Les Nuits Botanique 2016 – Steve Gunn - Imarhan – Taxiwars: Heerlijke jams & grooves
Les Nuits Botanique 2016
Botanique (Orangerie)
Brussel
2016-05-19
Johan Meurisse
Een verborgen parel is Steve Gunn. Een begenadigd gitarist die al deel uitmaakte van Kurt Vile’s Violators en al een handvol eigen platen uitheeft . Les Nuits Bota ligt deze unieke gitarist nauw aan het hart. Vorig jaar was hij hier trouwens te zien met Kevin Morby.
Hij is iemand die de ontdekkingen op Les Nuits kleur geeft en ze alle eer aandoet … We horen bezwerende indie en 70s retro die een V.U., Jimi Hendrickx, Led Zep, Neil Youngs Crazy Horse plaatst bij een Feelies, Dream Syndicate, Built to Spill en het linkt aan de tandem War On Drugs – Kurt Vile . Een logaritmische uitkomst krijgen we van sing/songwriting in een invloedrijk groepsconcept .
In het materiaal horen we een ingehouden spanning , een intrigerende opbouw, een gruizige inhoud , die een beheerste dosis effects toegemeten krijgt en durft te ontploffen om dan opnieuw in de plooi te vallen . Heerlijke trips , jams alsof het niks is ze te produceren; de gitaren spreken, de repetitieve bas ondersteunt en de percussieve lagen zorgen voor de ritmiek. Fijn!
Gunn was hier vanavond met een tweede gitarist/steelpedal , bassist en drummer om de binnenkort nieuwe plaat ‘Eyes on the line’ voor te stellen . Heel veel nieuw werk in dat uurtje dus . De opener “Ancinet jules” werd tot op het bot uitgediept, was de barometer en toonde aan hoe goed dit concert wel kon zijn . Ook de poprock van The Go-Betweens , G.W. McLennan en Soul Asylum kwam even piepen in Gunns sound. Mooi hoe de 70s en de 90s elkaar ontmoetten . Alsof dit nog alles was ervaren we ook de Malinese woestijnblues van een Tinariwen of Tamikrest. Niet voor niks hadden ze een worldcombo in het genre, Imarahan, meegebracht vanavond .
Ongelofelijk wat hier allemaal door ons hoofd flitste bij dit uitermate bescheiden groepje . Het nieuwe “Full moon tide” mag je eveneens inlijsten . Een ingenomen oudje “Milly’s garden” speelden ze met z’n twee op elektrische en akoestische gitaar , en tot slot had je “Water wheel”, die deze genietbare, speelse , frisse set besloot. Sterk zondermeer!
Eén van de supports was Imarhan , een uit Algerije afkomstig gezelschap, die nauw verwant is met de Touareg van Tinariwen , en waarvan de frontman nog deel uitmaakte bij de toer . Vrienden van Steve Gunn ook, gezien ze al toerden met Kurt Vile . De muzikale erfenis van de Touareg wordt in melancholie ondergedompeld, en nemen ze mee in een Europees rockend, funkend jasje , onder bezwerend gitaargetokkel en percussie . Die woestijnblues kent dus heel wat varianten en met deze Imarhan hebben we er een interessant bandje bij …
Tot slot onze Belgische Taxiwars in een nokvolle Rotonde . Ook zij komen binnenkort met nieuw werk. Taxiwars is het project van onze muzikale duizendpoot Tom Barman , die nooit z’n liefde voor jazz onder stoelen of banken heeft gestoken . Een Beefhart is van sterke invloed op Taxiwars , die een jazztrio (saxofonist Robin Verheyen, bassist Nicolas Thys en drummer Antoine Pierre) heeft als rugdekking , die enorm op elkaar is ingespeeld en ons overdonderen met een sfeervolle , krachtige, energieke hippe freejazzy sound. Drie virtuozen dus. Barman slalomt rond z’n micro , gaat naar de coulisse, trekt aan z’n sigaret en geeft op die manier zijn kompanen voldoende ruimte , wat uitermate goed is ; hier kan er danig worden geïmproviseerd en gegrooved, wat het materiaal ophitst en potentieel biedt om de song volledig te laten openbarsten . Anderhalf uur werden we van hun meeslepende, gedreven sound in een wurggreep gehouden. Wauw!
Organisatie: Botanique, Brussel (ikv Les Nuits Bota 2016)