Gent Jazz 2023 met Branford Marsalis Quartet - Improvisatie ten top
Gent Jazz 2023
Bijlokesite
Gent
2023-07-14
Erik Vandamme

Gent Jazz is aan zijn laatste weekend toe. De twee resterende avonden staan in het teken van de pure Jazz met o.m. Branford Marsalis Quartet op vrijdag en de legendarische Herbie Hancock op zaterdag. We moeten het hebben over ‘pure jazz' als het experimentele kantje van de jazz.
Met Branford Marsalis Quartet was het improvisatie ten top. Wat een kleurrijke avond.

Lara Rosseel is niet alleen een bijzonder getalenteerde muzikante, ze is ook van vele markten thuis. Eén van haar projecten, die we eerder dit jaar opvolgden was Lara Rosseel Orchestra: ARK (*****), een project met uiteenlopende muzikanten van percussie over blazers naar viool en strijkers, wat zorgt voor een gevoel van eensgezindheid, waardoor publiek en muzikanten op het podium met elkaar worden verbonden, zoals op een Ark .
Er wordt duchtig geëxperimenteerd met klanken zoals geluid van kolkend water, uitgebeeld door een hand dat beweegt in een kom gevuld met water. De percussie en drum bestaan niet louter uit drums spelen, maar voortdurend experimenteren met andere klankentapijtjes, mooi aangevuld met een verbluffende contrabas, aanstekelijke viool klanken en de groovy blazers.
Een klein uur lang heerst er een bijzondere magie, die je doet wegvaren naar oneindig mooie oorden. Hier telde het collectief ‘an sich’, dat tekende voor een bijzondere beleving.

Onder de categorie ‘bijzondere parels binnen de Belgische muziek’, kunnen we ook gitarist Vitja Pauwels (****) rekenen. Niet alleen speelt hij gitaar als een ware virtuoos, hij haalt er klanken uit waarvan we het bestaan nog niet kenden. Hij is ook een multi-instrumentalist die door loops en klanken, zorgt voor verwondering in je hart. Het experimentele kantje zorgt ervoor dat je je geen seconde verveelt. Vitja heeft een kristalheldere stem, een meerwaarde in die sound.
Vitja Pauwels  liep op zijn eentje misschien wat verloren op de Gardenstage, maar door die veelzijdige, wisselende, kleurrijke aanpak, wist hij ons te veroveren, te ontroeren of deed hij ons lekker headbangen. Mooi overtuigend.

Het absolute hoogtepunt van de dag kwam al vrij vroeg met Lakecia Benjamin (*****). De saxofonist, in goudgeel pakje, is niet alleen een verbluffende muzikante en performer - ze haalt haar inspiratie dan ook bij de groten op aarde als John Coltrane - maar ook een charismatische entertainer. Haar pakkende en grappige bindteksten zijn mooi meegenomen.
Ze beweegt over het podium als een pop diva, met het hart van jazz op de juiste plaats. Grootheden als Miles Davis borrelen op, als we haar zien dartelen naar elke hoek van het podium.
Ze is omringd van sterke muzikanten door de groovy contrabas, sublieme pianoklanken en bezwerende, knetterende drum partijen. Het prikkelde de dansspieren. Lakecia Benjamin weet door haar bijzondere emotionele en veelzijdige aanpak, iedereen te begeesteren.
Op het einde van de set verlaat ze het podium, dwaalt door de menigte en laat haar muzikanten nog even een solo spelen; iedereen wordt verbouwereerd achtergelaten.
Verbluffend en grensverleggend met een mysterieus kantje! Een overtuigende show.

Op de Gardenstage verpozen we even met een muziekje op de achtergrond, althans zo voelde het optreden van Kahil Elzabar Quartet (***) toch aan. De muzikanten slaan lekker aan het jammen en betrekken het publiek er deels bij. Ze tonen hun virtuositeit. Maar meer dan een lekker groovy sfeertje komt er niet boven drijven, wat uiteraard niets afdoet aan de enorme aanstekelijk- en gedrevenheid. Goed zonder meer, maar zeker niet grensverleggend.

Julian Lage Trio (****1/2) bestaat uit drie muzikanten die zich niet alleen in jazz middens manifesteren. De New York Times omschreef hem alvast als ‘een van de meest talentvolle jazzvirtuozen, bezeten van een onverstoorbare technische vaardigheid en een schijnbaar grenzeloze nieuwsgierigheid’. Met John Roeder op contrabas en Rudy Royston op drums bracht hij vorig jaar nog een schitterend album uit 'View with a room'.
Live worden hier ook de grenzen afgetast. De set leek wat gezapig te starten, gaandeweg kreeg het trio meer grip op het publiek en werden alle registers opengetrokken. We kregen een veelzijdige en improviserende aanpak. Daar hoort soms wel een knappe solo bij, waarbij de muzikanten apart laten horen wat voor een bijzonder getalenteerde parels ze wel zijn. Het was vooral het samenspel van deze drie tenoren binnen de jazz, die een magie doen ontstaan die een onaardse schoonheid is.
Door het daverende applaus zijn ze nog eens terug voor een bis. Julian Lage Trio was op Gent Jazz als een diesel, eens de vlam in de pijp , niet meer te stoppen!

Een levende legende op het podium is Branford Marsalis Quartet (****1/2) zeerzeker. Op zeer jonge leeftijd heeft hij zowel binnen de jazz als in de rock zijn stempel gedrukt als saxofonist. In 1985 speelde hij zelfs voor 72 000 mensen op Wembley, toen hij in de band van Sting zat. In het begin van de jaren 90 deed hij gastoptredens bij de Grateful Dead. Hij toerde ook samen met Miles Davis in een van de bands. Wat een c.v. houdt hij er op na.
Branford Marsalis is naast een verbluffende sax virtuoos een klasse entertainer pur sang, die zijn publiek voortdurend aanport. De muzikanten gaan vurig te werk en verrassen voortdurend.
Anderhalf uur ondergaan we een magische sound. Ze maken de jazz met z’n verschillende componenten levendig. De groovy klanken en de improvisaties ten top creëren een intens sfeertje. Mooi avondje met dit combo.

Neem gerust een kijkje naar de pics www.gentjazz.com

Organisatie: Gent Jazz