In 2013 kocht ik ‘Sistrionix’, de debuutplaat van Deap Vally, en dat was niet meteen mijn meest briljante aankoop want het ding verdween al snel in de achterste regionen van mijn collectie. Een derderangs versie van The Kills of zoiets, dacht ik toen. Ik was ze allang vergeten maar plots komen ze dan naar De Zwerver, een ideale stek voor een avondje zweterige rock-‘n-roll en kan ik het toch niet laten om even poolshoogte te nemen. Wie weet gaf dit live misschien wel meer vonken (hun twee passages op Dour bleven trouwens niet onopgemerkt) en anders zat ik me toch maar suf te staren naar dat eindeloze voetbal op TV …
Ik moet toegeven dat ik met een zekere negatieve vooringenomenheid in De Zwerver arriveerde en toen de twee dames uit Los Angeles eraan begonnen leek die alleen maar bevestigd te zullen worden. Wat was dat schrikken. Lindsey Troy zong alsof ze bij een seventies hardrockband solliciteerde terwijl de tweede stem van Julie Edwards zo expressieloos klonk dat ze zelfs op een vrij podium door de mand zou vallen. Tot overmaat van ramp leken de twee naast elkaar te spelen terwijl hun technische bagage, zowel op gitaar als drums, niet bepaald indrukwekkend was. Nadat ze wat overmoedig Jimi Hendrix als openingstune door de boxen hadden laten schallen mocht er van de gitaar van Lindsey Troy toch wat meer verwacht worden. Op haar best kwam ze in de buurt van Jack White maar dat kwam dan vooral door de klankleur want met White, één van de meest geïnspireerde gitaristen van de jongste jaren toch, zal ze zich nooit kunnen meten. Hé, tot zover het slechte nieuws!
Want na die desastreuze start herpakte het duo zich wonderwel en kreeg het volgepakte café alsnog een stomende set te degusteren. Een gezonde ‘riot grrrl’ attitude en voldoende power waren daarvan de belangrijkste ingrediënten. Het deed me wat denken aan The Runaways, een groep waarvan ik evenmin de platen lust maar die me, in een wel erg ver verleden, toch konden charmeren op het podium.
Naarmate het optreden vorderde werd de sound steeds hechter en bleken ook de songs van betere makelij te zijn. Vooral diegene die als nieuw werden aangekondigd lieten de oudere nummers, die ik ken van die eerste plaat, wat verbleken.
Het bleef een wat vreemde mix van fris klinkende garagerock, zoals we die ook van de Yeah Yeah Yeahs kennen, en het bombastische geluid van seventies hardrock/powerpop bands maar uiteindelijk werkte het wel.
Organisatie: VZW De Zwerver – Leffingeleuren, Leffinge
Greenhouse Talent, Gent - volgende concertreeks Concerten 2024 - Noordkaap op 5, 10 en 27 april 2024, Depot, Leuven - Stef Kamil Carlens gaat op tour en stelt nieuw album voor, verschillende data april – mei 2024) - Zap Mama, best of, op 25 en 26 april 2024 -…
AB, Brussel programmatie + infootjes
AB, Brussel programmatie + infootjes Concerten 2024 23-04-24 – The Jesus & Mary Chain…
Musiczine.net redactie - eindejaarslijsten 2023 - de Muzikale Hoogstandjes Musiczine.net - TOP Platen - Concerten 2023 – lijsten
CD TOP 2023 redactie Musiczine.net Musiczine.net redactie - eindejaarslijsten 2023 - de Muzikale Hoogstandjes Musiczine.net - TOP Platen - Concerten 2023 – lijsten NDL overzicht Geert Huys - 2023 STRIKES BACK! Albums IGGY POP - Every Loser GAZ COOMBES - Turn…
Wilde Westen, Kortrijk - events
Wilde Westen, Kortrijk - events Concerten 2024 05-04 Divided (album release show), Tje…