AB, Brussel programmatie + infootjes

AB, Brussel programmatie + infootjes Concerten 2024 01-10-24 - José James 02-10-24 – Jaune toujours 03-10-24 - Loverman 03-10-24 – Black metal rainbows (bookpresentation & concerts) + livesets Vulva, Acidic Male and Rattenburcht 04-10-24 - Eivor 04-10-24 –…

logo_musiczine_nl

Wilde Westen, Kortrijk - events

Wilde Westen, Kortrijk - events Concerten 2024 05-10 DRIFTWD (nieuw album), Sasja Maekelberg 06-10 Korpus Kwartet (middagcocnert) 11-10 The Psychotic monks, Whorses 12-10 Riptunes @Concertstudio (albumrelease) 14-10 Compact Disk Dummies , Jen @Depart 18-10…

Talen

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

The Rats
The Bollock Bro...

David Newbould - Ik spendeer veel tijd aan de volgorde, probeer ervoor te zorgen dat er een goede flow is van begin tot eind Aanbevolen

Geschreven door - -

David Newbould - Ik spendeer veel tijd aan de volgorde, probeer ervoor te zorgen dat er een goede flow is van begin tot eind

David Newbould is een levensgenieter. Sinds hij zijn carrière begon met Big Red Sun uit 2007, heeft hij zijn sporen verdiend als rootsrocker, americana-artiest en versterkte volkszanger. Hij schrijft liedjes die de ups en downs weergeven van een volwassen leven dat hij vaak op het podium en onderweg doorbracht. Hij slaat een nieuwe bladzijde om met zijn vierde full-length studio album, ‘Power Up!’ (Blackbird Record Label, 10 juni 2022), een plaat waarvan de boodschappen van doorzettingsvermogen en onwankelbaar overleven worden voortgedreven door het vet, de gruis, en gitaar-gedreven branie van rock & roll.
Naar aanleiding van deze release hadden we een fijn gesprek met David, ook polsen we naar hoe hij de coronatijden heeft doorstaan, de hoogte- en dieptepunten uit zijn carrière en de verdere toekomstplannen zoals (hopelijk) een Europese tour.

David, voor de lezers die je niet kennen, vertel eens wat meer over jezelf, hoe is alles begonnen? wie waren je grote inspiratiebronnen?
Ik ben opgegroeid in Toronto. Toen ik 8 of 9 was begon ik te zingen in mijn schoolkoor, en dat raakte echt een snaar zoals ze zeggen. Ik had jarenlang deze duellerende passies van koormuziek aan de ene kant, pop en hardrock aan de andere. Ik speelde drums toen ik jong was en op een gegeven moment schakelde ik over op gitaar, wat het enige werd wat ik wilde doen. Ooit. Toen ik me na een jaar of twee voor het eerst verdiepte in het heilige driemanschap van Neil Young (hometown legend), Bruce Springsteen, en Bob Dylan, veranderde dat echt mijn leven. Vooral met Neil voor het eerst, toen ik op mijn 15e of 16e de Live Rust video zag en me realiseerde dat er plaats was voor alles waar ik van hield in één kunstvorm... het zette me op het pad waar ik denk ik nu nog steeds op zit. Ik moet Ed van de bakkerij-afdeling voor alles bedanken, hij leende me die VHS.

Je hebt een lange weg afgelegd, wat zijn de hoogte- en dieptepunten tot nu toe?
Het meest recente hoogtepunt is de bouw van een studio achter mijn huis in 2021, waardoor ik veel nieuwe dingen kan leren en mezelf harder kan pushen dan ooit. Ook zo jong van de middelbare school naar NYC verhuizen en het op de een of andere manier laten werken en een soort carrière opbouwen, dat is iets waar ik me goed bij voel. Ook in Austin Texas wonen, een van de grootste steden ter wereld, en het meemaken. Het is goud, die plek. Eindelijk in staat zijn om dit voort te zetten na de geboorte van mijn zoon 7 jaar geleden, schrijven en spelen met minder innerlijke beperkingen nu ik hem op de achtergrond heb gezet in mijn leven. Het is bevrijdend.
Minpunten: mijn onvermogen tot nu toe om een manier te vinden om naar Europa te komen en te gaan spelen. Het ziet ernaar uit dat daar dit jaar verandering in komt, dus ik kan dat van de lijst schrappen, en terug blijven gaan. Een algemeen dieptepunt is gewoon het feit dat ik al zovele jaren geen "structurele planning"-gen heb gehad, terwijl ik wou dat ik dat wel had, wat resulteert in soms sporadisch toeren en meer thuiszitten, schrijven en op lokale podia spelen. Het is soms moeilijk voor me om uit mijn eigen weg te gaan. Het enige waar ik me op kan concentreren is schrijven en opnemen. Dat is het. Al het andere is een strijd. Maar dat heb ik ingezien. En soms is het leven wat je maakt van wat je op je bord hebt liggen als het er is, nietwaar?

