Roufaida - Ik zie nu hoe belangrijk het is om onbeschaamd alle kanten van je zijn te omarmen, dat alles maakbaar is, en dat het één het andere niet hoeft uit te sluiten


Roufaida is een gestadig groeiende Nederlandse artieste met Marokkaanse roots die onlangs haar debuut EP op de markt bracht, een parel van een schijf waarbij culturen en uiteenlopende werelden worden verbonden door een magische brug. Naar aanleiding van haar tour in het voorprogramma van Absynthe Minded , hadden we een fijn gesprek met deze sympathieke singer-songwriter.

Ik las in een interview dat je al heel jong in de muziekwereld bent gestort, op je twaalfde, kun je wat meer vertellen over hoe alles is begonnen en wie je invloeden waren?
Ik schreef mijn eerste liedjes toen ik een jaar of 12 was, en nam deel aan het Junior Songfestival in Nederland (wat Eurosong heet in Belgie) rond mijn 13/14. Die ervaring maakte diepe indruk op me, want ik leerde er hoe een echte show met licht, geluid, dansers en decor tot stand komt. Daar is denk ik het zaadje gepland voor de rest van mijn loopbaan.

Je hebt ondertussen al in het voorprogramma van de wat grotere namen gestaan, en op jonge tijd al een heel parcours afgelegd. Wat waren de hoogtepunten en waar gingen de meeste onverwachte deuren open?
De lijst met hoogtepunten is lang! Een absoluut hoogtepunt was in 2021 de voorprogramma tour met Eefje de Visser door de mooiste zalen van Nederland. Je krijgt als startende act niet zo snel de gelegenheid om voor zoveel grote uitverkochte zalen te spelen. Dat was een mooie kans om vlieguren te maken en publiek op te bouwen. Niet lang daarna stond ik op Into The Great Wide Open, Motel Mozaique en Grasnapolsky. Dat zijn nog een paar van die hoogtepunten. In 2022 bracht ik digitaal en op vinyl mijn EP uit, die ik presenteerde tijdens mijn eerste eigen uitverkochte show in BIRD Rotterdam. Dat was ook een heel bijzondere avond.

Waren er ook minder leuke dingen , zoals de coronaperiode wellicht, of was ook dit een bron voor inspiratie?
In die periode produceerde ik mijn debuut EP, studeerde ik Arabisch, en vond ik mijn team bijeen. Eigenlijk een heel vruchtbare tijd dus, waarin ik rust en ruimte had om mijn plannen te smeden.

Je komt hier optreden in de N9, Eeklo (in het oorprogramma van Absynthe Minded); hoe hard zie je hier naar uit?
Ik omschrijf het spelen van support shows wel eens met een eerste date. Er is de spanning en verwachting vooraf, en dan moet blijken of het matcht. Of het wederzijds een leuke avond oplevert. Tot nu toe heel veel leuke eerste dates gehad met het Belgische publiek.

Is het – om daar beetje op aan te sluiten – moeilijk voor een Nederlandse singer-songwriter om in Vlaanderen of België voet aan de grond te kijken; België is een complex land… er is zelfs een soort ‘muur ‘ tussen Wallonië en Vlaanderen is me verteld.
Ik heb het team dat gevestigd is in Antwerpen en Brussel (Musickness, Busker) en denk dat dat wel een enorm verschil maakt in de aansluiting die ik in Belgie vind. 

Laten we het ook over je wondermooie debuut EP hebben, een parel waar je culturen verbindt, de Marokkaanse met de Westerse, mee eens? of is dat kort door de bocht?
Mee eens!

Die Marokkaanse roots keert vaak terug in je stem, maar ook in de muziek .. Zijn er bepaalde traditionele instrumenten die je in je sound wilde verwerken, die gelinkt zijn
aan je roots? Bewust een keuze?
Mijn onderzoeksvraag rond deze EP was: hoe klinkt een wereld waarin elementen uit zowel de Noord-Afrikaanse en Arabische cultuur samenkomen met westerse alternatieve indie? Alle muzikale keuzes komen uit die oorspronkelijke vraag voort. Zo heb ik gebruik gemaakt van vintage Riffijnse cassette samples en de guembri: een Noord-Afrikaanse basgitaar die veel in de gnawa-muziek gebruikt wordt.

