor en nadelen? En wat is dan het verschil tussen bandcamp en Spotify naar jou mening?
Labels die op bandcamp zitten verkopen hun cd’s/MP3s langs die weg, en ook wel T-shirts en zo, ook voor vinyl is bandcamp is ook interessant … Op Spotify is het meer streaming, maar je kunt er ook merchandise kopen.

Ik vergelijk je graag met mijn idool David Bowie, je bent een ware kameleon van de
Elektronische muziek, ik dring een beetje aan, maar waarom toch niet er meer mee doen dan enkele dingen uitbrengen op Bandcamp?
Ik heb dat daarnet al aangehaald, België is klein ... Terwijl ik ooit Engelse labels aansprak die zeker interesse hadden, maar louter Engels of Britse artiesten aannamen ... Dus ja, de muziek is prima en we zouden daar zeker iets meekunnen doen, maar in België hebben, we dat niet, zo dat soort labels of niches. Of toch niet voor wat ik doe. Er is ook een soort overaanbod waardoor het moeilijk is om boven dat maaiveld uit te steken. En ja de mainstream Media, zal mij niet snel oppikken, althans niet met Katteman, maar dat is niet erg, dat is logisch.

Ondanks dat je de kans niet krijgt om ermee buiten te komen, en ook al stoort je dat niet, krijg ik – en dat bedoel ik niet slecht – het gevoel dat je daardoor wat ter plaatse blijft trappelen toch? Is dat niet frustrerend? Of wat is de insteek om dit toch te blijven doen?
Muziek is voor mij een roeping en een gave. Ik sta ermee op en ga ermee slapen, dat is de
voornaamste insteek om te blijven verder doen. het is een passie. En dat is de voornaamste insteek om te blijven verder doen. Ik heb ook geen TV of zo, ik ben voortdurend met mijn muziek bezig.

Terug even over ‘Busstop’. Wat me ook opvalt is het filmische; ook in releases in het verleden valt dat op, zijn er nooit plannen geweest om daar iets mee te doen in die richting?
Plannen en ideeën genoeg, dus als die muziek wordt gebruikt voor films en dergelijke? Prima

En uw plannen naar de toekomst toe. Na deze schijf, wat is het volgende plan? En welke
richting zal het deze keer uitgaan?
Ik ben tegenwoordig wat meer met mijn basgitaar bezig en zet wat takes links en rechts op tape. Ik blijft ook zoeken naar inspiratie, en zie wel wat er dan op me afkomt. Dus echt ‘plannen’ doe ik niet.

Zijn er nog verdere ambities of doelstellingen? Of is het gewoon verder doen?
Ik kijk bewust niet te ver vooruit, ik blijf gewoon bezig en zie wel wat ik op mijn pad tegen kom. Ik heb zeker ambities, dat is het niet. Maar het moet groeien, eens ik met andere muzikanten in sessies zou kunnen beginnen, dan zou dat wel lukken. Maar is dat binnen vijf jaar, dan is dat ook goed. Maar ik wil daar gerust dus meer mee doen met enkele gastmuzikanten erbij, why not?

Bedankt voor het fijne gesprek, voeg er gerust enkele links aan toe

https://vintageundergroundlabel.bandcamp.com/
https://open.spotify.com/artist/0WnmOrP4mZ2ZYKGL7Fixxc?si=vx_hcSiWRGS3JD4f_FuyZA&nd=1&dlsi=32ab0a4384024f82
https://open.spotify.com/artist/5uM34pGHuPpF7IgUH5cA4x?si=A03zY0A4SYq1kYC_Dx-mMA&nd=1&dlsi=f4210f2e3eda400d
https://open.spotify.com/artist/5q1NJ5C1DzCtaF2LCZ9N5L?si=gWOQvvytRKeFrenBZFyYVw&nd=1&dlsi=b7b11931ffc84ea8
https://open.spotify.com/artist/3uCjIdTIUFvrYi4gDnd0K9?si=fFl0MxRaS5-XV9monJl-Gg&nd=1&dlsi=19b561e93f5f4fb0