Works Of The Flesh - Onze ambitie? Gewoon toffe shows spelen, ons samen amuseren en … alles wat daarbij komt is mooi meegenomen


Works Of The Flesh  bestaat uit topmuzikanten die binnen de scene al hun sporen hebben verdiend. Bij Works of the Flesh - die op Catacombfest Open Air hun allereerste concert speelden, lag dat toch even anders.
Zanger en frontman Tim De  Meyer schudt  met zijn rauwe, bulderende stem de aanwezigen die nog niet goed wakker waren, prompt wakker. De baslijn van Johan Anthonissen, het venijnig gitaar geweld van Niels Larsen en Timmy 'Beuk' De Beukeleer’ en tot slot de knallende drums van Steven De Herdt gaan door merg en been. (verslag )
Deze samenwerking bewijst trouwens  dat er al jaren iets bloeit binnen de Antwerpse Metal Scene die nauw verbonden is aan o.m. Music City: https://www.facebook.com/AntwerpMusicCity/
Reden genoeg om hierover een fijn gesprek te voeren met Tim De Meyer, via ZOOM, dus niet echt tussen pot en pint. Maar de babbel voelde in elk geval aan als een leuk avondje samen op café in de Noorderkempen .
Het gesprek beperkt zich niet tot Works of The Flesh, we hadden het ook over de Antwerpse de Belgische metal scene.

Jullie zitten al een tijdje in de muziekwereld, bij uiteenlopend projecten; hoe is het idee rond ‘Works of the flesh’ ontstaan?
Het is allemaal wat ontstaan nadat Marginal er zowat mee ophield en tegelijkertijd Jolle en Beuk ook Butcher verlieten. Stevie, Jolle en Beuk (die dus samen in Suhrim hadden gespeeld en in Marginal) zijn dan wat beginnen jammen. De nummers die we nu spelen, liggen trouwens in de lijn van Stevie, Beuk en Jolle hun ding. Sommige dingen die te punk/crust waren voor Suhrim, of te Death metal voor Marginal kunnen ze in Works Of The Flesh gewoon kwijt. Dat is een drijfveer geweest om dit project op te starten. Ik van mijn kant kwam Jolle regelmatig wel eens tegen in music city in Antwerpen, en was regelmatig aan het zeuren om iets samen te doen (haha). Op mijn housewarming in Merksplas heeft Jolle me gewoon gezegd ‘hou je maar klaar, we hebben een nieuwe band en begin maar te repeteren’ (haha). Zo ben ik er ook in gerold. Niels is er ongeveer tegelijkertijd bij gekomen. Het geestigste is eigenlijk Niels ook op dat moment Abrahamic Liars aan het starten was met Jolle en Jozef (De Ridder, broer van Pieter van Off The Cross), en zo zijn Beuk en ik dan ook bij die band terechtgekomen (en Cin ook als extra zangeres) .

Ik dacht dat de band was ontstaan door de corona periode, maar dat heeft er dus niets mee te maken?
Nee, integendeel want we waren volop aan het repeteren. Corona heeft eerder een domper op de pret gezet inzake liveshows. We zouden al lang onze eerste shows hebben gespeeld, door Corona is Catacombfest onze eerste show pas geweest. Normaal stond er veel in de pijplijn, dat gaat nu dus nog komen. Binnenkort komen de aankondigingen, maar we gingen op een paar grote dingen spelen. Om een voorbeeld te geven, ze gingen in Wilrijk een project rond ‘de twaalf zware werken doen’ en net toen wij aan de beurt waren, was er die tweede lockdown. Dus nee, Corona heeft niet gezorgd voor het oprichten van de band, maar eerder dat het proces een vertraging heeft opgelopen.

