De Gentse band Yokan deed het bijzonder goed in een hele reeks bandbattles, van de Rock Rally en Sound Track tot de Maanrockrally en de Student Rock Rally. De bandnaam ontleenden ze van een gesuikerd Japans dessert. Hun EP ‘Koi No Yokan’ heeft de liefde in al zijn facetten als thema en is bij momenten ook al wat aan de zoete kant.
De openingstrack is meteen de sterkste van deze EP. “Mess With Me” is een stevige, ietwat agressieve urban synth/gitaarrocker waarvan de songopbouw en de lyrics ook overeind zouden blijven in een blues- of hardrockjasje. Op de andere songs horen we eerder een band op het kruispunt van High Hi, Warhaus en Jamiroquai. “Toxic” heeft de meest uitgesproken sweet Jamiroquai-vibe. “Best Served Cold” drijft op hoekige synth-funk. “For Ya” heeft een zomerse, fruitige vibe, maar mist toch vooral wat diepgang in de lyrics. Het is van alle tijden: verliefdheid is moeilijker onder woorden te brengen dan liefdesverdriet, maar je kan toch proberen om de clichés te overstijgen.
“Don’t Mind To” is voor mij één van de interessantste songs, met doorwrochte lyrics en ritmes. Hier zitten de laagjes heel juist op elkaar. Ook op “Strangers Again” is het bluesy urban hartzeer bijna tastbaar.

Yokan heeft met ‘Koi No Yokan’ een uitdagende EP uit. Geen hapklare brok, wel gelaagde, broeierige urban poprock die zeker zijn weg zal vinden naar een breed publiek.

https://www.youtube.com/watch?v=sO4OL5Go4N0