Miracle Metal Meeting 2019 - Het moet niet altijd uit het buitenland komen om goed te zijn
Miracle Metal Meeting 2019
Brielpoort
Deinze
Begin jaren ’80 van vorige eeuw was de Brielpoort in Deinze één van de belangrijkste zalen voor de toen echt grote shows. Het lijstje met bands die er gespeeld hebben, is minstens zo lang als indrukwekkend: Dire Straits, U2, Depeche Mode, The Cure, Simple Mindes, Eurythmics, AC/DC, the Ramones, de Scorpions, …
Inmiddels laten de klassieke concertorganisatoren de Brielpoort een beetje links liggen, maar vzw Miracle is vastberaden om daar verandering in te brengen. Ze haalden reeds o.m. The Scabs en Scala naar Deinze. Voor hun Miracle Metal Meeting haalden ze vast de mosterd bij het Alcatraz Hardrock & Metal Fest. Dat wordt reeds enige tijd in Kortrijk in openlucht georganiseerd, maar het begon ooit in de Brielpoort en er was toen, misschien in verhouding meer dan nu, veel plaats op de affiche voor bands van eigen bodem. Metal leeft nog steeds sterk in Deinze en omgeving, wat te merken is aan kleinschalige initiatieven als o.m. Zingem Beeft, Stormram in Zulte, de Elpee uiteraard en zelfs mogelijk een nieuw metalfestival in Gent.
De Brielpoort vullen met enkel Belgische bands leek op papier een beetje een gok. Er zijn in Vlaanderen indoorfestivals die met grotere buitenlandse namen slechts kleinere zalen kunnen vullen. Toch was er vorige zaterdag de hele avond een gezellige drukte in de Brielpoort. Het was er niet zo druk als vorig jaar toen Alice Cooper langskwam, maar het voordeel was wel dat je snel even naar de toog, naar buiten, naar het toilet, enz … kon. Eigenlijk net de atmosfeer van een openluchtfestival, maar dan met een binnenpodium.
Met een festivalaffiche kan je nooit iedereen tevreden stellen. Hier en daar werden wat wenkbrauwen gefronst toen bleek dat er zou geopend worden met vooral Antwerpse bands. Dat terwijl er in Oost- en West-Vlaanderen zoveel talent rondloopt. Misschien krijgen we die zo al vaak genoeg te zien, al zijn ook de de bands van ’t Stad zeker geen onbekende in de regio.
Bark mocht de spits afbijten. Vorig jaar stonden ze nog op Stormram en eind dit jaar staan ze alweer op Zingem Beeft. De regionale discussie terzijde gelaten is Bark een prima festivalband. Ze zetten telkens een heel gedegen set neer. Alles wordt technisch nagenoeg perfect en met veel overgave gebracht. Ze openden met “Voice Of Dog”, maar het is vooral de titel van de tweede song die je letterlijk mag nemen: “All Hell Breaks Loose”. Op het podium is het zanger Ron die alle aandacht naar zich toe zuigt terwijl de rest van de band hem probeert bij te benen. Elke song gaat hard bij Bark. In hun lyrics verwijzen ze gretig naar alles wat met honden te maken heeft en dat is ook het beeld dat ze live uitstralen: dat van een roedel wilde honden die blaffen én bijten. Het geluid was niet ideaal, maar dat bedekt het Brielpoortpubliek graag met de mantel der liefde. Het hoort bij de charme en bij de herinnering aan toen deze zaal nog maar pas opende. Ook toen was een goed zaalgeluid een ‘uitdaging’.
Ook Off The Cross komt uit Antwerpen. Ze stonden al eerder op grote festivalpodia, maar dit jaar lijkt voor hen de grote doorbraak te wenken. Na de Miracle Metal Meeting mogen ze nog aantreden op Graspop en Alcatraz. Eind vorig jaar brachten ze een EP uit waarop ze samenwerken met een hele reeks gastzangers en een 35-koppig koor. In de Brielpoort haalden ze dan weer nog een andere gastzanger mee het podium op: Sven De Caluwé van Aborted. Die zouden als band zeker ook niet misstaan hebben op de affiche van de Miracle Metal Meeting. Net als bij Bark was het publiek enthousiast voor Off The Cross, terwijl minstens evenveel mensen vanop een veilige afstand stonden te genieten.
De timing werd strikt gevolgd, wat toch wel een welkome uitzondering is in het festivallandschap, en ook King Hiss was stipt om de eerste tonen van “Homeland” door de Brielpoort te jagen. King Hiss werkt naar verluidt aan een nieuw album en er stonden twee songs op de setlist die we nog niet op eerder uitgebracht werk terugvinden: “Revolt” en “Monolith”. Beide zijn pareltjes van waar King Hiss goed in is: heavy metal, maar dan zeker niet oldschool. Wel zit er wat stoner, wat sludge en wat Tool en Baroness in hun recept.
Voorts was de set in Deinze een dwarsdoorsnede uit hun discografie, met “Homeland”, “Mastosaurus” en Killer Hand” uit hun jongste album ‘Mastosaurus’, “La Haine”, “Serpentagram” en “King Hiss” uit ‘Sadlands’ en “Snakeskin” uit de EP ‘Snakeskin’.
Zanger Jan en vooral ook gitarist Joost werkten zich in de Brielpoort in het zweet voor de aandacht van het publiek en hadden eigenlijk weinig problemen om de zaal met verstomming te slaan. Dit is niet het soort metal dat begeleid wordt door wilde moshpits en walls of death en toch was dit een heel geslaagd concert.