Ik wil toch even inpikken op de bandleden binnen deze bijzondere band. Toch wel verschillende karakters uit verschillende werelden die elkaar vinden?
We komen wellicht allemaal uit – laat het zo stellen – andere milieus. Ik speelde bij Musth en nu nog steeds bij  Izah. En Niels kwam van bij Black Swarm en San Diablo. Maar we hebben allemaal toch diezelfde liefde voor stevige en goede metal gehad. Dat brengt ons toch samen. Iedereen heeft zijn eigen inbreng, ikzelf ben wat de ‘hardcore kid’ van de bende. Mijn jeugd ligt in de H8000 scene en zo in de jaren ’90. Jolle van zijn kant is altijd wat punk/death metal fan geweest. Beuk ook . Stevie die is begonnen als Black Metal fan, maar heeft dan een 100 graden draai gemaakt en is de meest soulvolle van de bende. Het maakt het allemaal wel leuk om zoveel verschillende uitgangspunten samen te brengen. Net al die verschillende invloeden maken deze band zo bijzonder en zo leuk om iets mee te doen eigenlijk. Er zit voldoende death/punk en crust in.

Dat heeft dus ook een invloed gehad op de sound van de band veronderstel ik?
Uiteraard, dat is het net. Doordat Stevie, Jolle en Beuk in  andere projecten soms ondervonden dat sommige nummers die ze wilden doen te punk waren voor de ene, en te Death metal voor de andere, konden ze bij Works Of the Flesh gewoon hun ding doen. We spelen gewoon death metal, crust, punk en in sommige reviews zijn we zelfs al hardcore genoemd. We doen gewoon waar we zin in hebben en dat maakt “onze sound”…

Dat vind ik persoonlijk zo prachtig aan jullie, ik verkies persoonlijk ook bands waarop je geen label kunt kleven. Helaas leven we in een wereld waar promotors of zo dat wel vragen. Dus. Hoe zou je naar die promotors toe je muziekstijl omschrijven?
Death Metal / Crust. Dat is de meest courante omschrijving van wat we doen. Ik denk dat dit best de lading dekt.
Vooral dan die old school death metal, die Zweedse sound. Als ze ons vragen ? zeggen we vaak Entombed meets Rotten Sound.

We hadden het er daarnet al even over. Alles komt na een kleine twee jaar weer een beetje los, eindelijk! Hoe heb je als muzikant (en mens) deze tijden doorstaan?
Mijn bubbel bestond eigenlijk uit Niels en Jolle. Dus hebben we tijdens die periode veel rond gehangen. Het was vaak dat wij samen het toch gezellig maakten. Tussen de lockdowns hebben we dan onze plaat opgenomen. Vlak na de eerste (of tweede, ik weet het niet meer juist) zijn de mannen de muziek gaan opnemen. Na de lockdown, toen het terug mocht, zijn we dan ook de zang gaan opnemen. Ergens was dat wel goed, we zaten in een fase dat we weinig hadden kunnen repeteren en waar ik persoonlijk nog wat aan het zoeken was: Hoe ga ik zingen, wat ga ik zingen, Die dingen. Op die opnames heb ik dan thuis wat zitten oefenen en zo kon ik aardig voorbereid de studio in. Ik wilde vooral anders klinken bij WOTF dan dat ik klink bij Izah of Musth. Bij Abrahamic Liars, een ander project dat ik doe, zal ik trouwens ook anders klinken. Dat doe ik ook heel bewust. Dit moest gewoon een soort rauwheid en oldschool gevoel hebben, wat ik bijvoorbeeld niet doe bij Izah. En dat is ook wel goed gelukt denk ik.

Nu we toch bij de EP zijn aanbeland. ‘Overrompelend’ is wat me bij een eerste luisterbeurt nog het meest voor de geest komt, plus ook dat jullie Humor en bittere ernst perfect met elkaar verbinden; Je mening
We menen wat we doen, maar nemen het ook allemaal niet te serieus. Dat vat het mooi samen. We zitten al te lang in de scene om de vedette te gaan  uithangen of zo. Het moet gewoon plezant blijven. We zijn bijvoorbeeld met iets nieuw bezig, we gaan gloednieuwe shirts maken (toont een object voor een T-shirt in regenboog kleuren) Die regenboog kleuren is dus bewust. Om aan te duiden dat het niet altijd zwart en donker moet zijn, er mag wat meer kleur inzitten. We hebben gewoon teveel plezier, het leven is al zo kort.

