logo_musiczine_nl

Talen

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

DAF - Bimfest 2...
DAF - Bimfest 2...

Nabou - Al mijn einddoelen komen een beetje uit. Dus ik ga er niet meer bewust naar op zoek, het klinkt ook een beetje alsof het dan gedaan moet zijn. Maar samen spelen met geweldige muzikanten die me inspireren wil ik zeker nog doen … Aanbevolen

Geschreven door - -

Nabou - Al mijn einddoelen komen een beetje uit. Dus ik ga er niet meer bewust naar op zoek, het klinkt ook een beetje alsof het dan gedaan moet zijn. Maar samen spelen met geweldige muzikanten die me inspireren wil ik zeker nog doen …
Nabou Claerhout is een Trombone virtuoze die langzaam maar zeker naam en faam aan het maken is binnen  jazz en aanverwante stijlen. Onder de naam N∆BOU verlegt ze samen met haar mede kompanen verschillende grenzen. Roeland Celis (gitaar), Trui Amerlinck (bas), Mathias Vercammen (drums) zijn muzikanten die Nabou perfect aanvullen, en zelfs het trombone geluid nog aansterken. Vooral de verdovende baslijnen en de groovy, energieke drum partijen slaan nog maar eens diepe gensters in ons hart. De gitaar partijen van Roeland zijn uiteindelijk de kers op de taart. Perfect dus!
Nabou zelf bespeelt haar Trombone op een zodanig uiteenlopende wijze, dat daar klanken uitkomen waarvan we het bestaan nog niet kenden.
Ze laat ons ademloos achter , de registers worden in een wervelend , versneld tempo open getrokken , waardoor je zelfs door het geluid van de trombone letterlijk van je sokken wordt geblazen.
Grenzen verleggen? NABOU overtreft al onze stoutste verwachtingen. Toen we de band zagen
optreden op het streaming festival Bel Jazz Fest waren we dan onder de indruk. Wat een artieste, wat een talent! Indrukwekkend bleek zelfs een understatement.
Met haar debuut ‘Hubert’ gooide NABOU ook reeds hoge ogen. Kortom, een artieste om in het oog te houden, naar de toekomst toe. Dus stelden we haar enkele vragen over verleden, heden en vooral toekomst van het project NABOU en nog veel
meer …

Nabou, op zeer jonge leeftijd kreeg je de kans om samen te werken met artiesten als Bert Joris, Dave Holland, Dave Douglas en Akua Naru. Hoe is dat in zijn werk gegaan? Heeft dit bepaalde deuren geopend?
Bij elke muzikant is dat heel anders gegaan. Met Bert Joris was dat bijvoorbeeld door Gent Yought Jazz Orchestra. Een heel fijne samenwerking, waarvan ik zeer veel heb geleerd. Dave Holland en Dave Douglas heb ik leren kennen toen ik in Londen studeerde. Die kwamen langs, er moesten concerten gespeeld worden en er werden muzikanten gevraagd daaraan mee te doen. Ik heb het geluk gehad om geselecteerd te worden. Zij spraken vaak over hoe de industrie in elkaar zit, je leert met allerlei muzikanten samenwerken. Zeer inspirerend die ervaringen.  Akua Naru is wellicht de raarste ontmoeting (lacht) Een goede vriend en saxofonist had me gebeld dat er een muzikant wat blazers nodig had en die toevallig in België was. Eerlijk gezegd ik kende die Akua Naru niet echt. Toen Akua echter op Instagram een foto van mij had gezet, ontplofte mijn Instagram en sociale media gewoon van de berichten van enthousiaste vrienden die zeiden ‘woow ken jij Akua Naru’’.  Zeer opmerkelijk.
Heeft dat deuren geopend? Via die wegen heb ik wel bijvoorbeeld interessante ontdekkingen gedaan over platen en muziek waar ik als kind naar luisterde.  Door die samenwerkingen kwam ik dus eigenlijk een beetje meer te weten hoe de muziek van mijn helden geschreven is en zo, wat dus voor mij wel een hele andere wereld deed open gaan. Dus ja in die zin, heeft dat zeker en vast deuren geopend.

Je haalde je Bachelor aan Codarts Rotterdam en ging later nog naar The Royal Academy of Music (London) en terug naar Codarts voor je Master? Vertel er eens wat meer over. Lijkt me zeer avontuurlijk
Ik ben naar Rotterdam gegaan en ontmoete daar Ilja Reijngoud die vandaag de dag nog steeds met mijn mentor is . Hij is een beetje mijn muzikale vader, die me steeds inspireert wat muziek en eigenlijk veel meer dan dat betreft. Ik heb veel landen opgezocht als Spanje of Portugal, maar muzikaal voelde ik me daar niet echt verbonden. De landen waar ik muzikaal wel kon in vinden, kwam ik terecht in Londen. Het zat in de lijn van de muziek en artiesten waar ik echt van houdt zoals (Shabaka Hutchings) Ook The Streets spreekt tot de verbeelding, dus Londen was voor mij het logische gevolg van dit alles.

