De controversiële live show waarmee het Zweedse duo , broer – zus,  Olof en Karin Dreijer Andersson rond ‘Shaking the habitual’ op tour trokken twee jaar terug , werd onder handen genomen. 8 nummers uit hun oeuvre en van de live tour werden geselecteerd en in een studioversie gegoten .
Hun kenmerkende donkere, mystieke klankkleur werd verweven met wave – tribal en Indiase ritmes . De songs krijgen een andere jasje aangemeten, door allerhande instrumenten, elektronica, sounds en percussie; meer industriële techno met tropische klanken, instrumentaal of ondersteund door die aparte stem van Karin.
De donkere dreiging is dus de rode draad in de nummers of ze nu aards of onaards zijn ; het geheel klinkt dampend , groovy, hitsend, opzwepend en dansbaar en heeft een rauw , direct tintje . Vooral de laatste twee nummers “Stay out here” en “Silent shout” gaan naar een climax, zijn explosief  en zorgen voor een stomende party door de beats. Fascinerend. De dansles van hun livetour kunnen we ons hier maar al te goed voorstellen.
Ze doen hier wat denken aan die andere gerespecteerde alternatieve formatie Goat.
De show was iets aparts , uniek en werd eigenlijk erg wisselend  onthaald , gezien dans en de performance (met aerobicssessie op de stage), van het duo meer op het voorplan trad dan de muziek . Maar het was net fijn vertoeven in dat universum , waar we maatschappijkritische boodschappen ‘tégen racisme, tégen sexisme, tégen homofobie, tégen de door mannen gedomineerde maatschappij kregen . Hun slogan luidde "Het volk zal leiden en de leiders zullen volgen!".
The Knife is niet meer . Laat ons hun albums, optredens  en shows koesteren !

Het Zweedse duo The Knife , broer – zus,  Olof en Karin Dreijer Andersson, laten na ruim 6 jaar opnieuw van zich horen . Stil hebben ze niet gezeten Olof was o.m als DJ actief , Karin  had haar Fever Ray project , werd voor de tweede keer moeder en een paar jaar terug werkten ze samen muziek uit voor een opera .
The Knife onderscheidde zich in de elektronica wereld door koele , ijzige ambientsoundscapes, ‘80’s electro en psychedelica . Ze brachten een duistere, obscure als een broos breekbare en dromerige sound.
De nieuwe plaat is met 96 minuten een erge lange geworden en toont aan dat het duo toch avant-garde geluidsgoochelaars zijn , meer dan de helft van de nummers duren boven de 8 minuten en we vinden ook een rits instrumentale . We kennen die aanpak van een Aphex Twin.
Het donkere mystieke klankbeeld is behouden , maar wordt verweven met wave – tribal- en Indiase ritmes  .
We krijgen spannende elektronica te horen , repetitief , slepend, filmisch, ijzig en toch afwisselend , gevarieerd in de ritmiek , waarbij ze uitnodigen tot een danspasje . We zijn behoorlijk onder de indruk .
‘Shaking the habitual’ is een intense trip , een spannende, intrigerende plaat, waarbij we meegenomen worden in hun fantasierijke creepy wereld .