Dat is ook het enige dat ik wat spijtig vond aan die EP, het is te kort. Ik veronderstel dat het de bedoeling is er wat meer mee te doen naar de toekomst toe?
Dat is gewoon hoe we zijn, onze live set ook. Je speelt dat nog sneller. We zijn ook volop bezig met nieuwe nummers, we wilden vooral de show in elkaar boksen om live te gaan spelen daarmee. Zodat het live gewoon klinkt zoals we het echt willen. Maar nu zijn Beuk en Steven aan het experimenteren met nieuwe nummers. Het is allemaal nog echt prematuur. Riffs en ideeën maar nog niet echt songs. Maar we wilden dus eerst dat onderdeel terug live gaan optreden, uitbouwen.

En daarover wil je nog niet teveel los laten?
We spelen volgende week op Pyrefest, we gaan in Gentbrugge spelen met de vrienden van Volière,  in Retie op Faster&Louder , Crossfest (festival georganiseerd door Off The Cross) in Trix gaat een gigaparty worden, en voor 2022 gaan er ook mooie dingen aangekondigd worden die we nog niet mogen loslaten nu ?

Jullie brachten, midden in corona tijden, een plaat uit… Hoe waren de reacties daarop tot nu toe?
We hadden die via spotify en zo uitgebracht, en  uiteindelijk ook op vinyl en cd. In eerste instantie gingen we dat allemaal in eigen beheer doen. Ik had echter ons album doorgestuurd naar Bruno van Ieperfest –zoals ik altijd doe als ik een bandje heb, want ik speel daar gewoon heel graag – en die wilde daar wel iets mee doen. We zijn dan bij het label Genet Records geraakt. Er zijn eigenlijk heel veel zotte dingen gebeurd met die plaat. Want de verkoop was immens, wat ons verwonderde doordat we nog niet live hadden gespeeld. Persoonlijk ben ik eerder iemand die iets koop als ik die band live hoor en zie. Het heeft misschien te maken met het feit dat werd opgeroepen om uw lokale scene tijdens de lockdown te steunen of zo? Niet alleen verkocht die plaat zeer goed, we zijn ook in die 666 nummers op Studio Brussel ‘de zwaarste lijst’ terecht gekomen met “Double Standards” , Ergens tussen Mastodon en Goijra. De respons is gewoon enorm geweest, op Radio Willy heeft Andries ons ook gedraaid met datzelfde nummer en Thomas van Psychonaut heeft ons dan in zijn Selektorweek op Stubru ook nog eens gedraaid. Dat doet iets met een band zo op een Nationale radio worden gedraaid, je ziet op spotify mensen een lijst samen stellen en plots staat dat nummer er ook tussen. We hebben zelfs al geld ontvangen van spotify (haha)..dertig euro , na over de 50 000  plays.. We noemen daardoor “Double Standards” dan ook onze radio hit (haha). We hebben dat op Frietrock en Catacombfest zo aangekondigd. Je merkt ook dat mensen dat effectief herkennen…

Heeft dat ook geen deuren geopend?
Of dat nu echt deuren heeft geopend, weet ik niet. Je merkt zoals ik al zei dus wel dat mensen je nummer herkennen… Maar ik denk niet dat we er rijk van gaan worden!  Dat is dan ook niet onze ambitie om er rijk of beroemd mee te worden of zo. We doen het vooral omdat we ons gewoon willen amuseren en graag in een bandje spelen. En omdat we gewoon graag met elkaar hangen, dat is altijd een goed excuus .  Het is gewoon een leuke bende om mee samen te komen.