Ik vind de dromerige manier waarop je mijn hart binnen dringt, en tot een gemoedsrust brengt enorm zalvend voor de ziel. Was het bij voorbaat je bedoeling iets zomers en zeemzoet te brengen, in een badje van melancholie? Of komt dit allemaal heel natuurlijk?
Buiten die eerder genoemde onderzoeksvraag lag er in het maakproces niets vast, het is een intuïtief proces geweest.

Ook iets wat je uniek maakt binnen dat wereldje … Je zingt zowel in Engels als in het Arabisch en gebruikt naar hartenlust samples van oude Riffijnse liedjes en Arabische poëzie, is dit een bewuste weg die je volgt, waarom?
Ik groeide op in een omgeving waarin mijn culturele achtergrond (soms impliciet, soms expliciet) werd afgekeurd door de dominante cultuur. Het lag voor de hand de Marokkaanse kant van mijn identiteit weg te steken, omdat ik voelde dat er meer kansen voor me zouden zijn als ik me zou voegen naar de dominante groep. Ik ben daarmee vervreemd geraakt van de waarde van de Marokkaanse cultuur, en wilde mijn relatie daarmee heruitvinden. Ik zie nu hoe belangrijk het is om onbeschaamd alle kanten van je zijn te omarmen, dat alles maakbaar is, en dat het één het ander niet hoeft uit te sluiten. Die werelden kunnen uitstekend samen gaan.

Welk publiek wens je te bereiken met je muziek?
Ik denk dat het publiek de artiest kiest, en niet andersom. Tot nu toe is dat een enorm uiteenlopende groep, ik heb er nog geen lijn in kunnen ontdekken.

Hoe waren de algemene reacties op je EP tot nu toe?
Verrassend goed! Ik heb veel mooie recensies mogen ontvangen. Mijn liedjes worden in Belgie ook door Radio 1 gedraaid, dat is een enorm compliment.

Ik wou het ook over iets heel anders hebben, je podcast GRRRLS, kun je daar iets meer over vertellen?
De serie GRRRLS vormde de aanloop naar het maakproces van de EP. In de periode dat ik de show maakte onderzocht ik mijn eigen perceptie op vrouw-zijn, en in welke mate dat mijn keuzes als maker beïnvloedde. In elke aflevering vond ik in de verhalen van mijn gasten nieuwe inzichten die me in staat stelden te reflecteren op mijn eigen proces.

Los van dit wondermooie project … Is de muziekwereld nog steeds een mannenwereld? In de singer-songwriter middens lijkt me dat minder, maar valt me op dat een vrouw in deze wereld nog steeds harder haar best moet doen dan een doorsnee man… of zie ik het verkeerd?
Ik denk dat er nog veel winst te behalen valt als het aankomt op gelijke behandeling en gelijke kansen. Maar er is ook een cultuuromslag gaande. Ik ervaar nu persoonlijk minder openlijk seksisme dan tien jaar geleden. Al zegt mijn individuele ervaring natuurlijk niet per se iets over de rest van de sector.

Wat zijn de verdere toekomstplannen voor dit jaar? Ga je ook wat festivals en zo doen deze zomer?
Deze zomer speel ik nog een aantal festivals in Nederland, waaronder Valkhof en Down The Rabbit Hole. Daar heb ik heel veel zin in! Daarna neem ik een tijdje vrijaf, omdat ik een kindje verwacht in augustus.

Wat zijn je verdere ambities en is er een soort doel dat je voor ogen hebt?
Ik zie na mijn debuut EP enorm uit naar nieuwe samenwerkingen en een eerste album. 2024 wordt een spannend jaar!