Hunter - Klasbakken met veel charisma
Hunter + Witchlords

De Belgische heavymetalband Hunter trok voor de releaseconcert van het nieuwe album ‘Rebel Angels Rise’ naar de Asgaard in Gentbrugge. Met misschien minder volk voor het podium dan toen ze vorige maand op Alcatraz speelden, maar de fans waren met genoeg om er een zweterig feestje van te maken.

Witchlords mocht openen op deze albumreleaseshow. De bands zitten muzikaal bij elkaar in de buurt dus voor het publiek was dit zeker een goede opwarmer. Witchlords verraste ons in 2019 door vanuit het niets het prima album ‘Demons In The Dark’ uit te brengen, met prima klassieke powermetal. Inmiddels zijn we een coronapandemie verder en werkt de band reeds aan nieuw materiaal, maar dat kregen we nog niet te horen.
Live is zanger Kristof de master of ceremonies bij Witchlords. Hij beschikt over een zangtechniek die flink wat bekende Vlaamse metalzangers in de schaduw zet.  En de band heeft voorts vooral prima songs. De leukste nummers in de set waren “Blood For The Bloodgod”, “Chaos” en “Demons In The Dark”. Het publiek in de Asgaard wist het allemaal wel te smaken en de vuisten gingen massaal de lucht in tussen de nummers. Dat de bindteksten nu eens in het Engels waren en dan weer in het Nederlands, daar vallen we niet echt over. Deze band moet nog wat groeien inzake de attitude op het podium, en aan de poses en de looks kan nog wat gesleuteld worden. Ondertussen laten we dit getalenteerde viertal in alle rust werken aan dat tweede album en we hebben er nu al alle vertrouwen in dat dat goed komt.
Tomb Kings / The Horde / The Sorcerer’s Spell / Hero’s Fate / Blood For The Bloodgod / Master Of Fear / Green Menace / Chaos / Demons In The Dark

Na hun passage op Alcatraz (als vervanger van Fifth Angel) in Kortrijk en de lovende kritieken die ze daarvoor kregen hebben ze bij Hunter voldoende vertrouwen getankt om op volle kracht door te zetten met de promotie van hun nieuwe album ‘Rebel Angels Rise’.
Zanger David komt op met de hoed die nog verwijst naar het artwork van het vorige album en met twee songs (“Dominion” en “Infiltrator”) van dat vorige album - die zelfs van de nog oudere EP ‘Death Shall Have Dominion” stonden - als openers van de live-set in de Asgaard beginnen we ons af te vragen of we wel op het juiste releaseconcert beland zijn. Het zou toch over dat nieuwe album moeten gaan op zo’n avond? “Dominion” staat in een heropgenomen versie als extraatje op het nieuwe album, dus dat klopt dan toch wel. En als Hunter als derde nummer de nieuwe single “Wicked” inzet, krijgen de fans waarvoor ze gekomen zijn.
Misschien was de start met de oude nummers een strategische keuze. Een releaseconcert brengt toch wat stress met zich mee en als je dan kan terugvallen op nummers die je goed in de vingers hebt, dan brengt dat waarschijnlijk een zekere rust. Tegelijk begeef je je als band met de fans op vertrouwd terrein, want ook de fans moeten nog wennen aan het nieuwe materiaal. Zo bekeken kunnen we enkel bewondering hebben voor het doorzicht dat ze hebben bij Hunter.
Eens de hoed aan de kant gaat, zien we dat zanger David niet enkel vocaal maar ook visueel gelijkenissen vertoont met Rob Halford van Judas Priest. Misschien zijn we wat misleid door het lederen jasje met de kettingen en spikes, de bril, het baardje, de zich terugtrekkende haarlijn,  … maar dat zijn elementen die al lang niet meer uitsluitend aan Halford toe te schrijven zijn. Vocaal is David geen Rob Halford, maar met misschien meer ervaring dan techniek laat hij mooie dingen horen.
Alle vijf de bandleden stonden met veel goesting en overtuigingsdrang op het relatief kleine podium van de Asgaard: het publiek in de ogen kijkend, de rand van het podium opzoekend, een paar synchrone moves, duels waarin de gitaristen het wijdbeens tegen elkaar opnemen, …
Het showgehalte is bij Hunter al net zo hoog als de muzikale techniek. De Asgaard is bovendien zo beperkt in oppervlakte dat je ook perfect kan zien wat de drummer doet. Dat is al net zo’n volksmenner als de rest van de band. Bij “Requiem”, de afsluiter van de reguliere set, krult hij na elke slag op de snare zijn drumstok sierlijk langs zijn hoofd en is dan net op tijd om voor de volgende slag. Als je daar op het einde van een kolkende set nog aan denkt, dan ben je goed bezig.
De set was een mix van alle nieuw en wat ouder werk, waarbij “The Knight Of The Black Rose Part 1” (van het debuut) naadloos overliep in”Part 2” (van ‘Rebel Angels Rise’). Volgens David volgt de ontknoping van het verhaal in de lyrics - voor wie drie jaar wil wachten – in “Part 3”. Voor de fans was dit releaseconcert een feestje en je zag dat ook de band stond te genieten op het podium. Zelfs de doorgaans ietwat nors kijkende gitarist Joost stond met een kleine glimlach te genieten. De obligate bisronde bestond uit de oudjes – noem het maar ‘klassiekers’ - “Then Comes The Night” en “Glorious”.
Hunter bewees in de Asgaard dat ze niet enkel een album van internationale allure uit hebben, hun concerten voldoen aan dezelfde hoge standaard.

Dominion / Infiltrator / Wicked / Morior Invictus / Underground / The Forge / Rebel Angels Rise / Suffocate / No Man’s Land / The Knight Of The Black Rose – Part 1 / The Knight Of The Black Rose – Part 2 / Requiem / Then Comes The Night / Glorious

Organisatie: Asgaard, Gentbrugge (ism Grimm)