Wat zijn dan wel de ambities als ik dat mag vragen?
Gewoon toffe shows spelen, ons samen amuseren alles wat daarbij komt is mooi meegenomen,  we willen vooral spelen. Toffe shows, de eerste twee waren al fantastisch. Anderen terugzien bij die andere bands, zoals bij Catacombfest en Frietrock. Samen komen met gelijkgezinden. Dat zijn gewoon zeer toffe shows om te doen, zulke dingen vooral is onze ambitie.

Dus als ik het goed begrijp is Works Of The Flesh ‘’een plezant tussendoortje’’ of is dat wat kort door de bocht?
Ik zou het geen plezant tussendoortje noemen, zeker en vast niet. We hoeven er niet echt geld aan te verdienen, dat zal ook niet lukken. Maar we nemen het zeker serieus op. In die zin dat het wel goed moet zijn. We amuseren ons zeker. Motivatie nummer één is dat het voor ons alle vijf plezant moet blijven. We hebben op onze eerste shows wel heel veel verkocht, wat ook altijd fijn is om te zien. Dus we hebben zeker wel ambitie om er iets mee te doen, binnen een plezante omgeving waar iedereen zich vrij voelt.

Dus met andere woorden, jullie gaan zeker veel meer doen met Works Of The Flesh?
Zeker en vast gaan we meer doen. Op het moment is het gewoon even terug optreden en dat op ons laten afkomen, en daarvan genieten. Furore met die twintig minuten die we hebben dat heeft eigenlijk ook zijn kracht, twintig minuten binnen komen en gedaan, we kunnen dat veertig minuten doen maar het hoeft niet. Er komen dus nog nieuwe nummers, een nieuwe plaat; ik heb geen glazen bol, dus wanneer of hoe kan ik niet zeggen… maar het is zeker de bedoeling er nog iets meer mee te doen.

Op basis van die radio hit waar we het over hadden, neem nu dat je op basis daarvan iemand bij jullie aanklopt met een platencontract , met een Amerikaanse of world tour, alles erop en eraan? Zou je dat toch doen?
Als je zo een kans krijgt, doe je dat gewoon uiteraard. Er is Jan De Bie die ons promoot en enorm veel mails gestuurd heeft, toeren zit er sowieso in,  en ook in het Buitenland. Maar kijk, we amuseren ons gewoon samen… dat moet zeker zo blijven. Dat is gewoon de reden waarom we dit doen, en zullen blijven doen. Het moet plezant blijven, zonder meer. Met die vijf, dat is belangrijk. Ik wil niet dat we binnen vier jaar bij wijze van spreken aan onze zesde gitarist zitten. Works Of The Flesh zal gewoon ons vijf zijn, and that’s it! Dat is de voornaamste voorwaarde.

Is dat eigenlijk ook je persoonlijke doel? Iets dat je absoluut wil bereiken?
Persoonlijk wil ik toch eens op Graspop of Alcatraz staan, sowieso. Dat heb ik nog niet gedaan. Ik heb wel al in AB gestaan en zo met Musth, en ook Ieperfest en Rock Herk. Maar zo eens op Graspop of Alcatraz spelen? Dat is zeker een persoonlijk doel ja. Ik kan wat dat betreft niet voor de anderen spreken uiteraard. Wat hun doel is? Geen idee! Alles mag en niets moet. Dat vat alles samen.

