logo_musiczine_nl

Talen

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

mass_hysteria_a...
Zara Larsson 25...

Floris De Decker - Via uitbundigheid lijnrecht ingaan tegen mijn melancholieke aard, hieruit komen mijn bands. Maar uiteraard wil ik ook iets doen met die melancholie en dat is Floris Francis Arthur geworden Aanbevolen

Geschreven door - -

Floris De Decker - Via uitbundigheid lijnrecht ingaan tegen mijn melancholieke aard, hieruit komen mijn bands. Maar uiteraard wil ik ook iets doen met die melancholie en dat is Floris Francis Arthur geworden

Floris De Decker is een veelzijdig artiest. We leerden hem kennen bij de formatie Team William, en bleven hem op de voet volgen tijdens zijn carrière. Vorig jaar besteden we nog aandacht aan het zomers aanvoelend project Cloudy-Oh. Lees hier
 

Midden december kwam zijn eerste solo plaat ‘There never is and never was An Masterplan’ uit, onder de naam Floris Francis Arthur. Een weemoedig, melancholisch meesterwerk waar Floris in zijn ziel laat kijken. We hadden naar aanleiding van deze release een fijn gesprek met Floris, en polsten ook naar de ambities en toekomstplannen en ambities met z’n projecten.

Hoe was 2023 voor jou?
Alles ok. Mijn plaatje is net uit en ik krijg heel toffe reacties, dus dat geeft een goed gevoel. 2023 was vooral een heel creatief jaar. Ik heb enorm veel nieuwe nummers geschreven, nu heb ik vooral zin om dat allemaal op te nemen en uit te brengen.

Vorig jaar had ik nog een interview over
Cloudy-Oh, een zomers, feestelijk project. Voldeed het aan je verwachtingen?
We hebben enkele heel mooie shows kunnen doen met Cloudy-Oh en we beginnen stilaan een fanbase te krijgen van mensen die onze soms nogal absurde muziek helemaal snappen. Dat doet deugd. Momenteel zijn we hard bezig aan de opnames van onze tweede plaat.

Een contrast met je solo plaat ‘There Never is and never was An masterplan’ , een veelzeggende titel trouwens, die muzikaal en vocaal breekbaar, melancholisch en weemoedig klinkt, zonder al te depressief te zijn. Klopt dit?
Deze soloplaat staat inderdaad heel hard in contrast met mijn bands Cloudy-Oh of ook Team William. Voor mij persoonlijk is het logisch om die twee uitersten te hebben. In mijn solo project melancholie en bij mijn bands uitbundigheid en humor. Zo is het leven ook meestal, tragikomisch.

Waarom deze wending? Verbergt het een persoonlijk verhaal of is het omgaan met demonen in je hoofd, of is dit wat te ver gezocht …
Ik heb al sinds mijn puberteit heel veel angstaanvallen, sociale angst, depressies, etc… Mijn manier om daar mee om te gaan is vaak humor en via uitbundigheid lijnrecht ingaan tegen mijn melancholieke aard, daaruit komen mijn bands. Maar uiteraard wil ik ook iets doen met die melancholie en dat is Floris Francis Arthur geworden.

Kunnen we de titel letterlijk beschouwen als ‘dat er nooit een masterplan is geweest; hoe moet ik dat zien?
De titel gaat niet over mij maar over het leven. Zoals Sartre zegt het leven is absurd, er is geen plan en net dat maakt het zo mooi. Daaruit kan je vrijheid puren en zelf dingen uitproberen en wie weet af en toe zelfs eens wat gelukkig zijn.

Bij sommige songs hoor ik nog steeds de geest van Team William zoals op de opener “A Wall”, minus het opzwepende dan… ook op “Are you feeling this to” merk ik dat. Een sound die wellicht niet compleet typisch was aan Team William, maar ik hoor wel een flard ervan. Ook nu weer, mee eens of te ver gezocht?
Helemaal mee eens hoor. Team William, Cloudy-Oh, Floris Francis Arthur,… uiteindelijk zijn het ook maar namen, het zijn al bij al gewoon mijn liedjes die ik thuis op een rommelmarktgitaartje bij elkaar schrijf, dus het is logisch dat er een link is tussen al die nummers en projecten.