Waarom de trombone (prachtig instrument, maar meeste kiezen voor gitaar, piano of zo) ?
Ik wilde naar de muziekschool. Ik mocht van mijn mama echter enkel naar een muziekschool als ik letterlijk verliefd werd op een muziekinstrument. Langs omwegen ben ik bij de Trombone terecht gekomen. Die verliefdheid ging ver, ik nam die letterlijk overal mee en eigenlijk heb ik er een soort band mee. Dat was dus wel belangrijk , dat verliefd worden op een instrument.

Zijn er bepaalde  musici, trombonisten of componisten die je hebben beïnvloed?
Heel veel zelfs. Er zijn zoveel voorbeelden eigenlijk.  Ambrose Akumusuri, Erykah Badu, Chris Potter, Joshua Redman, Cory Henry,  Wat voor mij bij al die artiesten belangrijk is dat ze naast muzikant en componist dus zeer grote inspiratie bronnen zijn gebleken.


Over piano gesproken, ik vergelijk je een beetje met een virtuoos als Bram de Looze, de man bespeelt geen piano maar leeft zijn instrument, het lijkt wel of het onderdeel is van hemzelf. Datzelfde gevoel krijg ik ook als ik jou Trombone zie/hoor spelen. Je mening graag?
Bram is een top muzikant. Bedankt, het is een beetje teveel eer denk ik. Bram doet zotte dingen met die piano, lijnen die door elkaar gaan en… Ik probeer met mijn instrument zoveel mogelijk tijd door te brengen. En ik hoor wel vaker van oudere muzikanten dat het ‘einde in bespelen van een instrument’ eigenlijk nooit wordt bereikt. Dus ja ik leer steeds meer bij over
mijn instrument. In elk geval bedankt voor het compliment.

Ik heb je via streaming live ontdekt dankzij Bel Jazz Fest. Een hele ervaring, hoe is je die bevallen? Geef gerust voor en nadelen?
Het is mij zeer goed bevallen, ik denk dat het ook een springplank is geworden voor de band N∆BOU en ook de andere artiesten daar naar een toch wat ruimer publiek eigenlijk. Fijn om te doen, maar ook een beetje raar toch ook. Mede doordat we elkaar al lang niet meer gezien hadden, en dan zo zonder publiek voor jou? Het blijft toch een zeer raar gevoel. Het enige nadeel is dus zonder publiek, we hebben graag publiek. Een leuke ervaring zonder meer.

Naast uw magische trombone laat je je ook omringen door top muzikanten, die op diezelfde wijze klanken tovenaars zijn met hun instrumenten. Trui Amerlinck op contrabas, Mathias Vercammen op drums en Roeland Celis op gitaar Hoe hebben jullie elkaar gevonden?
Mathias ken ik al tien jaar via Gent Jazz Orchestra, tevens door een toer naar Japan en zo. We zijn zeer goede vrienden geworden. Trui kende ik ook van Gent jazz Orchestra, ze heeft het nochtans heel druk maar vond toch de tijd om erbij te komen. In eerste instantie was dat hetzelfde verhaal bij Gijs. Maar Gijs kon helaas niet meer om dat hij de kans kreeg twee jaar in New York te studeren. Roeland is er daarna bij gekomen. Ze hebben allemaal hun eigen projecten waar ze druk mee bezig zijn, en toch vinden we elkaar gemakkelijk naast en op het podium. Prachtig.

Zou dit, die live streaming van concerten,  gezien de huidige situatie waarin we zitten, niet het nieuwe normaal kunnen worden? Of liever niet
Als je het mij vraagt liever niet, het is ondertussen ook al wat minder. Er komen toch wat meer live optredens. Allemaal wel ‘corona proof’ Het is een eventuele oplossing als het niet anders kan, maar liever niet. Liever heb ik zelf als bezoeker en muzikant toch live concerten. Tijdens de lockdown zaten we toch thuis en was dit wel leuk, Nu we terug kunnen gaan werken mag het wel anders dus ja..