Een kleine vraag over de coronatijden die we de laatste twee jaar hebben meegemaakt, hoe heb je die beleefd? wat was het een bron van inspiratie?
Zoals iedereen bracht ik de meeste tijd thuis door en wenste ik dat ik een normaal leven kon leiden in een normale maatschappij. Absoluut mijn bron van inspiratie was mijn familie, en het maken van dit album met Scot Sax. Het was een goede creatieve uitlaatklep voor ons beiden, en het heeft me er ook toe aangezet om mijn eigen studio te gaan bouwen. De beperkingen die ik voor mezelf had, waren dat ik liedjes schreef en ze demode op garageband, en voor al het andere moest ik ergens anders heen. Nu kan ik dat thuis doen.

Je bent een reizende artiest (heb ik ergens gelezen), hoe voelde het om niet op de route te gaan?
Slecht! Ik hou van toeren, ik hou ervan om steeds voor nieuwe mensen te spelen en een beetje nomadisch te zijn. Ik heb nu een gezin dus ik kan niet maanden achtereen op pad, maar ik hou er zeker van om op pad te kunnen zijn, meer dan bijna alles.

Wat kunnen muziekfans verwachten als ze een exemplaar van het nieuwe album 'Power Up' op de kop tikken?
Een soort van eigenzinnige, gutturale nummers die het hele gamma bestrijken, denk ik. Met wat luide gitaren en ouderwetse drum miking methodes (mijn favoriet). Ik hoop dat ze er iets unieks in vinden dat hen op een persoonlijk niveau raakt en ook aansluit bij wat ze in de eerste plaats zo leuk vinden aan muziek. Zoals ze altijd zeggen, "schrijf het liedje dat je zou willen dat er was"...mijn favoriete albums zijn altijd degene die een leegte lijken te vullen.

Het is een zeer aanstekelijke plaat, vol van diverse emoties, doet je verlangen naar lange zomeravonden rond het kampvuur, is dat zo? Is dat een bewuste keuze?
Bedankt dat je dat zegt. Ik zou niet per se zeggen dat het een bewuste keuze is, nee. Wat betreft uiteenlopende emoties, ja, ik probeer mijn platen interessant te maken en een spectrum te bestrijken. Ik spendeer enorm veel tijd aan de volgorde, probeer ervoor te zorgen dat er een goede flow is met tempowissels van begin tot eind. Wat het kampvuurverlangen betreft, dat is echt cool, maar ik denk gewoon aan het liedje als ik het schrijf. Hoewel ik veel zomers doorbracht rond kampvuren in het noorden van Ontario toen ik jonger was, en op elk moment na de leeftijd van 15 of zo had ik mijn gitaar bij me, dus dat is er. Een andere van mijn favoriete artiesten toen ik jong was, was Jim Croce, en hij had altijd een goede door de weg getekende kampvuur vibe in zijn liedjes, dus misschien is het allemaal in mij gesijpeld. En natuurlijk de invloed van Neil Young die in die tijd als een geest om me heen zweefde. Ik denk dat veel van mijn favoriete muziek tot op zekere hoogte geworteld is in folkmuziek, dus er is altijd een beetje van dat thuis-element.

Je stem doet me vaag een beetje denken aan Bob Dylan maar dan minder hees, een bijzonder warme stem die me een goed gevoel van binnen geeft. Zijn er nog andere singer-songwriters waarmee je te vergelijken bent?
Sommige  mensen waar ik zelfs nog nooit veel tijd aan besteed heb om naar te luisteren, zoals Richard Thompson, Hal Ketchum, Loudon Wainwright. Ik ken ze alle drie en heb er veel respect voor, maar elke gelijkenis is puur toeval. Af en toe maakt iemand een vergelijking met een James McMurtry of Springsteen of Dylan, en dat klinkt voor mij iets zinniger. Niet dat *ik* me met hen vergelijk, maar dat is allemaal muziek die diep in mijn bloed zit.

Ik hou ook van de gevarieerde aanpak, van intiem tot die catchyness die je in country vindt, is dat een bewuste aanpak? Wat is jouw mening over deze uitspraak?
Op een gegeven moment realiseerde ik me jaren geleden dat het er bij het schrijven van songs niet om ging een refrein of catchy element te vermijden. Ik realiseerde me dat ook al hou ik van coupletten, hoe kan ik ontkennen dat wanneer dat refrein of refrein komt, ik er ben! Het zit zo - ik hou van Townes Van Zandt, Jeff Buckley... mensen die je met een tekst of vocale aanstellerij helemaal naar zich toe kunnen trekken. Maar de manier waarop ik schrijf, zelfs als ik begin met zoiets, komt er meestal een deel dat ik wil herhalen, een deel dat ik wil blijven terugkomen in het lied ... een anker, een resolutie. Dus dat zal er altijd zijn. Maar lyrische voldoening is een beetje de naam van het spel voor mij, dus dat zal er ook zijn.

