Cathubodua - Als Cathubodua willen we een verhaal vertellen, zowel op CD als op het podium, en we geloven dat de beste verhalen bestaan uit diepe dalen en hoge pieken

Cathubodua is een symfonische metal band in volle groei; met hun nieuwste plaat ‘Interbellum ‘ stonden ze onlangs in DVG Club, Kortrijk; wij waren er ook bij, lees gerust .
 
De nieuwe plaat kan op heel wat bijval rekenen, vooral het rauwere, snellere en agressievere kantje valt op, lees hier .
We hadden in Kortrijk een fijn gesprek met de band, we gingen dieper in de aanpak en polsten naar de plannen en ambities.

Ik zag jullie eerst in 2017, ondertussen is er veel gebeurd … Vertel eens?
Er is veel gebeurd ondertussen, o.a. de release van onze EP in 2016 was het spannend om daar te mogen optreden op Black Out Bash, met o.a. Grave Digger. In 2019, midden in de corona tijd, brachten we eindelijk ons full album uit ‘Continuum’. Er zijn ondertussen enkele personeelswissels geweest, het grote verschil met vroeger is dat we nu allemaal samen aan deze plaat hebben gewerkt, een beetje weg van dat typische symfonische metal met female voice zonder dat compleet uit te schakelen. We zijn klaar voor de volgende stap met onze nieuwe release ‘Interbellum’.

Zou zonder corona jullie nu verder zijn gestaan denk je; jullie hebben die vorige plaat ‘Continuum’ niet echt kunnen promoten?
We hebben geen glazen bol, maar inderdaad hebben we met die plaat niet echt kunnen volop toeren. Dus het zou kunnen. Met de nieuwe plaat hopen we dat wel te kunnen doen, en zo andere  deuren te laten open gaan.

Ik ken bands die spreken van ‘een periode vóór, een periode na corona’; is dat bij jullie ook zo? Is het moeilijker geworden om geboekt te worden ? Wat is het meest veranderd na corona? (in positieve-negatieve zin)
Mensen hebben precies hun leven beter leren balanceren in coronatijd: dat leverde een periode in waarin veel mensen aanwezig waren op shows net na die periode, omdat ze het gemist hadden. Nu zie je anderzijds veel bands die terug energie hebben en touren, maar mensen die toch later hun tickets kopen en organisatoren die daar onzeker door worden. Het is dus een landschap geworden met iets meer risico…

De nieuwste plaat klinkt net iets bozer heb ik de  indruk, is dat een uiting van opgekropte frustraties of hoe moet ik dat zien? Heeft dat rechtstreeks met die corona tijden te maken?
Met coronatijd heeft dat niets te maken, dat was geen leuke tijd maar heeft hierop geen invloed gehad. Wat wel speelt is dat sommige nieuwe bandleden uit de meer donkere stijl komen als Black Metal. En we hebben allemaal samen ons aandeel gebracht aan deze schijf, dus dat donkerder en grauwer kantje komt meteen ook om de hoek kijken. Daar ligt het eerder aan.

Wat me aanspreekt bij Cathubodua is die diversiteit, zowel vocaal als in de instrumentatie zit je ergens tussen licht en duisternis. Bewuste keuze?
Dat is zeker bewust! Als Cathubodua willen we een verhaal vertellen, zowel op CD als op het podium, en de geloven dat de beste verhalen bestaan uit diepe dalen en hoge pieken. Contrast en verschillende input is daarvoor dus erg belangrijk – elk aspect mag belicht worden, ook muzikaal.

Jullie ontwijken ook om in de val te trappen van een zoveelste typische ‘female voice metal band’ te worden, juist? Is dat ene bewuste aanpak ... Willen jullie het vermijden? Hoe moet ik dat zien?
Het is niet zo dat we onze roots willen verloochenen, maar we willen blijven evolueren in wat we doen. En dus ook andere wegen opzoeken. In dit geval dus dat grauwer kantje van de Folkloristische metal. De volgende stap kan weer iets anders zijn.

