Jochem Baelus is een ware virtuoos die sinds 2013 experimenteren tot kunst heeft verheven. Door middel van naaimachines, filmprojectoren en dergelijk moois , weet hij een deur  te openen binnen de muziekwereld die nog maar weinig is open gegaan. Na meerdere soloshows besloot hij in 2018 zijn band Slumberland uit te breiden met twee drummers, Alfredo Bravo (Flying Horseman) en Frederik Meulyzer (Stray Dogs), wat ervoor zorgt dat het geluid organischer en voller klinkt. Nu brengt Slumberland zijn tweede album op de markt 'Sea, Sea, Sea Drifter/See See, See, Drifter', waar de man zijn mogelijkheden tot dat experimenteren verder uitspit.
Het leuke aan deze plaat: je blijft geboeid luisteren en genieten van wat Slumberland je aanbiedt. Achter songs als “Rashomon”, ”Roomers Of Rumours” en “Manta Ray” schuilt enorm veel absurditeit. Daarvoor heeft Jochem bewust gekozen want daardoor word je voortdurend op het verkeerde been gezet. Eens vertrokken worden deuren opengestampt, ontstaan wilde orkanen en brengen rustige momenten je tot gemoedsrust, maar nooit voor te lang. Een ander bijzonder punt aan deze schijf is dat je na meerdere luisterbeurten weer nieuwe ontdekkingen doet.
De rode draad op de schijf is langgerekte atmosferische, donkere postpunk vermengen met krautrock en sausjes psychedelisch muziek. De dwang om tot in het oneindige te experimenteren daarmee wordt nog aangewakkerd door de verschroeiende druminbreng van voornoemde heren. En dat is meteen de grote meerwaarde aan de nieuwe schijf. Het duidt meteen aan dat het eindpunt nog niet is bereikt. Waar de man de inspiratie blijft halen is een wonder. Was zijn eerste plaat eigenlijk al een grensverleggende schijf geworden, dan lapt Jochem daar bewust nog enkele straffe schepjes bovenop.
Wat ons bovendien telkens opvalt, ondanks het opbouwen van een zeker spanningsveld, de dreigende ondertoon en de vaak donkere omkadering, blijft die spanning eerder onderhuids hangen. Echter daarmee geluidsmuren afbreken doet de band niet, maar wel ervoor zorgen dat het angstzweet door die snijdende spanning je op de lippen staat dan weer wel. Luister maar naar de afsluiter van deze schijf “When The Frozen Lake Starts To Sing” waarbij dat geflirt met geluidsnormenoverschrijdend gedrag telkens de kop wordt ingedrukt door een - we wikken onze woorden - ingetogen vorm van angst aanjagen. Griezelig en sluw als een giftige slang dringt Slumberland je aders binnen tot je bloed begint te stollen en je hart in gruzelementen op de vloer terechtkomt.
Slumberland slaat anno 2019 nog steeds duchtig aan het experimenteren in tot het oneindige. In een donkere en angstaanjagende omkadering die ervoor zorgt dat je, met de angst in de ogen, deze dodelijk trip van begin tot einde doormaakt. Net de intensieve kant van de zaak, met een psychedelische inbreng, zorgt ervoor dat je niet anders kunt dan geboeid luisteren en genieten van zoveel drang naar experimenteren tot in het oneindige.

Tracklist: Rashomon, Roomers Of Rumours, Manta Ray, Deep Down Yonder, Offbeat, Lines, When The Frozen Lake Starts To Sing