logo_musiczine_nl

Talen

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

Egyptian Blue
DAF - Bimfest 2...

Dunk!festival 2021 - Dunk!2021 online Aanbevolen

Geschreven door
&

Dunk!festival 2021 - Dunk!2021 online
Dunk!festival 2021
Zottegem
2021-05-13 t-m 2021-05-15
Erik Vandamme

Opnieuw kon Dunk als festival niet doorgaan door de coronapandemie. Dit jaar besloot de organisatie, door de cancel, een 'Dunk!2021 online edition' uit te werken. De fans konden achttien bands in drie dagen bewonderen van 13 tem 15 mei. Er was zelfs een forum waar de Dunk liefhebbers, de bands en de organisatie gezellig met elkaar konden keuvelen. Een prachtinitiatief, dat de festivalsfeer online ten goede kwam; al is het uiteraard nooit de echte live beleving.
'Dunk!2021 online' was eentje om in te kaderen.
Ohja, vorig jaar werd nog een soort 'Dunk!radio'  uitgewerkt  Het verslag kun je hier nog eens nalezen

dag 1 - donderdag 13 mei 2021 - Een uiterst genietbare, verschroeiende sound
N (****)  is een van de meest actieve, geprofileerde Duitse drone/ambient kunstenaars. Sinds de vroege jaren '90 heeft hij meer dan 50 platen uitgebracht. Op zijn eentje op het podium, laat hij aanvoelen alsof er een band van tien man op het podium staat. De kleurrijke beelden tonen een magisch visueel effect.
Er is sprake van een golvende sound die balanceert tussen luidruchtige donderslagen en ingetogenheid. N zorgt voor onverwachtse, verrassende wendingen , waarbij een strak keurslijf uitblijft . Door de variatie tekent N voor een totaalbeleving van extravertie en introspektie.

We citeren even Endless Dive (****) ‘ Endless Dive is een instrumentaal project uit Tournai (België), van vier muzikanten. De band levert energieke post-rock , laat verschillende invloeden horen en brengt melancholische verzen en punk riffs aan’.
Een gevoel van intens welbehagen bezorgt Endless Dive je vanaf de eerste gitaar riff. Alsof je in een rollercoaster zit en er een overweldigend gevoel tussen angst, verbijstering en waanzinnige vreugde heerst.  Een klein uur lang word je letterlijk meegevoerd en gehypnotiseerd. Magisch gewoonweg.

De post metal act Stories from the Lost (****) is afkomstig uit Zottegem . We zagen hen al in 2012 op Dunk!. ''Veelbelovend naar de toekomst toe'' schreven we toen.
Negen jaar later zien we een band die straf in het genre klinkt door de verschroeiende sound en de variërende vocals , die ingetogen, dreigend kunnen zijn. Een huivering door merg en been, waanzinnig sterk. Een duidelijk volwassen band in het genre dus.

Glass Museum (*****)  ofwel Antoine Flipo (synths) en  Martin Grégoire (drums) drukken sinds 2016 hun stempel in een grensverleggende jazzsound. In 2019 verscheen  nog een prachtplaat, 'Reykjavik'. De recensie kun je hier nog eens nalezen  
“Het perfecte huwelijk tussen jazz,  postrock en elektronische muziek'' schreven we.
In dit postrock gerelateerd festival is Glass Museum door de jazz sounds en de improvisaties van piano en drums een sterke aanvulling. 
De leden voelen elkaar perfect aan . De twinkelende piano en de bedwelmende drums zijn uiterst genietbaar. Sterk dus.

Celestial Wolves (*****) - Toen we hen in 2013 zagen op Dunk! schreven we: '' Op basis van hun muzikaal talent, denken we dat Celestial Wolves het nog ver zal brengen. Geef ze nog een tijd om te groeien in hun kunnen , en het komt allemaal wel goed.''
Elke plaat opnieuw weet de band ons aangenaam te verrassen. Bij elk optreden waarbij  je denkt 'de grens is  ondertussen wel bereikt' wordt die opnieuw verlegd .
Op Dunk!2021 online was het gewoonweg indrukwekkend door de hemelse gitaarriedels, de  hete baslijnen en de drums; het tempo wordt telkens opgedreven naar een demonische climax Waardoor het lijkt alsof de aarde onder onze voeten begint te daveren.
Compleet omver geblazen werden we … Wat een optreden!
Op het forum van Dunk!2021 online schreef ik:  ''who needs Mogwai or Explosions in the Sky if you have Celestial Wolves?''