Wat is het grote verschil tussen deze en de vorige platen?
Die vraag is eigenlijk al beantwoord, vooral is het een plaat van ons allemaal samen geworden. Iedereen heeft er iets van zichzelf kunnen instoppen, dat is wellicht het allergrootste verschil tussen deze en vorige plaat.

Het is een korte plaat geworden, waarom geen full album met meer nummers want dit smaakt naar meer?
Dit heeft vooral te maken met ons enorm sterke selectieproces dat we hanteerden om het album te maken: we wilden geen vulmateriaal en alles tot in de puntjes uitgewerkt. We zijn er dan ook ten volste voor gegaan. We zitten natuurlijk ook niet stil en we zijn dan ook al wel op concepten voor nieuwe nummers aan het broeden…

Waren er al reacties? Hoe waren die? Zo niet, wat zijn de verwachtingen van deze plaat… Of zijn jullie verwachtingen voldaan?
We zien online reviews en mensen spreken ons aan! De algemene reactie is een beetje dat we een pak zwaarder zijn geworden maar onze dynamiek en magie hebben kunnen behouden. Dat is perfect waarvoor we gingen! Dat we ook als muzikanten zijn kunnen groeien is des te beter.

In jullie genre zijn er vele bands; wat maakt jullie uniek(er)?
Wat ons uniek maakt is toch dat Folkloristische karakter, die diversiteit in aanpakken. En die filmische omkadering die de fantasie prikkelt. Dat maakt ons toch wat unieker tegenover het gros aan Symfonische metal met een vrouwelijke stem. Ook de inbreng van strijkers (viool) geeft onze muziek een unieke inbreng.

Wat zijn de verdere plannen?
We zijn dus al bezig met nieuwe nummers, en blijven gewoon op deze elan doorgaan. We gaan dit jaar uitgebreid op tour in binnen en buitenland. En ook wat festivals, om deze plaat te promoten. En daarna werk maken van de volgende stap.

Waar zien jullie zichzelf binnen tien jaar? Wat zijn de echte ambities van de band?
Onze ambitie ligt een beetje in de verlengde van wat we al hebben gezegd. Blijven verder doen zoals we bezig zijn, blijven evolueren en eventuele nieuwe wegen verkennen binnen dat genre. Want er valt nog veel te ontdekken daarin, durven onze eigen grenzen te verleggen, op avontuur trekken. Zo kunnen we gerust nog jaren doorgaan, en roesten niet vast in een bepaalde routine want dat willen we vermijden.

In een Sportpaleis staan of een  naam worden binnen het clubcircuit wat geniet je voorkeur? Waarom kiezen de meeste voor het tweede, denk je?
Ook wij zouden het clubcircuit verkiezen. Meer connectie en intimiteit, een betere geluidskwaliteit en ervaring voor de fans. Het hoeft niet een arena te zijn om een groot effect te bereiken.

Jullie zijn actief op sociale media, en maken wellicht ook gebruik van Spotify. Waarom nog platen uitbrengen als je alles op sociale media kan gooien?
Er is nog steeds (vooral in metal) een publiek dat bewust platen koopt. Voor de hoes, de songteksten, is het leuk zoiets in handen te hebben. En er blijft dan ook nog vraag naar alleen al om die reden blijven we gewoon platen uitbrengen.

Jullie zeggen ‘het metal publiek’, maar die zijn wat ouder … Waarom is het zo moeilijk de jeugd te bereiken met metal (of wat jullie doen)?
Er zou binnen ons genre eens een band moeten zijn die door omstandigheden doorbreekt naar een ruim publiek toe, en bijvoorbeeld wel sportpaleizen daarmee kan uit verkopen. Dat zou het genre en boost geven, waardoor wellicht de jeugd ook dat genre ontdekt? Je ziet toch dat de jongere generatie wat meer naar de extreme metal neigt – dus misschien moet ons volgende album gewoon nog een tandje bijsteken!

Bedankt voor de fijne babbel, we zien uit naar een volgend optreden, o.m. Antwerp Metal Fest