Bos! Festival 2022 - Perfecte kruisbestuiving van muzikale diversiteiten in de natuur
Bos! Festival 2022
Provinciedomein Bergelen
Gullegem
Erik Vandamme

Je bent als muziekliefhebber op zoek naar ontdekkingen, liefst samen met je gezin en kinderen in een mooie omgeving, natuurpracht, die tot de verbeelding spreekt, met wandelpaden en extra activiteiten als een voorleesmobiel of theater opvoeringen in tentjes midden in het bos. Je houdt van de natuur, food trucks en gezelligheid met respect voor de omgeving. Het Bos!festival is dan het perfecte festival  om te vertoeven. Want op dit festival vind je gewoonweg de perfecte kruisbestuiving tussen de magie van de natuur en muzikale diversiteiten.
Een overzicht

Delle Done Consort (Forest) (***1/2)  - DDC is een vrouwelijk blokfluitensemble opgericht in 2020 door vier muzikanten: Lieve De Sadeleer, Frederike Van Lindt, Kinga Ludvai en Serena Agosto, die de verbinding tussen muziek en natuur goed hebben begrepen, meer nog, ze maken van die magie gebruik. Ze brengen met hun traditionele blaas instrumenten van blokfluit een intense, hypnotiserende zweverige sound. Een fijne gewaarwording, die al de zintuigen prikkelt. Toegegeven, naar mate de set vordert , verslapt deels de aandacht.

BLUAI - Shelter - Er mag ook een beetje gerockt worden. BLUAI (****) had af te rekenen met enkele technische problemen, maar eens dat euvel verholpen, klinken ze strak en energiek. BLUAI won niet enkel HUMO's Rock Rally maar was ook één van de geselecteerden van Nieuwe Lichting op Studio Brussel. Hier was al heel wat publiek. De band rond Catherine Smet voldeed aan de verwachtingen. BLUAI slaagt erin gevoelige indiepop te combineren met aanstekelijke folk. Een emotievol, dromerig, groovy geheel. BLUAI zorgde zondermeer voor een gevarieerde set. Klasse!

Elias (Forest ) - De Belgische drummer en songwriter Elias Devoldere heeft in heel Europa op clubs en festivals gespeeld met verschillende prominente bands (Nordmann, Sumi, Hypochristmutreefuzz, John Ghost, Hast...). Hij behoort, samen met o.a. Mattias De Craene die later op de avond nog zou optreden in Arena, tot een unieke rits top muzikanten die van vele markten thuis zijn. Met het project Elias (****) brengt hij een toegankelijk potje rock, vol aanstekelijke energiebommetjes.
Elias laat zich bovendien omringen door muzikanten als Cyriel Vandenabeele  en Jess Maes op gitaar en Dries Geusens op bas. Eén voor één muzikanten die perfect Elias aanvoelen en aanvullen. Er ontstaat een soort veredelde  jamsessie, waar het spelplezier gewoon van afdruipt. Een overtuigende set dus, die inwerkte op de dansspieren. Mooi.

Karen Willems (Shelter) - "Karen doet het weer, alles wat ze aanraakt, verandert in goud' schreven we al eens. Ze weet ons telkens te verrassen in de sets. Ook nu. Op het festival stelde Karen Willems (*****) een nieuw project voor. Samen met haar muzikanten verheft ze muziek tot kunst. Een vleugje absurditeit is niet veraf. Karen is een grensverleggende artieste in haar projecten; er wordt lekker geëxperimenteerd met klanken en vocals. Ze zorgt voor een totaalbeleving. Zeynep Kaya Beraud , Bark?n Engin , Ehsan Yadollahi vullen de variaties in percussie en drums van Karen perfect aan, door bedwelmende en tot de verbeelding sprekende riffs. In dit project staan de zanglijnen centraal, die fantasie prikkelend zijn, en één klinken met de natuur.

Jan Verstraeten (Forest) - "Jan Verstraeten slaagt erin, mede dankzij een lichtjes experimentele inbreng, het publiek in vervoering te brengen en weet ook innerlijk diep te ontroeren", schreven we toen hij een thuis speelde op Villa Pace in Sint-Niklaas, 2019. Deze virtuoos, entertainer Jan Verstraeten (****) brengt ons opnieuw van slag. De man heeft al een lang parcours afgelegd. Zijn veelzijdigheid siert. Overtuigend, met een grote 'O' …Grensverleggend met een grote 'G'. De muzikanten zijn op hem afgestemd. Hij raakt, ontroert en spreekt de dansspieren aan. Hij is interactief, en slaagt op het einde van de set het neerzittende publiek te doen rechtstaan. Een aanstekelijke finale tekent het overtuigende optreden.

Dorian Dumont (Shelter) - Over zijn optreden op Les Nuits Botanique 2021 schreven we ''Hij gaat van een ingetogen recital naar een spervuur van klanken waarbij geflirt wordt met geluidsnormen. Dorian Dumont bewijst vooral dat minimalisme zachtmoedig als krachtig kan klinken. Een adembenemend mooi schouwspel dus'' , te horen op de intieme setting in de Rotonde. Hier op Bos! was hij één met zijn piano; hij wist het publiek naar zich toe te trekken. Dorian Dumont (*****) leverde een brio concert af op die wijze. Onder 'Dorian Dumont plays AFX'  hadden we een gezapig ontroerende verhalenlijn met z’n unieke emotievolle pianospel. Wat een muzikale schoonheid, pianomagie. Er wordt zelfs lichtjes geflirt met geluidsbarrières doorbreken naar het eind van de set toe.

