Na een reeks succesvolle platen van subtiel uitgekiende, cleane, radiovriendelijke songs, orkestraal of met soundscapes aangevuld, neemt Piet Goddaer even de tijd om het over een andere boeg te gooien … De sing/songwriter herbront en slaat een nieuwe invalsweg in om gekende en minder gekende Ozark Henry songs intimistisch, puur, sober en emotievol op klavieren te spelen . Hij heeft pianist Didier Deruytter als soulmate , plaatst twee witte vleugelpiano’s tegenover elkaar, speelt ‘vier handen’ en brengt voldoende variaties aan z’n zacht, innemende, heldere stem.
De twee heren gaan langs theaters en culturele centra’s om de ingetogenheid van de hartverwarmende poprock en lovermateriaal te benadrukken. Goddaer, met enkel een weifelende merci op de tong, kan rekenen op heel wat bijval; we hoorden soms geen evidente songkeuze, maar smolten hoe de twee elkaar aanvoelden en op elkaar ingespeeld waren. Ze gaven het innemende, dromerige materiaal een handige vingertoets en ritme. Op die manier creëerden de twee een broeierige spanning, hielden het uitermate boeiend en zakte het anderhalf uur durende concert niet in. De sobere spotlights sierden de twee witte vleugelpiano’s van de fijn uitgedoste heren in het zwart.
In het eerste deel hoorden we “Vespertine”, “Godspeed” en werd oud materiaal van o.m. ‘This last warm solitude (’98)’ opgerakeld, van “Radio” en “This hole is the whole” naar “To walk again”, “See the lions”, “Jailbird” en “Sundance”. De sfeervolle, dromerige, melancholische songs bezorgden ons kippenvel en konden krachtig en bedreven zijn. “Me & My Sister” klonk creatief en was inspiratievol door de percussie van handen op de knieën. De song deinde uit naar het ingetogen “Memento”.
In het tweede deel steeg de herkenbaarheidsfactor, maar de popbubbels van “These days”, “Word up” en “Sweet instigator” werden soms grondig vertimmerd: Ze dwongen, in de voetsporen van Jef Neve, respect af. Het afsluitende “Inhaling” was gewaagd en boeide door de onverwachtse wendingen en de fluister-/zegzang van Goddaer.
Een emotievolle set speelden ze. Twee maal kwamen ze terug; het haardvuur knetterde op “This one’s for you” en ‘Hvelreki’, titelsong van de recentste cd. . Spelplezier hadden ze nog op een filmisch, beeldrijk Bolero aandoende “Out of this world”.
De 4 Hands Theater Tour van Ozark Henry songs is er eentje om gezellig en knus de donkere dagen te inspireren. Maar mag het concept nog lief en leuker zijn in een soort ‘DuoInABox’, midden de zaal, zoals Zita Swoon hen vooraf ging ...
Organisatie: Kursaal Oostende, Oostende
Botanique, Brussel - concertenreeks Elias Ronnenfelt, dinsdag 14 januari 2025, 20h Wallace Cleaver, Henri Bleu, vrijdag 17 januari 2025, 20h Famous, dinsdag 21 januari 2025, 20h Muddy Monk, woensdag 22 januari 2025, Orangerie, 20h Plain Jane, donderdag 23…
Het Depot Leuven - concertinfo 2025
Het Depot Leuven - concertinfo 2025 events 18-01 Los Callejeros 24-01 Mosselen om half…
Democrazy Gent - events
Democrazy Gent - events Concerten 2025 Uncle acid & The deadbeats (performs Nell’Ora Blu), Vooruit, Gent op 29 januari 2025 (ism VierNulVier) Kleine Crack & Slagter, VHS, Trefpunt, Gent op 30 januari 2025 (ism Different class) Livingston, Club Wintercircus,…
Wilde Westen, Kortrijk - events
Wilde Westen, Kortrijk - events Concerten 2025 19-01 Scarbo ‘time unfolded’ 23-01 Jazz…