Wild moshen deed het publiek dan weer wel op de tonen van Fleddy Melculy. Deze Nederlandstalige metalcoreband veroverde StuBru met “T-shirt van Metallica” en ook al volgende singles deden het goed op de radio. Daarmee zijn de Fleddy’s één van de weinige metalbands van eigen bodem die daar nog in slagen. Het viel ons op dat bijna het voltallige publiek tot aan de PA de teksten van Fleddy kent en meebrult, ook al is live alles net iets minder verstaanbaar dan op de albums.
Het was dan ook een feest van de herkenning op de Miracle Metal Meeting, met o.m. “Feestje In Uw Huisje”, “Ik Ben Kwaad”, “Moeidunidotcom”, “T-shirt van Metallica” en “668”. Voor die laatste track mochten, net als voor de albumversie, Jan en Joost van King Hiss mee het podium op. Handig geprogrammeerd uiteraard van de organisatie. In de set van King Hiss was Jeroen Camerlynck eerder ingegaan op de uitnodiging om mee te zingen. Franky De Smet-Van Damme van Channel Zero, die meespeelt in de clip van “668”, kwam ook al het podium op om wat te dollen met Jeroen van de Fleddy’s. En de laatste gastzanger was dan Danny van het voormalige Deviate die mocht meedoen op “Voor Altijd Jong”, met Jeroen in het Nederlands en Danny in het Engels. Ondanks al dat gedoe met gasten haalde Fleddy Melculy op geen enkel moment de voet van het gaspedaal.
De moshpit werd een circlepit en de eerste crowdsurfers lieten zich opmerken. De band staat deze zomer slechts op een handvol festivals - omdat ze aan een nieuw album werken - maar deze jongens hebben geen moeite om te scoren vanuit rust. Een eerste nieuw nummer van dat volgende album zou de kers op de taart geweest zijn, maar ook zonder die kers was het al smullen van de Melculy-taart. De opvolging aan de top van de Belgische metalscene is verzekerd. Jeroen merkte op dat er wat hem betreft meer dergelijke festivals mogen zijn . “Het moet niet altijd uit het buitenland komen om goed te zijn”, was zijn boodschap daarover.
Aan die top staat Channel Zero al een hele tijd te blinken. In hun eerste leven was België te klein voor hun talent en veroveringsdrang, vandaag is hun vijver beperkt tot het vaderland en de dichtste buurlanden. Goed gezien om hen de grote Brielpoort te laten vullen bij de aanvang van hun zomertournee, als de honger bij het publiek nog groot is. Vooraf hoorde je vooraf wel eens dat Fleddy Melculy Channel Zero van de troon heeft gestoten, maar afgaand op het aantal bandshirts in de zaal en de reactie van het publiek op de twee shows zal die troonwissel nog even moeten wachten. Franky kon het niet laten om bij het inzetten van “Hot Summer” toch wat te dissen: Fleddy Melculy heeft zijn eigen hot sauce, maar wij zullen eens laten zien wat ‘hot’ is.
Channel Zero bracht een ‘greatest hits’ op deze Miracle Metal Meeting. Klassiekers als “Suck My Energy”, “Fool’s Parade” en “Bad To The Bone” werden afgewisseld met obscuurder oud werk als “Repetition” uit het album ‘Stigmatized For Life’ uit 1993 en “No More” uit ‘Unsafe’ uit 1994.
De albums die sinds de reünie werden uitgebracht, werden wat stiefmoederlijk behandeld: niets uit het jongste album ‘Exit Humanity’, enkel “Dark Passenger” uit ‘Kill All Kings’ en uit ‘Feed ‘Em With A Brick’ niet meer dan “Hot Summer” en “Ammunition”. Maar geen “Black Flowers”, “Run With The Torch” en ook geen “Help”. Er waren dan ook geen bisnummers voorzien in het tijdsschema van de organisatie. Ook zonder bisnummers maakte Channel Zero met veel grinta duidelijk dat zij nog wel even de beste Belgische metalband zijn en willen blijven. Franky was prima bij stem, maar we hadden ook niets anders verwacht bij het eerste concert van hun zomertournee.
De rest van de band had er duidelijk veel zin in en speelde foutloos. Christophe Depree van After All werd als vijfde bandlid ingelijfd voor de clubtournee van eind 2017 en dat verse bloed doet de band veel deugd.
Ook Channel Zero ontsnapte in de Brielpoort niet aan het gegeven van gastzangers en dus kreeg Danny van Deviate een microfoon om één nummer mee te doen. Voor Camerlynck was hij misschien eerder een jeugdidool, voor Franky en Tino is hij een medestrijder van het eerste uur. Hij deed al eens een guest vocal op ‘Unsafe’.
Deze eerste editie van de Miracle Metal Meeting mag in programmatie en opkomst een geslaagde start genoemd worden. Kristof Baertsoen van vzw Miracle gaf zaterdag al aan dat die volgende editie er komt. Om volgend jaar nog eens de Brielpoort te vullen met enkel Belgische metal, zal een uitdaging zijn, maar zelfs als je aanvult met buitenlandse bands kan je nog heel wat bands van eigen bodem een mooi podium aanbieden.
Neem gerust een kijkje naar de pics
http://www.musiczine.net/nl/foto-s/festival/miracle-metal-meeting-2019
Organisatie: Vzw Miracle