Tsar B (Forest) - De jonge artieste Justine Bourgeus, beter bekend als Tsar B, ooit violiste bij School is Cool , biedt een uniek muziekgenre, dark-blue oriental R&B. Onder Tsar B (Strings) (****)  stelde ze samen met Trui Amerlinck (Rosa Butsi, Ivy Falls, Another String Quartet) op cello, in 2021 een adembenemend project voor waarbij de strings inderdaad de hoofdrol speelden.
Aan een gedekte tafel, met kandelaars, borden en wijnglazen, brengt het duo een sprookjesachtige set, waarbij de ontroerende viool en cello elkaar aanraken, gesterkt door kristalheldere even gevoelige vocals die tot de verbeelding spreken. We lieten ons meedrijven en droomden even weg van deze fijnzinnige, bedwelmende sound.

Mario Batkovic (Shelter) - 'De Zwitserse componist Mario Batkovic tast de grenzen af door klassieke en hedendaagse muziek te mixen. Dit zonder loops of effecten: muziek is een symbiotische relatie tussen mens en instrument.' , lezen we in de bio. En inderdaad, enkel met z’n accordeon wist Mario Batkovic (*****) te raken. Hij vult aan met een vleugje humor en voegt  absurditeit toe in zijn accordeon spel. Wie houdt van een doorsnee accordeon, is hier aan het juiste adres; hij houdt van experiment en is op zoek naar diversiteit en vernieuwing. Een creatieve, veelzijdige aanpak.

Bert Dockx (Turnpike) - Een nadeel aan elk festival zijn de overlappingen met podia. Toch wilde we zeer volgende artiest aan het werk zien, Bert Dockx (****) is even zeer een veelzijdig artiest, luister maar naar projecten als Dans Dans en Flying Horseman. Met het eigen project Bert Dockx zet hij, hoe kan het ook anders, de gitaar centraal, zijn geliefkoosd instrument, waarmee hij naar hartenlust experimenteert en grenzen verlegt. Een adembenemende afwisselende set in een intiem kader, beter kon niet voor hem … Zijn eigen gitaarspel en het spel van zijn muzikanten klonk magisch hier . Overtuigend!

Ben Lamar Gay (Forest) - We hadden al enkele acts gehad die de grens van absurditeit aftasten, maar Ben Lamar Gay (****) verlegt die naar ongekende hoogte, door de combinatie folk, Brazil en experiment (in klank en vocals); een Zuiders getint dansfeestje, met zelfs lichte voodoo toestanden. Ben Lamar Gay verheft absurditeit tot kunst. Uniek, zeerzeker door de gevarieerde muzikale cultuur.

Black Flower (Shelter) - "De multi-culturele mix en de diversiteit zorgen voor  magie, een zalving van Oosterse klanken en de Westerse cultuur. Grenzen worden afgetast en af en toe werden de registers opengetrokken. Mooi. Live schittert deze warme, kleurrijke sound. Wat een totaalbeleving ." schreven we over het optreden van Black Flower (*****) in N9, Eeklo. Ook in het Bos slaagt de band in dat kleurrijk tapijt, dat overtuigend klinkt, een verbondenheid van de Oosterse cultuur met jazzy elementen. Meskerm Mees zong een nummer mee en bracht een andere wending, die we wel konden smaken.
Op vraag van de frontman gaat het publiek naar het einde van de set rechtstaan, en swingt mee op hun groovy sound. Een sfeervolle, gemoedelijke en dansbaar multi-culturele totaalbeleving.

Meskerem Mees (Forest) - We vroegen ons af of de breekbare stem en uitstraling van Meskerem Mees (****1/2) tot zijn recht zou komen in open lucht. De Forest stage was goed vol gelopen, en Meskerem Mees intrigeert met haar bijzonder soulvolle stem. Met cellist Frederik Daelemans aan haar zij, worden de registers zelfs volledig open getrokken. Het toont de andere, extraverte kant van haar muziek. Uiteraard ontbrak de broosheid niet, waardoor Meskerem Mees iedereen diep ontroert. Haar intimiteit wordt verbonden met dance en energie … Mooi.

Mattias De Craene (Arena) - Ondertussen was de duisternis ingetreden, de verlichting in de bomen zorgde voor een feeërieke sfeer. Een ideale omgeving voor de sax-klankentapijtjes van Mattias De Craene (*****) in deze intieme setting midden in het bos 'Arena'. Mattias is eveneens van vele markten thuis, en ook nu weer weet hij ons te verrassen met een experimenteel allegaartje , soms intiem, dan weer  gedreven , extravert. Een rollercoaster aan saxofoon klanken in een melancholisch, weemoedig kader.
Mattias laat zich omringen door Rien Coorevits die zorgt voor de visuele effecten, die een hypnotiserende inwerking hebben. Een mooi totaal spektakel van visuals en klanken.

Alabaster DePlume (Shelter) – ‘De groovy jazz en het improviserende karakter zorgen voor dynamiek. Alabaster DePlume combineert het in fijnzinnige intimiteit. Een divers klankentapijt spreidt zich , bol van emotie.’ schreven we nog over het recente optreden van Alabaster DePlume (****) in Theresia (Gent). Hij mocht het festival afsluiten, onverwacht want door een vertraging om in Gullegem te geraken diende hij te wisselen met Mario Batkovic die normaal zou afsluiten. Alabaster DePlume laat zich omringen door muzikanten die al even graag muzikaal improviseren. Zelf is hij, naast een perfecte performer, een klasse verteller die vaak de lijn opzoekt tussen bittere ernst en pure humor. De combinatie improvisatie, experiment en een bijzonder charismatische frontman tekenen het perfecte optreden om het festival op een bijzonder feestelijke wijze af te sluiten.

Organisatie: Bos!Festival + Wilde Westen, Kortrijk