Brutus (*****) was de laatste gig vanavond . We zijn en blijven onder de indruk van de zingende drumster en de muzikanten die het tempo naar een onaards niveau doen stijgen. Brutus is uitgegroeid tot een belangvolle band . Hun spelplezier is van jonge wolven die klaar staan  om iedereen  muzikaal te verscheuren. Ze zijn sterk op elkaar ingespeeld. Klankentovenaars.
De energie en de kracht van Brutus is een emotioneel geladen bommetje . Verdomd goed!

dag 2 - vrijdag 14 mei 2021 - Grensvervaging tussen Hemel, Hel en Aarde
De Nederlandse Drones/doom sensatie Flowers (***1/2) mag de tweede avond openen. De zompige drums, de lekker op doom uitgesponnen riffs en de donkere, ijzingwekkende vocals doen subtiel denken aan Black Sabbath. Diezelfde sfeer als van deze doom/heavy metal grootheid komt naar boven drijven. Flowers is vooral zichzelf, door die drones perfect aan  doom te connecteren, dat als een donkere walm over ons hoofd drijft. Er zit een psychedelische kantje aan dit duo. Enig minpuntje is dat het materiaal een beetje teveel in dezelfde lijn ligt , wat het op den duur wat monotoon maakt .

Over naar Turpentine Valley (****) - De uit Zulte afkomstige postrock/metal band is aan een sterke opmars bezig. De band bracht recent nog een ijzersterke plaat uit, die overal goed werd onthaald.
Lees hier de review .
In het genre is het technisch hoogstaand wat ze doen. Turpentine Valley weet de melodie te behouden , injecteert verrassende, onverwachtse wendingen en deelt harde mokerslagen uit. Beklijvend allemaal. Wat een liveset.

Astodan (****1/2) is een Belgische postrockformatie, een kruising tussen AmenRa, Pelican en Mogwai. Hun onderwerpen over de dood enzomeer spreken tot de verbeelding; de nieuwste schijf 'Bathala' (2020), is een conceptalbum over begrafenisrituelen.
De recensie hier 
Het occulte, mystieke en donkere blijft live overeind. Binnen een doomachtige sfeer, tekent Astodan voor een intense trip maar het onderbewustzijn. Waanzinnig allemaal , de rituele verhalen uit hun platen worden letterlijk op het podium tot leven gebracht..

BRUIT ≤ (*****) is een post-rock/modern klassiek kwartet uit Toulouse, Frankrijk. De band overtuigde recent nog met 'The Machine Is Burning'.  Ze worden vergeleken met Godspeed You! Black Emperor. De combinatie van die magisch mooie gitaarriedels, percussie, de alom aanwezige strijkers en de spoken words zorgen voor een bedwelmende, hypnotiserende trip en doen je wegdromen in diepe gedachte. Intens eigenzinnig gaan ze te werk . Wat een muzikale schoonheid.

We Stood Like Kings (*****) zet die lijn van BRUIT ≤ voort. Bij BRUIT ≤  waren het de strijkers die de toon aangaven, bij We Stood Like Kings komt de klemtoon op het pianospel. Deze band verlegt de grenzen tussen klassiek en post rock, en verlaat hiermee de comfortzone. Een intens beklemmende sfeer en overweldigend gevoel creëren ze.
Ze verwarmen je ziel door die virtuositeit; zoals op “Beethoven Moonlight”,  een stuk van Beethoven wordt hier uitgekleed, zelfs heruit gevonden zonder dat ze gezichtsverlies lijden.

Briqueville (*****) is de afsluitende act en na al dat goeds tussen Hemel, Hel en Aarde; de grenzen vervagen en zij nemen ons mee naar de diepste krochten van de Hel. Ook vanavond laten zij zich zien van hun meest occulte en donkere kant. Zonlicht in hun sound wordt uitermate geweerd, alsof vuurtongen van de hel onze voetzolen likken. Wat een intens , bezwerend, huiveringwekkend gevoel.

Tot slot een pluim voor de lichtman, die zorgt voor een pracht visueel effect en sfeerschepping bij elk van de optredens . Een meerwaarde!  

dag 3 - zaterdag 15 mei 2021 - Sprookjes van duizend en één nacht binnen een donker kader
Stratosphere (*****)  is het drone/ambient-project rond Ronald Mariën . Op zijn eentje zorgt hij voor een aparte sfeer , alsof een pak muzikanten op het podium staan. Stratosphere zorgt voor een intense beleving. Hij gaat uitgekiend, intimistisch te werk. Een staaltje van innerlijk genot. Monotoon gaat het tempo omhoog en wordt het een ellenlange hypnotiserende trip, tot je er ‘zen’ van wordt. 