Wat zijn de verdere plannen? op tournee? mogelijk Europa?
Ja - ik kom in september/okt naar Europa voor een solo-promotietournee, en dan kom ik volgend jaar terug met mijn band. Ik kijk er echt naar uit om daarheen te gaan en voor publiek te spelen. Ik zal hier in de VS ook toeren - veel donderdag-zondag tournees en hopelijk een paar 1-2 weken naar het noordoosten, terug naar Texas, en naar het westen. Volgend jaar zal de kalender hopelijk ook meer gevuld zijn.

Mocht je naar België komen laat het me weten; ooit in België geweest en wat is je ervaring met Europa?
Ik ben er nog nooit geweest, maar ik ben er vrij zeker van dat ik er in de herfst zal zijn. Ik kan niet wachten! Ik stuur mijn muziek al sinds 2013 naar Euro/Americana radiostations, en heb goede respons gekregen, mensen vragen wanneer ik daar kan komen spelen etc.. Ik ben twee keer in Europa geweest in mijn leven, toen ik jonger was als backpacker denk ik dat je zou zeggen. Nederland, Duitsland, Praag, Engeland, Ierland... Ik vond het allemaal geweldig, maar dat was om de wereld te zien. Al een lange tijd ben ik op zoek om een publiek op te bouwen door te toeren. Ik heb vrienden die daar 1, 2, 3 keer per jaar toeren en daar hele andere carrières hebben. Dan Baird, Jace Everett, Tim Easton... het is een basis die ik graag wil cultiveren en waar ik naar terug wil blijven komen.

Nu we het er toch over hebben, wat is volgens jou het verschil tussen de Amerikaanse en de Europese scene?
Nou, dit is allemaal uit de tweede hand, want ik heb er nog nooit opgetreden, maar het lijkt erop dat het enthousiasme voor goede muziek in veel delen van Europa behoorlijk intens is. Misschien omdat elk land zijn eigen scene heeft, en ze respecteren de afstand die mensen afleggen om voor hen te komen spelen. Terwijl hier elk gebied zijn eigen ding heeft, sommige gebieden zijn echt in de kunst, anderen willen gewoon dat mensen covernummers spelen in hun sportbar. Dus ik weet het niet. Vraag het me nog eens over 6 maanden!

Ik wil graag wat vragen stellen over sociale media en Spotify en zo? Hoe belangrijk is dat voor jou als artiest en muzikant?
Nou...ik denk dat de asociale media de plek is waar veel bekend wordt over nieuwe releases, tour data, etc... Ik bedoel het is de open lucht marktplaats voor alles, is het niet? Aan de andere kant, zou ik willen dat het niet zo overheerste zoals het nu doet. Vaak mis ik het om gewoon na te denken en dingen te weten te komen die ik wil door de oude routine van jezelf omringen met mensen en dingen die je leuk vindt, en het woord dringt tot je door. Als een sociaal hulpmiddel kan ik het niet uitstaan. Als een set van zakelijke tools ... Jezelf gehoord krijgen door het lawaai daar is een kunst op zich, en door de jaren heen ben ik het werk gaan respecteren dat mensen erin steken om een miljoen YouTube views te krijgen, en ik erken de manieren waarop het op zijn beurt een carrière vooruit helpt. Ik wil gewoon... als ik zoveel tijd heb, wil ik een liedje schrijven.
Ik deed een wekelijkse livestream voor het eerste jaar van Covid. Hoewel het in theorie een geweldige manier is om mensen te bereiken, ben ik er na een tijdje mee gestopt. Het voelde als The Twilight Zone. Mensen leven nu van livestreams, zelfs voor Covid bedoel ik. Nou, dat lijkt cool. Maar is het dat ook? Mijn noordelijke ster voor een artiest om een connectie te maken is nog steeds dat een fan een liedje hoort, en ze live gaat zien. En de live ervaring is waar de deal wordt bezegeld. Dus al het andere is een soort van middel om dat doel te bereiken. Ik kan me een weg banen door een couplet, brug, en refrein. Al het andere is een beetje moeilijk!

En, waarom nog platen maken, als je alles op Spotify kan vinden?
Goede vraag. Ik heb geen idee. Het is de kunstvorm waar ik van hou. Waarom dragen mensen nog steeds horloges?

Ja ook zoiets
? … zijn er na al die jaren nog ambities of doelen die je wilt bereiken in je carrière?
Veel. Meer platen te maken en artiest-fan relaties te cultiveren.  Erik, dank je voor al deze doordachte vragen

Pics homepag @Ryan Knaack

Aanvullende informatie

Gelezen: 1086 keer