Je stem voelt aan als een deken tegen donkere gedachten, telkens pink je een traan weg maar ik voel ook positieve energie opborrelen. Een bewuste manier van werken? Hoe moet ik dat zien?
Geen bewust plan. Ik doe met mijn stem wat ik kan. Ik ben helemaal geen goeie technische zanger of zo, ik schrijf gewoon liedjes zo veel mogelijk vanuit mijn eigen universum en zing ze dan op de enige manier die ik kan, op mijn manier.

In de bio lazen we: ‘Als Floris Francis Arthur focus ik meer op de donkere kant van het leven. Angst, depressie, destructieve liefde: het komt allemaal aan bod. Ik ben zeker geen permanent donkere mens, maar ik worstel wel al mijn hele leven met angstige, depressieve periodes’ ; ook voor mij heel herkenbaar, door dit open en bloot te doen, geef je veel van jezelf prijs. Niet bang voor de reacties daarop (je weet hoe mensen kunnen zijn op sociale media)
Nee, vroeger sprak ik nooit over al die angsten en depressies en dat levert sowieso helemaal niets op. Ik heb geleerd om zo een dingen uit te spreken, maar ik let er wel op om er zeker niet mee te overdrijven. Het gevaar om je depressies te gaan uitbuiten als iets commercieel loert altijd om de hoek, dus ik doe het wel heel gedoseerd in het openbaar.

Er zit ook enorm veel variatie in deze plaat, maar het melancholische blijft een rode draad … Een bewuste keuze?
Jup, dit is mijn melancholie-projectje. Ik hou ook enorm van bands als Sparklehorse, Elliot Smith, Bright Eyes, etc die ook heel duidelijk melancholie als rode draad door heel hun oeuvre hebben.

Hoe waren de eerste reacties?
Heel goed. Mensen zijn helemaal mee met de emoties en de teksten. Dat doet heel veel deugd.

Je hebt ondertussen de plaat live voorgesteld in december. Was het een succesvolle avond? Hoe waren de reacties van de fans?
Heel mooie avond. Mijn allereerste shows was ik extreem angstig en daar kon ik echt niet van genieten. Deze release show was ondertussen al mijn 5de show waardoor ik mijn nervositeit onder controle had en gewoon kon genieten van het moment. Mijn goede vriend Jan De Rauw en de mensen van Soft Boy (de support-act) hebben ook enkele nummers meegezongen in een prachtige harmonie, dat was extra genieten. De zaal was uitverkocht en iedereen leek heel enthousiast. Er werd zelfs meegezongen.

Je gaat ook op tournee met deze plaat; wat zijn de verwachtingen en welk publiek hoop en denk je aan te trekken, want ik denk dat het verschillend zal zijn dan het Team William/Cloudy-Oh publiek?
Ik zoek bewust kleine gezellige plekken op waar mijn intieme breekbare muziek goed tot zijn recht kan komen.

Wat zijn de verdere plannen (en verwachtingen) voor 2024?
Snel beginnen aan een tweede plaat en nog veel optreden.

Volgt er op deze solo plaat ook een vervolg, want ondertussen ben je ook bezig met de tweede plaat van Cloudy_Oh? Toch?
Inderdaad, er komt een tweede Cloudy-Oh plaat en ook een tweede Floris Francis Arthur plaat.

Is er ook een specifiek doel, ambitie met dit solo project?
Deze plaat eindelijk kunnen afwerken was op zich mijn grootste ambitie. Alles dat er nog bijkomt is mooi meegenomen.

Pics homepag @Kevin Faingnaert

Bedankt voor dit fijne gesprek, mogen we je veel succes en geluk toewensen; we blijven je op de voet volgen
? en hopelijk tot op één van je concerten

Aanvullende informatie

Gelezen: 328 keer