Je stond ook in Eeklo op (2 augustus) helaas kon dit ook niet doorgaan, een domper op de feestvreugde wederom. Zijn er veel plannen in het water gevallen dit jaar?
Er zijn vooral veel dingen uitgesteld. Maar de meeste kunnen op een latere datum doorgaan. Er zijn natuurlijk wel dingen compleet niet doorgegaan. Maar sommige festivals hebben toch een manier gevonden om toch te mogen optreden. Zoals Jazz Middelheim op een veilige manier kan doorgaan.

Uw vorige release ‘Hubert’  is - hoe eigenaardig ook -  aan mij voorbij gegaan, helaas. Hoe waren de reacties ?
De mensen waren eigenlijk mega enthousiast. Onze cd is ondertussen uitverkocht, er zijn nog wel wat vinyl. Maar dat wil toch zeggen dat iedereen tevreden is. Heel blij  met de reacties.

In een interview met ‘jazz hallo’ lees ik ‘’plannen een full album uit te brengen in de loop van 2021” ; zijn die plannen er nog steeds? Met andere woorden, staan er al nieuwe releases op de planning feitelijk?
De plannen zijn er nog steeds, er sluipen wel al nieuwe songs in onze komende concerten. Ik hoop dat die plaat er komt in 2021 of begin 2022. Maar de release komt er zeker!

Een vraag die ik iedereen stel, hoe ga je als muzikant maar ook als mens om met zo een crisis waarin we leven?
Dat is een moeilijke vraag. Ik heb veel geoefend, veel muziek geluisterd en zo. Maar dat ligt voor iedereen anders. Nu ook moeten we nog afwachten, de cijfers gaan weer omhoog,  alles is zeer fragiel. Het blijft allemaal spannend of alles kan doorgaan. Dat houdt je toch bezig. We moeten gewoon proberen er het positieve erin te zien, maar gemakkelijk is dat niet.

Denk je dat de cultuur/muziek deze pandemie zal overleven? En hoe?
100% zeker, muziek is er altijd geweest. Ook in tijden van Wereldoorlogen of andere pandemie heeft muziek en cultuur het overleefd. Er komen misschien andere dingen als het streaming idee, maar op één of ander manier zal cultuur het overleven Zonder botsten of scheuren? Ik hoop van wel , ik vrees van niet. Kijk maar naar De Roma die nog tot begin volgend jaar gesloten zijn.

Wat zijn uw eigenlijke ambities als muzikant/componist? Een soort einddoel dat je wil bereiken?
Ik ben daar mee gestopt. Zo een einddoel was jazz middelheim, ik heb daar nog aan meegewerkt om als vrijwilliger te helpen. En nu mag ik er spelen. Al mijn einddoelen komen een beetje uit. Dus ik ga er niet meer bewust naar op zoek, het klinkt ook een beetje alsof het dan gedaan moet zijn. Maar samen spelen met geweldige muzikanten die me inspireren wil ik zeker nog doen..

Mijn laatste vraag, wat is je opinie over Spotify of bandcamp? Welke van de twee verkies je? En heeft het dan nog zin om platen uit te brengen? Waarom
Moeilijke vraag. Ik ben een jonge muzikant die opgegroeid is met Spotify en Deezer en zo. Ik heb daar veel ontdekkingen gedaan, zoals velen van mijn generatie; Helaas verdient de muzikant of het team daarachter niet veel aan, en dat zou wel anders mogen. Bandcamp biedt dat dus wel aan doordat je de muziek kunt beluisteren , maar pusht toch wel dat je na zoveel gratis luisterbeurten die plaat te kopen, en dat is wel tof dat je zo de kans krijgt die muziek ook digitaal aan te kopen. Je kunt daar zelf een prijs op zetten, waardoor ook bijvoorbeeld studenten of mensen die het niet zo breed hebben ook een plaat kunnen aankopen op die wijze. Heeft het nog zin om platen te maken? Ik denk van wel. Ik hou nog steeds van iets in de hand te hebben. Het is echt het totaalplaatje, na het beluisteren of zo ook zo een plaatje in je handen kunnen houden. Vinyl is helemaal terug, laat ons wat wachten en hopelijk is dat ook voor de cd.

Zijn er nog aanmerkingen? Of waar kunnen mensen die online merchandiser of zo willen kopen terecht?
https://nabou.bandcamp.com

Pics homepag @Pull & Over Photography

Bedankt voor dit fijne gesprek, dat ik uiteraard honderd keer liever face to face had gevoerd. Maar nu is gezondheid het belangrijkste, en ik hoop dat iedereen in je vriendenkring, familie en wie je ook graag ziet , er gezond mag uitkomen. Veel succes in alles wat je doet, vanaf heden volgen we dat wel op de voet ?

Aanvullende informatie

  • Band Name: Nabou
  • Datum: 2020-09-21
  • Beoordeling: 8
Gelezen: 949 keer