ROOK  (*****) maakt het aspect duisternis tot een kunstvorm . Een uniek beleven. De Gentse band bracht in 2019 een eerste EP uit, 'I'.
De recensie lees je hier 
Ze gaan verschroeiend hard tekeer of het klinkt gevoelig intimistisch in een donker kader , zowel qua instrumentatie als qua vocals. Een occult tafereel borrelt op. In die filmisch donkere brij, wordt het zonlicht nauwelijks verdragen.

Bolt Ruin (****) is het muzikaal project van elektronicavirtuoos Brecht Linden. ‘Bolt Ruin schrijft de soundtrack naar overgroeide industriële braakliggende terreinen’, lezen we op de vi.be-pagina van dit éénmansproject.
‘Apocalyptisch’ is het woord dat zowel op zijn debuut (2019) als van het optreden op BRDCST-festival in de AB, Brussel Ancienne Belgique, mag uitgesproken worden .
“Het angstgevoel bekruipt je steeds en je kruipt dichter tegen elkaar aan als Bolt Ruin je bij de keel grijpt met een verschroeiend donker tapijt" schreven we over de titelloze schijf. Live zet hij dit volledig over ; het overvalt ons steeds opnieuw, en onderhuids voelen we een mysterieus, huiverachtig sfeertje, niet vies van enig experiment. Wat een prikkeling.

Pothamus (****) is een trio  uit Mechelen die met hun debuut 'Raya' een bonte mengeling speelt van sludge, doom en sfeervolle postrock. We ervaren een dunne lijn tussen licht en duisternis . Intens emotioneel klinkt het; beelden worden opgeroepen.
De recensie lees je hier  
Live gaat het combo wisselend te werk, zalvend , naar een wervelstorm toe en allesvernietigend . Een muzikale puinhoop, chaos , maar pakkend, intrigerend, prikkelend boeiend.

"Listening to 'de Portables' is like travelling without a road map or compass." lezen we op de bandcamp pagina van de Portables (****1/2) . De band is al van 1996  bezig . Een eigenzinnige band trouwens, die graag improviseert en zich niet in een hokje laat duwen. Een divers klankentapijt horen we , waarbij ze balanceren tussen toegankelijkheid en moeilijk in het gehoor liggend materiaal.
de Portables zijn al vijfentwintig jaar bezig , het zijn muzikale avonturiers die ervan houden buiten de comfortzone te treden.

Amenra (*****) - hoeven we hen nog voor te stellen? De aarde davert door hun overweldigende sound en Colin perst alle lucht uit zijn longen . Wat een beladenheid, wat een emotie.  Het zindert allemaal na.
AmenRa bracht hier op ‘Dunk!2021 online’ een akoestische set.
Een verslag eerder lees je hier (september 2020, Schouwburg, Kortrijk)  . En ferm onder de indruk was men.
Ook nu krijgen we er rillingen van . Schitterend wat ze gewoonweg neerzetten, in een kring rond elkaar gezeten. Een stilleven waarbij je geconfronteerd wordt met het einde van het leven. Het is, lijkt een zachtmoedig binnenwandelen in het Hiernamaals.
Niet dat het allemaal dood en verderf is . De gezapige cover “Het Dorp” klinkt nostalgisch en pakkend, mede door Colin’s emotionele vocals.
Amenra  weet de duisternis perfect aan te voelen, ook in hun materiaal in akoestische versie. Bepalend in Amenra’s muzikaal proces zijn de vocals van Colin , hij raakt ons op erg emotionele , gevoelige wijze en hij hoeft nu zelfs zijn keel niet schor te schreeuwen. Kippenvelmomenten dus.
Ik noteerde voor mezelf  'Hier zijn geen woorden voor, om te omschrijven wat ik nu heb gevoeld' . Ook de ‘day after’ geniet ik na van dit magisch gebeuren , diep onder de indruk. Onbeschrijflijk mooi!

Organisatie: Dunk!festival, Zottegem

Aanvullende informatie

  • Datum: 2021-05-16
  • Festivalnaam: Dunk!festival 2021
  • Stad (festival): Zottegem
  • Beoordeling: 8
Gelezen: 2888 keer