Jullie zitten (of zaten) in nog vele andere projecten, valt dit te combineren met Works of the Flesh?
Naast Works Of Flesh  is er ook nog – zoals daarnet al even aangegeven  Abrahamic Liars - Niels zijn Black Metal project met Jozef (de broer van Pieter van Off The Cross) die speelde vroeger in Mästürbätör. En ook in Furia. Daar speelt Jolle gitaar i.p.v. bas. En Beuk, bas i.p.v. gitaar. Op plaat zijn dat allemaal duetten met gastzangers. Ik doe er een nummer op mee, en Cin (en wij gaan dus ook de liveshows voor onze rekening nemen). Daarnaast zijn er dus nog meerdere gastzangers op het album, waaronder bv Arne van Marche Funèbre, de zangers van Grafjammer en Wrang en nog veel meer gasten…  De band staat op 13 november op Unholy Congregation Pt.3 (https://www.facebook.com/events/893025064801651)

Daarnaast is er ook nog Izah, die leeft ook nog. Dat is eigenlijk een Nederlandse doom/sludge/post metal band. Daar is ook veel gebeurd. Enkele jaren geleden werd al het gerief van onze gitarist gestolen. We hebben een  crowdfunding gedaan met enorm veel respons op gekomen, dat werd zelfs op een moment door Johannes van Cult Of Luna gedeeld, waardoor we ook donaties uit Zweden etc kregen). Ondertussen was er een gitarist gestopt, die we nu ook al vervangen hebben. Dus op het moment dat we volop weer aan de nieuwe plaat konden beginnen werken, kwam dan covid-19… Gevolg: Ik kan al meer dan een jaar niet meer repeteren met die band omdat ik er niet binnen mag. We zijn met zes en je mag maar met vijf repeteren. Maar ook die band is dus nog steeds alive and kicking: https://www.facebook.com/IZAHband/

Als ik het goed begrijp , is het een beetje een versmelting van de scene in en rond het Antwerpse. Er leeft dus zeker iets daar – zoals ik in mijn intro al aangaf – maar ik krijg het gevoel dat het allemaal nogal ‘underground’ blijft … Alcatraz of Graspop lukt soms wel, maar niet altijd even gemakkelijk?
Op Alcatraz of Graspop mogen spelen is een erkenning, dat is zeker. We zouden daar graag spelen, uiteraard. Persoonlijk heb ik een voorkeur voor Alcatraz, omdat men daar heel veel doet voor de Belgische scene. Met die tent die ze nu zetten, met enkel en alleen Belgische bands de hele dag door, over drie dagen gespreid zelfs. En als je ziet dat die tent over het algemeen afgeladen vol staat, is dat zeker een goede zet. De laatste editie was zelfs bijna helemaal Belgische, Alcatraz heeft bewezen dat je een fantastische affiche kunt samen stellen met enkel inlandse bands, of toch ongeveer. We hebben bands als STAKE, AmenRa , Evil Invaders of Channel Zero die kunnen wedijveren met die absolute top in Amerika of zo. Die kunnen een volledige wei vol trekken als Belgische band. Dat we internationaal moeten kijken, want de Belgen verkopen niet? Dat heeft Alcatraz nu bewezen dat dit NIET zo is.

Zijn we als Belg niet te weinig chauvinistisch?
Ja, dat is typisch Belgisch. Bands als Emmeth, of Aborted, die al in Amerika en zo voor volle zalen spelen,  zelfs als headliner. zijn ze hier nu pas aan het leren kennen… dat is toch gewoon van de kop gerukt. AmenRa heeft zes platen moeten maken eer er iemand echt begon over te babbelen, Oathbreaker heeft een jaar nonstop getourd voor iemand hier er enige aandacht aan schonk, en zo zijn er nog wel wat bands!!

Ik heb daarover een interview gehad, met FireForce die me wisten te vertellen als ze in Duitsland spelen voor een band, er spelen in het voorprogramma; als hier een Amerikaanse (middelmatige) band komt spelen,  staan ze ook in het voorprogramma, dat lijkt me zo onlogisch
Wat je dan ook ziet is dat de zaal regelmatig leeg loopt bij die Amerikaanse band, omdat het grote deel net komt voor die lokale act (en vaak dus hun vrienden) aan het werk te zien. Dat hebben we zelf ook al ondervonden, de goede lokale band trekt vaak nog het meest publiek.

Veel succes alvast met alles wat jullie doen. Hopelijk zien we elkaar ns bij een volgend live optreden